* सोमा घोष
‘‘जागो मोहन प्यारे’ या कमर्शियल नाटकापासून अभिनयाच्या क्षेत्रात पदापर्ण करणारी मराठी अभिनेत्री रुपाली भोसले मुंबईची आहे. लहानपणापासून तिला काहीतरी वेगळे करण्याची इच्छा होती. ज्यात तिला तिच्या आईवडिलांनी सहयोग दिला. आरशासमोर वेगवेगळया अदाकारी करणे, डान्स करणे तिला खूप आवडायचे. स्वभावाने विनम्र आणि हसमुख रुपाली या दिवसात कोविड १९ मुळे आपल्या घरात लॉकडाऊन आहे. परंतु हा कालावधी ती आपल्या हॉबी पूर्ण करण्यात व्यतित करत आहे. तिने नाटकांशिवाय मराठी, हिंदी मालिकांमध्ये आणि फिल्ममधेही काम केले आहे. तिच्याशी तिच्या प्रवासाबद्दल चर्चा झाली, प्रस्तुत आहे त्यातील काही अंश :
या क्षेत्रात येण्याची प्रेरणा कुठून मिळाली?
स्कूलच्या वेळेपासून वन एक्ट प्लेमध्ये मी काम केले आहे. मला डान्सची खूप आवड होती. कारण यासाठी दरवेळी नवीन कपडे घालून सजायला मला खूप आवडायचे. टिचरही कुठल्याही नृत्याच्या कार्यक्रमात माझे नाव सगळयात अगोदर लिहायची. तेव्हापासून मला यात आनंद यायला लागला. मोठे झाल्यावरही तिकडे जाण्याची इच्छा होती. परंतु कोणी गॉडफादर नव्हता, जो माझ्यासाठी सगळी कामे सोपे करून देईल.
थिएटर करता-करता हळू-हळू मी या फिल्डकडे वळले. ‘गांधी हत्या आणि मी’ माझे एक यशस्वी प्रोफेशनल नाटक आहे. या अगोदरही जवळपास १० अशी प्रोफेशनल नाटके असतील, ज्यांनी माझे नाव अभिनयात पुढे केले. या दरम्यान मला बऱ्याच मोठ-मोठया कलाकारांबरोबर काम करण्याची संधीही मिळाली. येथूनच माझा प्रवास सुरु झाला. माझे मामा दीपक शिर्केही अभिनयाशी जोडलेले आहेत. त्यांच्या नावाचा आधार मी कधीही घेतला नाही. याशिवाय माझे आजोबाही तरुण वयात नाटक करायचे, अशाप्रकारे अभिनय माझ्या रक्तातच आहे, ज्याचे स्वरूप आज मी पाहते आहे.
कुटुंबाने तुला कसा पाठींबा दिला?
हे क्षेत्र अनिश्चिततेने भरलेले असते. कधी काम असते तर कधी नसते. अशास्थितीत कुटुंबाचा आधार खूप आवश्यक असतो. कुटुंबाने मला सगळया प्रकारचे स्वातंत्र्य दिले आहे. त्यांनी मला आपली जबाबदारी घेण्यास शिकवले आहे. जे माझ्यासाठी चांगले होते. मी कधी डिप्रेशनमध्ये गेली नाही. मराठी बिग बॉस २ च्या अगोदर मी सब टीव्हीवर ‘बडी दूर से आए हैं’ मालिका करत होती. ही संपल्यावर ४ ते ५ वर्षापर्यंत मी घरीच होते. काही काम नव्हते. इन्कमही नव्हते, परंतु प्रत्येक महिन्याचा खर्च होता. त्यावेळेस कुटुंब माझयाबरोबर खंबीरपणे उभे होते.
