* शैलेंद्र सिंह

लनानंतर प्रिया पहिल्यांदाच पतीसोबत दुसऱ्या शहरात आली होती. तिच्या पतीचा ‘दृष्टी रेसिडेन्सी’मध्ये खूपच सुंदर फ्लॅट होता. स्वत:च्या शहरात प्रियाचे छानसे कुटुंब होते. सण-उत्सवांवेळी सर्व जण मिळून मिसळून आनंद साजरा करायचे. त्यामुळेच जसजशी दिवाळी जवळ येत होती तसा या नवीन घरात तिला जास्तच एकटेपणा जाणवू लागला होता. काय करावे, तिला काहीच समजत नव्हते. पती प्रकाशशी बोलल्यानंतर तिच्या लक्षात आले की त्याचे बहुतेक मित्र बाहेरून कामासाठी येथे आलेले आहेत. दिवाळीला घरी परत जाण्यासाठी त्यांनी आधीच तिकीट काढून ठेवले आहे.

यातील काही जण होते जे प्रियाच्या या नव्या घरापासून दूर राहत होते. प्रियाने तिच्या निवासी संकुलात राहणाऱ्या काही कुटुंबांशी अल्पावधीतच चांगली ओळख करून घेतली होती. त्या सर्वांशी बोलल्यानंतर प्रियाला समजले की, या संकुलातील काही जण दिवाळी साजरी करतात. पण ती घराच्या चार भिंतींआडच साजरी केली जाते. अगदी खूपच काही वाटले तर एखाद्या मित्राला भेटवस्तू देऊन सण साजरा केल्याचा आनंद घेतला जातो. हे ऐकल्यावर प्रियाने ठरवले की, यंदा दिवाळी नव्या पद्धतीने साजरी करायची. दृष्टी रेसिडेन्सी खूपच चांगल्या ठिकाणी बांधण्यात आली होती. संकुलाजवळ हिरवेगार उद्यान होते. प्रियाने उद्यानाची देखभाल करणाऱ्याला सांगून उद्यानाची साफसफाई करून घेतली.

त्यानंतर तिने एक सुंदरसे दिवाळी कार्ड तयार केले. त्याच्या काही रंगीत छायांकित प्रती काढल्या आणि आपल्या निवासी संकुलात राहणाऱ्यांसाठी चहा, दिवाळीचे पदार्थ, मिठाईची व्यवस्था केली. तिने दृष्टी रेसिडेन्सीमधील सर्वच ५० फ्लॅटमधील लोकांना निमंत्रण दिले होते. बहुतेक सर्व जण येतील, असा विश्वास तिला होता. संध्याकाळी पती प्रकाश कामावरून आल्यानंतर प्रियाने त्याला याबाबत सर्व सांगितले. सुरुवातीला प्रकाशचा यावर विश्वासच बसत नव्हता, पण प्रियाने यासाठी केलेली सर्व तयारी पाहून तो खूपच आनंदित झाला. प्रकाशने प्रियाला पाठिंबा देत दिवाळी कार्यक्रमाचा आनंद अधिक वाढविण्यासाठी प्रदूषणमुक्त फटाके आणले. गीत-संगीताची मजा घेण्यासाठी डीजेचीही व्यवस्था केली.

आगे की कहानी पढ़ने के लिए सब्सक्राइब करें

डिजिटल

(1 साल)
USD10
 
सबस्क्राईब करा

डिजिटल+१२ प्रिंट मॅगझिन

(1 साल)
USD79
 
सबस्क्राईब करा
और कहानियां पढ़ने के लिए क्लिक करें...