* मदन कोठूनिया
धर्म आणि राज्याचा संबंध फॅसिझम आणि अंधश्रद्धेला जन्म देतो. धर्म सत्तेतून काढून टाकण्यासाठी लोकशाहीचा जन्म झाला. रोमच्या विनाशात सर्वात मोठे योगदान म्हणजे समानता, सार्वभौमत्व आणि बंधुत्वाचा नारा घेऊन बाहेर पडलेले लोक. धर्माचा गैरवापर करून सत्ता बळकावून आणि राजेशाहीला एका महालात झाकून आणि ब्रिटनमध्ये लोकशाहीच्या दिशेने पुढे जाण्यासाठी हे लोक बसलेल्या लोकांना उलथवून टाकण्यासाठी मैदानात आले होते.
अनेक युरोपीय देशांनी यापलीकडे जाऊन लोकशाहीच्या दिशेने वाटचाल केली, राजेशाहीला दफन केले आणि सत्तेच्या कॉरिडॉरमधून धर्म एका सीमेच्या भिंतीपर्यंत काढून टाकला, ज्याला व्हॅटिकन सिटी असे नाव देण्यात आले.
आज कोणत्याही युरोपियन देशात, धार्मिक नेते सत्तेच्या कॉरिडॉरमध्ये प्रवेश करताना दिसणार नाहीत. हे सर्व बदल 16 व्या शतकानंतर दिसू लागले, ज्याला पुनर्जागरण काळ म्हटले गेले, म्हणजेच प्रथम लोक योग्य मार्गावर होते, नंतर धार्मिक उन्माद पसरवून लोकांचे शोषण केले गेले आणि आता लोकांनी धर्माचा ढोंगीपणा सोडला आहे आणि ते हलले आहेत पुन्हा उच्चतेच्या दिशेने.
आज युरोपियन समाज वैज्ञानिक शिक्षण आणि तर्कशुद्धतेच्या आधारावर जगातील अग्रगण्य समाज आहे. जर मानवी सभ्यतेच्या शर्यतीत एक स्थिरता आली, तर एक विरोधाभास आहे, परंतु त्याचे ब्रेक आणि नवीन ऊर्जा वैज्ञानिक पद्धतीद्वारे प्राप्त केलेल्या तंत्रज्ञानाद्वारे प्राप्त केली जाते.
आज, आपल्या देशात सत्ता काबीज करणाऱ्या लोकांची विचारसरणी 14 व्या शतकात प्रचलित असलेल्या युरोपियन सत्ताधारी लोकांपेक्षा फार वेगळी नाही. काही बदल एकाकी जीवनामुळे आणि कष्टकरी लोकांच्या आणि शास्त्रज्ञांच्या उच्च विचारांमुळे दिसतात, परंतु ज्या नेत्यांनी आस्तिकता आणि ढोंगीपणा केला त्यांना कधीच याचे श्रेय दिले नाही.
जेव्हा कोणत्याही व्यासपीठावर आधुनिकतेबद्दल बोलण्याची सक्ती होते, तेव्हा ते या लोकांच्या मेहनतीला आणि विचारांना आपले यश सांगण्याचा प्रयत्न करू लागतात. जेव्हा हेच लोक दुसऱ्या व्यासपीठावर जातात, तेव्हा ते पुराणमतवाद आणि दांभिकतेमध्ये अडकलेला इतिहास रंगवू लागतात.
धार्मिक नेत्यांचा झगा परिधान करून, या बौद्धिक आणि नैतिकदृष्ट्या भ्रष्ट नेत्यांचे सहकारी आधी लोकांमध्ये भीती आणि उन्मादाचे वातावरण निर्माण करतात आणि नंतर सत्ता मिळताच अप्रत्यक्षपणे सत्तेचे केंद्र बनतात.