* शिलू अग्रवाल
स्त्रियांची गोपनीय माहिती व खाजगी फोटोंच्या आधारे त्यांना ब्लॅकमेल करण वा त्यांच शारीरिक शोषण करणं खूपच सामान्य गोष्ट झाली आहे. संचार क्रांतीमुळे स्त्रियांचे आपत्ती जनक फोटो मिळवणं वा त्यांचे आपत्ती जनक व्हिडिओ बनवणं हे खूपच सोपं असण्याबरोबरच त्यांना प्रसारित करणंदेखील सहज सोपं झालंय.
बुंदेलखंड महाविद्यालयातील सामाजिक कार्य विभागाच्या एका संशोधनानुसार ब्लॅकमेलची ९० टक्के प्रकरण पीडित व्यक्ती एक स्त्री असते. ६० टक्के प्रकरणांमध्ये स्त्रियांचे फोटो त्यांना न सांगता बनवलेले असतात .
कोणत्याही वयोगटातील स्त्री वा मुलगी आज सुरक्षित नाही आहे. २०-२५ वर्षांची दोन मुलींच्या आईवरती देखील या सैतानांची नजर असते. त्यांना पॉर्न इंडस्ट्रीमध्ये मिल्फ(एमआयएलएफ) म्हणून वर्गीकृत केलं जातं.
कधीकाळी आपण रुढीवादी होतो. स्त्रियांबाबत म्हटलं जायचं की त्यांनी आपल्या घराच्या चार भिंतींमध्येच कैद राहायला हवं. त्यांनी घरचा उंबरठा लांधता कामा नये. नंतर सुसंस्कृत झालो तेव्हा म्हटलं गेलं की स्त्रीने मान आणि मर्यादेचा उंबरठा ओलांडता कामा नये. नंतर आधुनिक झालो, ज्यामुळे आपल्या पतनाला सुरुवात झाली.
कमी लेखणं मोठी चूक
स्त्रियांनी सर्व बंधनं तोडत घोषणा केली की त्या द्वितीय श्रेणीच्या नागरिक नाहीत. त्यांना ते सर्व करायचं आहे जो एक पुरुष करतो. त्यांना त्यांच्या खांद्याला खांदा मिळवून चालायचं आहे.
स्त्रियांनी आपल्या पुरुष मित्रांसोबत पार्टी, डेट वा फिरण्यासाठी बाहेर येणंजाणं सुरू केलं. पुरुषांसोबत हातात हात घालून बीचवर फिरताना, एकमेकांचे चुंबन घेताना, मद्यपान करतानाचे फोटो आज सोशल मीडियावर सर्वसामान्य झाले आहेत.
कधी तुम्ही असा विचार केला होता का की हे फोटो जर तुमच्या पालकांपर्यंत पोहोचवण्यात आले तर त्यांना काय वाटेल?
सामान्यपणे चांगल्या दिवसांमध्ये आपण या गोष्टीची चिंताच करत नाही. आपल्याला वाटतं की आपल्या पालकांची विचारसरणी आधुनिक आहे. त्यांना वाईट वाटणार नाही.
सोशल मीडिया एक छळवाद आहे
चतुर मुलं स्त्रियांना गोड बोलून स्वत:च्या जाळयामध्ये अडकवतात आणि त्यांची गोपनीय माहिती व छायाचित्र मिळवतात आणि जेव्हा एक साधारण दिसणारा फोटो गोष्टी सोबत प्रकाशित केला जातो तेव्हा आपल्या पायाखालची जमीन सरकते.
