विनाकारण सल्ला देऊ नका

* प्रीता जैन

सूची स्वत:साठी बाजारात एक ड्रेस घेत होती. अचानक तिला मागून कोणीतरी हाक मारली. सूचीने मागे वळून बघितलं तर ती रीमा होती. रीमाला तिथे पाहून तिचा मूड ऑफ झाला. कारण तिला माहीत होतं की, आता ती जबरदस्ती तिला योग्य ड्रेस निवडण्याच्या टीप्स देऊ लागेल, जसं काही तिला स्वत:ला खूप फॅशनची माहिती आहे. हा कसा घेतला, आता तर हा ट्रेंडमध्येच नाही आहे. वगैरे गोष्टी सांगून सांगून डोकं खाईल. ठीक आहे, मैत्री तर आहे, तर तोंडावरती नकारदेखील देऊ शकत नाही.

काळजी घे, ट्रेनमध्ये खाण्यापिण्याचं सामान व्यवस्थित ठेव १-२ पाण्याच्या बाटल्यादेखील ठेव, कुठेही स्टेशनवर उतरू नकोस, दिल्लीला आपण भेटूच, अजिबात काळजी करू नकोस.

हे सल्ले एखाद्या लहान मुलासाठी नसून ४५ वर्षांच्या विनीतासाठी होते. जी आपल्या माहेरी एकटी जात होती. मोठा भाऊ त्याच्याकडून तिच्या भल्यासाठीच सांगत होता, परंतु विनिताला हे ऐकून कधी हसू यायचं की कसं ते लहान मुलाप्रमाणे सतत समजावत राहतात, तर कधी कधी तिला कंटाळादेखील यायचा, मुलं असतात तेव्हा तर ती तिच्याकडे बघून हसू लागतात व नंतर पती तिला गरीब समजूनदेखील समजावून लागत.

ही गोष्ट फक्त एका दिवसाची नव्हती तर दररोजची होती. जेव्हा देखील दादा वा वहिनीचा फोन येतो तेव्हा इकडेतिकडच्या गोष्टी न करता ते विनिताला समजावत राहात की असं कर, तसंच  करू नकोस, ते तिकडे जाऊ नकोस, हे सामान हे खरेदी करू नकोस वगैरे वगैरे.

अशा प्रकारे दीपाची मोठी जाऊबाई रीनाजी तिच्यापेक्षा १-२ वर्षाने मोठी होती तीदेखील मुलांच्या संगोपनाबद्दल सांगत राहायची केवळ आजच नाही तर जेव्हादेखील तिचा फोन यायचा तेव्हा कोणत्या ना कोणत्या गोष्टीवरून सल्ले देत राहायची की सकाळी लवकर उठ, नाश्ता वा खाण्यात हेच बनव, घर अशाच पद्धतीने सजव, हे काम असं केलं जातं, हे काम तसंच केलं जातं, सर्वांसोबत असंच वाग तसंच वाग वगैरे वगैरे.

हे योग्य नाही

सुरुवातीला विनिता ऐकत राहायची परंतु आता तिलादेखील वाटू लागलं की आपण तर समवयस्क आहोत. तर इकडच्या तिकडच्या शिक्षण वा मनोरंजनाबद्दल बोलायचं झालं तर जास्त चांगलं किंवा असं होऊ शकतं का? विनिता ऐकत राहायची आणि जाऊ सुनवत राहायची. विनिता ऐकत राहायची ती कधीच सांगू शकत नव्हती वा तिच्या बोलण्यावरून आभासच व्हायचा नाही की तीदेखील एक गृहिणी व स्त्री आहे, जिला आपल्या जबाबदाऱ्या निभावणं खूप चांगल्या प्रकारे कदाचित तिच्यापेक्षा अधिक चांगल्या प्रकारे.

असं फक्त विनिताच नाही तर आपल्या बाबतीतदेखील अनेकदा होतच असतं. अनेकदा लहानपणापासून ते अगदी मोठं होईपर्यंत कोणी ना कोणी, काही ना काही सुनवतच असतं आणि हळूहळू आपण ऐकण्यासाठी म्हणून ऐकत राहतो असं म्हणतो तसं आपण मांडू लावून ऐकू लागतो. जसं दाखवतो की आपल्याला आपण अगदी मन लावून ऐकत आहे. म्हणून प्रत्येक जण आपल्याला काही समजतच नाही असं मानून स्वताचा सल्ला वारंवार देऊ लागतो आणि अनेकदा होतच राहतं.

परंतु हे अजिबात योग्य नाही आहे, प्रत्येक वेळी कोणाला ना कोणाला सल्ला देत राहणं आणि प्रत्येक वेळी त्यांच ऐकणं हे योग्य नाही आहे. आयुष्य आहे तर ते जगण्यासाठी प्रत्येक व्यक्ती आपल्या कुवतीनुसार काम करतच राहतात. अनेक लोक वयाबरोबरच एवढे समजूतदार आणि परिपक्व होत जातात की आपली कामं कशी करायची आणि कोणावरती ही विनाकारण अवलंबून रहायच नाही हे त्यांना माहितच आहे. सर्वात महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे कोणत्याही कामाबद्दल जाणून घेणं व एखादी माहिती द्यायची असेल तेव्हा इतर व्यक्तींना आवर्जून विचारायला हवं व त्यांचा सल्ला घ्यायला हवा. अशाप्रकारे स्वत:कडूनदेखील दुसऱ्या व्यक्तींना विनाकारण हे करता तेव्हाच सल्ला द्यायला हवा. जेव्हा समोरचा स्वत:हून मागायला येईल गरजेनुसार सल्ला देण्याची गरज असेल.

योग्य सल्ला

सल्ला देणाऱ्यापेक्षा तो सल्ला ऐकणाऱ्या व्यक्तीची चूक आहे. जे दुसऱ्यांना ऐकवत राहतात व अशा प्रकारचे वागत राहतात जसं काही समोरच्याला काही कळतच नाही. आम्ही हेदेखील नाही सांगत आहे की इतर व्यक्तींचा सल्ला ऐकायला व मानायला नको. उलट सांगण्याचं तात्पर्य हे आहे की असा सल्ला माना जो वास्तवात मानण्यालायक आहे, त्यामुळे तुमचं दररोज आयुष्य वा मग जीवनात नवीन दिशा मिळेल व ऐकल्यामुळे वा त्यावर अंमल केल्यामुळे मानसिक समाधान मिळण्याची शक्यता असेल, अन्यथा ‘ना’ ऐकण्याची तसंच ‘ना’ बोलण्याची सवय स्वत:मध्ये विकसित करणं खूप गरजेचं आहे.

प्रत्येक व्यक्तीचं वागणं व सवय वेगवेगळी असू शकते. काहींना व्यवस्थित, तर काही आपल्या व्यक्ती त्याच्या विकासात बाधकदेखील होऊ शकतात. उदाहरणासाठी जर आपण आपापसात समजून घेतलं नाही आणि इतरांना गरजेपेक्षा जास्त आपल्या वैयक्तिक आयुष्यात हस्तक्षेप करू लागतात तेव्हा प्रभावहीन व श्रेष्ठ ही व्यक्तित्व होऊन जातात. स्वत:ची ओळख करून ठेवू लागतात.

आयुष्यात बरंच काही आपण समजतच मोठे होत राहतो. अनुभव व वेळ सर्वांना जगरहाटी शिकवते. तरीदेखील आईवडील व आपल्यापेक्षा मोठयांचा सल्ला तसेच त्यांनी सांगितलेल्या गोष्टी व्यवस्थित ऐकून त्यावर अंमल करायला हवं. समवयस्क फक्त दोन ते चार वर्षापेक्षा मोठयांचं योग्य मानले जात नाही. यामुळे तुमच्या व्यक्ती तुमचं व्यक्तिमत्त्व प्रभावहीन होऊ शकतो. त्यामुळे विनाकारण सल्ला व टोका टोकिपासून वाचा आणि स्वत:चं व्यक्तिमत्त्व आकर्षक व प्रभावशाली बनवा.

हट्टी मुलाला बनवा समंजस

* गरिमा पंकज

काही दिवसांपूर्वी आमच्या घरी पाहुणे आले होते. त्यांच्यासोबत त्यांचा ६ वर्षांचा मुलगा नंदनही होता. त्याने हिवाळयाचे दिवस असतानादेखील आईस्क्रीम मागितले. मी नकार दिल्यावर त्याने रागाने डायनिंग टेबलवर ठेवलेल्या महागडया प्लेट्स तोडल्या आणि त्याच्या आईसमोर लोळण मारून आईस्क्रीमचा हट्ट करू लागला. त्याचे ते वागणे मला आवडले नाही. माझे मूल असते तर मी कधीच त्याला धोपटले असते, पण तो पाहुणा होता म्हणून मी गप्प बसले. मला आश्चर्य तर तेव्हा वाटले, जेव्हा त्याच्या या तोडफोडीला एक खोडसाळपणा समजून त्याची आई हसत राहिली.

अचानक माझ्या तोंडून निघाले की, मुलाला एवढी मोकळीक देऊ नये की, तो त्याच्या हट्टीपणामुळे तोडफोड करेल किंवा दुसऱ्यांसमोर लाजवेल.

तेव्हा माझे नातेवाईक प्रेमाने मुलाला कुशीत घेत म्हणाली, ‘‘काही हरकत नाही ताई, माझ्या एकुलत्या एक मुलाने काही तोडले तर काय झाले? आम्ही तुमच्या घरी या प्लेट्स पाठवून देऊ. त्याचे वडील त्यांच्या लाडक्या मुलासाठीच तर कमावतात.’’

तिचे बोलणे ऐकून मी समजून गेले की, मुलाच्या हट्टीपणाला जबाबदार मुलगा नाही तर त्याचे पालकच आहेत, ज्यांनी त्याला एवढे डोक्यावर बसवून ठेवले आहे. खरेतर आपल्या समाजात असेही आईवडील आहेत, ज्यांना त्यांच्या मुलांशिवाय कोणीही प्रिय नाही. चूक त्यांच्या मुलाची असली तरी त्यासाठी ते आपल्या मित्रमैत्रिणींबरोबर आणि कुटुंबीयांशीदेखील भांडण करतात. जेव्हा पालक त्यांच्या पाल्याची प्रत्येक योग्य-अयोग्य मागणी पूर्ण करतात, तेव्हा त्याचा परिणाम असा होतो की ते मूल हट्टी बनते. मुलाला बिघडवण्यात आणि हट्टी बनवण्यात आईवडीलच जास्त जबाबदार असतात. खरेतर, हे एक प्रकारचे त्यांच्या संगोपणातील अपयशाचे निदर्शक आहे.

काळजी घ्या

येथे लक्ष देण्याजोगी बाब ही आहे की, लहानपणापासूनच हट्टी असणारी मुले भविष्यात त्यांचा स्वभाव बदलू शकत नाहीत. आईवडील लाडाकोडात त्यांचा हट्ट पूर्ण करतात, पण लोक त्यांना सहन करत नाहीत. अशी मुले मोठेपणी रागिष्ट आणि भांडखोर स्वभावाची होतात. म्हणूनच जर तुम्हाला वाटत असेल की, तुमच्या मुलाचे भविष्य आनंदी राहावे आणि आयुष्यभर त्याचे वर्तन चांगले राहावे, तर तुम्ही त्याला हट्टीपणापासून रोखले पाहिजे.

मुलाला राग येईल या विचाराने पालक त्याची मागणी पूर्ण करतात. पण मग मुलाला तेच करायची सवय लागते. ते रडून किंवा नाराजी दाखवून त्याच्या मागण्या मान्य कशा करायच्या हे शिकते. समजा, तुम्ही बाजारातून चॉकलेट आणले. घरात ३ मुले आहेत. तुम्ही सर्वांना १-१ चॉकलेट देता, पण तुमचे मूल आणखी एक चॉकलेट मागू लागते, न मिळाल्यास रागाने एका कोपऱ्यात जाऊन बसते. तुम्ही त्याला खूश करण्यासाठी त्याचा हट्ट पूर्ण करता. अशावेळी मूल मनातल्या मनात हसते. कारण त्याने तुमची कमजोरी पकडलेली असते आणि स्वत:च्या मागण्या पूर्ण करण्याचे त्याला आयतेच शस्त्र मिळते. त्याला समजते की तुम्ही त्याला रडताना पाहू शकत नाही.

मुले हट्टी होण्याची कारणे

पालकांचे वर्तन : जर पालक मुलाबरोबर योग्य वर्तन करत नसतील आणि त्याच्यावर शब्दाशब्दाला डाफरत असतील तर ते हट्टी होऊ शकते. आईवडिलांचे मुलाशी असलेले नातेसंबंध त्याच्या मनावर परिणाम करतात. मुलाकडे दुर्लक्ष करणे आणि त्याच्या बोलण्याकडे लक्ष न देणे यामुळेही मूल हट्टी बनते. अशा स्थितीत पालकांचे लक्ष स्वत:कडे वेधण्यासाठी ते अशी कृत्ये करते. एवढेच नाही तर पालकांनी त्यांच्या मुलावर प्रमाणाच्या बाहेर प्रेम करण्यानेदेखील मूल हट्टी बनते.

वातावरण : लहान मुलांच्या हट्टीपणाचे कारण एखादी शारीरिक समस्या, भूक लागणे किंवा सर्वांचे लक्ष स्वत:कडे आकर्षित करणे हे असू शकते. पण मोठया मुलाच्या हट्टीपणामागे बऱ्याचदा कौटुंबिक वातावरण, जास्त लाडुकपणा, सततचे ओरडणे किंवा मग अभ्यासाचा अनावश्यक दबाव अशी कारणे असतात.

शारीरिक शोषण : कधीकधी काही मुलांना त्यांच्या आयुष्यात शारीरिक शोषणासारख्या अप्रिय घटनांना सामोरे जावे लागते, ज्याबद्दल त्यांच्या पालकांनादेखील माहिती नसते. अशा घटनांचा मुलांच्या मनावर खूप वाईट परिणाम होतो. अशी मुले लोकांपासून दूर जाऊ लागतात, चिडचिड करतात आणि पालकांचे म्हणणे ऐकण्यास नकार देऊ लागतात. ती प्रत्येक गोष्टीसाठी हट्ट करतात किंवा मग गप्प बसतात.

ताण : मुलांना शाळा, मित्र किंवा घरातून मिळणारा ताणदेखील त्यांना हट्टी बनवतो. ते असे वागू लागतात की, त्यांना सांभाळणे कठीण होते.

गर्भधारणेदरम्यान धूम्रपान : कधीकधी मुलांच्या हट्टीपणामागे आईने गर्भधारणेनंतर सिगारेट ओढणे किंवा मद्यपान करणे हेही एक कारण ठरते.

पालकांनी काय केले पाहिजे

दिल्लीत राहणाऱ्या ३६ वर्षांच्या प्रिया गोयल सांगतात, ‘‘हल्लीच माझी एक मैत्रीण तिचा मुलगा प्रत्युषला घेऊन मला भेटायला माझ्या घरी आली. प्रत्युष दिवसभर माझ्या मुलीची सायकल चालवत होता. परत निघताना तो सायकलवर दटून बसला आणि ती त्याच्या घरी घेऊन जाण्याचा हट्ट करू लागला. त्याच्या आईने थोडे धमकावले आणि त्याला सांगितले की, त्याने तिचे म्हणणे ऐकले नाही तर त्याला त्यांच्या घरी पुन्हा नेणार नाही. मुलाने लगेच सायकल सोडली आणि आईच्या कुशीत येऊन बसला.’’

मूल हट्टी बनू नये म्हणून कधीकधी आपल्याला कठोर राहिले पाहिजे, लहानपणापासूनच मुलांना सवय लावा की, त्यांचा प्रत्येक हट्ट पूर्ण होणार नाही आणि जर त्यांनी ऐकले नाही, तर त्यांना ओरडाही पडू शकतो.

समजून घ्यावे लागेल हट्टी मुलांचे मानसशास्त्र

पालकांनी त्यांच्या मुलाला समजून घेणे महत्त्वाचे आहे. खरेतर, मुलाच्या मनात आधीच हा विचार आलेला असतो की, जर ते त्याच्या वडिलांबरोबर याबद्दल बोलले, तर त्यांचे उत्तर काय असेल आणि आईशी बोलले तर ती कशी प्रतिक्रिया देईल. मूल त्याच्या आधीच्या सर्व कृती आणि त्यांच्या परिणामांचा विचार करूनच नवीन कृती करते. अशा वेळी पालकांनीही मुलाला योग्य गोष्टी कशा शिकवायच्या याचा आधीच विचार करून प्रतिक्रिया दिली पाहिजे. सर्वसाधारणपणे मूल आईसमोर हट्ट करते किंवा मग पाहुण्यांसमोरही ते हट्ट करू लागते.

लक्षात ठेवा की, तुम्ही त्याच्या चुकीच्या गोष्टींवर जास्त ओरडू नका, विशेषत: दुसऱ्यांसमोर ओरडणे किंवा मारणे योग्य नाही, शेवटी त्याचीही इज्जत आहे. नाहीतर ते तुम्हाला त्रास देण्यासाठी ती गोष्ट पुन्हा करू शकते.

हट्टी मुलांना कसे सांभाळाल

येल युनिव्हर्सिटीच्या तज्ज्ञ सागरी गोंगाला यांच्या मते, हट्टी मुले अतिशय संवेदनशील असतात. तुम्ही त्यांच्याशी कसे वागता याबद्दल ती खूप संवेदनशील असतात. त्यामुळे तुमच्या बोलण्याचा टोन, देहबोली आणि शब्दांच्या वापराकडे लक्ष द्या. तुमच्याशी बोलताना जर त्यांना कम्फर्टेबल वाटत असेल, तर ती तुमच्याशी चांगली वागतील. परंतु त्यांना कम्फर्टेबल करण्यासाठी कधीकधी तुम्ही त्यांच्यासोबत फन अॅक्टिव्हीटीजमध्ये सहभागी व्हा.

त्यांचे ऐका आणि संवाद साधा

जर तुम्हाला वाटत असेल की, तुमच्या मुलाने तुमचे म्हणणे ऐकावे तर आधी तुम्ही त्याचे म्हणणे ऐका. लक्षात ठेवा की, एका हट्टी मुलाची विचारसरणी खूप पक्की असते. ते आपली बाजू मांडण्यासाठी युक्तिवाद करू इच्छिते. जर त्याला वाटले की, त्याचे म्हणणे ऐकले जात नाही, तर त्याचा हट्ट अजून वाढतो. जर मूल काही करण्यास नकार देत असेल, तर प्रथम ते असे का करत आहे हे समजून घेण्याचा प्रयत्न करा. कदाचित, त्याचा हट्ट योग्य असू शकतो.

तुमच्या मुलांशी कनेक्ट राहा

तुमच्या मुलावर कोणतेही काम करण्यासाठी दबाव टाकू नका. जेव्हा तुम्ही मुलावर दबाव टाकता, तेव्हा अचानक त्याचा विरोध आणखी वाढतो आणि ते त्याला जे करायचे आहे तेच करते. सर्वात चांगले की, तुम्ही मुलाला समजून घेण्याचा प्रयत्न करा. जेव्हा तुम्ही मुलाला जाणीव करून द्याल की, तुम्ही त्याची काळजी करता, तुम्ही त्याचा विचार करता, त्याला जे हवे आहे ते पूर्ण करत आहात, तर मग तेही तुमचे म्हणणे ऐकेल.

त्याला पर्याय द्या

जर तुम्ही मुलाला सरळ नकार दिला की, त्याने हे करू नये किंवा तसे केल्यास त्याला शिक्षा मिळेल, तर ते त्या गोष्टीला विरोध करेल. याउलट जर तुम्ही त्याला समजावून सांगत पर्याय दिला तर ते तुमचे ऐकेल. उदाहरणार्थ, तुम्ही तुमच्या मुलाला जर ९ वाजता झेपायला सांगितले तर ते सरळ नकार देईल. पण जर तुम्ही म्हणाल की, चल झोपायला जाऊ आणि आज तुला सिंहाची गोष्ट ऐकायची आहे की राजपुत्राची, सांग तुला कोणती गोष्ट ऐकायची आहे? अशा वेळेस मूल कधीही नकार देणार नाही, उलट तुमच्याजवळ आनंदाने झोपायला येईल.

योग्य उदाहरण समोर ठेवा

मूल जे पाहते तेच करते. त्यामुळे तुम्ही त्याला योग्य कौटुंबिक वातावरण देत आहात याची काळजी घ्यावी लागेल. जर तुम्ही घरातील वडिलधाऱ्यांवर एखाद्या गोष्टीवरून ओरडत असाल, तर तुमचे मूलदेखील तेच शिकेल. अशा परिस्थितीत तुम्हाला हट्टी मुलाला सांभाळण्यासाठी तुमच्या घरातील कौटुंबिक वातावरण असे ठेवावे लागेल की, ज्यामुळे त्याला समजेल की मोठयांचे म्हणणे ऐकले पाहिजे.

कौतुक करा

मुलांना फक्त ओरडणे आणि नियम-कायदे सांगण्याऐवजी चांगल्या कामांबद्दल त्यांचे कौतुकही करा. यामुळे त्यांचे मनोबळ वाढेल आणि ती हट्टी न बनता मेहनत करायला शिकतील. पाहुण्यांसमोर आणि इतरांसमोरही त्यांच्याबद्दल चांगले बोला. यामुळे त्यांना तुमच्याबद्दल आपुलकी वाटेल.

हट्ट पूर्ण करू नका : बऱ्याचदा हट्ट पूर्ण झाल्यामुळे मुले अधिकच हट्टी होतात. मुलांना याची जाणीव करून द्या की, त्यांचा हट्ट नेहमीच पूर्ण केला जाऊ शकत नाही. जर तुमचे मूल एखाद्या दुकानात किंवा इतर कोणाच्या तरी घरी जाऊन कोणत्यातरी खेळण्याची मागणी करत असेल आणि खेळणे न मिळाल्यास आरडाओरड करत असेल तर त्याकडे लक्ष देऊ नका. यामुळे मुलाला हे समजेल की, त्याच्या हट्टीपणामुळे त्याला काहीही साध्य होणार नाही.

कधीकधी शिक्षाही करा

मुलांना शिस्तीत ठेवण्यासाठी नियम बनवणे अत्यंत महत्त्वाचे आहे. जर त्यांनी काही चुकीचे केले किंवा हट्टीपणाने काही गैरवर्तन केले तर त्यांना शिक्षा करण्यास चुकू नका. तुम्ही त्यांना अगोदरच सांगा की, जर असे केले, तर त्याचे परिणाम भोगावे लागू शकतात. जसे की- समजा, मूल झोपेच्यावेळी टीव्ही पाहण्याचा हट्ट करत असेल तर त्याला समजले पाहिजे की, असे केल्याने त्याला बरेच दिवस टीव्हीवर त्याच्या आवडीचा कार्यक्रम बघायला मिळणार नाही. मुलाला शिक्षा करण्याचा अर्थ असा नाही की, तुम्ही त्याच्यावर ओरडावे किंवा त्याला मारहाण करावी, तर त्याला एखादी वस्तू किंवा सुविधेपासून वंचित ठेवूनही तुम्ही त्याला शिक्षा करू शकता.

आवडत्या व्यक्तीसाठी एवढे तरी कराच

* स्नेहा सिंह

आता त्याला भेटण्यासाठी मन आतूर होत नाही. सर्वकाही सोडून त्याच्या जवळ जाण्याची तितकीशी इच्छा राहिलेली नाही. गप्पांचे विषय संपले आहेत. भावना केवळ कर्तव्य बनून राहिल्या आहेत. शरीराचे आकर्षण संपले आहे. ज्या स्पर्शामुळे अंगावर रोमांच उभे राहायचे तो स्पर्श आता काटयासारखा टोचत आहे. संस्कार, वचन, नातेसंबंध आणि समाजाने आतापर्यंत एकमेकांसोबत जोडून ठेवले आहे, पण सत्य आणि न सांगता येणारे वास्तव हेच आहे की, पहिल्यासारखी त्याची सोबत हवीहवीशी वाटत नाही.

जेव्हा तुमचे कोणासोबत तरी प्रेमसंबंध असतात तेव्हा ते टिकवून ठेवण्यासाठी त्यातील बरे-वाईट नेहमीच तपासत राहिले पाहिजे. धंद्यात संबंधांचे तत्त्व आणि संबंधांत धंद्याचे धोरण अवलंबले तर दोन्ही बाजूंनी काहीच समस्या येणार नाही. तुम्ही महिला आहात. तुम्हाला आवडीच्या पुरुषासाठी नेहमीच स्वत:ला आकर्षक ठेवावे लागेल.

स्वत:ला आकर्षक ठेवावे लागेल

सामाजिक जबाबदारी आणि मुलांमध्ये महिला अशा काही गुंतून जातात की, पतीसाठी स्वत:ला आकर्षक ठेवणे विसरून जातात. असेच पतीच्या बाबतीतही होते. पैसे आणि नाव कमावण्याच्या नादात ते स्वत:ला व्यवस्थित ठेवण्याकडे दुर्लक्ष करतात. प्रेमसंबंधांतही असेच घडते. स्वत:ला आकर्षक ठेवणे म्हणजे तुम्ही तुमच्या आवडत्या व्यक्तीसाठी शारीरिक आणि मानसिक अशा दोन्ही प्रकारे चांगल्या पद्धतीने तयार होणे.

मानसिक अपग्रेडेशन

एक घर चांगल्या प्रकारे चालण्यामध्ये गृहिणीची भूमिका फार मोठी असते, पण घर सांभाळण्याच्या व्यापात त्या संबंध सांभाळायला विसरतात. तुम्ही गृहिणी असाल म्हणून काय झाले? मानसिक रूपात स्वत:ला अपग्रेड म्हणजे अद्ययावत ठेवू शकता आणि तसे ठेवायलाच हवे. गृहिणींनी वाचन करायला हवे, चांगले चित्रपट बघायला हवेत. चांगली गाणी ऐकायला हवीत, देश-विदेशातील महत्त्वाच्या घडामोडी त्यांना माहीत असायला हव्यात.

शरीर

शरीराला सांभाळणे आणि सुडौल राहाणे ही महिलांसाठी एक राष्ट्रीय समस्या झाली आहे. कंबर लवचिक नसली तरी चालेल, पण तिथे चरबीचे साम्राज्य असेल तर मात्र अजिबात चालणार नाही. लैंगिक जीवनासाठी शरीर व्यवस्थित ठेवणे गरजेचे असते. वॅक्स, अंडरआर्म्स, बिकिनी वॅक्स करत राहायला हवे. खासगी अवयवांची स्वछताही तितकीच गरजेची असते.

मॅनर्स

पतीच्या अनुपस्थितीत त्याचा व्हॉट्सअप उघडून वाचणे, त्याने कोणाला कॉल केले हे पाहाणे हे मॅनर्सला धरून नाही. पतीनेही पत्नीसोबत असे वागू नये. तुम्ही खूप छान जेवण बनवत असाल, पण ते वाढायलाही यायला हवे. ताटातली भाजी कुठे वाढायची आणि चपाती कशा प्रकारे ठेवायची, हे सर्व माहिती असायला हवे. किती बोलायचे? कुठे थांबायचे, याचेही ज्ञान हवे. पती तुम्हाला वेळ देत नसल्याची तक्रार सतत करता कामा नये.

अभिव्यक्ती

कुठलेही संबंध टिकवून ठेवण्यासाठी अभिव्यक्ती खूपच गरजेची असते. तुमचे जोडीदारावर किती प्रेम आहे? तुम्हाला एकमेकांची किती आठवण येते? तुम्हाला दोघांना काय आवडते? काय आवडत नाही, हे एकमेकांना सांगणे आवश्यक असते. अनेक लोक सांगतात की आम्ही अंतर्मुख आहोत, पण अंतर्मुख राहूनही तुमच्या वागण्यातून प्रेम व्यक्त होऊ शकते.

मोबाइल उशीपासून दूर ठेवा

* पूनम पांडे

जेव्हापासून फोनचे स्वरूप बदलले आणि इतके लहान झाले की तो आपल्या सर्वांच्याच मुठीत सामावू लागला, तेव्हापासून तो बहुगुणीही झाला, संभाषण आणि संपूर्ण जगाचे काम हाताळल्यामुळे हा छोटया रूपाचा मोबाईल सगळयांसोबत नेहमी सोबत्यासारखा राहू लागला.

मोबाईलच्या माध्यमातून तुम्ही संपूर्ण जगाची माहिती तुमच्या खिशात ठेवू शकता हे १०० टक्के खरे आहे. त्यामुळेच मोबाईल हा जीवनाचा अविभाज्य भाग बनला आहे. लोक याशिवाय जगू शकत नाहीत. अगदी सकाळ, दुपार, संध्याकाळ, दिवस-रात्र प्रत्येक क्षणी मोबाईल स्वत:जवळ ठेवायला विसरत नाहीत. कुणाला काळजी असते की कुठला महत्त्वाचा फोन तर येणार नाही ना किंवा कुणाला लवकर उठण्यासाठी त्यात अलार्म लावण्याची गरज असते.

सहसा लोकांना अशी सवय असते की रात्री झोपताना मोबाईल ते उशीखाली ठेवून झोपतात. पण हे जे कोणी करत असेल त्याची ही सवय पूर्णपणे चुकीची आहे. असे केल्याने तुम्हाला भविष्यात डोकेदुखी आणि चक्कर येण्याची समस्या होऊ शकते. मोबाईलमधून निघणारे इलेक्ट्रोमॅग्नेटिक रेडिएशन अत्यंत हानिकारक असते.

व्यसन चुकीचे आहे

मोबाईल फोन आणि टॅब्लेटचा आकार जसजसा वाढत आहे, तसतशी ही गॅजेट्स दिवसेंदिवस हानीकारक होत आहेत. रात्री अंधार पडू लागल्यावर आपले शरीर मेलाटोनिन नावाचा घटक शरीरात सोडू लागते. हा घटक शरीराला झोपेसाठी तयार करतो.

परंतु मोबाईल फोन आणि टॅब्लेटच्या डिस्प्ले स्क्रीनमधून निघणारा निळा-हिरवा प्रकाश हा घटक तयार होऊ देत नाही. यामुळे शरीरात फार कमी प्रमाणात मेलाटोनिन तयार होते, ज्यामुळे आपल्याला सहज झोपही लागत नाही. त्यांच्या डिस्प्ले स्क्रीनमधून निघणाऱ्या निळया-हिरव्या प्रकाशाऐवजी पिवळा-लाल प्रकाश निघेल असा प्रयत्न केला पाहिजे.

नुकसान वाढले

मोबाईल रात्रभर उशीजवळ ठेवण्याबाबत झालेल्या अनेक अभ्यासातही असे म्हटले गेले आहे की यामुळे अनेक समस्या उद्भवू शकतात, ज्यात मुख्य म्हणजे वारंवार होणारी डोकेदुखी, अधूनमधून डोक्यात कंपन होणे आणि त्यामुळे होणारी निराशा, कमी काम करूनही सतत थकवा जाणवणे, हालचाल करताना विनाकारण चक्कर येणे, हताशपणा आणि नकारात्मक विचारांचा अतिरेक, तासनतास प्रयत्न करूनही गाढ झोप न लागणे, डोळयांत कोरडेपणा येणे, कोणत्याही कामात लक्ष न लागणे, शारीरिक श्रमापासून काम चुकवेगिरी करणे, कानात आवाज वाजल्यासारखे वाटणे, बोलतांना अगदी जवळ बसूनही एखादे वाक्य नीट ऐकू न येणे, स्मरणशक्ती कमी होणे, पचनसंस्थेमध्ये अडथळे येणे, हृदयाचे ठोके अनियमित होणे, सांधेदुखी, एवढेच नाही तर रात्रभर मोबाईल जवळ ठेवल्यास तो तुमच्या त्वचेच्या सामान्य वृद्धत्वाला गती देऊ शकतो. अकाली सुरकुत्या, त्वचेची जळजळ, अगदी खाज सुटण्याच्या समस्यांमध्ये ही योगदान देतो.

तज्ज्ञ काय म्हणतात

आज जगभरातील सर्व डॉक्टर्स सांगतात की जर झोपण्यापूर्वी मोबाईल फोन किंवा टॅबलेटचा वापर केला नाही तर जवळ-जवळ एक तास अधिक झोप घेता येते. ते म्हणतात की आपले जैविक घडयाळ पृथ्वीच्या चोवीस तासाच्या घडयाळाशी ताळमेळ बसवून कार्य करते.

शास्त्रज्ञांचा असा विश्वास आहे की मेंदूमध्ये एक मास्टर घडयाळ आहे, ज्यावर पर्यावरणाच्या अनेक घटकांचादेखील परिणाम होतो. झोपेच्या कमतरतेमुळे आरोग्याची खूप हानी होते, चांगली झोप येण्यासाठी मोबाईल फोन, टॅबलेट, लॅपटॉप यासारख्या गोष्टींचा वापर झोपण्याच्या किमान १ तास आधी बंद करणे आवश्यक आहे.

चाइल्ड फ्री ट्रिप

* पूनम अहमद

मुंबईमध्ये राहणाऱ्या सुनीताची मुले नववीच्या वर्गात असताना ती आणि तिचा नवरा निलीन पुण्यात एका लग्नाला गेले होते. लग्नाला जाणे गरजेचे होते आणि त्यात मुलांची परीक्षा होती. बऱ्याच विचाराअंती पतिपत्नी मुलांची समजूत घातल्यानंतर कामवालीला सूचना देऊन २ रात्रींसाठी पुण्याला गेले.

ती म्हणते, ‘‘पहिल्यांदा तर माझ्या मनात याची चिंता वाटत होती की, आम्ही नसताना मुलांना काही अडचण भासू नये, आम्ही सोसायटीमध्येही नवीन होतो. मीही बरेच दिवस घरात राहून कंटाळले होते. याआधी कधी मुलांना एकटे सोडून गेलो नव्हतो. पण जेव्हा गेलो, तेव्हा आश्चर्याचा सुखद धक्का बसला. ज्या गोष्टीची विनाकारण चिंता करत मी गेले होते, परंतु पहिल्याच रात्री मुलांशी बोलून इतका आनंद झाला, जेव्हा बघितले की दोघेही छानपणे आपापले काम करत आहेत, आमच्याशिवाय सर्व व्यवस्थित मॅनेज करत आहेत, त्यांना कोणत्याही प्रकारचा त्रास झालेला नाही. तेव्हा कुठे मी माझी पहिली चाइल्ड फ्री ट्रिप मनापासून एन्जॉय केली. त्यानंतर आम्ही दोघे बऱ्याच वेळा १-२ रात्रींसाठी बाहेर फिरायला गेलो, मुलांनीही हेच सांगितले की, आम्ही तर शाळा-कॉलेजमध्ये व्यस्त असतो, तुम्ही निर्धास्तपणे जाऊन येत जा.

‘‘मुले जेव्हा फ्री झाली तेव्हा त्यांच्यासोबत कधी फिरायला गेलो, नाहीतर आम्ही २-३ रात्रींच्या ट्रिपवरून आता १ आठवडयाच्या ट्रिपवर आलो आहोत आणि तसे वारंवार जात राहतो. काही दिवस एकमेकांच्या सहवासात स्वत:चा वेळ घालवून फ्रेश होऊन परत येतो. त्यामुळे मन आनंदी राहते.’’

आता तर कोरोनाकाळातील लॉकडाऊनमुळे कुटुंबातील वेळ जास्तीचा झाला होता. बऱ्याचशा लोकांवर वर्क फ्रॉम होमचा फार ताण होता, घरातील इतर सदस्यांच्या गरजा आणि मुलांचे ऑनलाइन वर्ग यामुळे पती-पत्नीला एकमेकांबरोबरचे मोकळे क्षण फार मुश्किलीने मिळत होते. दोघांवरही कामाचा भरपूर ताण होता. कदाचित हेच कारण आहे की, परिस्थिती सामान्य झाल्यावर पती-पत्नी एकमेकांसोबत चांगले क्षण घालवण्यासाठी मुलांशिवाय ट्रिपचे नियोजन करताना दिसले, जे कदाचित गरजेचेही झाले होते.

एक मजेशीर किस्सा

नीता तर तिचा एक मजेशीर किस्सा सांगताना म्हणते, ‘‘एकदा तिचा पती ऑफिसच्या काही मीटिंगसाठी दुसऱ्या शहरात जात होता. तिथे माझी एक खास मैत्रीण राहात होती, मलाही असे वाटले की मीसुद्धा त्याच्याबरोबर जाऊन तिला तिथे भेटून येईन. मला एकच मुलगा आहे, जो त्यावेळी आठवीमध्ये होता. त्याच्या मित्राची आई म्हणाली की, मुलाला त्यांच्याकडे सोडून मी जाऊ शकते.’’

‘‘मी एका रात्रीसाठी गेले. मुलाने त्याचा वेळ त्याच्या मित्राच्या घरी इतका एन्जॉय केला की, त्यानंतर कित्येक दिवस तो सांगत होता की आई, पुन्हा तुझ्या कोणत्या मैत्रिणीला भेटायला जाणार असशील तर मी राहीन. त्यानंतर   आम्ही पती-पत्नी जेव्हाही बाहेर गेलो, तेव्हा तो एकटा असताना कधी त्याच्या मित्रांना बोलवायचा, कधी त्यांच्या घरी जायचा. आम्हीही छोटे हनीमून साजरे करून यायचो आणि मुलगाही त्याचा वेळ छान एन्जॉय करायचा.’’

बऱ्याचशा हॉस्पिटॅलिटी इंडस्ट्रीज प्रौढांना याप्रकारे वेळ घालवण्यासाठी बरेचसे पर्याय आणि ऑफर देत असतात. लक्झरी रिसॉर्टची संख्या वाढत चालली आहे. काही विमान कंपन्या तर छोटया मुलांपासून लांब बसण्यासाठी सीट निवडण्याचा पर्यायही देतात. चला तर या ट्रेंडबद्दल काही बोलू :

एकांतही आणि मज्जाही

मुलांशिवाय पती-पत्नीने एकटेच ट्रिपला जाणे ही काही नवीन गोष्ट नाही. ९०च्या दशकात कॅरेबियन सिंगल्स रिसॉर्टने ही कल्पना समोर आणली होती. हा ट्रेंड कोणालाही एका रुटीन जीवनातून एक वेगळी वैयक्तिक मोकळीक देतो. मग सनसेट क्रुजवर जाणे असो, तारांकित स्पा ट्रीटमेंट असो, यात कोणत्याही प्रकारची रोमांचकारी अॅक्टिव्हीटी प्लॅन केली जाऊ शकते.

आजकाल भारतात हा ट्रेंड अनेक कारणांमुळे प्रचलित आहे. व्यस्त जीवनशैली, मुलांची देखभाल आणि त्यांची कधीही न संपणारी कामे, तसेच अन्य जबाबदाऱ्या पार पाडतापाडता सद्यस्थितीत प्रौढ जोडपी एकमेकांसोबत वेळ घालवणे विसरून गेली आहेत किंवा इच्छा असूनही एकमेकांच्या सहवासात राहू शकत नाहीत. आजकाल दोघे जेव्हा अशा प्रकारचा प्लॅन बनवतात, तेव्हा त्यांना चांगल्या ठिकाणी एकांताची अपेक्षा असते.

वी टाइम एन्जॉय

भारतात बरीचशी जोडपी गोवा, जयपूर, कुर्ग आणि उत्तरेकडील हिल स्टेशन्सवर जाणे पसंत करतात. तसेच परदेशात जाण्यासाठी आजकाल कित्येक लोक थायलंड, मेक्सिको आणि सॅशेल्सला जाणे पसंद करत आहेत. एडल्ट्स ओन्ली हॉलिडेज पॅकेजमध्ये कँडल लाईट डिनर्स, स्कूबा डायव्हिंग, जंगल सफारी आणि रेन फॉरेस्टचा आनंद घेतला जाऊ शकतो. जोडीदार आता वी टाइम एन्जॉय करू इच्छितात आणि करतही आहेत.

घरबसल्या करा आयुष्य सुरक्षित

* पारूल भटनागर

कोविड-१९ ने आपल्याला बरेच काही शिकवले. विम्याचे महत्त्व आता पूर्वीपेक्षा जास्त वाढले आहे, कारण केव्हा, कधी आणि कोणावर संकट येईल, कुटुंबात कशाची गरज निर्माण होईल, हे सांगता येत नाही. अशावेळी आरोग्य आणि आयुष्याशी संबंधित कुठल्याही प्रकारचा विमा तुमच्यावर जास्त खर्चाचा भार पडू देत नाही, पण त्यासाठी तुम्ही वेळेवर विमा काढायला हवा, जेणेकरून तुम्ही आणि तुमच्या कुटुंबाला वेळेवर त्याचा फायदा घेता येईल. तुम्ही तुमच्यासोबत तुमच्या कुटुंबाच्या सुरक्षेसाठी घरबसल्याही विमा काढू शकता. तर चला, घरबसल्या विमा कसा काढायचा, हे जाणून घेऊया…

चांगला पर्याय

घरबसल्या तुम्हाला जो कोणता विमा काढायचा आहे त्याबद्दल सविस्तर माहिती घेणे गरजेचे असते. ही सर्व माहिती तुमच्याकडे आधीच असेल तर तुम्ही थेट विमा कंपनीच्या साईटवरून विमा घेऊ शकता, पण जर तुम्हाला वेगवेगळया विमा कंपन्यांच्या ऑफर्स पाहून आणि त्यांची तुलना करून विमा काढायचा असेल तर अॅग्रीगेटर वेबसाईटद्वारे विमा खरेदी करण्याचा पर्याय तुम्ही निवडू शकता. यामुळे तुम्ही वेगवेगळया विमा कंपन्यांच्या पॉलिसीतील अटी, फायदे आणि प्रीमियमची तुलना करू शकता. साहजिकच पॉलिसी समजून घेऊन खरेदी करणे सोपे होते.

प्राथमिक माहिती गरजेची

तुम्ही थेट विमा कंपनीच्या साईटवर किंवा अॅग्रीगेटर वेबसाईटवर जा, पण तुम्हाला कुठलाही प्लॅन बघण्यासाठी, तो खरेदी करण्यासाठी त्याची प्राथमिक माहिती असणे गरजेचे असते. जसे की, टर्म इन्शुरन्स खरेदीसाठी तुम्हाला तुमचे नाव, जन्मतारीख, मोबाईल क्रमांकाची माहिती द्यावी लागते. सोबतच तुम्ही धूम्रपान किंवा तंबाखूचे सेवन करता का? तुमचे वार्षिक उत्पन्न किती? इत्यादी माहिती नमूद करावी लागते. अशाच प्रकारे तुम्ही मार्केट लिंक्ड प्लॅन असणाऱ्या युलिप प्लॅनमध्ये गुंतवणूक करणार असाल तर तुम्हाला उत्पन्न आणि जीवन सुरक्षा दोन्ही मिळेल. या प्लॅनसाठी तुम्हाला कंपनीने विचारलेली प्राथमिक माहिती भरावी लागते. त्यानंतर तुम्हाला सर्व विमा कंपन्यांचे प्लॅन दिसू लागतात. त्यातील सर्व माहिती व्यवस्थित वाचून तुम्ही तुमचे उत्पन्न आणि गरजेनुसार विमा खरेदी करू शकता.

खरेदीची प्रक्रिया

कोणती पॉलिसी खरेदी करायची आहे, याबद्दल ठाम निर्णय झाल्यास तुम्ही पॉलिसीच्या डाव्या बाजूच्या ऑनलाइनच्या पर्यायावर क्लिक करा. तेथे तुम्हाला तुमचा ईमेल आयडी, शहर, नोकरी/व्यवसाय, पॅनकार्ड क्रमांक इत्यादी माहिती भरावी लागेल. तुम्हाला त्याच पेजवर पॉलिसी, प्रीमियम संबंधी सर्व माहिती मिळेल. ती योग्य वाटल्यास तुम्ही प्रोसिडच्या पर्यायावर क्लिक करू शकता. तेथे तुम्हाला अतिरिक्त माहिती जसे की, वारसांची माहिती, तुमचा निवासी पत्ता, ओळखीचा पुरावा इत्यादी प्रमाणपत्र अपलोड करावी लागतील. त्यानंतर प्रीमियम किती, हे तुम्हाला समजेल. त्यानुसार प्रीमियम मासिक भरायचा की वार्षिक, याचा निर्णय तुम्ही घेऊ शकता. त्यानंतर पेमेंटचा पर्याय येतो. तुम्ही कार्ड, नेटबँकिंग, यूपीआय किंवा ऑनलाइन वॉलेटने पेमेंट करू शकता. पैसे भरल्यानंतर त्या संदर्भातील मेसेज ग्राहकाला ईमेल आयडीवर पाठवला जातो. अनेकदा आरोग्य आणि टर्म इन्शुरन्समध्ये वैद्यकीय चाचणी करावी लागते, पण सध्या तुम्हाला कितीतरी चांगल्या पॉलिसी चाचणीशिवाय मिळू शकतात.

पडताळणी

कंपनीने तुमची पडताळणी केल्यानंतर तुम्हाला पॉलिसी मिळते. पॉलिसीची कागदपत्रे आल्यानंतर तुम्ही ती नीट पाहून घ्या, जेणेकरून भविष्यात कुठलाच त्रास होणार नाही. यात असाही पर्याय असतो की, पॉलिसी खरेदी केल्यानंतर तुम्हाला ती न आवडल्यास तुम्ही कंपनीच्या अटींनुसार दिलेल्या मुदतीत ती परत करू शकता. म्हणूनच घाबरू नका तर निशिचतपणे ऑनलाइन पॉलिसी खरेदी करा. पॉलिसी खरेदी करण्यासाठी तुम्ही विश्वसनीय कंपनी एलआयसीच्या वेबसाईटवर किंवा त्यांच्या अॅपच्या मदतीने तुमच्या गरजेनुसार वेगवेगळया प्रकारच्या पॉलिसी ऑनलाइन खरेदी करू शकता.

ऑनलाइन विमा पॉलिसी खरेदीचे फायदे

सध्या सर्वत्र भीतीचे वातावरण असल्यामुळे घराबाहेर पडणे अनेकांना गरजेचे वाटत नाही. अशावेळी जीवन, मालमत्ता आणि आपल्या माणसांच्या सुरक्षेसाठी तुम्ही कुठल्याही कटकटीशिवाय घरबसल्या विमा घेऊ शकता. विमा पॉलिसी घेण्याचे अनेक फायदे आहेत जसे की –

* जेव्हा आपण बाजारात काहीतरी खरेदीसाठी जातो तेव्हा सर्वप्रथम बजेटकडे पाहातो. ऑनलाइन विमा खरेदी केल्यामुळे आपले बजेट बिघडत नाही, कारण ऑफलाइनच्या तुलनेत ऑनलाइन पॉलिसी स्वस्त मिळते. यामागचे कारण म्हणजे तुम्ही ती थेट विमा कंपनीकडून खरेदी करत असल्यामुळे कुणीही मध्यस्ती नसते.

* विमा कंपन्या आपल्या पॉलिसीची सर्व माहिती ऑनलाइन देतात. त्यामुळे ग्राहकांना ती समजून घेणे सोपे होते, शिवाय सर्वकाही स्पष्टपणे नमूद केलेले असते. याउलट ऑफलाइन एजंटवर अवलंबून राहिल्यामुळे खूप साऱ्या गोष्टी पॉलिसी खरेदी केल्यानंतर समजतात. अनेकदा त्या आपल्याला अयोग्य वाटतात.

* ऑनलाइन पॉलिसी खरेदी करणाऱ्या ग्राहकांचे मत आपल्याला ऑनलाइन समजू शकते. विमा कंपनी कशी आहे, दावा दाखल करताना अडचणी येतात का? यासंदर्भातही स्पष्ट माहिती मिळते. ऑफलाइनमध्ये हे अवघड असते.

* ऑनलाइन अॅग्रीगेटर्स कंपनी ग्राहकांना ऑनलाइन प्लॅनशी तुलना करण्याची सुविधा उपलब्ध करून देतात. त्यामुळे योग्य प्लॅन निवडणे सोपे होते.

* ऑनलाइन विमा म्हणजे कागदोपत्री व्यवहाराशिवाय ऑनलाइन विनात्रासाची प्रक्रिया असते.

* ऑनलाइन पॉलिसी घेतल्यावर तुम्हाला मेलवर सॉफ्ट कॉपी मिळते. याउलट तुम्ही हार्ड कॉपीवर अवलंबून असाल तर ती हरवल्यास तुम्हाला अडचणींचा सामना करावा लागू शकतो.

सुरक्षितपणे ऑनलाइन पेमेंट कसे कराल?

ऑनलाइन पेमेंट केल्यास आपले खाते हॅक तर होणार नाही ना, याची भीती अनेकांना वाटत असते. प्रत्यक्षात स्मार्टली सर्व गोष्टी लक्षात ठेवून ऑनलाइन पेमेंट केल्यास तुम्ही सुरक्षित पद्धतीने पेमेंट करू शकाल. चला तर मग ते कसे करायचे, हे जाणून घेऊया –

* आपल्या कार्डाचा पासवर्ड आणि नेट बँकिंगची माहिती कोणालाही देऊ नका.

* वरचेवर पासवर्ड बदलत राहा.

* वन टाइम पासवर्ड (ओटीपी)चा वापर करा, ज्यामुळे हा आर्थिक व्यवहार अधिक सुरक्षित होईल.

* ऑनलाइन व्यवहारावेळी प्रायव्हेट ब्राऊजरचाच वापर करा, कारण तो जास्त सुरक्षित असतो.

* काम झाल्यावर लॉगआऊट करायला विसरू नका.

* तुम्ही ऑनलाइन व्यवहार करत असलेली साईट सुरक्षित आहे का, हे तपासून पाहा.

* कुठल्याही सार्वजनिक वायफाय किंवा कॉम्प्युटरचा वापर ऑनलाइन आर्थिक व्यवहारासाठी करू नका.

* स्वत:च्या मोबाईलवर तुम्ही ऑनलाइन व्यवहार करणार असाल तर फक्त वेरीफाय अॅपच मोबाईलमध्ये डाऊनलोड करा, जे प्ले स्टोअर, अॅप्पल स्टोअरवर असतील.

* मोबाईलमध्ये अॅप डाऊनलोड करण्यासोबतच कॅमेरा, फोन, फोटो, कॉन्टॅक्टस, मेसेज इत्यादींची परवानगी मागतात. ज्याची गरज असेल त्याच अॅपना परवानगी द्या. इतरांना डिनाय करा अर्थात परवानगी नाकारा.

लाइफ इन सोसायटी

* प्रतिभा अग्निहोत्री

४ दिवसांच्या मुंबईतील ट्रेनिंगची ऑर्डर पाहून नीतू अस्वस्थ झाली. तिचा नवरा नमन ६ महिन्यांच्या ऑफिशिअल टूरसाठी परदेशात गेला होता. घरात वृद्ध सासू-सासऱ्यांना एकटे सोडून कसे जायचे? याचा विचार करुन तिचे डोके दुखू लागले. घरी आल्यानंतरही तिचे कामात लक्ष लागत नव्हते. आम्ही एकटे राहू, तू काळजी करू नकोस, असे सासू-सासरे सांगत होते, तरी त्यांना ४ दिवस एकटे सोडून जाण्यासाठी तिचे मन तयार होत नव्हते.

संध्याकाळी सोसायटीच्या पार्कमध्ये समोरच्या फ्लॅटमध्ये राहणारी तिची मैत्रीण नीनाने नीतूला असे अस्वस्थ पाहून विचारले की, ‘‘काय झाले? आज चेहऱ्यावर असे १२ का वाजले आहेत?’’

सुरुवातीला नीतूने काहीही सांगितले नाही. पण नीना सतत विचारू लागल्याने तिने मुंबईला ट्रेनिंगसाठी जायचे असल्याचे सांगितले. हे ऐकल्यानंतर नीनाने हसतच सांगितले की, ‘‘अगं यात काळजी करण्याचे किंवा अस्वस्थ होण्याचे काय कारण आहे? मी समोरच तर राहते. काका-काकूंना काहीच त्रास होऊ देणार नाही. मी स्वत: येऊन त्यांची काळजी घेईन. पण तरीही तू माझा फोन नंबर त्यांना दे, म्हणजे त्यांना अचानक गरज पडली तरी ते लगेचच मला बोलावून घेतील.’’

नीनाचे बोलणे ऐकल्यानंतर नीतूला हायसे वाटले. त्यानंतर ती आनंदाने म्हणाली की, ‘‘नीना तू तर माझी अडचण चुटकीसरशी सोडवलीस. मला तर सकाळी ऑर्डर मिळताच टेन्शन आले होते. मागच्या वेळेला आजारी पडल्यामुळे ट्रेनिंगला जाऊ शकले नव्हते. त्यामुळे आता नकारही देऊ शकत नव्हते.’’

दुसऱ्याच दिवशी नीनाच्या विश्वासावर सासू-सासऱ्यांना सोडून नीतू मुंबईला गेली. परत आली तेव्हा सासू-सासऱ्यांनी नीनाचे खूप कौतुक केले. ते ऐकून नीतूला बरे वाटले. तिला २ वर्षांपूर्वीचा घटनाक्रम आठवला जेव्हा ती फ्लॅटऐवजी स्वत:चे स्वतंत्र मोठे घर घेण्याच्या विचारात होती. तर नमनला फ्लॅट घ्यायचा होता, कारण तिथे आजूबाजूला शेजारी असतात. ते मदतीला धावून येतात. याउलट स्वतंत्र घरात महिनोन महिने एका शेजाऱ्याचे दुसऱ्या शेजाऱ्याला दर्शन घडत नाही,असे त्याचे म्हणणे होते.

सभ्य शेजारपाजार

रानूचा फ्लॅट तिच्यासाठी वरदानच ठरला. काही वर्षांपूर्वी तिने व तिच्या पतीने साठवलेल्या पैशांतून एका सोसायटीत फ्लॅट घेतला होता. सासूच्या मृत्यूनंतर तिचे वृद्ध सासरेही त्यांच्यासोबतच राहत होते.

सकाळी १० वाजता पतीपत्नी दोघेही ऑफीसला जात आणि संध्याकाळी परत येत. तिचे सासरे दिवसभर त्यांच्या कामात मग्न असायचे आणि संध्याकाळी सोसायटीच्या पार्कमध्ये फिरायला जायचे. तिथे समवयस्क मित्रांसोबत गप्पा मारताना वेळ कसा निघून जात असे, हे त्यांनाही कळत नसे. वर्षभरानंतर रानूची कानपूरहून अलाहाबादला बदली झाली.

अमन गोंधळून गेला. घर आणि वडिलांना एकटयाने सांभाळणे त्याच्यासाठी अवघड होते. रानूची एवढी चांगली सरकारी नोकरीही तिला सोडायला लावणे योग्य नव्हते. कसेबसे आठवडाभरासाठी घर मॅनेज करुन रानू अलाहाबादला निघून गेली.

एका आठवडयानंतर जेव्हा ती वीकेंडला घरी आली तेव्हा हे ऐकून तिला आश्चर्य वाटले की, रानू बाहेर जाणार असल्याचे समजताच तिच्या सासऱ्यांचे आजूबाजूला राहणारे सर्व मित्र त्यांच्या मदतीला धावून आले. घरात जेवण, नाश्ता काहीच बनवू दिले नाही. नंतर रानूने हळूहळू तिच्या कामावरच्यांना प्रशिक्षण दिले आणि कसेबसे वर्षभर काम केल्यानंतर कानपूरला बदली करुन घेतली.

रानू तिच्या शेजाऱ्यांचे कौतुक करताना थकत नाही. ती सांगते, ‘‘मी वीकेंडलाच येऊ शकत होते. पण यादरम्यान माझ्या सर्व शेजाऱ्यांनी माझे घर एवढया चांगल्या प्रकारे सांभाळले की, त्यांच्यामुळेच मी अलाहाबादला १ वर्ष काढू शकले. याशिवाय आमच्या सोसायटीत प्रत्येक प्रकारच्या सुविधा आहेत. त्यामुळे मी नसताना माझे सासरे आणि पती दोघांनाही घर मॅनेज करताना कोणतीच अडचण आली नाही.’’

गरज पडताच मिळते मदत

बँकेत काम करणाऱ्या अनिताचा सोसायटीबाबतचा अनुभव वेगळाच आहे. त्या सांगतात, त्यांच्यासोबत त्यांची सासूही राहत होती. पतीची बदली दुसऱ्या शहरात झाली होती. एकुलती एक मुलगीही अन्य शहरात इंजिनीअरिंग करत होती.

एके दिवशी मोलकरणीकडून काम करुन घेताना त्यांच्या सासूचा पाया घसरला आणि खाली कोसळून त्या बेशुद्ध पडल्या. त्यांच्या समोरच्या फ्लॅटमध्ये राहणाऱ्या तनुला हे समजताच त्या त्यांना हॉस्पिटलला घेऊन गेल्या. अनिता हॉस्पिटलला पोहोचेपर्यंत त्यांनी उपचार सुरू केले होते. या घटनेला दोन वर्षे झाली, पण आजही आपल्या सासूला वेळेवर मदत करणाऱ्या शेजाऱ्यांचे अनिता मनापासून आभार मानतात.

एके दिवशी अस्मिताचे पती जेव्हा सकाळी झोपून उठले तेव्हा त्यांना काहीसे अस्वस्थ वाटू लागले. काही वेळातच त्यांना चक्कर आली. घाबरलेल्या अस्मिताने शेजारी राहणाऱ्या राजेंद्रजींना याबाबत सांगताच, ते त्वरित त्यांना हॉस्पिटलमध्ये घेऊन गेले. ताबडतोब उपचार झाल्यामुळे त्यांचा जीव वाचला. अस्मिता यांनी सांगितले की, ‘‘मी ७ दिवस हॉस्पिटलमध्येच होते. घरात माझी वृद्ध सासू आणि १२ वर्षीय मुलगा होता. त्या दोघांनाही माझ्या शेजाऱ्यांनीच सांभाळले. मी प्रत्येकालाच सांगेन की, फ्लॅटमध्येच राहणे सुरक्षित आहे. कमीत कमी आजूबाजूला कोणीतरी विचारपूस करणारा असतो.’’

सोसायटीतील फ्लॅटला प्राधान्य

पूर्वी लोकांना स्वतंत्र घर आवडायचे. कारण तेथे त्यांना जमीन आणि छत दोन्ही सोयी मिळत होत्या. मात्र आता लोक सोसायटीतील घरात राहण्यास प्राधान्य देत आहेत. यामागची कारणे पुढीलप्रमाणे :

* आजकाल पतीपत्नी दोघेही नोकरीला जातात. अशावेळी घरी उरतात ते वृद्ध किंवा मुले. अनेकदा संपूर्ण दिवस त्यांना एकटे रहावे लागते. बँक कर्मचारी रागिणी आणि त्यांचे पती संध्याकाळी घरी येतात. पण त्यांची दोन्ही मुले दुपारी चार वाजताच शाळेतून घरी येतात. त्यांच्या शेजारी एक जोडपे राहते. त्यांची मुले परदेशात राहतात. रागिणी आणि त्यांचे पती येईपर्यंत हे जोडपे त्यांच्या मुलांना सांभाळते. यामुळे त्यांचाही वेळ चांगला जातो आणि रागिणी यांनाही मुलांची चिंता वाटत नाही.

* सोसायटीत एकाच परिसरात अनेक घरे असतात. यामुळे कुठल्या ना कुठल्या शेजाऱ्याशी तुमचे चांगले संबंध प्रस्थापित होतात. जे संकटसमयी तुमच्यासाठी धावून येतात.

* आजकाल सोसायटीचे लुकही अत्याधुनिक झाले आहे. तिथे जिम, क्लब, पार्टी, हॉल, गार्डन, लायब्ररी तसेच प्राथमिक आरोग्य केंद्रही असते.

* जागतिकीकरणाच्या आजच्या युगात मुले देशातच नाहीत, तर परदेशातही नोकरीसाठी जातात. अशावेळी अनेकदा आईवडिलांना त्यांच्यासोबत जावेच लागते. जिथे स्वतंत्र घरामध्ये चोरीची भीत असते तिथे सोसायटीत सुरक्षारक्षक तसेच लोकांची ये-जा असल्याने अशा प्रकारची कोणतीच भीती नसते.

* सोसायटी आपल्या परिसरात राहणाऱ्यांना दरमहा थोडेसे शुल्क आकारते, ज्यातून वेळोवेळी सोसायटीची देखभाल-दुरुस्ती केली जाते. ठराविक शुल्क दिल्यानंतर तुम्हाला कसलीच काळजी उरत नाही. याउलट स्वतंत्र घरात एखादी समस्या आल्यास तुम्हालाच ती सोडवावी लागते आणि वृद्धावस्थेत तुमच्यासाठी ती खूप मोठी समस्या ठरते.

* सोसायटीत विविध संस्कृतीचे लोक राहतात. यामुळे देशातील विभिन्न संस्कृतीशीही तुमची ओळख होते. संपूर्ण सोसायटीतील रहिवासी एकत्र येऊन सण साजरे करतात. मात्र स्वतंत्र घरात राहिल्यास सण आला कधी आणि निघून गेला कधी, हेही कळत नाही.

कोडिपेंडेंटपॅरेंटिंगचे तोटे

* मोनिका अग्रवाल

आपल्या पाल्यांना चांगल्या शिक्षणाबरोबरच त्यांचे चांगले पालनपोषण करणे हे प्रत्येक पालकांचे स्वप्न असते आणि या धडपडीत बऱ्याच वेळा कळत-नकळत त्यांच्याकडून बऱ्याच चुकादेखील केल्या जातात, ज्यामुळे मुलांवरही त्याचा वाईट परिणाम होतो. अशा परिस्थितीत भावनिकदृष्टया परावलंबन येते. या परावलंबनास कोडिपेंडेंट पॅरेंटिंग म्हणतात.

हेलिकॉप्टर पॅरेंटींग प्रमाणेच कोडिपेंडेंट पॅरेंटिंगचेही बरेच हानिकारक प्रभाव असतात. अशा नातेसंबंधांमध्ये पालक आणि मुलं यांच्यात परावलंबन, अस्वास्थ्यकर व्यसन किंवा ओढ यांचा समावेश असतो, कारण याचा परिणाम पालक आणि मुलं या दोघांमधील नातेसंबंधांवर होतो.

मुलावर परिणाम

कोडिपेंडेंसी आपल्या नजरेत प्रेमळ नातं असू शकते, परंतु आपल्या मुलासाठी ते किती धोकादायक आहे हे आपल्याला कळत आहे का? खरं तर अशा नात्यांमध्ये मुले त्यांच्या भावनांना महत्त्व देत नाहीत. ते नेहमी त्यांच्या भावना त्यांच्या पालकांचे हित आणि त्यांच्या आनंदांशी जोडून ठेवतात. हेच कारण आहे की ते त्यांचा आनंद, त्यांचे लक्ष्य मागे सोडतात. मग ते स्वत: पालक झाल्यावर देखील हीच अपेक्षा करतात.

कसे ओळखावे

समजा एखादे मूल कुठेतरी जात आहे आणि त्याचे पालक त्याचे कपडे पाहून असे म्हणतात की कपडे काही खास नाहीत. हे एक साधे आणि परस्परातील निरोगी संभाषण आहे. परंतु जर त्यांनी ते कपडे बदलण्याचा आग्रह धरला आणि मुलाला कपडे बदलण्यास भाग पाडले तर ते एक आश्रित कार्य किंवा शैली आहे.

एनोरेक्सिया

तज्ज्ञांचा असा विश्वास आहे की एनोरेक्सियाच्या परिणामी, कोडिपेंडेंट पालक नेहमीच चुकीच्या आणि अयोग्य पद्धतीने त्यांच्या मुलांद्वारे त्यांच्या भावनिक, सामाजिक आणि वैयक्तिक गरजा पूर्ण करण्याचा प्रयत्न करतात जे मुलाच्या मानसिक विकासास हानिकारक आहे.

आम्ही बरोबर आहोत, तू नाहीस

हे वाक्य जवळजवळ प्रत्येक मुलगा ऐकतो, कारण त्याच्या प्रत्येक निर्णयावर पालक हे दर्शवू पाहतात की तो चुकीचा आहे आणि ते बरोबर आहेत. यासह वरून हा तोरा की जेव्हापण ते काही करतील तेव्हा ते मुलाच्या भल्यासाठीच करतील. जर मुलाने त्याची असहमती दर्शवली तर याचा अर्थ असा की पालकांच्या अधिकारास आव्हान देणे, त्यांच्या विरूद्ध जाणे.

भावनिक छळ

जेव्हा पालकांना वाटते की ही बाब त्यांच्या हातातून निसटत आहे किंवा मूल जास्त वाद-विवाद करीत आहे तेव्हा ते नियंत्रण गमावण्याच्या भीतीने किंवा कुठल्या वादात अनेकदा रडण्या-ओरडण्याने किंवा मौन बाळगल्याने ते मुलाला त्यांचे म्हणणे मानण्यास विवश करतात हीच सहनिर्भरता आहे, जिचा त्यांनी अवलंब केला आणि भावनिक होऊन मुलाचे उत्तर त्यांच्या बाजूने वळवले.

ब्लॅकमेलिंग

कोडिपेंडेंट नात्यात पालकांचे मुख्य उद्दीष्ट म्हणजे मुलाला नियंत्रित ठेवणे. या आशेने की त्यांना जे हवे आहे, ते तो करेल. परावलंबनाच्या नात्यात पालक एखाद्या गोष्टीवर मुलाशी सहमत नसताना आक्रमक वृत्ती अवलंबण्यास अजिबात संकोच करत नाहीत. प्रथम भावनिकरित्या त्याला ब्लॅकमेल करतात. जर मुलाने तरीही त्यांचे म्हणणे ऐकले नाही तर ते इतके आक्रमक होतात की अनुचित घटनादेखील घडवतात.

स्वयंपाक घरात होणारे अपघात कसे टाळावेत

* अनुराधा गुप्ता

प्रत्येक सकाळप्रमाणेच ही सकाळसुद्धा रोमासाठी घाई-गडबडीची होती. पती, दोन्ही मुले, सासू-सासरे आणि स्वत:साठी नाष्टा बनवण्यापासून सर्वांचे जेवण पॅक करण्यात रोमाच्या स्वयंपाकघरातून जेवणाच्या टेबलापर्यंत सुमारे २०-२५ फेऱ्या मारून झाल्या होत्या. घाई-गडबडीत अनेकदा तिची पावले लटपटली पण तिने स्वत:ला सांभाळले. घरातील कामांबरोबरच वेळेवर ऑफिस गाठायचा दबाव तिला वारंवार स्वयंपाकघरातील काम लवकर पूर्ण करण्यास उद्युक्त करत होता. घाई-घाईत तिच्या हाताने गॅसवर ठेवलेल्या गरम पातेल्याला कधी स्पर्श केला तिला कळलेदेखील नाही. तिच्या हाताला फोड आले होते. ऑफिस तर सोडाच आता तिला आठवडयाभर घरातील कामे करणेदेखील कठीण झाले होते.

रोमाप्रमाणेच अशा बऱ्याच स्त्रिया आहेत, ज्या दररोज स्वयंपाकघरात होणाऱ्या कोणत्या ना कोणत्यातरी दुर्घटनेला बळी पडतात. घरगुती अपघातांविषयी नुकत्याच झालेल्या अभ्यासातही या दिशेने लक्ष वेधले आहे. अभ्यासानुसार ४६ टक्के घरगुती घटना सकाळच्या वेळेस घडतात, ज्यामध्ये ६६ टक्के महिलाच जखमी होतात. अभ्यासामध्ये असेही नमूद करण्यात आले आहे की बहुतेक अपघात स्वयंपाकघरातील कामे करत असतानाच घडतात. वास्तविक पुरुषांपेक्षा महिला अधिक स्वयंपाकघरातील कामे करतात. म्हणूनच, स्वयंपाकघरांशी संबंधित अपघातांनाही महिलाच जास्त बळी पडतात.

अशा प्रकारचे अपघात टाळण्यासाठी काही सूचना येथे देत आहोत :

स्वयंपाकघराची स्वच्छता अपघात टाळू शकते

जर स्वयंपाकघर स्वच्छ असेल तर बरेच मोठे अपघात टाळता येतील. उदाहरणार्थ, चिमणीची साफसफाई केली जाऊ शकते. वास्तविक, वंगण चिमणीमध्ये खूप लवकर जमा होते आणि वेळोवेळी ते साफ न केल्यास या वंगणात आग लागू शकते आणि मोठा अपघात होऊ शकतो.

याशिवाय स्वयंपाकघरातील फरशी स्वच्छ ठेवणे खूप महत्वाचे आहे. यातून बरेच मोठे अपघात टाळता येऊ शकतात. याबाबत मास्टर शेफ सिद्ब्रान-२ या रिअॅलिटी शोच्या टॉप फायनालिस्ट राहिलेल्या विजयलक्ष्मी म्हणतात, ‘‘जर स्वयंपाकघरात कामाच्या वेळी फरशीवर पाणी पडले तर सर्व काम थांबवून आधी पाणी स्वच्छ करा, कारण पाण्यावर पाय पडताच घसरून जाण्याची शक्यता असते. कदाचित हातात गरम किंवा अवजड वस्तू असेल, अशा परिस्थितीत अधिक इजा होण्याचा धोका देखील असतो.’’

निसरडया पाण्याव्यतिरिक्त स्वयंपाकघरात पडण्याची इतर कारणेदेखील असू शकतात. हे टाळण्यासाठी काही विशिष्ट टिपा येथे आहेत :

* स्वयंपाकघरात उंच ठिकाणी ठेवलेल्या वस्तू उतरवण्यासाठी नेहमी शिडीचा वापर करा. खुर्चीवर किंवा टेबलावर विश्वास ठेवू नका.

* आपल्यासमोरील रस्ता सहज दिसेल आणि चालणेदेखील सोपे होईल इतकेच सामान हातात धरून स्वयंपाकघरात इकडे-तिकडे फिरावे.

* स्वयंपाकघराच्या दारात अशी कोणतीही वस्तू ठेवू नका, जी रस्ता अडवून अडथळा आणेल. कधी-कधी वस्तू धडकल्यामुळेदेखील पडण्याची भीती असते.

योग्य पोशाख

सर्वात महत्वाची गोष्ट म्हणजे स्वयंपाकघरासाठी योग्य कपडे निवडणे. विजयालक्ष्मी म्हणतात, ‘‘स्त्रिया येथे नेहमीच चुकतात. विशेषत: नोकरी करणाऱ्या महिला याकडे लक्षदेखील देत नाहीत. ऑफिसला जाण्याच्या घाईत त्या नायलॉन, रेशीम किंवा इतर कृत्रिम कपडयांसह स्वयंपाकघरातील कामास प्रारंभ करतात. खरंतर स्वयंपाकघरात प्रवेश करण्याचा पहिला नियम म्हणजे सुती कपडे घालणे आहे. सूती कपडे वगळता प्रत्येक फॅब्रिक पटकन आग पकडतो.’’

बहुतेक स्त्रियांना अॅप्रॉन घालणे ओझे वाटते, खरंतर स्वयंपाकघरात ते संरक्षक ढाल म्हणून कार्य करते. विजयालक्ष्मी म्हणतात, ‘‘आगीच्या छोटयाशा ठिणगीमुळे संपूर्ण कपडयाला आग लागू शकते, परंतु अॅप्रॉन या ठिणगीला कपडयांपर्यंत पोहोचण्यापासून रोखतो. हे परिधान करणे यासाठीदेखील महत्त्वाचे आहे कारण हे कपडयांना बांधून ठेवते. कधीकधी कपडे हवेत उडतात आणि जळत असलेल्या बर्नरपर्यंत पोहोचतात, परंतु अॅप्रॉन हे होण्यापासून प्रतिबंधित करते.’’

नियमांकडे दुर्लक्ष केल्यास मृत्यू होऊ शकतो

स्वयंपाकघरात काम करण्याचे काही नियमकायदे आहेत, त्याकडे दुर्लक्ष करून एखाद्याला मोठी किंमत मोजावी लागते. प्रत्येक गृहिणीला या नियमांची माहितीही असते, परंतु आळशीपणामुळे त्या त्याकडे दुर्लक्ष करतात. उदाहरणार्थ, रात्री गॅस सिलेंडर बंद न करता झोपी जाणे.

नवी दिल्ली झोनचे उप-मुख्य अग्निशमन अधिकारी सुनील चौधरी याबाबत म्हणतात, ‘‘घरात आग लागण्याच्या बहुतेक घटनांमध्ये आग लागण्याचे कारण स्वयंपाकघर असते. स्वयंपाकघरात ठेवलेला गॅस सिलिंडर जीवनासाठी सर्वात धोकादायक असल्याचे सिद्ध होऊ शकते. रात्री तो बंद न केल्यास मोठा अपघात होऊ शकतो.’’

निष्काळजीपणामुळे अपघात

सुनील म्हणतात, ‘‘मयूर विहारमधील एका घरात सकाळी-सकाळी झालेल्या स्फोटामुळे कुटुंबातील प्रत्येकजण तर जखमी झालाच शिवाय आजूबाजूच्या लोकांच्या घरांनाही त्याचा परिणाम झाला. त्याचे कारण होते किचनमध्ये ठेवलेला रेफ्रिजरेटर आणि चालू असलेला गॅस सिलिंडर. सकाळी जेव्हा बर्नर चालू केला गेला त्याचवेळी रेफ्रिजरेटर आणि सिलिंडरचा एकाच वेळी स्फोट झाला.

वास्तविक, फ्रीज दिवसभर बऱ्याच वेळा उघडला आणि बंद केला जातो. या दरम्यान कधीकधी रेफ्रिजरेटरची गॅसदेखील गळती होते. अशा परिस्थितीत जर सिलिंडर खुला राहिला तर मोठा अपघात होण्यापासून कोणीही रोखू शकत नाही. म्हणूनच फ्रिज कधीही स्वयंपाकघरात किंवा त्याच्या आजूबाजूला ठेवू नये.

त्याचप्रमाणे हे माहित असूनही की चप्पल न घालता विद्युत वस्तूंना स्पर्श केल्याने विजेचा धक्का बसू शकतो, तरीही काही स्त्रिया शौर्य दाखविण्यापासून मागे हटत नाहीत आणि अपघातांच्या बळी ठरतात.

विजयालक्ष्मीने स्वत:च्या घरात घडलेल्या अपघाताविषयी सांगितले की, ‘‘माझ्या मेडने चप्पल न घालता मायक्रोवेव्हला स्पर्श केला होता आणि करंट लागल्याने ती मायक्रोवेव्हपासून मक्त होऊ शकली नाही आणि मायक्रोवेव्हसह जमिनीवर पडली. तिला गंभीर दुखापत झाली व तिला महिनाभर रुग्णालयात राहावे लागले.’’

म्हणून स्वयंपाकघरात काम करताना चप्पल घालण्याची सवय लावा आणि सावधगिरीने विद्युत उपकरणे वापरा.

नेहमी लक्षात ठेवा की आरोग्य सुधारण्यात एक मोठी भूमिका बजावणारे स्वयंपाकघर खलनायकदेखील बनू शकते. म्हणून स्वयंपाकघरात घाई आणि निष्काळजीपणा दाखवून आपल्या कुटुंबाला आणि आपल्या जीवाला धोक्यात घालू नका.

नवीन वर्षात घराला द्या नवा लुक

* पुष्पा भाटिया

हिवाळयाच्या दिवसात घराच्या सजावटीतही काही बदल करणे गरजेचे असते. लेअरिंग, एक्स्ट्रा कम्फर्ट आणि वार्म फेब्रिक इंटेरिअरमध्ये छोटे-छोटे बदल करून हे काम अगदी सहजपणे कमी मेहनत आणि कमी खर्चात पूर्ण करता येते. जाणून घेऊया घर सजावटीच्या काही टिप्स :

रंग : हिवाळा आणि उन्हाळयातील फरक रंगांमुळे स्पष्ट होतो. उन्हाळयात सौम्य रंगांचा वापर चांगला वाटतो, तर हिवाळयात उष्ण आणि उजळ रंग खुलून दिसतात. त्यामुळेच या ऋतूत तुम्ही घरात रंगकाम करणार असाल तर उष्ण आणि उजळदार रंगच निवडा. त्यांच्यामुळे घरात उबदारपणा आल्यासारखा वाटतो. सोबतच यामुळे घर उठावदार दिसते. याशिवाय लाल, भगवा किंवा पिवळया रंगाचा वापर केल्यामुळेही घरात ऊर्जेचा संचार होतो.

या गोष्टीकडे लक्ष द्या की, दोन विरोधाभासी रंग तुम्ही एकत्र लावू नका. जसे की, एकाच रंगाच्या सौम्य आणि गडद छटांमुळे खोली भडक, भपकेबाज दिसू शकते.

लेअरिंग : हिवाळयात ज्या प्रकारे शरीराला लेअरिंगद्वारे ऊब मिळवून देण्याचा प्रयत्न केला जातो त्याच प्रकारे लेअरिंग करून घरालाही उबदार असा लुक देता येतो. त्यासाठी कारपेट्स राज, ब्लँकेट्स आणि व्रिवल्ट्वर जास्त लक्ष द्या. आजकाल बाजारात विविध रंग, आकार, डिझाईन आणि पॅटर्न उपलब्ध आहेत.

विविध रंग आणि टेक्सचर वापरण्याऐवजी एकच रंग वापरून घराला आरामदायक बनवा. तुम्ही जे कोणते कार्पेट खरेदी कराल ते घराची रचना आणि रंगला साजेशे असेल याकडे लक्ष द्या.

लायटिंग : जेव्हा लायटिंगचा प्रश्न असतो तेव्हा तुम्ही तुमच्या घराला टास्क आणि एक्सॅट लायटिंगने उबदार बनवू शकता. याशिवाय घराला सुंदर आणि उबदार बनवण्यासाठी लादी आणि भिंतींवरील लायटिंगचाही वापर करता येईल. फ्लोरोसंट बल्बऐवजी टंकस्टन बल्ब वापरा, कारण ते घराला उबदार लुक देतील.

सर्वसाधारणपणे लोक या ऋतूत जाडसर पडदे लावतात किंवा दरवाजे-खिडक्या बंद करून घेतात. असे करू नका. यामुळे घरातले प्रदूषण बाहेर जाणार नाही. घरातल्या एका मोकळया भिंतीवर आरसा लावा.

नक्षीकाम केलेल्या काचेच्या काही वस्तू घरात नक्की ठेवा. त्यांच्यामुळे प्रकाश परावर्तित होऊन घराच्या दुसऱ्या कोपऱ्यापर्यंत पोहचू शकेल आणि त्यामुळे हिवाळयातही थोडासा उबदारपणा घरातील प्रत्येक खोलीत जाणवेल. यासाठी थोडी जास्त मेहनत घ्यावी लागेल. आतल्या बाजूने पिवळटसर असलेले बल्ब लावा. याशिवाय काळोख्या कोपऱ्यात स्टेटमेंट लाईट लावा.

स्वयंपाकघर : आधुनिक गृह सजावटीत स्वयंपाकघराचा लुक सर्वाधिक बदललेला पाहायला मिळतो. आता एका विशिष्ट पद्धतीचेच ओटे किंवा कप्पे पाहायला मिळत नाहीत. मिक्सिंगवर तसेच वेगवेगळया काँट्रास्टिंग टेक्सचरवरही विशेष लक्ष केंद्रित केले जात आहे. स्लीक वर्कटॉप्स, डार्क केबिनेटरीसह क्लीन मार्बल्ड स्प्लॅशबॅकचा वापर करून या ऋतूत स्वयंपाकघराला नवा लुक मिळू शकतो.

स्टँड कँडल्स : अशा कँडल्स निवडा ज्या तुमच्या घराच्या अंतर्गत सजावटीला शोभून दिसतील. त्या घरातील एखाद्या कोपऱ्यात होल्डरवर लावा किंवा प्लेट अथवा बाऊलमध्ये सजवा. घरात फायरप्लेस असेल तर त्याच्या अवतीभवती कॉफी टेबल, २-३ खुर्च्या ठेवा किंवा कोपऱ्यांवर कँडल्स लावा. कँडल्समुळे घरात उबदारपणा येईल. तुम्ही लाईट स्टँड कँडल्स किंवा सुगंधी अगरबत्तीचाही वापर करू शकता.

विंडो सीट :  घरात उबदारपणा यावा यासाठी गडद रंगांचे पडदे लावा. यामुळे उबदारपणा जाणवेल. पण हो, सकाळच्या वेळी ते बाजूला करून ठेवायला विसरू नका. याशिवाय हिवाळयाच्या सुट्टीत खिडकीकडची जागा तुमच्यासाठी आरामदायी ठरेलं.

पूर्व दिशेकडील खिडकीकडे बसायची सुंदर व्यवस्था करा. ही जागा आळसावलेल्या दुपारी पुस्तक वाचन, डुलकी घेणे किंवा संगीत ऐकण्यासाठी उपयोगी ठरेल. खिडकीकडे एक छोटीशी जागा तयार करा आणि तिला पडदे, उशांनी सजवा. खिडकीतून बाहेर डोकावल्यावर हिरवळ दिसेल याकडे विशेष लक्ष द्या. प्रत्येक ऋतुनुसार केलेल्या बदलांमुळे घराला नवे रंगरूप मिळते.

फुलांकडे विशेष लक्ष द्या : हिवाळयात उमलणारी रंगीबेरंगी फुले घराला नैसर्गिक लुक देतात. त्यामुळेच घराच्या अंतर्गत आणि बाह्य सजावटीसाठी फुलांचा वापर करता येईल. रजनीगंधा आणि विविध प्रकारची फुले हिवाळयाची शोभा वाढवतात. रजनीगंधाचा मोहक सुगंध संपूर्ण घर सुगंधित करेल. कुंड्यांना गडद रंगाने रंगवून नवा लुक द्या. हिवाळयात थोडा जरी ओलावा कमी झाल्यास रोपटे सुकू लागते. म्हणूनच त्यांना पाणी घालायला विसरू नका. फुले निसर्ग आपल्या जवळ असल्याची सुखद अनुभूती देतात अॅलर्जी असेल तर आर्टिफिशियल फुलांचा वापर करता येईल.

या गोष्टींकडेही लक्ष द्या

* घर सजावट कशी आहे, हे  घरातल्या फर्निचरवरून समजते. फर्निचर महागडे असेल तरच चांगले असते, असे मुळीच नाही. बाजारात कमी किमतीतही उत्तम फर्निचर मिळते. फक्त ते दिसायला आकर्षक, घरातील इतर वस्तूंना साजेसे, साधे आणि आरामदायक असेल, याकडे लक्ष द्या. फर्निचर असे हवे ज्याचा वापर कोणीही सहजपणे करू शकेल. अनेकदा फर्निचरची जागा बदलल्यामुळेही खोलीला नवा लुक मिळतो.

* घरात विनाकामाचे, जुने किंवा, मोडके सामान ठेवू नका. यामुळे अंतर्गत सजावट उठून दिसणार नाही. सोबतच ते उगाचच जागा अडवतील. जेवढे सामान जास्त असेल तेवढा जास्त त्रास घर नीटनेटके ठेवताना होईल.

* डायनिंग टेबलच्या खुर्च्यांवर छोटी गादी किंवा कपडयाचे कव्हर घातले तर यामुळे हिवाळयात उबदारपणा जाणवेल. खुर्चीवर घातलेले सिल्कचे कापडही हिवाळयात उबदारपणासाठी उपयोगी ठरते.

* भारतीय घरात शक्यतो फायरप्लेसचा वापर केला जात नाही. त्यामुळेच तुम्ही हवे असल्यास कृत्रिम फायरप्लेसचा वापर करू शकता. घर जितके उबदार, उजळ आणि आरामदायक ठेवाल ते तितकेच चांगले दिसेल. तर मग उशीर कशाला करायचा? बजेटनुसार आपले घर सजवून सुंदर बनवा. तुमच्या घराचे हे नवे रूप नव्या वर्षाची सर्वोत्तम भेट ठरेल.

अनलिमिटेड कहानियां-आर्टिकल पढ़ने के लिएसब्सक्राइब करें