* सोनिया राणा
आरोग्य टिप्स : भारतात, चहा हे फक्त एक पेय नाही तर ते एक विधी किंवा आपल्या संस्कृतीचा एक भाग बनले आहे. बऱ्याच लोकांसाठी, अंथरुणावर झोपताना हातात चहाचा कप दिल्याशिवाय त्यांची सकाळ सुरू होत नाही. मग जेव्हा जेव्हा कामाचा थकवा दूर करायचा असतो, संध्याकाळी थोडी भूक लागते किंवा हवामान आल्हाददायक असते तेव्हा सर्वांना फक्त चहाची आठवण येते. काही लोक असेही म्हणतात की चहा ही चहा नाही तर एक भावना आहे ज्याशिवाय ते जगू शकत नाहीत.
मनोरंजक गोष्ट अशी आहे की हे पेय आपल्या पूर्वजांनी दिलेली देणगी नाही तर ब्रिटिशांनी आपल्याला दिलेले एक व्यसन आहे ज्याचे आपण स्वतः अमृतात रूपांतर केले आहे. आज समाजात चहाची परिस्थिती अशी आहे की जर पाहुण्याला चहा दिला नाही तर तो अपमान मानला जातो. पण हीच आपली खरी संस्कृती होती का? आपल्या पूर्वजांनीही दिवसातून ५-६ कप चहा प्यायला का? आणि जर ते आपल्या आरोग्यासाठी इतके चांगले असेल, तर डॉक्टर कोणत्याही आजाराच्या बाबतीत चहाचे सेवन मर्यादित करण्याचा सल्ला का देतात?
चहाचे आगमन आणि आपली बदलती संस्कृती
चहाने आपल्या स्वयंपाकघरांचा ताबा कसा घेतला याबद्दल बोलण्यापूर्वी, आपण प्रथम चहाचे बीज आपल्या शरीरात कसे आले ते पाहूया. जर आपण इतिहासाची पाने उलटली तर आपल्याला आढळेल की चहा हा भारतीय संस्कृतीचा मूळ भाग नव्हता. ब्रिटिश राजवटीत भारतात चहाची लोकप्रियता वाढली. ब्रिटिशांना त्यांच्या चहाच्या व्यापाराला चालना द्यायची होती, म्हणून त्यांनी भारतीयांना चहा पिण्यास प्रोत्साहित केले.
१६१० मध्ये, डच व्यापाऱ्यांनी चीनमधून युरोपमध्ये चहा नेला आणि हळूहळू ते जगभरातील आवडते पेय बनले. भारताचे तत्कालीन गव्हर्नर जनरल लॉर्ड बेंटिंक यांनी भारतात चहाची परंपरा सुरू करण्यासाठी आणि त्याच्या उत्पादनाची शक्यता शोधण्यासाठी एक समिती स्थापन केली आणि १८३५ मध्ये ब्रिटिशांनी आसाममध्ये पहिल्यांदाच चहाचे बाग लावले आणि हळूहळू भारतीयांना चहाची चव मिळू लागली.
