* गीता सिंह
एका बहुराष्ट्रीय कंपनीत प्रोजेक्ट मॅनेजर असणाऱ्या रोलीसोबत लग्न करून शिशिर खूप आनंदी आणि समाधानी होता. सुंदर, स्मार्ट आणि नोकरदार स्त्री पत्नी म्हणून मिळाल्यावर कोणत्या तरुणाला अभिमान वाटणार नाही, पण काही दिवसांनंतर बायकोचं उशिरापर्यंत घराबाहेर राहणं आणि घरी आल्यावर रात्ररात्रभर लॅपटॉपवर आपल्या प्रोजेक्टवर्कमध्ये अडकून राहणं त्याला असह्य होऊ लागलं. त्यातून पुन्हा सतत कंपनीच्या कामासाठी बाहेरगावी टूरवर जाणं.
अखेरीस एक दिवस हिंमत करुन शिशिरने तिच्यासमोर आपल्या तक्रारींचा पाढा वाचला.
रोलीने त्याला समजावलं, ‘‘हा तर माझ्या कामाचा भाग आहे, शिशिर. ‘‘आणि लग्नापूर्वी या सर्व गोष्टींची कल्पना मी तुला दिली होती.’’
‘‘अगं पण कल्पना असणं आणि वास्तवात ते सहन करणं यात खूप फरक आहे. या वैवाहिक आयुष्याला अर्थ काय राहिला मग?’’
‘‘मलाही वाटतं आपल्या वैवाहिक आयुष्याचा आनंद लुटावा, पण आता मी काय करू शकते?’’
‘‘तू आपल्या बॉसना सांगून वेळ कमी का करून घेत नाहीस कामाची आणि बाहेरगावच्या टूरवर जायला नकार नाही का देत तू?’’
‘‘काय बोलतोस हे, शिशिर? अरे हा माझ्या करियरचा प्रश्न आहे. लवकरच माझं प्रमोशन होईल आणि मग माझं पॅकेजही वाढेल. अशावेळी मी माझ्या बॉसला कामाची वेळ कमी करायला सांगू? तू असा विचार तरी कसा करू शकतोस, शिशिर?’’
खरंच, रोलीच्या बोलण्यात तथ्य होतं. आजकाल जवळजवळ सर्वच करियर ओरिएण्टेड पतिपत्नींमध्ये त्यांचं करियर आणि त्यांचं दाम्पत्यजीवन यामध्ये अशीच रस्सीखेच चालू असते. एकीकडे पतिपत्नी दोघांनीही नोकरी करणं काळाजी गरज बनली आहे, तर दुसरीकडे त्यांच्या वैवाहिक आयुष्यातली सुख.
काळाची गरज
आजच्या काळात नोकरदार पतिपत्नीचं आयुष्य खूप आव्हानात्मक झालं आहे. पूर्वी जेव्हा पती नोकरी करायचा आणि पत्नी घर सांभाळायची, तेव्हा बऱ्याच गोष्टी साध्यासोप्या होत्या. दोघंही एकमेकांच्या क्षेत्रात हस्तक्षेप न करता आपापल्या परिघात समाधानी होते.
परंतु आजकाल परिस्थितीच्या मागणीनुसार काळाच्या गरजेनुसार दोघांच्या भूमिका काही बाबी सोडल्या, तर जवळजवळ एकसारख्या झाल्या आहेत, त्यामुळे त्यांच्यामध्ये वादविवाद होण्याच्या शक्यता वाढल्या आहेत.
