* नसीम अंसारी कोचर
साक्षी त्या दिवशी शाळेतून रडत घरी आली. जेव्हा आईने कारण विचारले तेव्हा ८ वर्षांची साक्षी रडत म्हणाली, ‘‘आई, मी अस्वलाची मुलगी आहे का? तू मला प्राणीसंग्रहालयातून आणलेस का?’’
‘‘नाही, माझ्या प्रिय बाहुले... तू माझी मुलगी आहेस... तू अस्वलाची मुलगी आहेस असे कोण म्हणाले?’’ मुलीचे अश्रू पुसत आईने विचारले.
‘‘सगळेजण बोलतात. आज हिंदीच्या शिक्षिकांनीही सांगितले की, मी अस्वलासारखी दिसते,’’ साक्षी रडत म्हणाली.
‘‘का? त्या असं का म्हणाल्या?’’
‘‘माझ्या हातावर आणि पायावर खूप केस आहेत. मी सगळयांना अस्वलासारखी वाटते,’’ साक्षीने तिचे दोन्ही हात आईसमोर पसरवत सांगितले.
साक्षीचे बोलणे ऐकून आई अस्वस्थ झाली. प्रत्यक्षात साक्षीच्या संपूर्ण शरीरावर आणि चेहऱ्यावर दाट केस होते. त्यामुळे तिचा रंगही खुलून दिसत नव्हता. एवढया लहान वयात तिला वॅक्सिंगसाठी पार्लरमध्ये नेणेही शक्य नव्हते. साक्षी अभ्यासात हुशार होती. नृत्य आणि अभिनयही उत्तम करायची, पण तिला शालेय सांस्कृतिक कार्यक्रमात संधी मिळत नसे. कधी नृत्यासाठी घेतलेच तरी उत्तम नृत्य करूनही तिला मागच्या रांगेत ठेवले जात असे, कारण तिचा केसाळ चेहरा आणि हात-पाय, जे मेकअपमध्येही लपवता येत नसत.
शरीर मजबूत आणि स्वच्छ होते
खरं तर साक्षीच्या जन्मानंतर तिच्या शरीराला जी मालिश व्हायला हवी होती ती कधीच झाली नाही. अनेकदा नवजात बालकांच्या शरीरावर जन्मापासूनच काही केस असतात, जे सतत मालिश केल्याने एक वर्ष किंवा सहा महिन्यांत निघून जातात. तुम्ही अनेकदा पाहिलं असेल की ग्रामीण महिला त्यांच्या नवजात मुलांना आपल्या पायावर झोपवतात आणि मोहरीचे तेल, हळद आणि बेसनाचे पीठ लावून त्यांची मालिश करतात.
शहरी माता आपल्या बाळाला विविध प्रकारच्या बेबी ऑइलने मालिश करतात, ज्यामुळे त्यांचे शरीर मजबूत आणि स्वच्छ होते. मालिश केल्याने त्यांच्या शरीरातील रक्ताभिसरणही सुधारते आणि ऊर्जा मिळते, पण साक्षीच्या जन्मानंतर तिच्या आईला अर्धांगवायूचा झटका आला आणि जवळपास २ वर्षे ती अंथरुणाला खिळून होती.
