* सोमा घोष
उच्चशिक्षित कुटुंबातील मराठी अभिनेत्री रुचिरा जाधव ही छोटया पडद्यावरील मराठी मालिका ‘माझ्या नवऱ्याची बायको’मुळे मराठी इंडस्ट्रीजमध्ये चर्चेत आली. यानंतर तिने टीव्हीवरील बरेच कार्यक्रम आणि चित्रपटांतही भूमिका साकारल्या. तिच्या या प्रवासात तिच्या पालकांनी तिला खूपच सहकार्य केले. म्हणूनच ती या क्षेत्रात पुढे जाऊ शकली. मुंबईतील मध्यमवर्गीय कुटुंबात लहानाची मोठी झालेल्या रुचिराने अथक परिश्रमाने आपल्या अस्तित्वाचा ठसा मराठी आणि हिंदी इंडस्ट्रीत उमटवला आहे. नुकतेच तिचे एक मराठी चित्रपट आणि हिंदी वेब शोचे चित्रिकरण पूर्ण झाले आहे. त्याच्या प्रदर्शनासाठी रुचिरा उत्सुक आहे. तिने फोनवरून या क्षेत्रातील आपल्या प्रवासाबाबत सांगितले, जो खूपच मनोरंजक आहे. सादर आहे यातीलच काही खास भाग :
अभिनय क्षेत्रात येण्याची प्रेरणा तुला कुठून मिळाली?
माझ्या कुटुंबात माझ्याव्यतिरिक्त इतर कुठलाही सदस्य अभिनय क्षेत्रात नाही. या कुटुंबातील मी पहिली अभिनेत्री आहे. महाविद्यालयात असताना नाटकात काम करायला मला आवडायचे. याव्यतिरिक्त महाविद्यालयात असताना मी एका नाटकाची संहिताही लिहिली होती आणि अभिनयही केला होता. त्या नाटकासाठी मला राज्यस्तरावर सर्वोत्तम अभिनेत्रीचा पुरस्कार आणि त्या नाटकाच्या लेखनासाठीही द्वितीय पुरस्कार मिळाला. याशिवाय ‘इंडियन नॅशनल थिएटर’ स्पर्धेतही सर्वोत्तम अभिनेत्रीचा पुरस्कार मिळाला. अशा सर्व गोष्टी एकाच वेळी जुळून आल्यामुळे मी याच क्षेत्रात कारकीर्द घडवायचे ठरविले. त्यानंतर मला नाटक, चित्रपट, टीव्ही आणि वेब सर्वांकडूनच कॉल येऊ लागले आणि अभिनय हाच माझा पेशा झाला.
अभिनय क्षेत्रात काम करणार असल्याचे पहिल्यांदाच घरी सांगितले तेव्हा त्यांची प्रतिक्रिया काय होती?
सुरुवातीला खूपच अवघड होते, कारण पूर्वी जेव्हा मी नाटकात काम करायचे तेव्हा मला महाविद्यालयातून घरी यायला उशीर व्हायचा. त्यामुळे घरून ओरड खावी लागायची. माझ्या पालकांना इंडस्ट्री आणि त्याच्याशी संबंधित कुठल्याही गोष्टीची माहिती नव्हती. जेव्हा मला पुरस्कार मिळू लागले आणि माझे नाव वृत्तपत्रांतून प्रसिद्ध होऊ लागले तेव्हा त्यांना वाटले की, मी काहीतरी चांगले काम करीत आहे. त्यामुळे ते मला सर्वतोपरी सहकार्य करू लागले. हे खरे आहे की, इंडस्ट्रीत कधीच कायमस्वरूपी काम मिळत नाही. त्यासाठी संघर्ष करावाच लागतो आणि मी अजूनही तो करीत आहे. पण मला स्वत:वर विश्वास आहे. महिनाभर जरी काम मिळाले नाही तरी तणाव वाढतो.