* पूनम अहमद
कोरोनाने सर्वांना आपापल्या घरात कैद होण्यास भाग पाडले. अशा परिस्थितीत आपल्याकडे दोनच मार्ग आहेत, एकतर या वेळेला सतत दोष देत बसणे किंवा या वेळेचा अशा प्रकारे वापर करणे की, आपले मन प्रसन्न होईल. मग या वेळेत असा एखादा छंद जोपासायला काय हरकत आहे, जो धकाधकीच्या जीवनात मागे राहून गेला.
तुमच्या स्क्रॅपबुकवर काम करणे असो, तुमच्या बागकामाचे कौशल्य जोपासायचे असो किंवा काही बदल करून घराची अंतर्गत सजावट करायची असो, असे अनेक छंद आहेत, ज्याचा अवलंब करून तुम्ही हा वेळ मजेत घालवा.
वेळेचा सदुपयोग करा
तुम्हाला शिवणकाम, विणकाम किंवा भरतकाम कसे करावे हे माहीत असेल आणि बऱ्याच काळापासून हा छंद तुम्ही जोपासला नसेल, तर या वेळेचा फायदा घ्या, तुम्ही क्रॉस स्टिचिंग, आर्म विणकाम, लूम विणकाम आणि सुई पॉइंट असे बरेच प्रयोग करू शकता. तुमच्या प्रियजनांसाठी चांगल्या, नवीन, वेगळया भेटवस्तू तयार करू शकता आणि ठेवू शकता.
नेहा अस्वस्थ होती. ऑगस्टमध्ये तिने एका मुलीला मुंबईत जन्म दिला तेव्हा प्रदीर्घ लॉकडाऊनमुळे बाळासाठी तिला कोणतीही पूर्वतयारी योग्य प्रकारे करता आली नाही. त्यानंतर संसर्गाच्या भीतीने ती बाजारात जाणे टाळत होती, बाळासाठी तिला कपडे हवे होते, कारण जे होते ते पावसामुळे नीट सुकत नव्हते.
नेहाला अस्वस्थ पाहून तिच्या शेजारी अनिता म्हणाल्या, ‘‘का काळजी करतेस? बाजारात जाऊन धोका कशाला घेतेस, तुझ्याकडचे जुने कपडे मला दे, मी त्यातून बाळाला काहीतरी नवीन शिवून देईन.’’
नेहा आश्चर्यचकित झाली, ‘‘तुम्हाला शिवणकाम येते का काकी?’’
‘‘ते आधीपासूनच येत होते, पण आता वर्षानुवर्षे त्याची गरजच भासली नाही, पण तुझ्यासाठी मी प्रयत्न करेन.’’
काहीतरी वेगळे करा
नेहाने अनिताला जुने कुरते आणि सलवार दिली. अनिताच्या घरी तिचा नवरा आणि मुलगा घरातून काम करायचे. ते कामात व्यस्त असायचे. अनितालाही आजकाल खूप कंटाळा येत होता. काहीतरी कल्पक, नाविन्यपूर्ण करावे, असे तिला वाटत होते, पण काय करावे ते कळत नव्हते. नेहाला काहीतरी मदत करण्याचा विचार त्यांच्या मनात येताच त्यांच्यात नवा उत्साह संचारला. त्यांनी त्यांचे शिलाई मशीन साफ केले. ते पुन्हा काम करण्यायोग्य करण्यासाठी त्यांना वेळ लागला. मशीन नीट होताच त्या उत्साहाने कपडे शिवायला लागल्या.
