नात्यात जेव्हा गैरसमज निर्माण होऊ लागतात

* सुमन बाजपेयी

राधा आणि अनुजच्या लग्नाला २ वर्षे झाली. राधाला आपल्या नोकरीच्या निमित्ताने बऱ्याचदा बाहेर जावे लागते. वीकेंडला जेव्हा ती घरी असते, तेव्हा तिला काही वेळ एकटीने वाचन करायला किंवा मग आराम करायला आवडते किंवा घरातील बारीकसारीक कामे करण्यात तिचा वेळ जातो.

अनुजला आठवड्यातील ५ दिवस तिला मिस करत असतो. त्यामुळे त्याची अशी इच्छा असते की ते २ दिवस तरी तिने त्याच्यासोबत अधिकाधिक वेळ घालवावा. दोघांनी एकत्र आउटिंग करावे, पण राधा ट्रॅव्हलिंग करून थकलेली असल्याने, बाहेर जाण्याच्या नावानेच संतापते.

अनुजला राधाचे हे वागणे हळूहळू खटकू लागले. त्याला असे वाटू लागले की राधा त्याला अव्हॉइड करत आहे. तिला कदाचित तो आवडत नसावा असे त्याला वाटू लागले होते आणि राधाला असे वाटत होते की अनुजला तिची आणि तिच्या इच्छांची मुळीच पर्वा नाही. तो फक्त आपल्या गरजा तिच्यावर लादत होता असे तिला वाटत होते. अशाप्रकारे आपल्या पद्धतीने जोडीदाराविषयी अनुमान काढल्याने त्या दोघांमध्ये गैरसमजाची भिंत उभी राहू लागली.

अनेक विवाह हे असे छोटे छोटे गैरसमज दूर न केल्यामुळे तुटतात. छोटासा गैरसमज खूप मोठा व्हायला वेळ लागत नाही. गैरसमज हा एखाद्या जहाजात झालेल्या छोटयाशा छिद्रासमान असतो. तो जर का वेळीच बुजवला गेला नाही तर नाते तुटायला वेळ लागत नाही.

भावना समजून न घेणे

गैरसमज हा एखाद्या काटयासारखा असतो आणि जेव्हा तो आपल्या नात्याला टोचू लागतो, तेव्हा कधी काळी फुलासारखे जपलेले नातेही जखमा करू लागते. जे युगुल कधीकाळी एकमेकांवर जीव ओवाळून टाकत होते, एकमेकांच्या बाहुपाशात ज्यांना सर्वस्व लाभत होते आणि जे आपल्या जोडीदाराच्या आनंदासाठी काहीही करण्यास तयार होते त्या नात्याला गैरसमजाचा सर्प जेव्हा दंश करतो, तेव्हा नात्यातील गोडवा आणि प्रेम यांना तिरस्कारात बदलण्यात वेळ लागत नाही.

साधारणपणे गैरसमज म्हणजे अशी स्थिती असते, ज्यात एक व्यक्ती दुसऱ्या व्यक्तीचे म्हणणे किंवा भावना समजून घेण्यास असमर्थ ठरते आणि जेव्हा हे गैरसमज वाढतात, तेव्हा मग भांडणे होऊ लागतात आणि याचा शेवट कधी कधी फार भयंकर असतो.

रिलेशनशिप एक्स्पर्ट अंजना गौड यांच्यानुसार, ‘‘साथीदाराला माझी पर्वा नाही किंवा तो फक्त स्वत:चाच विचार करतो अशा प्रकारचा गैरसमज युगुलांमध्ये निर्माण होणे ही खूप स्वाभाविक गोष्ट आहे. आपल्या जोडीदाराच्या प्राथमिकता आणि विचारांना चुकीचे समजणे खूप सोपे असते.‘‘स्वत:च्या दृष्टीने जोडीदाराच्या वागण्याचा अर्थ काढणे किंवा आपले म्हणणे जोडीदाराच्या समोर मांडण्यात इगो आडवा येणे ही खरी समस्या आहे. ही गोष्ट हळूहळू मोठे रूप धारण करते आणि मग गैरसमजाचे कधी कडाक्याच्या भांडणात रूपांतर होते आपल्याला कळतच नाही.’’

कारणे काय आहेत

स्वार्थी असणे : पती आणि पत्नीचे नाते दृढ होण्यासाठी आणि एकमेकांवरचा विश्वास टिकून राहण्यासाठी आवश्यक असते ते म्हणजे कोणतीही गोष्ट एकमेकांपासून न लपवणे आणि कायम एकमेकांना सांभाळून घेणे. जेव्हा तुमच्या जोडीदाराला तुमची गरज असते, तेव्हा तुम्ही त्याच्याजवळ असले पाहिजे. गैरसमज तेव्हा निर्माण होतो. जेव्हा तुम्ही आत्मकेंद्री असता. फक्त स्वत:चा विचार करता. त्यामुळे तुमच्या जोडीदाराने अविश्वास दाखवणे स्वाभाविकच ठरते.

माझी पर्वा नाही : पती किंवा पत्नी यापैकी कोणालाही असे वाटू शकते की आपल्या जोडीदाराला आपली पर्वा नाही आणि तो आपल्यावर प्रेमही करत नाही. पण वास्तव हे आहे की विवाह हा प्रेम आणि काळजी यांच्याआधारे टिकून असतो. जेव्हा जोडीदाराला आपण इग्नोर होत आहोत किंवा आपली गरज नाही असे वाटू लागते, तेव्हा गैरसमजाचे उंच बुरुज उभे राहतात.

जबाबदाऱ्या पार पाडण्यात कमी पडणे : जेव्हा जोडीदार आपल्या जबाबदाऱ्या निभावण्यात कमी पडतो किंवा घेत नाही तेव्हा गैरसमज निर्माण होऊ लागतात. अशावेळी मनात असे प्रश्न उठणे स्वाभाविक असते की त्याचे आता आपल्यावर प्रेमच नाही का? त्याला माझी पर्वाच नाही का? तो जबरदस्ती तर माझ्यासोबत संसार करत नाही ना? असे गैरसमज नात्यांमध्ये येऊ नयेत म्हणून प्रत्येक युगुलाने आपापल्या जबाबदाऱ्या योग्य रीतीने पार पाडल्या पाहिजेत.

काम आणि कमिटमेंट : हल्ली स्त्रियांचे कार्यक्षेत्र घरापुरतेच मर्यादित राहिलेले नसून विस्तृत झाले आहे. आता त्या हाउसवाइफच्या कक्षेतून बाहेर आल्या आहेत त्यामुळे त्यांच्या पतिने त्यांच्या काम आणि कमिटमेंटची योग्य कदर करणे गरजेचे आहे. बदलणाऱ्या परिस्थितीत पत्नीस सर्वतोपरी सहकार्य करावे. नात्यात आलेला हा बदल स्वीकारणे हे पतिसाठी निश्चितच आव्हानात्मक आहे. कारण हीच गोष्ट आजच्या काळात गैरसमजाचे मोठे कारण ठरू पाहत आहे. त्यामुळे दोघानांही आपापल्या कमिटमेंट्स एकमेकांशी डिस्कस करून त्यानुसार स्वत:मध्ये बदल घडवून आणणे आवश्यक आहे.

धोका : हे सर्वात सामान्य कारण आहे. हा तेव्हा निर्माण होतो जेव्हा एका जोडीदाराला वाटू लागते की आपल्या पार्टनरचे दुसऱ्या कोणाशी तरी संबंध आहेत. आणि हे तो कोणत्याही ठोस पुराव्याच्या आधाराशिवायही मानू शकतो. असे ही होऊ शकते की ती गोष्ट खरीही असेल. पण ही गोष्ट जर योग्य रीतीने हाताळली गेली नाही तर लग्न मोडूही शकते. त्यामुळे जेव्हाही तुम्हाला असे वाटेल की तुमचा जोडीदार अस्वस्थ आहे आणि तुमच्याकडे संशयाने पाहत आहे तेव्हा त्वरित सतर्क व्हा.

दुसऱ्यांचा हस्तक्षेप : जेव्हा दुसरे लोक मग ते तुमचे कुटुंबातील सदस्य असोत की तुमच्या मित्रपरिवारापैकी किंवा नातेवाईक. जर ते तुमच्या आयुष्यात ढवळाढवळ करू लागले तर गैरसमज निर्माण होऊ लागतात. अशा लोकांना दोघांमध्ये भांडणे लावून दिली की आनंद होतो. आणि त्यांचा स्वार्थ साधला जातो. पती आणि पत्नीचे नाते भले कितीही मधुर असो, त्यात किती का प्रेम असो, पण मतभिन्नता आणि भांडणे ही होतातच आणि हे अस्वाभाविकही नाही. असे झाल्यास कोणा तिसऱ्या व्यक्तिस आपल्या समस्या सांगण्यापेक्षा स्वत:च त्या समस्या सोडवण्याचा प्रयत्न करावा, ज्यामुळे तुम्हाला त्रास होत आहे.

सेक्सला प्राधान्य द्या : सेक्स संबंध हे वैवाहिक जीवनातील गैरसमजाचे सर्वात महत्त्वाचे कारण आहे. पती पत्नी दोघांचीही इच्छा असते की सेक्स संबंध एन्जॉय करावेत. पण जेव्हा तुम्ही त्यात दुरावा निर्माण करता, आणि तो नात्याला कमकुवत करू लागतो. तुमचा साथीदार तुमच्यावर खुश नसेल किंवा तुमच्यापासून दूर राहण्याचा प्रयत्न करत असेल तर यामुळे नात्यात खूप मोठा गैरसमज निर्माण होऊ शकतो.

नाजूक आहेत कमकुवत नाही

* रोहित

२१ व्या शतकातील २०२२ या वर्षात आपण पदार्पण केले आहे. गेल्या वर्षी बरेच बदल झाले, पण एक गोष्ट जशीच्या तशी आहे आणि ती म्हणजे समाजातील महिलांची स्थिती. हजारो वर्षांपासून जगात एक रुढीवादी परंपरा आपली मुळे घट्ट रोवून आहे, जी असे सांगते की, पौराणिक काळापासूनच देव आणि निसर्गाने महिला, पुरुषांमध्ये भेदभाव केला आहे. यामुळे पुरुषांचे काम वेगळे आणि महिलांचे काम वेगळे आहे. ही प्रवृत्ती नेहमीच असे सांगत आली आहे की, आदि मानवासापासून जेव्हा कधी जेवण गोळा करण्यासारखे अवघड काम करावे लागले, मग ती जुन्या काळात शिकार करणे असो किंवा आजच्या युगात बाहेर पडून कुटुंबासाठी पैसे कमावणे असो, त्यासाठी पुरुषांनाच सक्षम ठरवण्यात आले आहे आणि शारीरिकदृष्टया कमकुवत असल्यामुळे महिलांच्या वाटयाला घरातली कामे आली आहेत.

या लैंगिक भेदामुळेच महिलांचे बाहेर पडून काम न करण्यामागचे कारण त्यांचा शारीरिक कमकुवतपणा असल्याचे सांगण्यात आले. त्यांची शारीरिक ठेवण पुरुषांच्या तुलनेत दुबळी किंवा कमकुवत आणि अशुद्ध ठरवण्यात आली. त्यांच्यावर निर्बंध लादण्यात आले. त्या पुरुषांच्या तुलनेत शारीरिकदृष्टया कमकुवत आहेत, बाहेरचे काम करण्यासाठी योग्य नाहीत आणि कुटुंबाचे पालनपोषण करू शकत नाहीत, याची जाणीव त्यांची त्यांनाच करून देण्यात आली.

हेच कारण आहे की, आज लिंगावर आधारित असमानतेवर जगभरात वादविवादाच्या फैरी झोडत आहेत. महिलांचा शारीरिक दुबळेपणा हा नेहमीच या वादातील एक मोठा भाग राहिला आहे. याच

वादादरम्यान संशोधकांनी दक्षिण अमेरिकेतील एंडिज पर्वतरांगेत ९,००० वर्षांपूर्वीच्या अशा एका जागेचा शोध लावला जिथे महिला शिकाऱ्यांना दफन केले जात असे. या शोधामुळे प्रदीर्घ काळापासून चालत आलेल्या पुरुषप्रधान वर्चस्वाला आव्हान मिळाले आहे.

कॅलिफोर्निया विद्यापीठाशी जोडले गेलेले आणि या संशोधनातील प्रमुख वैज्ञानिक असलेले रँडी हास यांचे म्हणणे आहे की, प्राचीन काळातील दफनविधी प्रक्रियेचे हे संशोधन आणि विश्लेषण फक्त पुरुषच शिकारी असण्याचे पुरुषांचे वर्चस्व मोडणारे आहे.

कुशल शिकारी

या संशोधनात यावर शिक्कामोर्तब झाले आहे की, प्राचीन काळात पुरुषांप्रमाणेच महिलाही घराबाहेर पडून शिकार करायच्या. त्यावेळी बाहेर पडून शिकार करणे हे पूर्णपणे श्रमावर आधारित होते, लिंगभेदावर नाही.

२०१८ मध्ये पेरूच्या पर्वतांवरील उंचीवर पुरातत्त्व उत्खननादरम्यान संशोधकांनी जुन्या शिकाऱ्यांना दफन केलेल्या प्राचीन जागेचा शोध लावला होता. तेथे शिकारीची आणि प्राण्यांना कापण्याची धारदार अवजारे सापडली होती. त्याच ठिकाणी ९,००० वर्षांपूर्वी दफन केलेले मानवी सांगाडे सापडले. त्यांची हाडे आणि दातांच्या तपासणीनंतर ते महिलांचे सांगाडे असल्याचा निष्कर्ष निघाला.

 

उत्तरेकडील आणि दक्षिणी अमेरिकेत सापडलेल्या अशा १०७ प्राचीन ठिकाणांच्या संशोधनानंतर संशोधकांनी ४२९ सांगाडयांची ओळख पटवली. संशोधकांनी सांगितले की, यातील एकूण २७ शिकाऱ्यांचे सांगाडे होते, ज्यात ११ महिला आणि १६ पुरुष होते. सांगाडे आणि संशोधकांनी लावलेल्या संशोधनानुसार हे सिद्ध झाले आहे की, प्राचीन काळात महिलाही शिकार करायच्या. इतकेच नव्हे तर शिकारीच्या कामात पुरुषांच्या तुलनेत महिलाही जवळपास बरोबरीतच होत्या. संशोधनानुसार संशोधकांचे असे म्हणणे आहे की, त्या काळात शिकारीच्या कामात महिला, पुरुषांचे समान वर्चस्व होते. महिलांचा शिकारीत सहभाग घेण्याचा वाटा जवळपास ३०-५० टक्के पर्यंत होता. उत्खननात सापडलेल्या सांगाडयांच्या आधारावर असा निष्कर्ष निघतो की, असे कोणतेच निर्बंध (नैसर्गिक किंवा दैवी) त्या काळात महिलांवर नव्हते, ज्या आधारे असे म्हणता येईल की, तेव्हा कामांची विभागणी होत असे.

हा शोध लैंगिक समानतेच्या दृष्टीने अत्यंत महत्त्वपूर्ण आहे. याचे मोठे कारण महिला आणि पुरुषांमध्ये कामाच्या विभागणीवरून पूर्वापार चालत आलेला वाद हे आहे. या संशोधनात जी महत्त्वपूर्ण गोष्ट समोर आली आहे ती म्हणजे त्या काळात महिला पूर्णपणे स्वावलंबी होत्या. स्वत:चे निर्णय स्वत:च घेत होत्या. एका महिलेचे शिकारी असणे हेच सांगते की, ती आपली जमात किंवा कुटुंबासाठी बाहेर पडून काम करत होती. स्वत:च्या मुलांचे पोट स्वत: भरू शकत

होती. तिला पुरुषाच्या खांद्याच्या आधाराची गरज नव्हती. शिकार करून आणलेल्या मांसाचे वाटप कशा प्रकारे करायचे आहे, किती करायचे आहे आणि ते कोणाला द्यायचे आहे, हे सर्व निर्णय महिलाच घेत असत. हे स्वाभाविक आहे की, जो आपल्या जमातीचे पोट भरतो त्याला त्या जमातीवर वर्चस्व गाजवण्याचा अधिकार असतो. अशा वेळी जर महिला आणि पुरुष बरोबरीने कुटुंबाचे पालनपोषण करत असतील तर तिथे दोघांना समान अधिकार असण्याची शक्यता नाकारता येत नाही.

शिकारी होण्यामागचा एक अर्थ असाही आहे की, त्या काळातील महिलांकडे आपल्या सुरक्षेसाठी लागणारी हत्यारे होती. ही हत्यारे त्यांना सुरक्षा मिळवून देण्यासोबतच ती त्यांच्याकडील बहुमूल्य साधनांपैकी एक होती. यातून कितीतरी गोष्टींचा उलगडा होतो, जसे की, ज्या पुरुषी समाजात महिलांना स्वत:कडे संपत्ती ठेवण्याचा अधिकार नसेल, पण कदाचित त्या काळात महिलांकडेच मौल्यवान संपत्ती म्हणून पाहिले जात असेल. त्यामुळेच त्या काळातील तो एक असा समाज असेल जिथे महिलांकडे संपत्तीच्या रूपात हत्यारांचे असणे, ही खूप मोठी गोष्ट आहे.

महिला शारीरिकदृष्टया दुबळया किंवा कमकुवत असतात, त्यामुळेच त्या घराबाहेरची कामे करण्यासाठी योग्य नाहीत, असा जो तर्क पुरुषप्रधान संस्कृती पूर्वापारपासून लावत आली आहे त्या तर्काला या संशोधनाने मोठा धक्का दिला आहे. शिकारीसारख्या कामासाठी आवश्यक असलेली शारीरिक चपळता, ताकद, हिंमत महिलांमध्ये होती, सोबतच त्या हे काम करण्यासाठी पुरुषांच्या तुलनेत कुठेच कमी नव्हत्या. अशा वेळी प्रश्न असा उपस्थित होतो की, जर प्राचीन काळात महिला शारीरिकदृष्टया पुरुषांच्या बरोबरीने काम करत होत्या तर मग आज याच्या अगदी उलट अशी त्या शारीरिकदृष्टया कमकुवत असल्याची प्रतिमा समाजात कशी रूढ झाली?

धर्माचे निर्बंध

जगातील कितीतरी इतिहासकारांनी महिलांवरील पुरुषांच्या वर्चस्वाशी संबंधित असलेले अनेक शोध यापूर्वी लावले आहेत. ज्यात त्यांनी असे सांगितले की, आदियुगात अशा समाजाचे अस्तित्व होते जिथे कुठलीही गोष्ट करण्याचे स्वातंत्र्य महिलांना होते. परंतु या शोधांवर सर्वात जास्त कठोर आणि थेट हल्ला ज्या लोकांनी केला ते धर्मकर्माशी जोडलेले रुढीवादी लोक होते. त्यांच्या मतानुसार जग देवाने बनवले आहे आणि महिलांच्या शारीरिक ठेवणीला कमकुवत तर पुरुषांना बळकट करून या जगाचे संतुलन साधण्यात आले आहे. त्यांच्या या तर्कामुळेच पुरुषांना संरक्षक आणि महिलांना अबलेचा दर्जा देण्यात आला.

हे पूर्णपणे महिलांच्या मनावर बिंबवण्यासाठी प्रत्येक धर्मातील त्या कथांना, ग्रंथांना प्रमाण मानण्यात येऊ लागले जे महिलांना आदर्श स्त्री किंवा पतिव्रता बनण्यासाठी सातत्याने त्यांच्यावर दबाब आणणारे होते. महिलांनी पतिव्रता असणे केवळ वंशाच्या शुद्धीसाठीच नव्हे तर परपुरुषाशी तिने शारीरिक संबंध ठेवू नयेत यासाठीही गरजेचे मानले जाऊ लागले.

धर्मदेखील आहे जबाबदार

हिंदू समाजातील ग्रंथ, पौराणिक कथा, रामायण, महाभारत, गीता, वेद आणि तत्सम संबंधित कथांमध्ये सामूहिकरित्या सांगण्यात आले आहे की, महिलांनी स्वतंत्र होता कामा नये.

मनुस्मृती ज्याला सरंजामशाहीचे संविधान मानले जाते त्यात महिला पुरुषांच्या तुलनेत कमकुवत आणि दुय्यम असल्याचे नमूद करण्यात आले आहे. जवळपास सर्वच संघटित धर्मग्रंथांमध्ये पृथ्वीवरील संतुलनासाठी लिंग भेदभाव हे प्रमाण मानले गेले. ज्या पौराणिक ग्रंथांमधून महिला स्वतंत्र असल्याचे आणि सक्षम असल्याचे समोर आले तिथे ते ग्रंथ किंवा अशा सक्षम महिलेला राक्षसीन, कुरूप समजण्यात आले. त्यांच्याऐवजी घाबरलेल्या, भित्र्या, कमकुवत, गृहिणी असलेल्या महिलेलाच आदर्श मानण्यात आले

या सर्व बुरसटलेल्या विचारसरणीमुळे महिलांना घराबाहेर जाण्यापासून रोखण्यात आले, सोबतच राहणीमान, वागणे-बोलणे, हसणे, यौन शुचिता अशा सर्वच बाबतीत तिच्यावर निर्बंध लादण्यात आले. याचे दूरगामी परिणाम असे झाले की, महिलांकडून जबरदस्तीने किंवा त्यांना आपले म्हणणे पटवून देऊन त्यांच्याकडून यासाठी परवानगी घेण्यात आली की, त्यांचे व्यक्तिमत्त्व निसर्गत:च पुरुषांपेक्षा दुबळे, कमकुवत आहे. म्हणूनच त्यांनी स्वत:च्या रक्षणासाठी पुरुषांचा आधार घ्यायला हवा.

असो, पण या संशोधनातून २ गोष्टी समोर आल्या. एक म्हणजे महिलांचे व्यक्तिमत्त्व नैसर्गिकरित्या पुरुषांपेक्षा कमकुवत नाही आणि दुसरे म्हणजे धर्मात महिलांसाठी लिहून ठेवण्यात आलेल्या सर्व गोष्टी या ईश्वराच्या मुखातून निघालेली अमरवाणी नाही तर धर्मातील पुरुष ठेकेदारांनी अर्ध्या लोकसंख्येकडून फुकटात श्रमाची कामे करून घेण्यासाठी आणि भोगविलासाचे जीवन जगण्यासाठी करून ठेवलेली तरतूद आहे.

आधीही नव्हती आणि आताही कमकुवत नाही

उत्तराखंडातील पौडी जिल्ह्यातील जलथा गावात राहणाऱ्या ४४ वर्षीय बसंती भंडारीचे गाव कोटद्वार शहरापासून खूप दूर, दुर्गम भागात आहे. या गावातील जनजीवन त्याच्या जवळ असलेल्या इतर भागातील गावांसारखेच खूप अवघड आहे. पहाडी, दुर्गम भाग असल्यामुळे आजही लोकांना उदरनिर्वाहासाठी बऱ्याच लांबवर शेती करण्यासाठी जावे लागते. त्यासाठी बसंती देवी यांना पाळीव जनावरांचे वजनदार शेण गोळा करून त्याचे खत बनवून ते डोक्यावरून २-३ किलोमीटरपर्यंत घेऊन जावे लागते. असे काम करण्यासाठी हिंमत आणि प्रचंड ताकदीची गरज असते.

बसंती भंडारी सांगतात, ‘‘माझे अर्धे आयुष्य असेच मेहनतीच्या कामात गेले. पर्यटकांना हे पर्वत आवडतात, पण मी नेहमीच येथे खूप काबाडकष्ट केले.

‘‘इतके अवजड वजन डोक्यावर वाहून नेण्याबाबत त्यांनी सांगितले की, पुरुषांचे काम फक्त शेतात बैलांना हाकून नांगर चालवण्यापुरतेच आहे. महिलांनाच पेरणी, खत घालणे, कापणी, गवत आणणे, दूरवरून पाणी, लाकडे आणणे, अशी श्रमाची कामे करावी लागतात. तरीही त्याची दखल कुठेच घेतली जात नाही. खरंतर जास्त मेहनतीची कामे महिलाच करतात.

नाही आहोत कमकुवत

असे फक्त खेडोपाडयात पाहायला मिळत नाही. दिल्ली शहरात मजुरी करणाऱ्या २६ वर्षीय मुनमुन देवीचे गाव उत्तर प्रदेशातील आजमगढ जिल्ह्यात आहे. लग्नाला वर्ष झाल्यानंतर त्या ४ वर्षांपूर्वी आपल्या पतीसह दिल्ली शहरात आल्या होत्या. मुनमुन यांना ३ मुले आहेत. या ३ मुलांमध्ये १ मुलगी असून ती दिड वर्षांची तर मुलगा २ वर्षांचा आहे. मोठा मुलगा ३ वर्षांचा आहे. दिल्लीतील बलजीत नगर परिसरात रस्त्याचे काम सुरू आहे, तिथे सरकारी ठेकेदाराकडे काम करताना मुनमुन एका हाताने आपल्या ३ वर्षांच्या रडणाऱ्या मुलाला कसेबसे आपल्या कमरेवर पकडून डोक्यावर सिमेंटने भरलेले घमेले घेऊन जाते.

मुनमुन सांगते की, मी सकाळी ९ वाजल्यापासून संध्याकाळी ६ वाजेपर्यंत पतीसोबत मजुरी करते. आमच्यातील बहुतांश महिलांचे काम डोक्यावरून विटा उचलून नेणे, घमेल्यातून सिमेंट आणणे, खड्डा खोदणे असे असते. या कामासाठी आम्हाला तितकीच ताकद लागते जितकी एका पुरुषाला हे काम करण्यासाठी लागेल. असे असताना आम्ही कमकुवत कशा काय? अनेकदा आम्हाला कामादरम्यान मुलांना दूधही पाजावे लागते.’’

युनायटेड नेशनच्या एका अहवालात असे नमूद करण्यात आले आहे की, भारतीय महिलांना एकूण कामांपैकी ५१ टक्के कामांचा मोबदला मिळत नाही. दुसरीकडे जगभरात घरातील ७५ टक्के काम महिला कोणताच मोबदला न घेता करतात. तरीही जगातील ६० टक्के महिला किंवा मुली भुकेल्या असतात. त्यांच्यात भूकबळीचे प्रमाण अधिक असते.

एका अभ्यासानुसार, आफ्रिका आणि आशियात एकूण कामगारांपैकी जवळपास ६० टक्के कामगार महिला असतात आणि तरीही पुरूषप्रधान समाजात त्यांना शेतकऱ्याचा दर्जाही मिळत नाही.

अशा वेळी हे स्पष्ट आहे की, महिला पूर्वीही कमकुवत नव्हत्या आणि आजही नाहीत. त्या शारीरिकदृष्टया सक्षम आहेत. पुरुषांप्रमाणेच प्रत्येक क्षेत्रात आपले महत्त्वपूर्ण योगदान देण्यासाठी पूर्णपणे पात्र आहेत. फक्त समाजाच्या डोक्यातून महिलांना कमकुवत समजण्याच्या संकुचित विचाराला कायमची तिलांजली देण्याची गरज आहे.

 

लैंगिक शिक्षण नाही लाजिरवाणी गोष्ट

– शैलेंद्र सिंह

गाव असो किंवा शहर, तेथील मुला-मुलींना सेक्स म्हणजे लैंगिक संबंधासंदर्भातील शिक्षणाबाबत फारच कमी माहिती असते. शिवाय जी काही माहिती असते ती खूपच वरवरची असते. यामागचे कारण म्हणजे अभ्यासाऐवजी सोशल मीडियातून ही माहिती त्यांना मिळते आणि ती दिशाभूल करणारी असते. सोशल मीडियाव्यतिरिक्त पॉर्न फिल्ममधून ही माहिती मिळते. ती चुकीची असते. अनेकदा मुलींना न समजल्यामुळे त्या गरोदर राहतात.

केवळ मुलींनाच नाही तर मुलांनाही लैंगिक संबंधांबाबत पूर्ण माहिती नसते. स्त्री रोगांबाबत माहिती असलेल्या डॉक्टर रमा श्रीवास्तव यांनी सांगितले की, ‘‘आपल्याकडे अशा अनेक घटना घडतात जिथे मुलींना हे माहितीही नसते की त्यांच्यासोबत काय घडले. म्हणूनच किशोर वयातच त्यांना लैंगिक शिक्षण देणे गरजेचे आहे. घरात आई आणि शाळेत शिक्षक असे दोघे मिळून हे काम सहजतेने करू शकतात. पण आई आणि शिक्षकांना हे माहीत हवे की, मुलांना किती आणि कोणते लैंगिक शिक्षण द्यायला हवे. त्यासाठी आईने स्वत:ही याबाबत व्यवस्थित माहिती करून घ्यायला हवी.’’

गर्भनिरोधकाची माहिती असायला हवी

डॉक्टर रमा श्रीवास्तव यांच्या मते, आजकाल ज्या प्रकारच्या घटना समोर येत आहेत त्या पाहून असे लक्षात येते की, अल्पवयीन मुलींचे शारीरिक शोषण त्यांचे नातेवाईक किंवा जिवलग मित्राद्वारे केले जाते. म्हणूनच मुलीला तिच्या १० ते १२ वर्षांच्या वयादरम्यान लैंगिक किंवा शारीरिक संबंध म्हणजे काय, हे सांगून ते फसवणूक करून कसे ठेवले जाते, याची माहिती देणे गरजेचे आहे. मुलींना हे सांगायला हवे की, त्यांनी कोणासोबतच एकटीने एकांतात जाऊ नये. शिवाय अशा प्रकारची घटना घडलीच तरी आईला येऊन सांगावी, जेणेकरून आई मदत करू शकेल, असेही आईने आपल्या मुलींना विश्वासात घेऊन सांगायला हवे.

याच प्रकारे शाळेतील शिक्षिकांनीही गर्भनिरोधक गोळया म्हणजे काय? त्याचा वापर कशासाठी केला जातो, याची माहिती मुलींना द्यायला हवी. अनेक मुली बलात्कारासारख्या घटना घडल्यानंतर आई बनतात किंवा आत्महत्या करतात. अशा मुलींना याची माहिती द्यायला हवी की, आता अशा प्रकारची गोळीही येते जी खाल्ल्यामुळे नको असलेल्या गर्भापासून सुटका मिळते. ‘मॉर्निंग आफ्टर पिल्स’ नावाने या गोळया मेडिकलच्या दुकानात मिळतात.

रुग्णालयात मिळवा मोफत सल्ला

डॉक्टर रमा श्रीवास्तव यांचे असे म्हणणे आहे की, खासगी रुग्णालयात महिला डॉक्टरांनी एखाद्या दिवसातील काही तास किशोरवयीन मुलींच्या समस्या मोफत सोडवण्यासाठी राखून ठेवायला हवेत. कुटुंब नियोजनाबाबत माहिती द्यायला हवी. शाळेनेही वेळोवेळी डॉक्टरांना सोबत घेऊन यावर चर्चा करायला हवी, जेणेकरून विद्यार्थी आणि शिक्षकांनाही योग्य माहिती मिळेल.

किशोरवयीन मुलींची सर्वात मोठी समस्या मासिक पाळीबाबत असते. सर्वसाधारणपणे वयाच्या १२ ते १५ वर्षांदरम्यान मासिक पाळी येते. या वयात मासिक पाळी न आल्यास डॉक्टरांकडे जाऊन असे का झाले, हे समजून घ्यायला हवे. मासिक पाळी उशिरा येण्यामागे कुटुंबाचा पूर्वेतिहास कारणीभूत ठरतो. जसे की, आई, बहिणीला पाळी उशिराने आली असेल तर तिलाही ती उशिराने येऊ शकते. याशिवाय काही आजारांमुळेही पाळी उशिराने येऊ शकते. या आजारांमध्ये गर्भाशय नसणे, ते छोटे असणे, अंडाशयातील उणीव, याशिवाय क्षय रोग आणि अॅनिमियामुळेही पाळी येण्यास उशीर होतो. पण नेमके कारण काय, हे डॉक्टरांकडे गेल्यानंतरच समजते.

मासिकपाळीवेळी घ्या विशेष काळजी

मासिकपाळीवेळी इतर समस्याही निर्माण होतात. कधीकधी ती वेळेवर येते, पण त्यानंतर १-२ महिने येत नाही. सुरुवातीला असे होणे स्वाभाविक असते, पण त्यानंतर असे वरचेवर होत असेल तर मात्र डॉक्टरांकडे जायला हवे. कधीकधी मासिक पाळी वेळेत येते, पण रक्तस्त्राव जास्त होतो. याकडे दुर्लक्ष केल्यास मुलीमधील हिमोग्लोबिन कमी होते आणि तिचा पुरेसा विकासही होत नाही.

अस्वस्थ करणारी गोष्ट अशी की, काही पालक आपल्या मुलीला डॉक्टरांकडे घेऊन जायला घाबरतात. त्यांना असे वाटते की, अविवाहित मुलीची चाचणी केल्यामुळे तिच्या खासगी अंगाचे नुकसान होऊ शकते, ज्यामुळे लग्नानंतर पती तिच्यावर संशय घेऊ शकतो. अशा लोकांना हे माहीत असायला हवे की, आता घाबरण्याची गरज नाही. अल्ट्रासाऊंड आणि तत्सम दुसऱ्या पद्धतीनेही कुठलेही नुकसान न होता चाचणी करता येऊ शकते.

चांगले संबंध आणि आनंदाचे काय आहे कनेक्शन

* गरिमा पंकज

अनुभवला नुकतेच मॅनेजर बनवले गेले होते. आता त्याच्या जीवनात एकच गोष्ट महत्वाची होती आणि ती म्हणजे काम. याशिवाय तो आपला वेळ कुठेही खर्च करत नाही. अगदी नाती निभावणं सोडाच पण मित्रांसोबत थट्टामस्करीही करत नाही. सकाळी ऑफिसला निघून जायचा आणि पूर्ण दिवस फायलींमध्ये हरवून जायचा.

रात्री उशिरा घरी परतायचा तोपर्यंत त्याची मुले झोपलेली असायची. पत्नीशीसुद्धा फक्त कामाविषयीच बोलायचा. इतर वेळेस मोबाईल किंवा लॅपटॉपमध्ये व्यस्त असायचा. कालांतराने त्याचं आयष्य नैराश्याने भरून गेलं. ऑफिसचे कलीग्सही त्याच्याशी किनारा करू लागले. पत्नीबरोबर भांडणं होऊ लागले.

सतत चिडचिड करू लागला. एवढा चिढखोर झाला की मुलांचे मस्ती करतानाचे ओरडणेसुद्धा सहन करू शकत नसे आणि म्हणून त्यांच्यावर हात उचली. नेहमी आजारी पण राहू लागला. एके दिवशी अनुभवच्या डॉक्टर मित्राने त्याला चांगल्या संबंधाची गरज आणि मानसिक आनंदाचा आरोग्यावर पडणारा प्रभाव याविषयी विस्तीर्ण माहिती दिली. त्याला जीवन जगण्याचा योग्य मार्ग शिकवला. तेव्हा अनुभवलाही कळून चुकले की नातेसंबंधात कटकट करून तो कधीही पुढे जाऊ शकत नाही. वेळोवेळी झाडांप्रमाणे नात्यांचेही प्रेम आणि विश्वासाच्या पाण्याने पोषण करणे गरजेचे आहे.

या गोष्टी लक्षात घेतल्या तर नातेसंबंध आणि जीवनात प्रेम टिकून राहील.

जीवनाला खूप गंभीरपणे घेऊ नका

काही लोक जीवनाला एवढे गंभीरपणे घेतात की ते जीवनातील लहानमोठे चढउतारही स्वीकारू शकत नाही आणि डिप्रेशनमध्ये जातात, याउलट व्यक्तिचे व्यक्तित्व असे असायला हवे की मोठयांहून मोठे वादळसुद्धा मनाला विचलित करू शकणार नाही. लोकांशी वाद घालण्यापेक्षा गोष्टींना हसून टाळायला शिकले पाहिजे. यामुळे नात्यांमध्ये कधी वितुष्ट येत नाही आणि आपल्यातील प्रसन्नतासुद्धा कायम टिकून राहते.

थँकफुलनेस आवश्यक

एका अभ्यासानुसार आपण ज्या गोष्टींसाठी दुसऱ्यांचे आभारी आहात त्या गोष्टी एका डायरीत किंवा मोबाईलमध्ये लिहून ठेवल्याने मनात एक वेगळा आनंद निर्माण होतो. असे करणे परस्पर नातेसंबंधांसह आरोग्यासाठीही खूप फायद्याचे असते. बऱ्याच वेळा आपण कोणा व्यक्तीच्या त्या गोष्टींवर लक्ष्य केंद्रित करु लागतो, जेव्हा त्याने आपल्याशी वाईट वर्तणूक केली. यामुळे आपली वागणूकही त्याच्याशी कठोर होऊन जाते. यामुळे नात्यांमध्ये कटुता येण्याची दाट शक्यता असते. अशावेळेस लिहिलेल्या त्या जुन्या गोष्टीं वाचाव्याते जेव्हा त्याने आपली मदत केली होती, काही चांगले केले होते.

‘पर्सनल रिलेशनशिप’ नावाच्या जर्नलमध्ये प्रकाशित एका अभ्यासानुसार तसे कपल्स जे आपल्या रिलेशनशिपमध्ये एकमेकांप्रति थँकफुलनेस कायम बाळगतात, त्यांच्यात डिवोर्स कमी होतात.

प्रगाढ नाते आवश्यक

जेव्हा आपण एखाद्याशी कपटीपणा न करता हृदयापासून जोडलेले असता, त्याच्या सुख-दु:खाला आपले मानत आणि आपल्या हृदयाची प्रत्येक गोष्ट त्याच्याशी शेअर करतो, तेव्हा आपले मन खूप हलके होते. आनंदी राहण्यासाठी अशाप्रकारचे प्रगाढ नाते बनविणे गरजेचे आहे, कारण जेव्हा आपण काही लोकांशी मनापासून जोडलेले असता.

सोशल मिडियाचा वाढता हस्तक्षेप

कामात व्यस्त राहण्याबरोबरच आजकाल नात्यांमध्ये येणाऱ्या दुराव्याचे खास कारण लोकांच्या जीवनात सोशल मिडियाचा वाढता हस्तक्षेपही आहे. आजकाल लोक गॅझेटच्या जगात एवढे मग्न असतात की त्यांना आपल्या जवळपास बसलेल्या लोकांची पण पर्वा राहत नाही. आजकाल काल्पनिक जगतातील नाते खऱ्या नाते-संबंधावर वरचढ ठरू लागले आहे. ते अशाप्रकारे बिझी तर आहेत पण प्रसन्न नाहीत. खरी प्रसन्नता आणि आरोग्याचे रहस्य जाणून घेण्यासाठी हार्वर्ड युनिव्हर्सिटीच्या वैज्ञानिकांनी आतापर्यंतचे सगळयात विस्तारित आणि लांबलचक संशोधन केले.

‘हार्वर्ड स्टडी ऑफ एड्ल्ट डेव्हलपमेंट’ नावाचा हा अभ्यास १९३८ पासून सुरु झाला. ज्यात ८०० पेक्षा जास्त लोकांच्या जीवनाच्या प्रत्येक पैलूंचा व्यापक अभ्यास केला गेला. जवळपास ८ दशके चाललेल्या या अभ्यासात ३ समुदायाच्या लोकांना जोडले गेले. पहिल्या समुदायात २६८ उच्च शिक्षित हार्वर्ड ग्रॅज्युएट्स होते, दुसरा समुदाय ४५६ लोकांचा होता, जो बोस्टनजवळील परिसरातील मुलांचा होता. हे प्रतिकूल परिस्थितीत राहत होते.

येथे चांगल्या संबंधाचा अर्थ गहन आणि बळकट नात्यांशी आहे. एकटेपणा आपले दु:ख आणि डिप्रेशनला वाढवतो. याउलट नात्यांतील मधुरता दु:खांना कमी करण्यास सहाय्यक ठरते. नातेसंबंध खूप सारे असावेत हे गरजेचे नाही, पण जे कुठले नाते असावे ते बळकट आणि गहन असावे.

या, जाणून घेऊया कसे नात्यांना बळकट बनवले जाऊ शकते.

माफ करायला शिका

विनाकारण कोणाबद्दल आपल्या हृदयात कटुता ठेवण्याची सवय न केवळ नात्यांना कमकुवत बनवते तर त्याचबरोबर आपल्या मानसिक आरोग्यासाठीसुद्धा धोकादायक असते. अशा स्थितीत उत्तम हे आहे की आपण सर्व हेवेदावे विसरून हृदयापासून लोकांना माफ करायला शिका. यामुळे मनाला आराम आणि जीवनात उत्साह टिकून राहतो.

धोका देऊ नका

नात्यांमध्ये रुपये-पैसे, शंका घेणे इत्यादींना थारा देऊ नका. प्रेम मोठ्या मुश्किलीने होते. नाते खूप हळुवारपणे बळकट होत असते. जर आपण समोरच्यांशी काही रुपयांसाठी बेईमानी केलीत, त्याच्या विश्वासाला तोडले तर मग त्याच्याबरोबर आपल्या नात्याचा गोडवा राहणार नाही. आपण त्या व्यक्तीला गमावून बसतो. खुद्द आपल्यालासुद्धा कधी न कधी या गोष्टीची जाणीव जरूर होते की आपण त्याच्याशी चुकीचे वागलो आहोत.

मदत करायला शिका

जीवनाने आपणास जे काही दिले आहे त्याचा उपयोग लोकांच्या मदतीसाठी करा. स्वत: पुढे या आणि जेवढी शक्य होईल तेवढी दुसऱ्यांची मदत करा. यामुळे आपल्या मनाला प्रसन्नता लाभते. कधी आपण केलेल्या कामाचा राग आळवू नये, एखाद्याला मदत करून विसरून जा. अशा व्यक्तींशी सगळे नाते बनवू इच्छितात.

आपल्या अहंकाराला आपल्या मार्गात येऊ देऊ नका

नात्याच्या बंधनाला आपल्या इगोपायी तोडू नका. नात्यात कोणी छोटा किंवा मोठा नसतो. कोणाच्या पुढे झुकल्याने जर नातेसंबंध टिकून राहत असतील तर याच्यात काही वाईट नाही. कारण रुपये-पैसे यापेक्षा मौल्यवान नातेसंबंध असतात. कोणाच्या यशावर आनंदी होण्याऐवजी आपण चिडू लागलात, त्याला हीन वागणूक देण्याचा प्रयत्न करू लागलात तर समजून जा आपण जीवनाची सगळयात महत्वपूर्ण संपत्ती अर्थात त्या नात्याला गमावणार आहात.

आशा-अपेक्षा कमी ठेवा

नेहमी आपण आपल्या जवळच्या लोकांकडून गरजेपेक्षा जास्त अपेक्षा बाळगतो. पण जर त्या पूर्ण न झाल्यास हृदयात आंबटपणा निर्माण होतो. मग आपण नात्याला नियमानुसार जगत नाहीत. आशा-अपेक्षामुळे आपण दुखी होतो आणि नात्यांत वितुष्टता येते. यासाठी उत्तम हे आहे की आपण आपल्याकडून कोणत्याही नात्याला आपले सर्वस्व द्यावे, पण समोरच्यांकडून कुठल्या बदलाची इच्छा ठेवू नये.

या सर्व गोष्टींबरोबरच आपल्या व्यस्त दिनचर्येतून थोडा वेळ आपल्यासाठी अवश्य काढावा. यामुळे जेथे नात्यांमध्ये जिवंतपणा कायम राहतो, तेथेच मनसुद्धा आनंदीत राहते आणि तेव्हा आपण आपले काम डबल उत्साहाने करू शकतो.

Diwali Special: त्यांना आपल्या भेटवस्तू आणि भरपूर प्रेमाची आवश्यकता आहे

* गरिमा पंकज

आपुल्या जीवनात एखादी व्यक्ति किती महत्त्वाची आहे याचे आपण शब्दांत वर्णन करू शकत नाही, कारण भावनांची भाषा नसते. त्यांना तर फक्त एकमेकांवरील प्रेम आणि विश्वासाने जाणून घेतले जाते, आपण एखाद्याची किती काळजी घेत आहात, आपण त्यास किती जोरकसपणे आठवत आहात, हे व्यक्त करण्याची एक सुंदर संधी असते ती म्हणजे उत्सव. विशेषत: दिवाळी ही अशी वेळ असते, जेव्हा आपण प्रेमाच्या प्रकाशाने हृदयाच्या नातेसंबंधांना सजवू शकता.

संपूर्ण वर्ष तर घरगृहस्थीच्या जबाबदाऱ्या एवढा वेळच देत नाहीत की आपल्या प्रियजनांना खूष करण्यासाठी काहीतरी केले जाऊ शकेल, परंतु दिवाळीत प्रत्येकजण आपल्या बजेटनुसार खरेदी करण्याची योजना आखतो. अशा परिस्थितीत आम्ही आपल्याला बजेटमध्ये कोणत्या प्रकारच्या भेटवस्तू घ्याव्यात हे सांगत आहोत जेणेकरून आपल्या प्रियजनांच्या गरजाही पूर्ण होतील आणि भेटवस्तू पाहून त्यांच्या चेहऱ्यावर हास्यही तरळेल.

फटाके आणि दिव्यांच्या आरासींबरोबरच हृदयाला जोडणाऱ्या भेटवस्तुंसाठी दिवाळी ओळखली जाते, भेटवस्तू नसल्यास मजा येत नाही. दिवाळीच्या निमित्ताने आपण आपल्या जवळचे लोक, नातेवाईक, मित्र, शेजाऱ्यांना भेट देऊन आपल्या नात्याचा पाया भक्कम करतो. दिवाळीची भेट देताना समोरच्या व्यक्तिच्या गरजेची विशेष काळजी घेणे आवश्यक असते.

जेव्हा भेटवस्तू निवडायची असेल

बजेट ठरवा : भेटवस्तू निवडण्यापूर्वी त्याकरिता तुमचे बजेट निश्चित करणे महत्वाचे आहे. हे आवश्यक नाही की अत्यंत मौल्यवान भेटवस्तूच चांगली असेल. देणाऱ्याची भावना अधिक महत्त्वाची असते. म्हणूनच आपल्याला परवडणारीच भेट निवडा. भेट म्हणून निरुपयोगी वस्तू देऊन केवळ औपचारिकता निभावण्यापेक्षा २-३ लोकांचे बजेट एकत्र करून एक चांगली आणि उपयुक्त भेट देणे चांगले.

वयानुसार भेट असावी

लहान मुलांना मऊ खेळण्यांशी तर थोडया मोठया मुलांना इलेक्ट्रॉनिक खेळण्यांशी खेळायला आवडते. त्याचप्रमाणे, एखादे मेकअप उत्पादन, कृत्रिम दागिने, स्टॉल किंवा सनग्लासेस महाविद्यालयीन मुलींना भेटवस्तू म्हणून देता येतात, तर एखाद्या विवाहित मित्राला परफ्यूम सेट, पिक्चर फ्रेम किंवा घरातील कोणतीही सजावटीची वस्तू भेट देणे चांगले असेल. प्रत्येक वयाची स्वत:ची आवड आणि आवश्यकता असते.

त्याच्या आवडीत आमचा आनंद

प्रत्येक व्यक्तिची स्वत:ची वेगळी निवड असते. आपली भेट विशेष बनविण्यासाठी, समोरच्या व्यक्तिच्या आवडी-निवडीनुसारच आपण भेट निवडावी. त्याला बऱ्याचदा कोणते रंग घालायला आवडतात, त्याच्या आवडीच्या क्रिया काय आहेत, त्याची घर-सजावट कशी आहे, त्याचे आवडते साहित्य किंवा खेळ कोणता आहे, त्यानुसार आपण त्याच्यासाठी एखादी भेट निवडायला हवी हे लक्षात घ्या.

आपली आवश्यकता समजतो

जर आपणास नात्यात गोडवा आणि प्रेम वाढवायचे असेल तर दिवाळीपेक्षा चांगला दिवस कोणताही नाही. बायको-मुले, पालक, मित्र किंवा नातेवाईक, कोणाचीही समस्या किंवा काही उणीव जर आपण दीर्घकाळापासून जाणत असाल तर दिवाळीच्या दिवशी ती वस्तू भेटवस्तू म्हणून देऊन आपण नात्यात नवीन प्रकाश पसरवू शकता. यामुळे समोरची व्यक्ति, आपल्याला त्याची किती काळजी आहे हे समजून घेण्यास सक्षम असेल आणि त्याला भावनिक जोडलेले वाटू लागेल.

आरोग्यवर्धक भेट

जर कुटूंबातील एखादा सदस्य आजारी असेल तर त्यासाठी तुम्ही रियल ट्रॉपिकानासारख्या कंपन्यांचे ज्यूस पॅक घेऊ शकता. ३ लिटर गिफ्ट पॅक रूपये ४०० च्या जवळपास मिळेल. त्याचप्रमाणे बास्केट गिफ्टमध्ये २०-३० वस्तू असतात- लस्सी, कोल्ड ड्रिंक, ज्यूस, खमंग, कुरकुरीत, चॉकलेट, चिप्स, बिस्किट इ. हा पॅक घरातील प्रत्येक सदस्याची चव लक्षात घेऊन तयार केला जाऊ शकतो.

साखर मुक्त भेट

दिवाळीच्यावेळी ज्येष्ठांना भेटवस्तू देताना त्यांच्या आवडीसह आरोग्याची काळजी घेणेही महत्वाचे असते. हे सर्वज्ञात आहे की ज्येष्ठांना गोड पदार्थ खूप आवडतात. परंतु त्याचबरोबर, बऱ्याचदा त्या व्यक्तिस मधुमेहासारख्या समस्येचा त्रासदेखील होतो. अशा परिस्थितीत आपण त्यांच्यासाठी साखर फ्री मिठाई घेऊ शकता. आपण त्यांना मुरांबा पॅक किंवा फ्रुट्स पॅक इत्यादी देऊ शकता. यामुळे त्यांचे तोंड गोड होईलच शिवाय आरोग्यदेखील बनेल.

खोडकरांसाठी

फक्त रूपये १००, रूपये २०० च्या पॅकमध्ये मुलांसाठी पीठाचे नूडल्स, पास्ता आणि मसाला नूडल्स किंवा मग चॉकलेट आणि बिस्किटचे पॅक घेऊ शकता. दिवाळीत हळदीराम, क्रोनिका, सनफीस्ट, प्रिया गोल्ड या सर्व मोठया कंपन्या विविध प्रकारचे स्नॅक्स बाजारात आणतात.

गिफ्ट कार्ड गिफ्ट करा

दिवाळीच्यावेळी जर तुम्हाला तुमच्या मित्रांना, नातेवाईकांना किंवा कुटुंबातील सदस्यांना गिफ्ट्स द्यायचे असतील तर गिफ्ट कार्ड तुमच्यासाठी एक चांगला पर्याय आहे. आपण कोणत्याही बँकेची शाखा किंवा नेटबँकिंगद्वारे गिफ्ट कार्ड खरेदी करू शकता. याचा उत्तम फायदा म्हणजे याद्वारे आपल्या इच्छेनुसार कोणीही खरेदी करू शकतो. हे कार्ड मूव्हीची तिकिटे, रेस्टॉरंट बिल, ऑनलाइन शॉपिंग इत्यादींसाठी वापरले जाऊ शकते.

एचडीएफसी बँक गिफ्ट प्लस कार्ड, आयसीआयसीआय बँक गिफ्ट कार्ड, अॅक्सिस बँक गिफ्ट कार्ड, येस बँक गिफ्ट कार्ड, स्टेट बँक ऑफ इंडिया अशा अनेक बँकांचे गिफ्ट कार्ड उपलब्ध आहेत.

मेणबत्ती स्टँड

दिवाळीनिमित्त मेणबत्ती स्टँड भेट देणे हा एक चांगला पर्याय आहे. आता लोक सामान्य दिवसांतही मेणबत्त्या वापरत आहेत. या आता सजावटीच्या वस्तू म्हणून मोजल्या जातात. जर घराच्या कोपऱ्यात मेणबत्ती स्टँड ठेवला असेल तर तो खोलीला खूप छान लुक देईल. मेणबत्ती स्टँड ऑनलाइनदेखील मिळतात. याची किंमत रूपये २५० ते रूपये १० हजारपर्यंत असू शकते.

ड्रायफ्रुट्स

मावा, बेसनाच्या मिठाईमध्ये भेसळ करण्याच्या वाढत्या घटनांमुळे, बेकरी उत्पादने, मोठ-मोठया कंपन्यांचे गिफ्ट पॅक्स आणि ड्रायफ्रुटचा ट्रेंड वाढला आहे. सामान्यत: दिवाळीनिमित्त ड्रायफ्रुटचे पॅकेट किंवा बॉक्स भेट म्हणून देण्याची प्रथा सर्वात जास्त असते. आपणही आपल्या जवळच्या लोकांना ड्रायफ्रुटच्या पॅकच्या स्वरूपात आरोग्य वचनदेखील देऊ शकता. यांची किंमत रूपये १ हजार ते रूपये ५ हजारपर्यंत असू शकते. या भेटवस्तू ऑनलाईन आणि ऑफलाइन दोन्ही प्रकारांत उपलब्ध आहेत.

चित्रांची संस्मरणीय भेट

दिवाळी गिफ्टचा हादेखील एक उत्तम पर्याय आहे. दिवाळीच्यावेळी स्वच्छता होते तेव्हा जुनी पेंटिंग्ज काढून टाकली जातात. अशा परिस्थितीत आपण एखाद्या सुंदर चित्रकलेची भेट दिली तर ती देखील कौतुकास्पद भेट ठरेल. पेंटिंगप्रमाणेच, एक चांगला आर्टपीसदेखील भेट म्हणून देऊ शकता जेणेकरून ती भेट त्या व्यक्तिच्या घराच्या इंटेरियरमध्ये सामील होईल. आपण ईकॉमर्स वेबसाइट, ओपन मार्केट किंवा एखाद्या आर्ट गॅलरीमधून अशी चित्रे खरेदी करू शकता. फक्त हेच नाही तर आपण हाताने बनवलेल्या वस्तूही देऊ शकता, ज्या मनाच्या भावना दर्शवितात, आपल्या स्वत:च्या हातांनी बनवून किंवा खरेदी करून भेटवस्तू म्हणून देऊ शकता. अशा भेटवस्तूंमुळे तुमचे नाते अधिक गोड होते.

या भेटवस्तूंबरोबरच, आपण आपल्या प्रियजनांना आणखी एक मौल्यवान भेट अवश्य द्या. ही भेट म्हणजे तुमचा वेळ. आपल्या प्रियजनांबरोबर बसा, काही त्यांचे म्हणणे ऐका, काही आपले सांगा आणि मग पुढच्या दिवाळीपर्यंत हे क्षण आपले हृदय कसे टवटवीत ठेवतात ते पहा.

Reward Therepy ने मुलांचे भविष्य वाचवा

* पारुल भटनागर

आजचे आव्हानात्मक वातावरण आपल्यापेक्षा आपल्या मुलांसाठी अधिक आहे. आपण इतके हुशार आहोत की स्वतःला कसे समजून घ्यावे, परिस्थिती कशी हाताळावी, स्वतःला कसे प्रेरित करावे, हे आपल्याला माहीत आहे आणि आपण सहजपणे त्याचा सामना करू शकतो.

पण आपल्या मुलांना वेगवेगळ्या परिस्थितीला कसे सामोरे जावे हे समजत नाही. यामुळे ते जिद्दी आणि चिडतात. यामुळे त्यांचा आत्मविश्वास कमी होतो आणि नंतर तत्सम वर्तनामुळे ते इतरांकडून स्वतःचा अंदाज बांधू लागतात.

अशा परिस्थितीत, आपल्या मुलांना रिवॉर्ड थेरपी देण्याची जबाबदारी आपली बनते जेणेकरून ते या नकारात्मक वातावरणात स्वतःला आनंदी ठेवण्याबरोबरच काहीतरी नवीन शिकू शकतील. जे नंतर त्यांच्यासाठी कामाला आले.

Reward Therepy  म्हणजे काय

रिवॉर्ड थेरपी म्हणजे काय असा प्रश्न तुम्हाला पडला असेल. तर हे जाणून घेऊया अशा प्रकारे. जेव्हा जेव्हा आपल्याला एखाद्या गोष्टीचे बक्षीस मिळते, कोणीतरी आपल्या पाठीवर थाप मारते किंवा आम्हाला लोकांसमोर वाल्डन सारख्या शब्दांनी बक्षीस दिले जाते, तेव्हा आम्हाला खूप आनंद होतो आणि आम्हाला हे बक्षीस मिळते आणि आणखी चांगले करायचे आहे. मी विचार करतो आणि ते पूर्ण करतो कष्ट.

त्याचप्रकारे,   आहे, जे त्यांना नवीन गोष्टी शिकवण्याबरोबरच त्यांना बक्षिसांद्वारे पुढे ढकलण्यासाठी आणि चांगले काम करण्यासाठी आणि त्यांचा आत्मविश्वास वाढवण्याचे काम करते. त्यामुळे मुलांना रिवॉर्ड थेरपी देण्यासाठी काय करावे हे तुम्हाला माहिती आहे.

मिनी शेफचे कौतुक करा

आज वातावरण असे आहे की मुले आणि पालक सर्व वेळ एकत्र असतात. अशा परिस्थितीत जेव्हा मुले घराबाहेर पडू शकत नाहीत, तेव्हा त्यांना कंटाळा येणे स्वाभाविक आहे. अशा परिस्थितीत, जरी ते तुमच्याबरोबर स्वयंपाकघरात तुम्हाला थोडी मदत करतात, जसे की तुम्हाला पाहून त्यांना स्वयंपाकघरात ब्रेड फिरवण्याची आवड आहे, मग त्यांना नकार देऊ नका. त्यापेक्षा त्यांना ते काम तुमच्या देखरेखीखाली करू द्या.

जरी त्यांची भाकरी गोलाकार झाली नाही किंवा जर ते आपल्या स्वयंपाकघरात तुमच्यासोबत काम करत असतील, तर तुमचे काम थोडे वाढू शकते, परंतु तुम्ही त्यांना ते करू द्या, कारण यामुळे त्यांना स्वयंपाकघरात काम करण्याची थोडी सवय लागेल.

जेव्हा ते स्वतःहून काहीतरी बनवतात तेव्हा त्यांना प्रोत्साहित करा जसे की तुम्ही माझ्यापेक्षा चांगले काम केले आहे. आज आम्ही फक्त तुम्ही तयार केलेली रोटी खाऊ आणि त्यांनाही गंमतीशीरपणे जाणवू द्या की ज्याप्रमाणे त्यांनी त्यांच्या मेहनतीचे कौतुक केले आहे, त्याच प्रकारे त्यांनी घरचे शिजवलेले अन्न मनापासून खावे.

त्यांना त्यांच्या मेहनतीचे बक्षीस देण्यासाठी, त्यांनी बनवलेल्या भाकरीची निवड तुमच्या कुटुंबासह आणि मित्रांसोबत शेअर करा. सर्वांसमोर त्यांची स्तुती करा. यासह, जेव्हा त्याला इतर लोकांकडून प्रशंसा मिळेल, तेव्हा त्याचा आत्मविश्वास वाढवण्याबरोबरच, त्याला मिळणाऱ्या आनंदाची तुम्ही कल्पनाही करू शकणार नाही. या बक्षिसापेक्षाही, ते हळूहळू स्वयंपाकघरातील कामात त्यांना मदत करण्याबरोबरच तुमच्या कामाचे मूल्य समजण्यास सुरवात करतील.

टेबल मॅनर्सवर गेम बक्षीस खेळा

मुलांना टेबल पद्धतीने शिकवणे खूप महत्वाचे आहे, अन्यथा लहानपणापासून बिघडलेली त्यांची ही सवय भविष्यात त्यांच्यासाठी विनोद बनण्याचे कारण बनू शकते. म्हणून त्यांना शिकवा की मुलांनो जर तुम्ही टेबलावरील शिष्टाचार पाळता जसे की जेवण्यापूर्वी हात धुणे, प्रत्येकजण आल्यानंतरच खाणे सुरू करा, तोंड उघडे आणि बाहेर टाकताना अन्न खाऊ नका, जेवताना गॅझेटपासून अंतर ठेवा, भांडी जर तुम्ही काळजी घेतली तर न खेळण्यासारख्या गोष्टी, मग आम्ही दररोज तुमच्या अर्ध्या तासासाठी तुमच्या आवडीचे गेम खेळू.

माझ्यावर विश्वास ठेवा, यासह, तुमची मुले आनंदाने या सर्व गोष्टी करतील आणि जेव्हा तुम्ही त्यांना या सर्व गोष्टी स्वत: करतांना पाहता, तेव्हा त्यांच्याबरोबर त्यांच्या आवडीचा खेळ खेळण्याबरोबरच, सर्वांसमोर त्यांची स्तुती करा. यासह, त्यांच्यामध्ये टेबल मॅनर्सदेखील विकसित केले जातील आणि त्यांचे मनोबल देखील वाढेल.

मजेदार मार्गाने निरोगी सवयी घाला

मुले हात धुणे, निरोगी अन्न खाणे हे सर्वात मोठे चोर आहेत. या गोष्टींसाठी, एखाद्याला सतत त्यांच्या मागे पळावे लागते आणि कधीकधी जबरदस्तीने, आम्ही त्यांना जे पाहिजे ते बनवतो, आम्ही त्यांना त्यांच्या इच्छेप्रमाणे करण्याची परवानगी देतो. पण तुमच्यासाठी हे महत्वाचे आहे की तुम्ही त्यांच्यात निरोगी सवयी मजेदार पद्धतीने घाला, त्यांना फटकारून नाही.

उदाहरणार्थ, हात धुण्यासाठी, हात धुण्याच्या गाण्याची मदत घ्या. त्यांना आपले हात धुण्यास सांगा, प्रथम घासून घ्या, घासून घ्या, आपले हात घासा बाळा, दुसरे आपले हात व्यवस्थित धुवा, तिसरे आपले हात टॉवेलने कोरडे करा, चौथे आपल्या जंतूमुक्त हातांनी आमच्यात सामील व्हा.

अशी मजेदार गाणी मुलांमध्ये हात धुण्याच्या सवयी रुजवण्यासाठी काम करतील. यासाठी, आपण मजेदार रंग आणि आकारांसह साबणांची मदतदेखील घेऊ शकता, कारण अशा गोष्टी मुलांना त्यांच्याकडे आकर्षित करण्याचे काम करतात. दुसरीकडे, लिक्विड साबणदेखील खूप उपयोगाचे ठरतात, कारण याच्या द्रव पोत त्यांच्या मजेदार दिसणाऱ्या बाटल्यांसह मुलांना खूप आवडतात.

जर मुलांनी तुम्हाला न सांगता स्वतःहून अशा गोष्टी करायला सुरुवात केली, तर कधी त्यांना बक्षीस म्हणून मिठी मारली, तर कधी त्यांनाही त्यांचे मन करू द्या.

त्यांच्यामध्ये निरोगी खाण्याची सवय विकसित करण्यासाठी, आपण त्यांच्याबरोबर एक मूल देखील असावे. उदाहरणार्थ, जर तुम्ही खवय्यांची भाजी केली असेल, तर तुम्ही म्हणाल की जर तुम्ही ते माझ्याबरोबर संपवले तर मम्मीपापा तुमच्याबरोबर धावतील, नाचा.

परंतु जेव्हा तुम्ही त्यांचे ऐकता तेव्हाच. यातून हळूहळू ते खेळातील प्रत्येक गोष्ट खायला शिकू शकतात. त्यांची ही चांगली सवय शिक्षकांसमोर आणि मुलांसमोरही शेअर करा जेणेकरून तुमची स्तुती ऐकल्यानंतर मुले प्रत्येक गोष्ट मजेने खाण्यास शिकतील.

टीव्ही वेळेसाठी संधी मिळेल

प्रत्येक पालकांना आपल्या मुलांच्या शिक्षणाची काळजी असते. म्हणूनच ते सतत त्यांच्या मागे धावत राहतात. कधी वर्गात जाण्यासाठी तर कधी गृहपाठ करण्यासाठी. अशा स्थितीत तुम्ही त्यांना सांगता की जर तुम्ही दररोज वेळेवर गृहपाठ नीट पूर्ण केले तर तुम्हाला टीव्ही पाहण्याची संधी मिळेल. क्वचितच एखादे मूल असेल जे हा बक्षीस हाताने जाऊ देईल. यासह, मुले वेळेवर गृहपाठ पूर्ण करण्यासाठी कठोर परिश्रम करतील. यासह, वेळेत गृहपाठ पूर्ण करण्याची सवय देखील त्यांच्यामध्ये विकसित होईल आणि त्यानंतर त्यांना टीव्हीद्वारे स्वतःची मजा करण्याची संधी देखील मिळेल.

हळूहळू, आपण त्यांच्यामध्ये या विकसित सवयीबद्दल इतरांसमोर चर्चा केली पाहिजे, जेणेकरून ते त्यांचे सर्व काम वेळेवर करू लागतील जेव्हा त्यांचे कौतुक ऐकले जाईल. बक्षीस म्हणून, टीव्ही वेळेची संधी त्यांच्या आवडीच्या मुलांच्या हातात द्यावी लागेल. परंतु दिलेल्या बक्षीसाची वेळ निश्चित करा.

सर्जनशीलता स्पार्क

लहान गोष्टींसह मुलांना काहीतरी करायला आवडते. अशा परिस्थितीत, जेव्हा ते मजेदार कौटुंबिक फोटो बनवतात, कागदाच्या बाहेर बोट बनवण्याचा प्रयत्न करतात, रंगांसह काहीतरी बनवण्याचा प्रयत्न करतात, भाज्यांसह पेंटिंग बनवण्याचा प्रयत्न करतात, मग ते तुम्ही बनवले असले तरीही. समजत नाही, पण तरीही तुम्ही त्यांचे अभिनंदन करता की त्यांनी हे खूप चांगले केले आहे. तू कुठून शिकलास, मला पण शिकव.

जरी हे तुमच्यासाठी छोटे शब्द आहेत, परंतु या शब्दांचा मुलांच्या मनावर खूप खोल आणि चांगला परिणाम होतो. यासाठी, तुम्ही त्यांच्या पसंतीची एक निरोगी डिश बनवून त्यांना बक्षीस म्हणून देऊ शकता, जे पाहून ते फुगू शकणार नाहीत. त्यांच्यातील ही छोटी सर्जनशीलता नेहमी त्यांच्या डोळ्यासमोर ठेवण्यासाठी, तुम्ही चार्ट पेपर सजवू शकता आणि त्यावर कटिंग्ज लावू शकता. आपण फाइल सजवू शकता आणि त्यात ठेवू शकता.

शहाणपणावर स्टिकर बक्षीस द्या

ब-यादा मुलांची सवय असते की ते सर्व काही त्यांच्या पालकांवर सोडतात, जसे की जेव्हा ते अंथरुणावरुन उठतात, तेव्हा ते पत्रक दुरुस्त करत नाहीत, त्यावर खेळतात आणि खेळणी तिथे ठेवतात. आई वडिलांसोबत लहान वस्तू घेण्यास मदत केली नाही. अशा स्थितीत त्यांना या गोष्टींबद्दल समजावून सांगा की छोट्या छोट्या गोष्टी स्वतः करणे किती महत्वाचे आहे. यासह तुम्ही स्वावलंबी देखील व्हाल आणि तुम्हाला स्वतःहून गोष्टी करण्यात आनंद मिळेल.

त्यांना अंथरुणावर सारख्या लहान कपड्यांमध्ये दुमडून त्यांना जागी ठेवण्यास शिकवा आणि नंतर त्यांना तेच करण्यास सांगा. त्यांना झोपायच्या आधी स्वत: शीट दुरुस्त करण्यास सांगा आणि त्यांच्या चांगल्या कामासाठी दररोज त्यांना त्यांच्या पसंतीचे 1 स्टिकर द्या. त्यांना सांगा की जेव्हा तुम्ही हे 6 स्टिकर्स गोळा कराल, तेव्हा तुमच्या आवडीची डिश त्या दिवशी बनवली जाईल. या कारणास्तव, ते स्वतः चांगल्या आणि समजूतदार गोष्टी करण्याचा प्रयत्न करतील कारण मुले बक्षीस मिळवण्यासाठी स्वतःहून सर्वोत्तम देण्याचा प्रयत्न करतात.

तुम्हीही या गोष्टी लक्षात ठेवल्या पाहिजेत

या संदर्भात, मानसशास्त्रज्ञ अनुजा कपूर कडून जाणून घ्या:

त्यांच्या चुकीमुळे चिडू नका : अनेक वेळा मुले नवीन गोष्टी करण्याच्या प्रयत्नात बऱ्याच गोष्टी खराब करतात आणि इतके काम करतात ज्यामुळे पालक त्यांच्यावर नाराज होतात आणि या प्रकरणात त्यांच्या मेहनतीकडे दुर्लक्ष करतात. यामुळे, मुलांचे मनोबल कमी करण्याबरोबरच ते बरेचदा काहीतरी नवीन करण्याचा विचार करतात.

यामुळे त्यांच्या सर्जनशीलतेवर परिणाम होतो. म्हणूनच तुम्ही त्यांना प्रेमाने समजावून सांगा आणि त्यांच्या कामाचे कौतुक करा कारण तुम्हीसुद्धा चांगल्या कामासाठी कौतुकाची अपेक्षा कराल.

स्वतःला देखील लक्षात घ्या : बहुतेक पालकांची सवय आहे की त्यांना आपल्या मुलांना सर्व काही शिकवायचे आहे, परंतु त्या गोष्टी स्वतः अंमलात आणू नका. तर ज्या चांगल्या गोष्टी तुम्ही तुमच्या मुलांना शिकवण्याचा प्रयत्न करत आहात, त्या स्वतः करा. तरच तुम्ही तुमच्या मुलांना चांगले शिक्षण देऊ शकाल.

त्यांच्यासोबत वेळ घालवा : तुम्हाला कोणाशी बोलायला आवडेल याचा विचार करा आणि जर त्याने तुम्हाला वेळ दिला नाही तर तुम्हाला अपूर्ण वाटेल, तुम्हाला आतून बरे वाटणार नाही. त्याचप्रकारे, जर तुम्ही तुमच्या मुलांना त्यांना आनंदी करण्यासाठी फक्त भेटवस्तू देत राहिलात, पण त्यांच्या मनाचे ऐकणार नाही, त्यांच्याबरोबर वेळ घालवू नका, तर त्यांना सर्व लक्झरी वस्तू असूनही ते एकटे वाटतील, नेहमी दुःखी.

परंतु जर तुम्ही त्यांच्यासोबत वेळ घालवला, त्यांचे मन ऐका किंवा त्यांच्या आवडीचे काम करा, तर मूड करेक्टर आणि सेरोटोनिन आणि डोपामाइनसारखे आनंद हार्मोन्स बाहेर पडतात, ज्यामुळे आपण कोणतेही काम पूर्ण उत्साहाने करू शकतो. एकत्र, याचा अर्थ हार्मोन्स मानसिक आरोग्याची काळजी घेतात आणि तुम्हाला आनंदी ठेवतात. म्हणूनच तुम्ही तुमच्या मुलांना तुमच्यासोबत आनंदी ठेवणे महत्वाचे आहे. यासाठी त्यांच्यासोबत दर्जेदार वेळ घालवा.

या युक्त्यांचे अनुसरण करा

घरी राहण्यामुळे, मुले जास्तीत जास्त वेळ घालवतात, कधी ऑनलाईन क्लासेसमुळे, कधी लॅपटॉप समोर आणि कधी ते स्वतःचे मनोरंजन करण्यासाठी टीव्ही आणि फोनची मदत घेतात, ज्यामुळे मुले ताण, नैराश्य, व्यसन आणि भावनिक होतात समस्यांना सामोरे जावे लागते.

अशा स्थितीत, त्यांचा हा स्क्रीन वेळ कमी करण्यासाठी, तुम्ही त्यांच्याशी कथा सांगणे, नृत्य स्पर्धा करणे, त्यांना तुमच्या आवडीच्या विषयावर काही शब्द बोलण्यास सांगा. या खेळांच्या विजेत्याला मिळून एक ट्रॉफी बनवा, मग जो या स्पर्धेत प्रथम येईल त्याला ही ट्रॉफी तुमच्याच हाताने द्या.

यासह, मुले कधीकधी स्वतः ही ट्रॉफी जिंकतील आणि कधीकधी त्यांच्या प्रियजनांना विजयाचा मुकुट देतील. यामुळे त्यांच्यामध्ये जिंकण्याची भावना निर्माण होईल आणि पराभव हा जीवनाचा एक भाग आहे अशी समज विकसित होईल. पण आम्ही हरल्यानंतरही जिंकण्याचा प्रयत्न करतो

रुसला साजण रुसवा काढेल सण…

* प्रतिनिधी

‘‘रूठे रुठे पिया मनाऊ कैसे’ नाराज पतीराजांकडे एक प्रेमभरा कटाक्ष टाका आणि प्रेमाने त्यांना आपल्या बाहुपाशात येण्याचं निमंत्रण द्या. मग पहा मनातल्या निरगाठी कशा उकलतात ते. प्रेमाने आसुसून त्यांनी बाहुपाशात घेतलं की सुरुवातीच्या रोमॅण्टिक दिवसांतल्या मधुर क्षणांच्या आठवणी ताज्यातवान्या होतील. या विचारात हरवून गेलेली सजणी रुसलेल्या प्रियतमाचा रुसवा काढण्यासाठी काही ना काही अल्लड आणि खट्याळ खोड्या करण्यात गुंतून जाते.

तसं तर रुसणं हा तर स्त्रियांचा स्वभावधर्म. पण पतीराज नाराज झाले तर त्यांचा रुसवा काढायचं कसब तिच्याकडे नक्कीच आहे. निसर्गाने स्त्रिला अनेक कौशल्य प्रदान केली आहेत. त्यांपैकी एक म्हणजे त्या प्रेमाने आणि आपलेपणाने सर्वांचं मन जिंकून घेतात. याच कौशल्यामुळे त्यांचे वैवाहिक संबंधही मधुर बनतात. पण पतीराजांची नाराजी जास्तच वाढलेली असेल तर त्यांचा रुसवा काढण्याच्या सर्व युक्त्या असफल होतात. अशा वेळी सणासुदीच्याप्रसंगी एकमेकांना बांधून ठेवणाऱ्या प्रेमाची जाणीव पतीराजाना करून द्या. मग पहा, ते आपणहून तुमच्या जवळ कसे येतात ते.

रम्य सकाळ तुमच्यासाठी

सकाळी डोळे उघडण्यापूर्वी तुमचा प्रेमळ स्पर्श आणि मग तुमच्या नुकत्याच न्हायलेल्या केसांतून पाण्याचे थेंब त्यांच्या चेहऱ्यावर पडणं आणि डोळे उघडत असतानाच कपाळावर उमटलेली तुमच्या प्रेमाची मोहर या सर्वांमुळे त्यांच्या दिवसाची सुरुवात कशी प्रसन्न होते ते पहा. सणासुदीच्या उत्साहाने आणि उल्हासाने त्यांचं मन आनंदाने भरून जाईल.

ते बेडवरून उठताक्षणी अशा नखऱ्याने त्यांना गुलाबाचं फूल द्या जणू काही एखादी प्रेमिका पहिल्यांदाच आपलं प्रेम व्यक्त करत आहे. अशा प्रकारे सकाळी लवकर त्यांना दिवाळीच्या शुभेच्छा द्या. शयनगृहाच्या भिंतीवर लावलेल्या रंगीत कागदावर मोठ्या अक्षरात काही प्रेमळ ओळी लिहा. जसं की, ‘दिवाळीच्या पहिल्या शुभकामना माझ्या प्रिय पतीराजाना किंवा ‘सणासुदीच्या या रम्य सकाळी माझ्या प्रियतमाला मन:पूर्वक शुभेच्छा.’ तुमच्या या प्रेमळ शब्दांमुळे त्यांना जाणीव होईल की, त्यांच्या मनात सर्वप्रथम स्थान त्यांच्या पतीराजांना आहे, त्यानंतर अन्य नात्यांना.

उत्सवाची शोभा

दिवाळीच्या दिवशी सकाळी दारासमोर काढलेल्या रांगोळीत प्रेमाचे रंग अशा प्रकारे भरा की, तुमच्या प्रियतमाला रांगोळी पाहताक्षणी त्याची जाणीव होईल. घराच्या मुख्य प्रवेशद्वारापाशी आणि दिवाणखान्याच्या मध्यावर सुंदर नक्षीकामाची रांगोळी काढा. बेडरूममध्येही प्रेमाचा संकेत देणारी दोन पक्ष्यांची जोडी किंवा दोन एकत्र जोडलेल्या हृदयाच्या आकाराची रांगोळी काढा. एकाबाजूला तुमचं नाव लिहा आणि दुसऱ्या बाजूला त्यांचं. तेव्हा ते तुमची कलाकुसर पाहतील. तुमची कल्पना पाहतील तेव्हा तुमचं कौतुक केल्यावाचून ते राहूच शकणार नाहीत.

सणासुदीचं मिष्टान्न बनवताना त्यांच्या आवडीनिवडीची संपूर्ण काळजी घ्या. नाश्त्यापासून ते जेवणापर्यंत तऱ्हतऱ्हेचे असे पदार्थ बनवा की, पाहूनच त्यांच्या तोंडाला पाणी सुटेल आणि त्यांचा मनमोरही थुईथुई नाचू लागेल.

उत्सवाचा आनंद तुमच्याचमुळे तुम्ही स्वत: त्यांच्या आणि त्यांना तुमच्या प्रत्येक सुखदु:खात सामील करण्याचं वचन द्या. आपला प्रत्येक आनंद पतीसोबत वाटून  घेण्याचा तुमचा निर्णय तुमच्या प्रत्येक कामातून आणि लहानमोठ्या निर्णयातून दिसून यायला हवा.

सणासुदीच्या काळात सर्व कुटुंबियांनी जर एकत्र बाहेर जायचा कार्यक्रम बनवला असेल आणि त्यांनी यायला नकार दिला तर तुम्हीही इतर कुटुंबियांसोबत न जाता त्यांच्यासोबत थांबा. साहजिकच ते विचार करायला विवश होतील की तुमचा आनंद त्यांच्याशिवाय अर्थहीन आहे.

जर यावेळी पतीराजांनी सणासाठी खास बजेट बनवलं असेल आणि मर्यादित रक्कमच खर्च करायची ठरवलं असेल तर फालतू खर्च न करता त्यांपेक्षाही कमी पैशात सण साजरा करून दाखवा.

जर दिवाळीनिमित्त घरात पूर्वनियोजित मेजवानी ठरली असेल आणि जर अचानक एखाद्या महत्वाच्या कामासाठी त्यांना मोठी रक्कम खर्च करावी लागली असेल तर घराचा मानमरातब जपण्यासाठी तुम्ही तुमच्या बचतीपैकी काही रक्कम आपल्या पतीला दया. यामुळे त्यांना अंधाऱ्या रात्री दीप उजळल्याचा भास होईल. सासुसासऱ्यांचा मानसन्मान आणि कुटुंबियांसोबत योग्य ताळमेळ राखत आपलेपणाने घरातल्या सर्व जबाबदाऱ्या सांभाळा आणि उत्सवाचंही उत्तम नियोजन करा. मग तेही मनातल्या मनात आपल्या पत्नीचं कौतुक करून भांडणाकडे दुर्लक्ष करण्याचा प्रयत्न करतील.

चमचमती संध्याकाळ तुमच्याच नावे

तसं तर तुमची प्रत्येकच संध्याकाळ पतीराजांच्या सानिध्यातच असते. तुमच्या केवळ अस्तित्वामुळे त्यांचा दिवसभराचा त्रास आणि ताणतणाव दूर पळतो आणि त्यांना आराम वाटतो.

परंतु दिवाळीच्या संध्याकाळी जर ते उत्सवाच्या आनंदापासून दूर आपल्या खोलीत बसून राहिले असतील, ऑफिसच्या कामात, पुस्तक वाचण्यात किंवा टीव्ही पाहण्यात मग्न असतील. तर तुमच्या नखऱ्यांनी त्यांना असं काही घायाळ करा की ते आपोआपच तुमच्याकडे ओढले जातील.

दिवाळीचं आनंदी वातावरण, दिव्यांचा झगमगाट आणि फटाक्यांची आतषबाजी यासर्वांमध्ये सामील होण्यासाठी तुम्ही त्यांची मनपसंत साडी नेसा, ज्यांमध्ये तुम्ही सर्वात सुंदर दिसता.

तयार होताना त्यांना तुमच्या केसात फुलं माळायला सांगा आणि ते जवळ येताच त्यांच्या कपड्यावर अत्तर शिंपडून फुलांचा वर्षाव करा. मग पहा, तुमच्या या प्रेमळ नखऱ्याने ते कसे घायाळ होतात ते. त्यांच्या आवडीच्या साडीमध्ये उजळलेलं तुमचं रूप पहायला ते उत्सुक होतील.

दिव्यांच्या झगमगाटात नववधूसारख्या सजलेल्या संध्याकाळी रात्र होता होता तुमच्या नजरेने काही बोलत बेडरूमध्ये एकांतात म्युझिक सिस्टिमवर एखादं रोमॅण्टिक गाणं लावा. मग सगळा रुसवा, नाराजी विसरून तेही तुम्हाला आपल्या बाहुपाशात घेतील.

पतिच्या सहयोगीसुद्धा बना

* शैलेंद्र सिंह

नेहाचे लग्न होऊन ५ वर्ष उलटलीत. ती तिच्या पतीसोबत इतकी खुश होती की तिला कशाचेही भान नसायचे. तिचा पती तिला समजावत असे, तेव्हा ती म्हणत असे की तू असताना मला हे सगळे समजून घ्यायची काय गरज आहे. त्यामुळे राकेशला स्वत:चे बरेचसे काम स्वत:लाच सांभाळावे लागायचे. सगळे पैशांचे हिशोब तो स्वत:च ठेवायचा. तिला पैसे तेवढेच हवे असायचे, जेवढे तिला खर्चाला लागायचे.

अचानक राकेशला काही काळ सरकारी कामासाठी परदेशी जावे लागले. सुरुवातीला तर नेहा खुश होती की तिलाही जायला मिळेल. पण जेव्हा सरकारने परवानगी नाकारली, तेव्हा तिला घरी एकटे राहावे लागले. आता घराची सगळी जबाबदारी नेहावरच आली. पण तिने कधी घरातले काम समजून घेतले नव्हते. त्यामुळे तिच्यासमोर प्रश्नचिन्ह उभे ठाकले. कधी एलआयसी पॉलिसी, कधी वीज, पाण्याचे बिल भरण्यात अडचण. नेहाच्या आता लक्षात येऊ लागले की ही कामं जर तिने आधीच शिकून घेतली असती तर तिला आता इतके कठीण गेले नसते.

नेहापेक्षाही जास्त कठीण परिस्थितीत सीमा फसली होती. तीसुद्धा घरातील कामाकडे लक्ष देत नव्हती. एक दिवस तिच्या पतीचा अपघात झाल्याने त्याला दवाखान्यात दाखल करावे लागले. आता सीमाला कळत नव्हते की आजारासाठी पैसे कुठून आणायचे, कारण तिला माहीतच नव्हते की बँकेचे पासबुक कुठे ठेवले आहे, एटीएमचा पिन काय आहे. ती संकटात सापडली होती. जवळ पैसे असुनूही तिला नातेवाईकांकडे, मित्रमैत्रिणींकडे पैसे मागावे लागले होते. शॉपिंग, किटी पार्टंयामध्ये मैत्रिणींमध्ये दंग असलेल्या सीमाला आता जाणवू लागले की आधीपासूनच जर तिने ही कामं समजून घेतली असती तर आज ही वेळ आली नसती.

नेहा, सीमाच्या उलट रश्मी आपल्या पतीची सगळी कामं स्वत: सांभाळते. तिचा नवरा आपला सगळा पगार त्यांच्या जॉईंट अकाउंटमध्ये टाकतो. त्यातून सगळे काम रश्मी स्वत: करते. तिच्या नवऱ्याचे सगळे लक्ष नोकरीत असते. त्यामुळे त्याला नोकरीत पदोन्नतीही मिळत आहे. त्याच्या मार्गात कोणत्याही अडचणी नाहीत. रश्मीलाही लहानसहान कामांसाठी नवऱ्याची वाट बघत बसावी लागत नाही. दोघांचीही गाडी जीवनाच्या मार्गावर सुसाट पळत आहे. जी पत्नी पतीची सहयोगी बनून त्याला मदत करते ती नवऱ्यालाही आवडते.

जीवनात अशी परिस्थिती केव्हाही कोणाच्याही समोर उभी राहू शकते. यासाठी आवश्यक आहे की घरातील सगळे कामकाज समजून घ्या. विशेषत: आर्थिक व्यवहार समजून घेणे अत्यंत आवश्यक आहे. पत्नी पतीला आवडतेच, पण तिने त्याची सहयोगी बनून रहायला हवे. यात वाईट असे काहीच नाही. जर सगळे नेहमीसारखेच चालू असेल तर, तुमच्या अशा सहयोगी बनण्याने पतीवरचा कामाचा भार हलका होतो आणि त्याला करिअरसंबंधी काम पूर्ण करायला वेळ मिळतो.

तुम्हीसुद्धा या टीप्सकडे लक्ष देऊन आपल्या पतीची प्रिय बनण्यासोबतच सहयोगी बनू शकता :

* घरातील अत्यावश्यक गरजांच्या वेगवेगळया फाईल्स बनवा. जसे टेलिफोन बिल, मोबाईल बिल, हाऊस टॅक्स, प्रॉपर्टी टॅक्स, बँकेत जमा पैसे, इन्कमटॅक्स इत्यादीच्या फाईल्स बनवा. याबाबतचा लहानमोठा कागद त्यात ठेवा, अनेकदा एखादा कागद वेळेत न मिळाल्यानेसुद्धा नुकसान होऊ शकते.

* तुम्ही बॅँकेत जे पैसे जमा करता त्याची सगळी माहिती तुमच्याजवळ असायला हवी. म्हणून बँकेचे पासबुक अपडेट ठेवा. याचप्रकारे चेकबूकचाही संपूर्ण हिशोब ठेवा. याचा हिशोब ठेवा की तुम्ही केव्हा, कोणाच्या नावे, किती रकमेचा चेक लिहिला आणि चेक लिहिल्यावर बँकेत किती रक्कम उरली आहे? हे लक्षात ठेवल्यास चेक बाउंस होण्याची भीती राहात नाही. तुमच्याजवळ किती पैसे आहेत ही माहितीही तुम्हाला मिळत राहते.

* हाऊस टॅक्स, वीज, पाणी ,फोन यांची बिलं तुम्ही स्वत:च भरा. यांच्या वेगवेगळया फाईल्स बनवा. भरलेल्या बिलांच्या पावत्या आणि बिलाची प्रत त्यात लावून ठेवा. यामुळे हिशोबात कुठे गडबड आढळली तर सहज मिळते आणि दुरुस्त केली जाऊ शकते.

* जे सामान तुम्ही घरात वापरता, त्याच्या सर्व्हिस स्टेशनचा दूरध्वनी क्रमांक आपल्याजवळ ठेवा. यासाठी एक डायरी बनवा. लहानलहान कागदाचे तुकडे असतील तर ते हरवण्याची संभावना असते. याशिवाय पोलीस, फायर, दवाखाना, पाण्याचे कार्यालय असे दूरध्वनी क्रमांक तुमच्याकडे असायला हवेत, जेणेकरून गरज भासल्यास त्यांना फोन करून बोलावता येईल.

* जेव्हा तुम्ही एखादे नवीन सामान खरेदी कराल, तेव्हा त्याची पावती, गॅरंटी कार्ड व त्यासंबंधित इतर कागद फाईलमध्ये ठेवा म्हणजे गरज भासल्यास कामी येतील. जेव्हा कधीकधी सामान खराब होते तेव्हा आपल्याला नेमके आठवते की याचे गॅरंटीकार्ड कुठे ठेवले आहे.

* जर तुम्ही कर्ज काढले असेल तर त्याचीही फाईल बनवा, ज्यात कर्ज केव्हा काढले? त्याचा व्याजाचा दर किती आहे? हफ्त्याच्या रूपात बँकेतून दरमहा किती रक्कम कापली जात आहे? याचीही माहिती मिळवत रहा. कर्जाचा हप्ता बँकेकडे वेळेत सुपूर्त करा आणि त्याच्या पावत्या फाईलमध्ये ठेवा. अत्यावश्यक कागदांच्या फोटोकॉपीज काढून ठेवा. मूळ प्रत हरवल्यास फोटोकॉपीने काम पुढे सुरु राहू शकते.

* जर पतीच्या ऑफिसचे कागद घरी राहिलेत तर तेसुद्धा नीट सांभाळून ठेवा. असा विचार करू नका की ऑफिसच्या कागदांचे तुम्हाला काय करायचे.

* जर पतीने  कोणाला उधार पैसे दिले तर त्याचीही एक वेगळी फाईल करा, जेणेकरून कोणाकडून किती पैसे घ्यायचे आहेत हे कळत राहील. अशी अनेक कामं करून तुम्ही आपल्या पतीची सहयोगी बनू शकता.

अशी साजरी करा इकोफ्रेंडली दिवाळी

– शैलेंद्र सिंह

२० वर्षीय प्रभात फार खुश होता. दिवाळी हा त्याचा सर्वात प्रिय सण होता. प्रभातच्या कॉलेजमध्ये सांगितले जात होते की दिवाळीत फटाके फोडू नयेत, पण प्रभातला काही या गोष्टी पटत नव्हत्या. आपल्या घरातल्या लोकांशी भांडून त्याने हट्टाने फटाके आणि फुलबाजा खरेदी केलेच. त्याने दिवाळीला आपल्या नातेवाईकांनाही बोलावले होते.

सर्वांनी ठरवले होते की आज आपल्या मोहल्ल्यात खूप धमाल करायची. त्याचे काही मित्र तर कानठळया बसवणाऱ्या आवाजाचे बॉम्ब फटाकेही आणणार होते.

संध्याकाळ होताच सर्व मुले परिसरात एके ठिकाणी जमा झाली. प्रभातच्या घराचे छत खूप मोठे होते, त्यामुळे सर्वजण तिथेच आले. प्रभात आणि त्याच्या मित्रांची धमाल सुरू झाली. फटाक्यांचा धूर सर्वत्र पसरू लागला होता.

अचानक प्रभातला श्वास घ्यायला त्रास होऊ लागला. त्याला खोकलाही येऊ लागला. तो घाबरून खाली आला. घरातल्या लोकांनी ही गोष्ट काही फार मनावर घेतली नाही. पण प्रभातला अधिकच त्रास होऊ लागला आणि काही वेळातच तो बेशुद्ध पडला.

कुटुंबीयांनी त्याला त्वरित हॉस्पिटलमध्ये दाखल केले. त्याला तपासल्यावर डॉक्टरांनी सांगितले की प्रभातला दम्याचा आजार आहे आणि दिवाळीच्या फटाक्यांच्या धुरामुळे तो अधिकच बळावला. ज्यामुळे प्रभातची तब्येत अशी खालावली. डॉक्टरांनी बरेच उपचार केल्यानंतर कुठे तो ठीक झाला.  डॉक्टरांनी त्याला आणि त्याच्या कुटुंबीयांना स्पष्ट ताकीद दिली की याला पुन्हा कधीही धूर असलेल्या ठिकाणी पाठवू नका. यामुळे त्याचा दमा पुन्हा चाळवू शकतो. आता प्रभात कधीही फटाके फोडत नाही आणि इतरांनाही फोडण्यापासून परावृत्त करतो.

आनंद कमी आणि धूरच अधिक

दिवाळी हा आनंदाचा सण आहे. पण या सणाबाबत कुठली वाईट गोष्ट असेल तर ती आहे आनंद साजरा करायला लोक फटाके आणि फुलबाज्यांचा वापर करतात ही. ज्यामुळे विषारी धूर सर्वत्र पसरतो आणि तो वातावरणाला विषारी करतो. हा धूर अस्थमाच्या रुग्णांना खूप त्रासदायक असतो. यांत लहान मुले, तरुण लोक, मोठी माणसे सर्व शामिल आहेत.

फटाक्यांमुळे श्वसनाच्या त्रासाबरोबर कानांचेही नुकसान होते. याच्या आवाजाने माणूसच नाही तर जनावरेही अस्वस्थ होतात. याला ध्वनी प्रदूषण म्हणतात. ध्वनी प्रदूषण कमी करण्यासाठी हॉस्पिटल्स आणि शाळांच्या भागात सायलेन्स झोन केलेला असतो. या क्षेत्रात जोरात हॉर्न वाजवण्यास मज्जाव केलेला  असतो.

असे पाहण्यात येते की जेव्हा लोक जोरदार आवाजाचे फटाके फोडतात, तेव्हा ते स्वत:ही आपले तोंड दुसरीकडे वळवून आपले कान बंद करतात. म्हणजेच हा आवाज त्यांनाही आवडत नाहीच. यामुळे प्रश्न असा उद्भवतो की जी गोष्ट आपल्या कानांना आवडत नाही, ती दुसऱ्याला तरी कशी आवडेल. म्हणूनच जोरदार आवाज असलेले फटाके फोडूच नयेत.

जोखीमपूर्ण फटाका उद्योग

फटाके हे केवळ फोडणाऱ्यांसाठीच त्रासदायक ठरतात असे नाही तर ते बनवणाऱ्यांसाठीही तेवढेच धोकादायक असतात. फटाके बनवताना स्फोटक दारूचा वापर केला जातो. ज्यामुळे ते बनवणाऱ्यांच्या हातांचे नुकसान होते. जेव्हा ही दारू नाकाद्वारे फुफुस्सात पोहोचते, तेव्हा त्या व्यक्तिला गंभीर आजार होऊ शकतात.

दिवाळीच्या दिवसांत फटाक्याच्या दुकानात आग लागणे आणि स्फोट होणे अशा घटना वाढतात. अनेकदा तर यामुळे बाजारातही आग लागण्याच्या घटना वाढतात. म्हणूनच सरकारने फटाक्यांची दुकाने ही मोकळया जागांवर लावण्याचा नियम केला आहे. याउपरही फटाके विक्रेते गल्ली बोळात आपली दुकाने लावतातच. ज्यामुळे अपघात घडून येतात. जर हा फटाक्यांचा उद्योगच बंद झाला तर सर्व समस्याच सुटतील. फटाके आनंद कमी आणि दु:खच अधिक देतात.

गमगाटाचा होतो त्रास

दिवाळीत आनंद साजरा करण्याची दुसरी पद्धत म्हणजे विजेची रोषणाई करणे. यासाठी लोक मोठया प्रमाणावर लाइटची तोरणे, बल्ब आणि इतर सजावटीचे सामान यांचा वापर करतात. यात सर्वात महत्त्वाची गोष्ट ही आहे की एकमेकांच्या घराच्या सजावटीच्या चढाओढीत लोक जास्तीत जास्त रोषणाई करतात. यामुळे अधिक वीज खर्च होऊन विजेचे बिल वाढते. याचा विजेच्या पुरवठयावर परिणाम होतो. हॉस्पिटल्स, ऑफिसेस, रेल्वेस्थानके आणि मार्केट्स यांना पुरेशा प्रमाणात वीज मिळत नाही. विजेची रोषणाई करण्यासाठी लोक वीजचोरीही करतात. यामुळे जागोजागी फ्यूज उडण्याच्या घटनाही घडतात. ज्यामुळे वारंवार वीजपुरवठा खंडित होतो.

दिवाळी हा प्रकाशाचा उत्सव मानला जातो. लोक बाजारात रात्री उशिरापर्यंत खरेदी करत असतात. ज्यामुळे विजेचा जास्त प्रमाणात वापर होतो. हा विजेचा अपव्यय टाळण्यासाठी कमी प्रमाणात विजेचा वापर केला गेला पाहिजे. रोषणाई करण्यासाठी दिव्यांचा वापर करा, वातावरणासाठी ते पोषक असते.

रांगोळी नैसर्गिक रंगांनी बनवा

दिवाळीत घराबाहेर रांगोळी काढून सजावट केली जाते, पण हे रंग बनवण्यासाठी हानीकारक रंग वापरले जातात. त्यामुळे रांगोळी बनवण्यासाठी नैसर्गिक रंग वापरले जावेत. यासाठी फूल आणि पानांचा वापर केला जाऊ शकतो. तांदूळ रंगवण्यासाठी हळद वापरा. पाने बारीक कापून त्यांचा वापर रांगोळी आकर्षक बनवण्यासाठी केला जाऊ शकतो. याच प्रकारे नैसर्गिक रंग बनवण्यासाठी वेगवेगळया रंगांच्या फुलांचाही वापर करता येतो.

इको फ्रेंडली दिवाळी साजरी करण्यासाठी कृत्रिम रंगांवर बहिष्कार टाका. लखनौमधील प्रसिद्ध रांगोळी कलाकार ज्योती रतन सांगतात की नैसर्गिक रंगांपासूनही आकर्षक रांगोळी बनवता येते. रांगोळीत डिझाइन आणि रंगांचा वापर महत्त्वपूर्ण असतो. आज बाजारात विविध प्रकारची फुले आलेली आहेत, ज्यांच्यापासून रंगीबेरंगी रांगोळी बनवता येऊ शकते.

खाद्यपदार्थ सांभाळा

दिवाळीत भेटवस्तू देण्याचीही पद्धत असते. यांत खाद्यपदार्थ, मिठाई आणि इतर वस्तू दिल्या जातात. हे पदार्थ खूप दिवस आधीच पॅक केलेले असतात. या वस्तू पॅक करताना हा विचार केलेला असतो की या वस्तू दीर्घकाळ टिकल्या पाहिजेत. यासाठी त्या प्रिजर्व्ह केल्या जातात. अशावेळी हे चेक करणे गरजेचे आहे की जास्त प्रमाणात प्रिझर्वेटिव्ह घातलेले हे पदार्थ आपल्या शरीराला हानिकारक तर नाही ठरणार. खाद्यपदार्थांमध्ये नुकसानकारक पदार्थ वापरले जाऊ नयेत. या सर्व गोष्टींची काळजी घेऊन इको फ्रेंडली दिवाळी साजरी करता येते. खाण्याच्या वस्तू तयार करतानाही ही काळजी घेतली गेली पाहिजे की त्यात शरीराला अपायकारक असे घटक वापरले जाणार नाहीत.

प्रेम वाढवणाऱ्या विलक्षण भेंटवस्तु

प्रतिनिधी

सणसमारंभ म्हटलं की वस्तूंची देवाणघेवाण ही आलीच. भेटवस्तूंच्या देवाणघेवाणीमुळेच नात्यांमध्ये जवळीकता वाढते आणि आपुलकीची जाणीव होते. अशात तुम्ही तुमचं खास नातं म्हणजे आपल्या प्रिय पत्नीला कसं विसरू शकता बरं? भेटवस्तू तर तुम्ही अनेक दिल्या असतील पण या सणासुदीला आपल्या बेटर हाफला द्या अशा काही भेटवस्तू, ज्याने तुमचा सणसमांरभ प्रेमाच्या घट्ट नात्याने उजळून निघेल.

दागिने

लहानमोठ्या प्रसंगाला तुम्ही सोन्याचे दागिने तर आपल्या पत्नीला भेट म्हणून देतच असाल. पण यावेळेस तुम्ही व्हाइट गोल्ड, प्लॅटिनम, डायमंड किंवा पर्ल सेट भेट म्हणून द्या. यामुळे आपल्या ज्वेलरी कलेक्शनमध्ये नवीन प्रकारची स्टायलिश आणि ट्रेण्डी ज्वेलरी वाढल्याने तुमच्या लाइफ पार्टनरच्या चेहऱ्यावर एक वेगळाच आनंद उमलेल. आणि मग दागिने तर स्त्रियांची पहिली पसंत असतेच ना.

ट्रेडमिल

तुम्ही जर तुमच्या लाइफ पार्टनरला फिटनेस आणि हेल्थची भेट देऊ इच्छित असाल तर हा एक उत्तम पर्याय आहे. ट्रेडमिलवर वर्कआउट केल्याने त्यांना अनेक फायदे होतील. ट्रेडमिलवर वर्कआउट केल्याने स्ट्रेसपासून तर मुक्तता मिळतेच, ऑक्सिजनचं प्रमाणही वाढतं. ट्रेडमिलवर धावल्याने त्यांचं हृदयही स्वस्थ राहील. ट्रेडमिलवर वर्कआउट केल्याने घाम सुटतो, ज्यामुळे त्वचेचे पोर्स उघडतात आणि त्वचेतील टॉक्सिंस बाहेर निघून जातात. याने त्वचा चमकदार बनते. शरीरातील अधिक फॅट बर्न करण्यातही १०-१५ मिनिटांचा ट्रेडमिल वर्कआउट पुरेसा असतो. शिवाय वर्कआउट शरीराचा मॅटाबॉलिज्मही वाढवतो, ज्यामुळे तुमची पत्नी कायम ऐनर्जेटिक राहील.

ट्रेडमिल विकत घेताना लक्षात ठेवा :

* ते मोटराइज्ड असावं.

* बर्न होणारी कॅलरी त्याच्या मॉनिटरवर दिसावी.

* शॉकर सिस्टमची क्वालिटी चांगली असावी.

* स्टेबलायजर कनेक्टेड असावं जेणेकरून लाइट गेल्यावर ते एकदमच बंद होऊ नये.

* बेल्ट आणि बेल्टला मूव करणारा डेक चांगल्या मेटरियलचा असावा.

* साइड बार्स असावेत, जेणेकरून बॅलन्स बिघडल्यावर सपोर्ट मिळेल.

स्कूटी

तुम्ही तुमच्या पत्नीला स्कूटीचं युनीक गिफ्टही देऊ शकता. स्कूटीमुळे त्यांचा आत्मविश्वासच वाढणार नाही तर त्या आत्मनिर्भरही होतील. मुलांना शाळेत नेणंआणणं असो, ब्यूटी पार्लरला जाणं असो वा घरातील इतर कामं पूर्ण करायची असो. तुमचं हे युनिक गिफ्ट त्यांना खूप उपयोगी पडेल. आणि मग जेव्हा जेव्हा त्या स्कूटी वापरतील तेव्हा तेव्हा त्या मनोमन तुमचे आभारही मानतील.

वेइंग मशीन

तुम्हाला जर तुमची पत्नी स्लिमट्रिम आणि मॉडलसारखी दिसावी असं वाटत असेल तर तुम्ही त्यांना भेट द्या वेइंग मशीन. जेणेकरून त्याच्या वापराने त्या आपल्या वाढणाऱ्या किंवा कमी होणाऱ्या वजनावर लक्ष ठेवून स्लिमट्रिम राहातील. आता बाजारात ऑटो ऑन एण्ड ऑफ फॅसिलिटीच्या प्लास्टिक आणि ग्लास प्लेट फार्मच्या अनेक वेइंग मशीन्स मिळतात ज्यामध्ये एलईडी इंडिकेटर लाइट, मॅक्द्ब्रिमम वेट कॅपेसिटी डिजिटल, एलसिडी डिस्पले यांसारखी वैशिष्ट्ये आहेत. वापर करून वजनावर नियंत्रण ठेवलं जाऊ शकतं आणि बीएमआयचं निर्धारण करून डाएट प्लान बनवला जाऊ शकतो. या भेटवस्तूचा वापर करून तुमची पत्नी कायम फिट एण्ड हेल्दी दिसेल.

एअरकंडीशनर

जेव्हा बाहरेचं वातावरण गरम असेल तेव्हा बेडरूमचा मूड थंड करण्यासाठी तुम्ही तुमच्या पत्नीला एसी गिफ्ट करू शकता. कोणत्याही मोसमात तुम्ही एसी गिफ्ट केला, तरी अधूनमधून एकाएकी उसळणाऱ्या गरमीच्या त्रासापासून हा भेट दिलेला एसी त्यांचा मूड चांगला राखेल आणि त्या कायम दिसतील फ्रेश आणि आनंदी, ज्याचं संपूर्ण श्रेय मिळेल तुम्हाला. आता बाजारात विंडो एसी आणि स्प्लिट एसीचे अनेक पर्याय उपलब्ध आहेत. शिवाय विंडो एसीबद्दल म्हणावं तर ते १ टन ते १.५ टनच्या वैरिएट्समध्ये मिळतात. शिवाय आता बाजारात २ स्टार ते ५ स्टार पर्यंतचे एसी मिळतात, जे परफेक्ट कूलिंग देण्याबरोबरच पॉवर सेवर्सचंही काम करतात.

किचन टेलिव्हिजन

तुम्ही तुमच्या पत्नीला किचनमध्ये आपल्या आवडीचे पदार्थ बनवताना आपल्या आवडीचे चित्रपट आणि कार्यक्रम पाहाण्याचीही संधी देऊ शकता आणि तेही किचन टेलिव्हिजन गिफ्ट करून. विश्वास ठेवा, हे त्यांच्यासाठी एक सुखद सरप्राइज ठरेल. बाजारात एलईडी, एचडी आणि एलसीडी टेलिव्हिजन १५ इंच, १६ इंच इत्यादी अनेक साइजमध्ये मिळतात. यामुळे जेवण बनवताना त्यांचा कोणत्याही मालिकेचा भाग मिस होणार नाही आणि यासाठी त्या कायम तुमचे आभार मानतील. हा तुमच्या दोघांमधील प्रेमाची केमिस्ट्री आणखीन जास्त स्ट्राँग करेल.

सिक्योरिटी सिस्टम

तुमच्या जीवनात तुमच्या पत्नीपेक्षा जास्त महत्वाचं आणखीन काय असेल बरं? मग तुम्ही तिच्या संरक्षणाबाबत दुर्लक्ष कसं करू शकता? मात्र, यावेळेस तुम्ही तुमच्या पत्नीला द्या संरक्षणाची भेट, म्हणजे सिक्योरिटी सिस्टमची गिफ्ट. ही सिक्योरिटी सिस्टम सिक्योरिटी गार्डपेक्षाही जास्त उत्तमरीत्या तुमच्या पत्नीचं संरक्षण करेल. ही सिक्योरिटी सिस्टम लावून तुम्ही टेन्शन फ्री राहू शकता. स्मोक इंडिकेटर, आगीपासून संरक्षण, अनोळखी लोकांना ओळखल्यानंतर घरामध्ये एण्ट्री करणाऱ्या या सिक्योरिटी सिस्टममध्ये फिंगर प्रिण्ट लॉक्स, बिन चावीचे दार उघडण्याची सोय म्हणजे डुप्लीकेट चावी बनवण्याचं ऑप्शनच नसणार. व्हिडीओ डोर फोन, टू वे कम्यूनिकेशन, स्पीकर सिस्टम, आतून इलेक्ट्रॉनिक लॉक उघडण्याची सोय इत्यादी बरंच काही असतं.

आयटी गॅजेट्स

तुम्हाला जर असं वाटत असेल की तुमची पत्नी टेक्नोसेवी असावी, टेक्नोलॉजीच्या नवनवीन गॅजेट्सने ती अपडेटेड असावी तर यासाठी यावेळेस तुम्ही त्यांना आयटी गॅजेट्सची भेटवस्तू, भेट म्हणून देऊ शकता. जसं की स्मार्ट फोन, आयपॅड, टॅबलेट, लॅपटॉप, हॅण्डीकॅम, जीपीएस फिटनेस टे्रनर यासारखे गॅजेट्स मार्केटमध्ये सहज मिळतात. तुम्हाला जर तुमचे सुंदर क्षण टिपून ठेवायचे असतील तर हॅण्डीकॅम एक चांगलं गिफ्ट ऑप्शन ठरेल.

जीपीएस फिटनेस ट्रेकर

या गॅजेटमध्ये स्मार्ट एमपी ३ प्लेयर आहे, जे स्वेटप्रूफ आणि स्टायलिश आहे. यामध्ये जीपीएस हार्ट रेट कॅपेबिलिटी आहे. हे ऐण्ड्रॉयड बेस आहे. हा तुमची रनिंग एक्टिविटी आणि याचा जीपीएस तुमचं अंतर मोजण्याचं काम करतं. हे गॅजेट तुमच्या पत्नीला फिट ठेवण्यात मदत करेल.

हवं तर तुम्ही तुमच्या पत्नीला आयपॉडही भेट देऊ शकता, ज्यात त्यांच्या आवडीची गाणी असतील. नक्कीच हे गिफ्ट मिळाल्याने त्या खूपच रोमाण्टिक होतील.

अनलिमिटेड कहानियां-आर्टिकल पढ़ने के लिएसब्सक्राइब करें