‘‘गावात महिलांसाठी शिक्षण, जनजागृती गरजेची’’ – पायल मेमाणे

* सोमा घोष

२३ वर्षीय अभिनेत्री पायल मेमाणेने अनेक मराठी मालिका आणि जाहिरातींमध्ये काम केले आहे. लहानपणापासूनच तिला अभिनयाची इच्छा होती. त्यासाठी तिला घरच्यांचाही खूप पाठिंबा मिळाला. हसतमुख आणि विनम्र पायल लावणी आणि कथ्थक नृत्यांगना आहे. तिने मराठी इंडस्ट्रीत रियालिटी शो ‘अप्सरा आली’मधून पदार्पण केले, ज्यात तिच्या नृत्याचे खूपच कौतुक झाले आणि तिला अनेक टीव्ही मालिकांमध्ये काम करण्याची संधी मिळाली. सध्या सोनी मराठीवरील ‘प्रतिशोध – झुंज अस्तित्वाची’ या मालिकेत ती एका ट्रान्सजेंडरची दत्तक मुलगी दिशाची भूमिका साकारत आहे. ही तिची सर्वात मोठी आणि मुख्य भूमिका आहे, जी साकारताना ती खूपच आनंदी आहे. या मालिकेमुळे तिला खूप प्रसिद्धी मिळत आहे. या मालिकेच्या चित्रिकरणादरम्यान तिच्याशी गप्पा मारता आल्या. त्या खूपच मनोरंजक झाल्या. त्याच गप्पांमधील हा काही खास भाग.

अभिनयात येण्याची प्रेरणा तुला कुठून मिळाली?

अभिनयात येण्याची प्रेरणा आई-वडिलांकडून मिळाली. मी एक नृत्यांगना आहे आणि लहानपणापासूनच माझ्या आईलाही नृत्याची खूप आवड होती. म्हणूनच तिने मला लहान वयातच नृत्याची शिकवणी लावली. हळूहळू शाळा आणि महाविद्यालयात मी माझ्या या कलेचे सादरीकरण करू लागले.

तुला कुटुंबाचा कितपत पाठिंबा मिळाला?

माझ्या आई-वडिलांनी मला नेहमीच पाठिंबा दिला. माझे वडील पुण्यात नोकरी करतात. माझ्या यशामुळे त्यांना अत्यानंद होतो. माझ्या चित्रिकरणात काही अडचण आल्यास दोघेही तिथे येऊन माझ्या पाठीशी ठामपणे उभे राहातात. सुरुवातीला पुण्यातून ऑडिशनसाठी मुंबईला आईसोबत ६ वाजता जायचे आणि संध्याकाळी पुण्याला परत यायचे. वडिलांनी माझ्यावर कधीच कुठले निर्बंध लादले नाहीत, उलट मला खूप प्रोत्साहन दिले, कारण मुंबईत राहाणे महागडे असते. आता या मालिकेमुळे मला एकटीलाच राहावे लागत आहे, पण माझे आई-वडील रोज फोन करून माझ्या तब्येतीची चौकशी करतात. चांगले काम मिळवण्यासाठी माझी सतत धडपड सुरू असते. कसदार अभिनय करण्यासाठी मला खूप मेहनत करावी लागली, कारण मी एक नृत्यांगणा आहे, अभिनेत्री नाही.

तू या क्षेत्रात कशी आलीस?

मी २०१८ मध्ये एका डान्स शोमध्ये भाग घेतला होता. तो माझा पहिला शो होता, नंतर टीव्हीवरील मालिकांसाठी मी ऑडिशन दिले आणि हळूहळू अभिनयात उतरले. नृत्यातून मी या क्षेत्रात प्रवेश केला. मला टीव्हीवरील मालिकांमधील अभिनयाबद्दल फारशी कल्पना नव्हती. कॅमेऱ्यासमोर कसे उभे राहायचे तेच कळत नव्हते. सुरुवातीच्या काळात मी अनेक मालिकांमध्ये अतिशय छोटया भूमिका साकारल्या. त्यामुळे मला हळूहळू अभिनय समजू लागला आणि त्यानंतर आता ‘प्रतिशोध – झुंज अस्तित्वाची’ ही मालिका माझी मुख्य भूमिका असलेली प्रमुख आणि मोठी मालिका आहे.

लावणी हा महाराष्ट्रातील प्रसिद्ध नृत्य प्रकार आहे, तुला त्यातून काय     शिकायला मिळते?

लावणी हा महाराष्ट्राचा जुना नृत्य प्रकार आहे. मराठीत त्याला ‘तमाशाचा फड’ म्हटले जाते. पूर्वी लावणी गावोगावी सादर केली जात असे, परंतु आज ती मनोरंजनाचे माध्यम झाली आहे. यात अदांना नजाकतीने सादर केले जाते आणि ही कला सादर करणारे खूप मोठमोठे कलाकार आहेत. मलाही लावणी करायला खूप आवडते. लावणीकडे आनंदी राहण्याचे माध्यम म्हणून पाहिले जाते.

या मालिकेमधील तुझा अनुभव कसा आहे?

मला ही मालिका करताना खूप छान वाटते, कारण यात माझी भूमिका खूप भावनिक आहे. यामध्ये माझी आई ट्रान्सजेंडर आहे आणि जग तिच्यासोबत खूप वाईट वागते. आईवर होणारा अन्याय दूर करून तिला न्याय मिळवून देण्याची माझी लहानपणापासूनची इच्छा आहे. आईची कोणतीही समस्या मी माझी समस्या मानते. यात माझ्यासोबत सर्व अनुभवी आणि दिगग्ज कलाकार आहेत. त्यांच्याकडून मला खूप काही शिकायला मिळत आहे. आमची टीम खूप चांगली आहे.

ही भूमिका तुझ्या वास्तविक जीवनाशी किती मिळतीजुळती आहे?

खूप जास्त मिळतीजुळती आहे, कारण माझी आई कविता मेमाणे माझ्यासाठी खूप खास आहे. सध्या मी चित्रिकरणासाठी घरापासून दूर राहात असल्यामुळे मला माझ्या आईची खूप आठवण येते. ज्याप्रमाणे मालिकेमधील दिशा आईचे रक्षण करणारी, तिची काळजी घेणारी आहे, तशीच मी माझ्या आईची खूप काळजी करते. तिला कोणी काही बोलले किंवा तिला काही झाले तर त्याचा माझ्यावर खूप परिणाम होतो.

हिंदी चित्रपट आणि वेबमध्ये काम करण्याची तुझी इच्छा आहे का?

संधी मिळाली तर मला नक्कीच तिथे काम करायला आवडेल. हिंदी चित्रपट आणि वेबमध्ये काम करण्याची माझी खूप इच्छा आहे.

हिंदी वेब सीरिजमध्ये खूप अंतर्गत दृश्य असतात. तू ती किती सहजतेने करू शकतेस?

अंतर्गत दृश्य करण्यासाठी एखाद्याचा स्वत:वर विश्वास असणे आवश्यक असते. तुमची सादरीकरणाची पद्धतही योग्य असायला हवी. कथेची गरज असेल तर अशी दृश्ये करायला काही हरकत नाही, पण चित्रपटाला मसालेदार फोडणी देण्यासाठी अंतर्गत दृश्य करायची असतील तर ते मला मान्य नाही.

हिंदी चित्रपटात काम करायचे झाल्यास कोणत्या सहकलाकार किंवा दिग्दर्शकासोबत तुला काम करायला आवडेल?

अभिनेता विकी कौशल हा माझा बालपणीचा क्रश आहे. मी त्याची खूप मोठी चाहती आहे. चित्रपट कुठलाही असो, तो माझा सहकलाकार असेल तर मला खूप आवडेल. याशिवाय दिग्दर्शक संजय लीला भन्साळी यांच्यासोबत काम करण्याचे स्वप्न आहे.

तू किती फॅशनेबल आणि खवय्यी आहेस?

मी फॅशनेबल आणि खवय्यी दोन्ही आहे. आईने बनवलेले मांसाहारी पदार्थ मला खूप आवडतात. मी जंक फूड फार खात नाही. गोड पदार्थांमध्ये मला रसगुल्ले किंवा गुलाबजाम खूप आवडतात.

मला फॅशन आवडते. मी स्वप्निल शिंदे आणि मनीष मल्होत्रा यांना फॉलोअप करते. माझ्या लग्नात मनीष मल्होत्रा यांनी डिझाईन केलेला लेहेंगा घालायला मला आवडेल.

महिला दिननिमित्त तुझा संदेश काय आहे?

अजूनही मुलींना मुलांइतके स्वातंत्र्य मिळालेले नाही. गावाकडच्या मुलींना अजूनही संपूर्ण शिक्षण मिळत नाही. दुसऱ्याच्या घरची लक्ष्मी, असा विचार करून आईवडील तिच्या शिक्षणावर पैसे खर्च करायला बघत नाहीत. त्यामुळे मुलीचे घर ना तिचे माहेर असते ना सासर, कारण माहेरी तिला दुसऱ्याच्या घरची लक्ष्मी तर सासरी दुसऱ्याच्या घरून आलेली मुलगी समजले जाते. मुलीचे खरे घर नेमके आहे तरी कुठे? मला सर्वांकडूनच या प्रश्नाचे उत्तर खरोखर हवे आहे. शहरात नाही, पण गावात महिलांसाठी शिक्षण आणि जनजागृती गरजेची आहे.

आवडता रंग – काळा, लाल, पांढरा.

आवडता पोशाख – वन पीस, जीन्स-टी शर्ट.

आवडते पुस्तक – चेतन भगतचे ‘द गर्ल इन रूम 105’.

आवडते पर्यटन स्थळ – काश्मीर, पॅरिस.

वेळ मिळाल्यास – नृत्याचा सराव, कुटुंबासह वेळ घालवणे.

आवडते परफ्यूम – जाराचे आर्किड.

स्वप्नातील राजकुमार – सहकार्य करणारा, चांगली व्यक्ती आणि प्रेमळ.

जीवनातले आदर्श – जीवनात चांगली व्यक्ती बनणे.

सामाजिक कार्य – अनाथ मुलांसाठी काम.

स्वप्न – खूप मोठी आणि चांगली अभिनेत्री बनणे.

‘‘प्रत्येक व्यक्तिरेखेचा अभ्यास करावा लागतो’’ – जुई भागवत

* सोमा घोष

लहानपणापासूनच अभिनयाची आवड असलेली अभिनेत्री जुई भागवत ‘माझिया प्रियाला प्रीत कळेना’ या लोकप्रिय मालिकेत बाल कलाकाराच्या भूमिकेत दिसली. तिने वडिलांकडून संगीताचेही प्रशिक्षणही घेतले आहे. संगीताच्या अनेक कार्यक्रमातही तिने भाग घेतला होता. कलेच्या वातावरणातन जन्मलेल्या जुईची आई दीप्ती भागवत या प्रसिद्ध मराठी अभिनेत्री आणि अँकर आहेत तर वडील मकरंद भागवत हे एक प्रसिद्ध संगीतकार आणि गायक आहेत. दीप्ती भागवत यांनी अनेक मालिकांमध्ये मुख्य भूमिकांसोबतच सहाय्यक भूमिकाही केल्या आहेत.

जुई भागवतने ‘उंच माझा झोका’, ‘पिंजरा’, ‘स्वामिनी’, ‘मोगरा फुलला’ यांसारख्या अनेक चित्रपट आणि मालिकांमध्ये महत्त्वपूर्ण भूमिका साकारली. तिने झी मराठीवरील महाराष्ट्राचा सुपरस्टार या रिअॅलिटी शोमध्ये भाग घेतला होता. ज्यामध्ये मकरंद देशपांडे परीक्षक होते. तिने यात भावनाप्रधान अभिनयासाठी पुरस्कार मिळवला. सध्या जुई सोनी मराठीवरील ‘तुमची मुलगी काय करते’ या मालिकेत सावनीच्या मुख्य भूमिकेत आहे, ही आतापर्यंत तिला मिळालेली सर्वात मोठी भूमिका आहे, जी प्रेक्षकांच्या अत्यंत आवडीची आहे. चित्रिकरणात व्यस्त असलेल्या जुईने वेळात वेळ काढून खास ‘गृहशोभिके’साठी गप्पा मारल्या. त्यातील हा काही भाग :

अभिनयाच्या क्षेत्रात येण्याची प्रेरणा तुला कशी मिळाली? कुटुंबाचा पाठिंबा किती होता?

माझे आईवडील आणि नातेवाईक सर्वजण सर्जनशील, कल्पक क्षेत्रात आहेत. माझी आई मराठी अभिनेत्री आहे आणि वडील संगीतकार आहेत. संपूर्ण घरातील वातावरण सर्जनशील असल्यामुळे मी बालपणीच कथ्थक आणि गाणे शिकायला सुरुवात केली. मला आठवते की, वयाच्या ८व्या वर्षी मी एकदा आईच्या सेटवर गेले होते, तिथे गेल्यावर मला वाटले, हे माझे क्षेत्र आहे. मी तिथल्या दिग्दर्शकांकडे माझे ऑडिशन घेण्याचा हट्ट धरला. माझ्यातील आत्मविश्वास पाहून त्यांनी लगेचच माझे ऑडिशन घेतले आणि मी एक छोटीशी भूमिकाही साकारली. मला कोणत्याही स्पर्धेत भाग घ्यायला, जिंकायला आणि बक्षिसे मिळवायला खूप आवडायचे. कुटुंबाचा पाठिंबा असल्यामुळे मी महाविद्यालयापासूनच रंगभूमीवर काम करायला सुरुवात केली. पदवीचा अभ्यास करताना ५ वर्षे अभिनयही केला. त्यानंतर अभिनयाचे प्रशिक्षण घेतले आणि या क्षेत्रात पदार्पण केले. त्या दरम्यान ‘महाराष्ट्राचा सुपरस्टार’ या रिअॅलिटी शोमध्ये भाग घेतला. तिथे मला सर्वोत्कृष्ट भावनाप्रधान अभिनयासाठी ‘बेस्ट एक्सप्रेशन ऑफ दि सीझन’ हा पुरस्कार मिळाला. त्यानंतर कोविड आला. त्या काळात मला ही मोठी मालिका मिळाली. यात माझ्या आईची भूमिका साकारणारी अभिनेत्री मधुरा वेलनकरसोबत काम करताना मला मजा येत आहे.

तुला पहिला ब्रेक कधी मिळाला?

मला पहिला मोठा ब्रेक ‘तुमची मुलगी काय करते’मध्ये मिळाला. ही मालिका माझ्यासाठी आव्हानात्मक आहे. चित्रिकरणादरम्यान, मला उतारावरून कार चालवून अभिनय करायचा होता. मी काही दिवसांपूर्वीच कार चालवायला शिकले होते. त्यामुळे मी खूपच तणावात होते, पण सर्व व्यवस्थित पार पडले.

तुमची मुलगी काय करतेया मालिकेतील व्यक्तिरेखा तुझ्या स्वभावाशी किती मिळतीजुळती आहे?

या मालिकेतील माझी भूमिका आजच्या पिढीचे प्रतिनिधित्व करणाऱ्या सावनी मिरजकरची आहे. या मालिकेतून आजच्या तरुणाईची विचारसरणी दाखवण्याचा प्रयत्न करण्यात आला आहे, कारण महाविद्यालयात जाणारी मुले जेव्हा अमली पदार्थांचे सेवन, एखादे व्यसन किंवा समवयस्कांच्या दबावाला बळी पडतात तेव्हा त्यांच्या नकळत एक वेगळीच व्यक्ती होऊन जातात. ही एक सत्यकथा आहे, जी हरवलेल्या मुलीच्या माध्यमातून दाखवण्यात येत आहे. ती बेपत्ता झाल्यानंतर तिला कोणकोणत्या परिस्थितीचा सामना करावा लागतो आणि कुटुंबाची काय स्थिती होते, यावर आधारित हे कथानक आहे. यात शांत महिला ते प्रसंगी वाघिणीचे रूप धारण करणाऱ्या आईची कणखर वृत्ती दाखवण्यात आली आहे. ही व्यक्तिरेखा माझ्या स्वभावापेक्षा खूप वेगळी आणि अवघड आहे. माझ्यासाठी ही पहिलीच मोठी मालिका आहे. ती साकारताना मला खूप काही शिकायची संधी मिळत आहे. व्यसनाच्या आहारी गेलेल्याचा अभिनय करणे सोपे नाही, कारण मुळात मी तशी नाही. त्यासाठी मला खूप संशोधन करावे लागले. या व्यक्तिरेखेत अनेक चढ-उतार आहेत.

एखाद्या मोठया कलाकारासोबत काम करण्यासाठी तुला किती तयारी करावी लागते?

खूप तयारी करण्याबरोबरच, योग्य शॉट मिळण्याची काळजी घेणेही महत्त्वाचे असते, कारण या मालिकेतील माझे सर्व सहकारी मुरलेले कलाकार आहेत आणि जवळपास सर्वच रंगभूमीवरून आलेले आहेत. अशा कलाकारांचे काम चोखंदळ असते, त्यामुळे त्यांच्या तोडीचे काम करणे सोपे नसते, पण मला सर्वांचे सहकार्य मिळाले. तांत्रिक ज्ञानही खूप जास्त मिळत आहे.

कोणत्या मालिकेमुळे तुझे आयुष्य बदलले?

मला याच मालिकेतून मोठे नाव मिळाले. प्रेक्षक मला ओळखू लागले. ते कुठेही भेटले तरी मला मालिकेतील नावानेच हाक मारतात.

आईवडील मराठी इंडस्ट्रीत असल्यामुळे तुला काम मिळणे सोपे झाले का?

माझ्यासाठी काहीही सोपे नाही, मात्र इंडस्ट्रीतील लोकांची माझ्यासोबतची वागणूक खूप चांगली असते, पण यामुळे मला कोणतीही संधी मिळाली नाही आणि मला ती नकोही होती. रंगभूमीवर काम करताना मला ही भूमिका मिळाली. मला कोणीतरी ओळखल्यानंतर दडपण येते, कारण माझी तुलना माझ्या आईशी होऊ लागते.

तुला हिंदी चित्रपटात काम करायची इच्छा आहे का?

हिंदी चित्रपटांमध्ये काम करण्याची खूप इच्छा आहे, काही स्क्रिप्टही मिळाल्या आहेत. चांगले कथानक मिळाल्यास नक्कीच काम करेन. दिग्दर्शक संजय लीला भन्साळी यांच्यासोबत काम करण्याची इच्छा आहे. अक्षय कुमार आणि पंकज त्रिपाठी यांच्यासोबतही काम करण्याची माझी इच्छा आहे.

रिजेक्शन म्हणजेच नकाराचा सामना तू कसा करतेस?

रिजेक्शनला अनेकदा सामोरे जावे लागले, पण ज्या मालिकेत मला नकार मिळाला, ती न मिळणे माझ्यासाठी फायदेशीर ठरले. म्हणूनच मी कोणत्याही प्रकारे नाराज झाले नाही. प्रत्येक व्यक्तिरेखेसाठी खूप काही माहीत करून घ्यावे लागते. मी नेहमी प्रयत्न करत राहाते.

तुझ्या स्वप्नांचा राजकुमार कसा आहे?

ज्याच्याशी सूर जुळतील आणि सहजतेने वागता येईल, तोच माझ्या स्वप्नांचा राजकुमार असेल.

आवडता रंग – फिकट जांभळा, फिरोजी.

आवडता पोशाख – भारतीय, पाश्चात्य.

आवडते पुस्तक – अल्केमिस्ट.

पर्यटन स्थळ – हिमालय ट्रेकिंग, युरोप.

वेळ मिळाल्यास – कथ्थक किंवा संगीताचा सराव.

सामाजिक कार्य – वृद्ध, अनाथ मुलांची सेवा.

आवडता पदार्थ – आईच्या हातची पुरणपोळी.

जीवनातील स्वप्न – कलेशी जोडलेले राहाणे.

जीवनातील आदर्श – शिकत राहाण्याची इच्छा.

सण-उत्सव कुटुंब आणि मित्रांसोबत साजरे करायला आवडतात – रूचिरा जाधव

* सोमा घोष

उच्चशिक्षित कुटुंबातील मराठी अभिनेत्री रुचिरा जाधव ही छोटया पडद्यावरील मराठी मालिका ‘माझ्या नवऱ्याची बायको’मुळे मराठी इंडस्ट्रीजमध्ये चर्चेत आली. यानंतर तिने टीव्हीवरील बरेच कार्यक्रम आणि चित्रपटांतही भूमिका साकारल्या. तिच्या या प्रवासात तिच्या पालकांनी तिला खूपच सहकार्य केले. म्हणूनच ती या क्षेत्रात पुढे जाऊ शकली. मुंबईतील मध्यमवर्गीय कुटुंबात लहानाची मोठी झालेल्या रुचिराने अथक परिश्रमाने आपल्या अस्तित्वाचा ठसा मराठी आणि हिंदी इंडस्ट्रीत उमटवला आहे. नुकतेच तिचे एक मराठी चित्रपट आणि हिंदी वेब शोचे चित्रिकरण पूर्ण झाले आहे. त्याच्या प्रदर्शनासाठी रुचिरा उत्सुक आहे. तिने फोनवरून या क्षेत्रातील आपल्या प्रवासाबाबत सांगितले, जो खूपच मनोरंजक आहे. सादर आहे यातीलच काही खास भाग :

अभिनय क्षेत्रात येण्याची प्रेरणा तुला कुठून मिळाली?

माझ्या कुटुंबात माझ्याव्यतिरिक्त इतर कुठलाही सदस्य अभिनय क्षेत्रात नाही. या कुटुंबातील मी पहिली अभिनेत्री आहे. महाविद्यालयात असताना नाटकात काम करायला मला आवडायचे. याव्यतिरिक्त महाविद्यालयात असताना मी एका नाटकाची संहिताही लिहिली होती आणि अभिनयही केला होता. त्या नाटकासाठी मला राज्यस्तरावर सर्वोत्तम अभिनेत्रीचा पुरस्कार आणि त्या नाटकाच्या लेखनासाठीही द्वितीय पुरस्कार मिळाला. याशिवाय ‘इंडियन नॅशनल थिएटर’ स्पर्धेतही सर्वोत्तम अभिनेत्रीचा पुरस्कार मिळाला. अशा सर्व गोष्टी एकाच वेळी जुळून आल्यामुळे मी याच क्षेत्रात कारकीर्द घडवायचे ठरविले. त्यानंतर मला नाटक, चित्रपट, टीव्ही आणि वेब सर्वांकडूनच कॉल येऊ लागले आणि अभिनय हाच माझा पेशा झाला.

अभिनय क्षेत्रात काम करणार असल्याचे पहिल्यांदाच घरी सांगितले तेव्हा त्यांची प्रतिक्रिया काय होती?

सुरुवातीला खूपच अवघड होते, कारण पूर्वी जेव्हा मी नाटकात काम करायचे तेव्हा मला महाविद्यालयातून घरी यायला उशीर व्हायचा. त्यामुळे घरून ओरड खावी लागायची. माझ्या पालकांना इंडस्ट्री आणि त्याच्याशी संबंधित कुठल्याही गोष्टीची माहिती नव्हती. जेव्हा मला पुरस्कार मिळू लागले आणि माझे नाव वृत्तपत्रांतून प्रसिद्ध होऊ लागले तेव्हा त्यांना वाटले की, मी काहीतरी चांगले काम करीत आहे. त्यामुळे ते मला सर्वतोपरी सहकार्य करू लागले. हे खरे आहे की, इंडस्ट्रीत कधीच कायमस्वरूपी काम मिळत नाही. त्यासाठी संघर्ष करावाच लागतो आणि मी अजूनही तो करीत आहे. पण मला स्वत:वर विश्वास आहे. महिनाभर जरी काम मिळाले नाही तरी तणाव वाढतो.

गॉडफादरशिवाय इंडस्ट्रीत काम करणे किती अवघड असते?

सुरुवातीला संघर्षाकडे मी तणाव म्हणून पाहायचे. आता मात्र हसून त्याला सामोरी जाते. सध्याच्या कोरोना काळात घरातून ऑडिशन द्यावे लागते, पण माझे घर लहान आहे. माझ्यामुळे घरातल्यांना मी कोणत्याही प्रकारचा त्रास होऊ देत नाही. माझ्याकडे स्वत:ची कार नाही. त्यामुळे शूटिंग म्हणजे चित्रिकरणासाठी मला ठाणे येथून खासगी टॅक्सी करून जावे लागते. चित्रिकरण १२ ते १३ तास चालते. मात्र मुंबईत वाहतूक कोंडीमुळे आणखी काही तास वाया जातात. त्यामुळे झोपण्यासाठी वेळ मिळत नाही आणि त्यामुळेच प्रसन्न चेहऱ्याने चित्रिकरण करणे हे मोठे आव्हान असते. मी जास्त करून कॅबने प्रवास करते. बाहेरून सर्वांना वाटते की, इंडस्ट्रीत केवळ ग्लॅमर आहे, पण त्याआड जी प्रचंड मेहनत करावी लागते ती कोणालाही दिसत नाही. मी काम मनापासून एन्जॉय करीत असल्यामुळे कराव्या लागणाऱ्या संघर्षाची जाणीव मला होत नाही. अनेकदा जेव्हा एक किंवा दोन महिने झाले तरी काम मिळत नाही तेव्हा मात्र मी खूपच तणावाखाली येते. म्हणूनच काम कितीही दूर आणि प्रचंड मेहनतीचे असले तरी मी नकार देत नाही.

या इंडस्ट्रीजशी संबंधित नसल्यामुळे चांगले काम मिळविण्यासाठी तुला अडचणी आल्या का?

या ६ वर्षांत बराच संघर्ष केला आहे. इंडस्ट्रीला नवशिके नव्हे तर थेट प्रतिभावान कलाकार हवे असतात. मात्र ही प्रतिभा अभिनयातून आणि त्यातून मिळत जाणाऱ्या अनुभवातून गवसते. अभिनयाव्यतिरिक्त तुमची पोहोच आणि या क्षेत्रातील प्रत्येक छोटी-मोठी माहिती मिळविणे फारच गरजेचे असते. पण मी अशा गोष्टींकडे फारसे लक्ष देत नाही, कारण यामुळे परफॉर्मन्स खराब होतो.

तुझे राहणीमान, बोलण्याच्या पद्धतीमुळे कधी काही सहन करावे लागले आहे का?

मला लहानपणापासून चित्रकलेची आवड होती. फॅशन डिझायनर बनण्याची माझी इच्छा होती. पण घरातल्यांचा विरोध होता. त्यांनी मला शिक्षण पूर्ण करण्याचा सल्ला दिला. अभ्यासासोबतच मी नाटकात काम करू लागले. माझा ड्रेसिंग सेन्स चांगला आहे. ही समज माझ्यात खूप आधीपासूनच आहे. त्यामुळे कधी कोणाकडून त्यासाठी ऐकून घ्यावे लागले नाही. याशिवाय नाहक बडबड करण्यापेक्षा मी नेहमीच शांत राहते. कॅमेरा, दिग्दर्शक आणि संवाद या तीन गोष्टींवर नेहमीच लक्ष केंद्रित करते.

कोणत्या मालिकेमुळे तुझ्या जीवनाला कलाटणी मिळाली?

मी बरेच ऑडिशन दिले. काम मिळत राहिले. पण हो, मिळेल त्या कामाला मी होकार देत नाही. जे काम करायचे मी ठरवले आहे तशी भूमिका असेल तरच ती स्वीकारते. तेच काम करण्याची माझी इच्छा असते. स्क्रिप्ट, दिग्दर्शक आणि बॅनर पाहूनच मी चित्रपटाची निवड करते. मराठीवरील ‘माझ्या नवऱ्याची बायको’ ही मालिका बरीच लोकप्रिय झाली. यात मी ‘माया’ ही व्यक्तिरेखा साकारली. माझ्या आईचे नावही माया आहे. माझ्यासाठी आईच्या नावासोबत काम करणे ही मोठी गोष्ट होती. या भूमिकेने मला ओळख मिळवून दिली. सर्वांना मी माहीत झाले. अनेकदा मराठी मालिकांमध्ये ग्लॅमर फार कमी असते, पण या मालिकेत माझ्या भूमिकेतील अभिनयातच ग्लॅमर होते. यामुळे मला कामाव्यतिरिक्त खूप काही शिकण्याची संधी मिळाली. मला विविध भाषेत वेगवेगळया धाटणीच्या भूमिका साकारायला आवडतात.

तुझे स्वप्न काय आहे?

बायोपिकवर आधारित भूमिकेपेक्षा महिला केंद्रित विषयांवर काम करण्याचे माझे स्वप्न आहे. यासाठी कुठल्याही प्रकारचे आव्हान स्वीकारायला मला निश्चितच आवडेल. ऐतिहासिक पात्रांमध्ये मला द्र्रौपदीची भूमिका साकारायला आवडेल, कारण यात प्रत्येक चरित्राशी द्रोपदीचे कुठल्या ना कुठल्या रूपातील नाते जोडले गेलेले आहे.

तू सण-उत्सव कसे साजरे करतेस?

मला प्रत्येक सण कुटुंबासोबत साजरा करायला आवडतो. सण-उत्सवांमुळेच आपण आपले कुटुंब, मित्रांशी जोडलेले राहतो. दिवाळीत कंदिल, रांगोळी, पणत्या, चांगले कपडे घालणे, असे सर्व एकत्रच जुळून येते. याशिवाय आई अनेक पारंपरिक पदार्थ बनवते. ते मला सर्वात जास्त आवडतात. दिवाळीत फटाके फोडणे मला आवडत नाही. यामुळे प्रदूषण होते, शिवाय फटाक्यांच्या आवाजामुळे घाबरून लपून राहण्याइतकी जागाही जीवजंतूंसाठी शिल्लक राहिलेली नाही.

आवडता रंग – गुलाबी, निळा, काळा, पांढरा.

आवडता पोशाख – भारतीय.

आवडते पुस्तक – मृत्युंजय.

वेळ मिळाल्यास – मेडिटेशन म्हणजे ध्यानधारणा करणे.

आवडता परफ्युम – नॅचरल इसेन्स.

आवडता पदार्थ – आईच्या हातचे जेवण.

आवडते पर्यटन स्थळ – देशात काश्मीर, विदेशात मालद्वीप.

जीवनातील आदर्श – ज्या गोष्टीमुळे कोणी दुखावले जाईल ती न करणे किंवा असे काहीच न बोलणे.

आवडते काम – अनाथाश्रम आणि वृद्धाश्रमात प्रत्यक्ष जाऊन काम करणे. आर्थिक मदत करणे.

स्वप्नातील राजकुमार – बाहुबलीसारखा असण्याची गरज आहे.

अनलिमिटेड कहानियां-आर्टिकल पढ़ने के लिएसब्सक्राइब करें