- सोमा घोष
संघर्ष प्रत्येकालाच करावा लागतो आणि मलाही तो करावा लागत आहे. संघर्षापासून पळ काढून कोणीही यशस्वी होऊ शकत नाही. संघर्षातून मिळालेली कुठलीही गोष्ट अनमोलच असते. असेच काहीसे सांगत आहे मुंबईतील २२ वर्षीय मराठी अभिनेत्री तन्वी बर्वे, जिला लहानपणापासूनच काही वेगळे आणि आव्हानात्मक काम करायला आवडायचे. यासाठी तिला नेहमीच आईवडिलांचे सहकार्य मिळाले. किशोरवयात तन्वीला जत्रेला जायला खूप आवडायचे. सुंदर चेहरा, नम्र स्वभाव आणि हसतमुख तन्वी सध्या स्टार प्रवाहवरील ‘ठिपक्यांची रांगोळी’ या मालिकेच्या चित्रिकरणामध्ये व्यस्त आहे. यात ती प्राची कानिटकरची भूमिका साकारत आहे. वेळात वेळ काढून तिने आमच्यासोबत फोनवर संवाद साधला. चला, तिच्या प्रवासाबाबत तिच्याकडूनच जाणून घेऊया.
तुला अभिनयाची प्रेरणा कुठून मिळाली?
मला अभिनयाची आवड नव्हती. माझी मोठी बहीण शाळेत असताना नाटकात काम करायची. तिचे शालेय शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर एके दिवशी तिच्या शिक्षिकेला तिची आठवण झाली. त्यांचा नाटकाचा ग्रुप होता. त्यांनी माझ्या बहिणीसोबत मलाही त्यांच्या ग्रुपमध्ये घेतले. तिथूनच माझ्यामध्ये अभिनयाची आवड वाढू लागली. मी मोनो अॅक्ट, आंतरराज्य शालेय स्पर्धेत भाग घेऊ लागले. तिथूनच मला अभिनयाची प्रेरणा मिळाली. महाविद्यालयात असताना मी अनेक नाटकांमध्ये अभिनय केला आणि पुरस्कारही मिळवले. त्यानंतर काही प्रायोगिक नाटकंही केली. यातून मला खूप काही शिकायला मिळाले.
महाविद्यालयात असतानाच मला पहिली टीव्ही मालिका मिळाली. त्यामुळे सर्वजण मला ओळखू लागले आणि मला आणखी काम मिळत गेले. ही माझी तिसरी मालिका आहे.
अभिनय क्षेत्रात करियर करण्यासंदर्भात पहिल्यांदाच तू घरी सांगितलेस तेव्हा पालकांची प्रतिक्रिया काय होती?
माझे वडील एका मंगल कार्यालयाचे व्यवस्थापक आणि आई गृहिणी आहे. आई घरूनच दागिन्यांचा व्यवसायही करते. अभिनय क्षेत्रात करिअर करायचे की नाही, हे ठरवायला मला बराच वेळ लागला, कारण त्यावेळी मी महाविद्यालयात शिकत होते. मला कधी मुख्य भूमिका तर कधी छोटया भूमिका मिळायच्या. घरून मला कधीच विरोध होत नव्हता, पण मला कधी घरी यायला उशीर व्हायचा तर कधी मी घरी जाऊच शकायचे नाही, कारण रिहर्सल अर्थात तालमी सुरूच असायच्या. त्यामुळे माझ्या आईवडिलांना माझी काळजी वाटायची. त्यांना या क्षेत्राबद्दल काहीच माहित नव्हते. हळूहळू त्यांनी माझे काही शो पाहिले, माझा अभिनय बघितला. यामुळे त्यांना माझ्या कामाची माहिती झाली आणि त्यांनी मला परवानगी दिली. आईची मला खूपच मदत मिळते. मी काहीही केले तरी ते तिला आवडते, पण माझे वडील खूप मोठे टीकाकार आहेत. माझे प्रत्येक काम ते अतिशय बारकाईने पाहातात आणि मला सल्ला देतात.
