* सोमा घोष
मराठी सिनेसृष्टीत एक वेगळी ओळख बनविणारी मराठी अभिनेत्री संस्कृती बालगुडेला लहानपणापासूनच कोरिओग्राफर बनायचं होतं, परंतु तिला अभिनयाची संधी मिळाली आणि तिचा स्वीकार करत ती पुढे निघाली. तिचा चर्चित मराठी चित्रपट ‘सर्व लाईन व्यस्त आहेत’ आणि मराठी मालिका ‘पिंजरा’ होती. ज्यामुळे घरोघरी तिची ओळख निर्माण झाली. खूपच लाजाळू असलेली संस्कृती सुरुवातीला कॅमेरा फ्रेंडली नव्हती, परंतु तिला हळूहळू अभिनय आवडू लागला. तिला नशिबाने ही संधी मिळाली. तिच्या मते मराठी सिनेसृष्टीत नेपोटीझम नसलं तरी ग्रुपीजम असल्यामुळे चित्रपट तसंच मालिकांमध्ये काम करण्यासाठी बाहेरच्यांना कायम संघर्ष करावा लागतो. कायम आनंदी राहणाऱ्या संस्कृतीला जे काम मिळतं ते उत्तम पद्धतीने करण्याचा ती प्रयत्न करते. संस्कृतीने ‘गृहशोभिका’साठी खास मुलाखत दिली, ती खूपच रोचक होती, सादर आहेत खास अंश :
या क्षेत्रात येण्याची प्रेरणा कुठून मिळाली?
मी इंडस्ट्रित येण्याबाबत काही ठरवलं नव्हतं, मला कोरिओग्राफर बनायचं होतं. त्यावेळी मला नृत्याची खूप आवड होती आणि जर कोरिओग्राफर बनायची संधी मिळाली असती तर छान झालं असतं. मी ११वी आणि १२ वी होइपर्यंत अनेक मराठी शोज परदेशात केले होते. याव्यतिरिक्त मराठी सिनेसृष्टीत मोठमोठे सेलिब्रिटिज असायचे, मी त्यांना असिस्ट करायचे आणि अनेकांना मी नृत्यदेखील शिकवलं होतं. त्यांच्या मागे सपोर्टींग डान्सर म्हणूनदेखील नृत्य केलंय. एके दिवशी एका ऑर्गनायजरने माझं नाव प्रोड्युसरला दिलं. तेव्हा मी फक्त १७ वर्षाची होती. जेव्हा मी प्रोड्युसरकडे गेली, तेव्हा त्यांना माझ्यासारखीच मुलगी मालिकेत हवी होती. अशाप्रकारे माझी निवड झाली. थोडं फिल्मी होतं, परंतु त्यांना लीड रोलसाठी माझ्या वयाच्या लावणी नृत्यागना असणं गरजेचं होतं आणि मी त्यात फिट बसत होती. या ‘पिंजरा’ मालिकेत प्रमुख भूमिका मिळाल्यानंतर सर्व प्रोसेस सुरु झाली आणि मी अभिनयाच्या प्रेमात पडली.
पहिल्यांदा कॅमेराला सामोरं जातानाचा अनुभव कसा होता?
मी कधीच कॅमेरा फ्रेंडली नव्हती, पहिल्या ऑडिशनमध्येदेखील नर्व्हस होती आणि अभिनय करतानादेखील खूप भीती वाटत होती. पहिल्या शॉटच्या वेळी सर्वजण मलाच पहात होते. घाबरल्यामुळे एक दृश्य तीन ते चार वेळा करावं लागलं. माझी टीम मात्र खूपच छान असल्यामुळे त्यांनी मला कधीच नवीन असल्याचं जाणवू दिलं नाही आणि त्यांच्याकडून खूप शिकण्यासारखं होतं. माझ्यासाठी हे एक अॅक्टिंग स्कुल होतं, जिथे मला अॅक्टिंगचं ट्रेनिंग मिळालं. सुरुवातीचे काही महिने मला कॅमेरा फ्रेंडली व्हायला लागले होते.
