- भारतभूषण श्रीवास्तव
पालकांना आपल्या मुलांचे वाईट नको असते, प्रत्येकाला आपल्या मुलांचे चांगले भविष्य पहायचे असते. समजून घेण्याच्या पद्धतींमध्ये फरक असू शकतो, परंतु सर्व पालकांना मुलाचे सुख हवे असते. आता पालकांपासूनच्या वाढत्या अंतराचे रूपांतर जवळीकेत कसे करायचे हे ठरवावे लागेल.
हा सगळा विचार केल्यावर मन:स्थिती हलकी झाली की आपण कधी कधी छोट्या गोष्टी गरजेपेक्षा जास्त गांभीर्याने का घेतो आणि काय हास्यास्पद विचार मांडतो हेच कळत नाही. आता वेळ आली आहे की आपण आपल्या जीवनाचा केंद्रबिंदू असलेल्या नातेसंबंधांनादेखील समजून घेतले पाहिजे. पालक आपल्या मुलांसाठी काय करत नाहीत आणि आपण त्यांना क्षुल्लक मुद्द्यावर शत्रू समजू लागतो.
आम्हाला जेवढे स्वातंत्र्य आणि सुविधा मिळाल्या आहेत तेवढ्या त्यांना मिळाल्या नाहीत, त्यामुळे आमच्या मुलांना जे काही हवे आहे ते मिळावे, मग ते शिक्षण असो, स्वातंत्र्य असो किंवा पैसा असो.
अनेक वेळा असे दिसते की पालकांना रूढीवादी म्हणणे हे स्वतःचा अहंकार सरळ करण्यासाठी एक निमित्त आणि शस्त्र बनले आहे. त्यांनी आपल्याला समजून घेण्याचा आग्रह धरण्यापूर्वी आपण त्यांना किती समजू शकतो याचा विचार करायला हवा.
खरं तर, पहाटे पुन्हा मी माझ्या वडिलांच्या अडचणीत सापडलो. नेहमीप्रमाणे त्यांच्या नजरेत माझी चूक आहे. मित्रांसोबत पार्टीसाठी पैसे मागणे चुकीचे होते का, ज्यावर त्याने पहाटेच टोमणा मारला, "निरुपयोगी गोष्टींसाठी पैसे मागणे, मोबाईलवर गप्पा मारणे आणि गेम खेळणे याशिवाय तुम्ही काहीही विचार करू शकत नाही आणि मग एक हजार रुपये. … ही उधळपट्टी आणि पैशाची उधळपट्टी आहे.
व्याख्यान इथेच संपले नाही. एक दीर्घ श्वास घेत तो म्हणाला, “तुम्ही ज्या दिवशी कमावायला लागाल तेव्हा तुम्हाला पैशाची किंमत कळेल. शिक्षण न करणे आणि प्रत्येक वेळी पैशासाठी तोंड फाडणे. तुमच्यात कधी शहाणपण येईल माहीत नाही, तुम्ही आयुष्यात काय कराल. समजावल्यावर मी हरलो.
आता सांगण्यासारखे किंवा ऐकण्यासारखं काही उरलं नव्हतं कारण ते तुमच्यावर आले होते.
