* गरिमा
वेळोवेळी केलेल्या संशोधन आणि अभ्यासानुसार, मुलाची भावनिक आणि मानसिक स्थिरता मुख्यत्वे मुलाच्या त्याच्या पालकांशी असलेल्या नातेसंबंधावर अवलंबून असते. मूल जितके पालकांच्या जवळ असेल तितके त्याचे व्यक्तिमत्व संतुलित असेल. मूल तुमच्याशी किती जवळचे आहे याची कल्पना येण्यासाठी, तो नाराज किंवा अस्वस्थ असताना तुमच्याशी उघडपणे बोलतो का ते पहा. तो तुमच्याशी सर्व काही शेअर करतो की नाही? जर तसे नसेल तर हे स्पष्ट आहे की तुमचे तुमच्या मुलाशी असलेले नाते हवे तितके खोल नाही. म्हणजेच तुम्ही तुमच्या मुलाच्या जवळ नाही आहात.
अमेरिकेतील टेक्सास येथील प्रोफेसर मॅथ्यू ए. अँडरसन यांनी काही काळापूर्वी केलेल्या अभ्यासानुसार, लहानपणी तुमच्या पालकांशी असलेले नाते तुम्ही मोठे झाल्यावर तुमच्या आरोग्यावर परिणाम करतात. मोठे झाल्यानंतर, अशा लोकांना आजार होण्याची अधिक शक्यता असते ज्यांना लहान वयात पालकांकडून अधिक फटकारले जाते. किंबहुना, जेव्हा मुलाचे पालकांशी असलेले नाते गोड नसते, तेव्हा मुलांची निरोगी जीवनशैली विकसित होत नाही, त्याचप्रमाणे ते भावनिक आणि सामाजिक कौशल्याच्या बाबतीत मागे पडतात.
अभ्यासानुसार, पालक-मुलाचे नाते खट्टू असल्यास मुलाचे खाणे, पिणे, झोपणे आणि इतर क्रियाकलाप अनियमित होतात. घरातील संतुलित अन्न खाण्याऐवजी तो जंक फूड, स्ट्रीट फूड आणि जास्त फॅटयुक्त पदार्थ घेऊ लागतो.
मुलांना सहानुभूतीची गरज नाही
जेव्हा मुले घरी परततात तेव्हा ते खूप दुःखी, काळजीत, रागावलेले, निराश किंवा काही कारणाने दुखावलेले असतात, तेव्हा पालक अनेकदा त्यांना दुःखी किंवा नाराज न होण्यास शिकवतात.
'निराश होऊ नकोस', 'वेडा होऊ नकोस', 'काळजी करू नकोस' किंवा 'तुम्ही असा विचार का करताय' अशी वाक्ये ऐकल्यावर मुलांना लाज वाटते. त्यामुळे त्यांना आणखी दुखापत होते.
त्यांना असे वाटते की त्यांचे पालक त्यांना समजत नाहीत. ते स्वतःला एकटे समजतात आणि ते उघडपणे व्यक्त करू शकत नाहीत. पण ही पद्धत योग्य नाही. तुम्ही त्यांच्या भावनांचा आदर करता. भावना कधीच चुकीच्या नसतात. त्यांच्याबद्दल सहानुभूती दाखवली तर बरे होईल. त्यांच्या भावना जाणून घ्या आणि मग तुमचे म्हणणे मांडा.
