कथा * आशा आर्या
अरे देवा! पुन्हा एक नवा ग्रुप…सगळं जग जणू व्हॉट्सएपमध्ये आवळून बांधलंय. ‘सितारे जमीं पर’ नाव असलेला हा ग्रुप नसरीनला आत्ताच दिसला होता. कॉलेजात जाण्यापूर्वी नित्याच्या सवयीप्रमाणे ती व्हॉट्सएप मेसेजेस चेक करत होती.
या व्हॉट्सएपचीही शेवटी सवयच लागते. सवय काय, खरंतर व्यसन म्हणायलाही हरकत नाही. बघितलं नाही, तर नेमकं काही तरी अति महत्त्वाचं आपल्याला कळत नाही. कुठल्याशा ग्रुपमधून तर एकाच दिवसात शेकडो मेसेजेस येतात…बिच्चारा मोबाइल हँग होतो. त्यातले निम्मे तर फुकटचं ज्ञान वाटणारे कॉपीपेस्टच असतात. उरलेले गुडमॉर्निंग, गुडइव्हिनिंग, गुडनाईटसारखे निरर्थक असतात. येऊनजाऊन एखादाच मेसेज दिवसभरात कामाचा सापडतो. पण येताजाता उगीचच मेसेज चेक करायचा, चाळाचा असतो मनाला. विचार करता करता नसरीन भराभर मेसेजेस चेक करत होती, डिलीटही करत होती.
बघूया तरी या नव्या ग्रुपमध्ये काय विशेष असेल? ओळखीच्यापैकी कुणी असेल का? अॅडमिन कोण असेल? तिनं नव्या ग्रुपच्या इन्फोवर टॅप केलं. आत्ता तरी या ग्रुपमध्ये १०७ लोक जॉइन झालेले आहेत. स्क्रोल करता करता तिची बोटं अचानक एका नावावर थांबली. राजन? ग्रुप अॅडमिनला ओळखताच ती आनंदानं चित्कारली.
हा राजन तर ‘फेस ऑफ द ईयर कॉन्टेस्ट’चा आयोजक आहे. याचाच अर्थ तिचा प्रोफाइल पहिल्या पातळीवर निवडला गेला आहे. नसरीनला आनंद झाला.
नसरीन जयपूरला राहणाऱ्या एका मध्यमवर्गीय कुटुबातली एक मुलगी. पण तिची महत्त्वाकांक्षा जबरदस्त होती. उंच, गोरी, शेलाटी, आकर्षक चेहरा अन् धीटपणा असणारी ही मुलगी. तिच्या उड्या मोठ्या आहेत अन् त्यासाठी हवं ते करायची तयारी आहे. रूढीवादी समाजानं लादलेली बंधनं तिला मान्य नाहीत. ती चक्क बंडखोरी करते. तिला मॉडेल बनायचं आहे. पण तिच्या जुनाट विचारांच्या कुटुंबात भाऊ व आई तिला सतत बंधनात ठेवतात. वडिलांची ती लाडकी आहे. ते तिला काहीच म्हणत नाहीत. आई तिच्यासाठी मुलगा शोधतेय. नसरीनला लग्न मुलं बाळं काहीही नकोय. तिच्या बरोबरीच्या मुलींना तिचं बिनधास्त वागणं, फॅशनेबल राहणं या गोष्टींचा मत्सर वाटतो. पण तसं स्वत:ला राहता आलं तर त्यांना आवडलंच असतं.
गावातली वयस्कर मंडळी आणि मौलानासाहेब तिच्या वडिलांना दटावून चुकली आहेत, ‘‘तुमच्या मुलीला आवरा. तिच्यामुळेच समाजातल्या इतर मुली बिघडतील.’’ त्यामुळेच नसरीनच्या अब्बांनी तिला सर्वांच्या नजरेपासून दूर जयपूरला फॅशन डिझायनिंगचा कोर्स करायला पाठवलं आहे.
एक दिवस तिनं कॉलेजच्या नोटीस बोर्डवर एक सर्क्युलर बघितलं. राजनच्या कंपनीनं ‘फेस ऑफ द ईयर कॉन्टेस्ट’ आयोजित केली होती. राजनच्या कंपनीतून निवडल्या गेलेल्या स्त्री-पुरूष मॉडेल्सना मार्केटमध्ये मागणी होती. ही स्पर्धा वेगवेगळ्या राऊंडमधून होती. शेवटची फेरी मुंबईत होती. निवडल्या गेलेल्या मॉडेलला दहा लाख रूपये बक्षिस होतं. शिवाय एक वर्षांचं मॉडेलिंग कॉन्ट्रॅक्टही नसरीननं ठरवलं या स्पर्धेत उतरायचं. कुणी गॉडफादर नसताना हे धाडस करणं तसं धोक्याचं होतं. पण नसरीननं आपली एंट्री पाठवली. बघूया योग असेल तर पुढला रस्ताही दिसेल.
फॅशन डिझायनिंगच्या क्षेत्रात राजनचं नाव मोठं होतं. त्याच्याबद्दल बरेच प्रवादही होते. पण त्याच्यासाठी मॉडेलिंग करणं हे प्रत्येक नवोदित मॉडेलचं स्वप्नं होतं. आज राजनच्या या ग्रुपमध्ये स्वत:ला सम्मिलित करताना नसरीनला लॉटरी लागल्याचा आनंद झाला होता. नीरस व्हॉटस्एप आता मजेदार वाटू लागला होता.
‘‘आता अगदी प्रत्येक गोष्ट खूप विचारपूर्वक अन् शिस्तबद्ध पद्धतीनं करायला हवी.’’ तिनं स्वत:लाच समज दिली. सर्वात आधी तिनं व्हॉटसएप प्रोफाइलच्या डीपीवरचा आपला जुना फोटो काढून तिथं एक नवा सेक्सी अन् हॉट फोटो टाकला. मग राजनला पर्सनल चॅट बॉक्समध्ये ‘थँक्स’चा मेसेज टाकला.
प्रत्युत्तरात राजननं दोन्ही हात जोडून केलेल्या नमस्काराचे स्माइलही टाकले. हा राजनशी तिचा पहिला चॅट होता.
दुसऱ्यादिवशी नसरीननं आपले काही फोटो राजनच्या इन बॉक्समध्ये टाकले अन् ताबडतोब ‘‘सॉरी, सॉरी चुकून पाठवले गेले, तुम्हाला पाठवायचे नव्हते.’ असंही लिहून पाठवलं.
राजनचा मेसेज आला, ‘‘इट्स ओके. बट यू आर लुकिंग व्हेरी सेक्सी.’’
‘‘सर, यावेळी मी जगातली सर्वात आनंदी मुलगी आहे, कारण तुमच्यासारख्या किंग मेकरशी संवाद साधते आहे.’’
‘‘मी तर एक साधासा सेवक आहे कलेचा.’’
‘‘हिऱ्याला स्वत:चं मोल कळत नाही म्हणतात.’’
‘‘तुम्ही विनाकारण मला हरभऱ्याच्या झाडावर चढवताय.’’
‘‘खरं आहे तेच सांगतेय.’’
राजननं पुन्हा ती नमस्काराची धन्यवाद दर्शवणारी मुद्रा पाठवली.
‘‘ओके, बाय सर, उद्या भेटूयात,’’ दोन स्माइली पाठवून नसरीननं चॅटिंग थांबवलं.
दोन दिवसांनी स्पर्धेचा पहिला राऊंड होता. नसरीनने राजनला लिहिलं, ‘‘सर, ही माझी पहिली संधी आहे, आपली मदत असेल ना?’’
‘‘हे तर काळच सांगेल किंवा तू.’’ राजननं जणू तिला हिंट दिली.
नसरीनच्या लक्षात आलं ते. ‘‘ही कॉन्टेस्ट मला जिंकायचीच आहे…कोणत्याही किंमतीवर.’’ नसरीननं लिहिलं जणू तिच्याकडून तिनं हिरवा झेंडा दाखवला होता.
संपूर्ण देशातून आलेल्या साठ मॉडेल्सपैकी पहिल्या राउंडमधून वीस मुलींची निवड करण्यात आली. त्यात नसरीन होती. तिचं अभिनंदन करण्यासाठी राजननं तिला आपल्या केबिनमध्ये बोलावलं. ही तिची राजनशी प्रत्यक्ष झालेली पहिली भेट होती. तो फोटोत दिसतो, त्यापेक्षाही प्रत्यक्षात अधिक सुंदर आणि आकर्षक आहे हे तिला जाणवलं. केबिनमध्ये तिचे गाल थोपटत त्यानं विचारलं, ‘‘बेबी, हाऊ आर यू फिलिंग नाऊ?’’
‘‘हा राऊंड क्वालिफाय केल्यावर की तुम्हाला भेटल्यावर?’’ खट्याळपणे नसरीननं विचारलं.
‘‘स्मार्ट गर्ल.’’
‘‘पुढे काय होणार?’’
‘‘सांगितलंय ना, ते तुझ्यावर अवलंबून आहे.’’ तिच्या उघड्या पाठीला हलकेच स्पर्श करत तो म्हणाला.
‘‘ते तर झालंच, पण आता कॉम्पिटिशन अधिकच तीव्र होईल.’’ त्याच्या स्पर्शाचा बाऊ न करता ती म्हणाली.
‘‘बेबी, तू एक काम कर.’’ तिच्या चेहऱ्यावर आलेल्या केसांच्या बटा मागे सारत तो म्हणाला, ‘‘दुसऱ्या राउंडला अजून दहा दिवस आहेत. तू रोनित शेट्टीचा पर्सनॅलिटी ग्रूमिंगचा क्लास करून घे. मी त्याला फोन करतो.’’
‘‘सो नाइस ऑफ यू…थँक्स,’’ म्हणत तिनं त्याच्याकडून रोनितचं कार्ड घेतलं.
दहा दिवसांनी दुसऱ्या राउंडमध्य निवडल्या गेलेल्या दहा मॉडेल्समध्ये नसरीनचा समावेश होता.
फायनल स्पर्धा मुंबईत होती. जजेसमध्ये राजनखेरीज एक प्रसिद्ध टीव्ही एक्ट्रेस अन् एक प्रसिद्ध पुरूष मॉडेल अशी मंडळी होती.
सर्व स्पर्धकांसोबत नसरीन मुंबईला आली. त्यांची खास व्यवस्था करण्यात आली होती. राजननं मेसेज करून तिला आपल्या खोलीत बोलावलं.
‘‘सो बेबी, तू काय ठरवलं आहेस?’’
‘‘त्यात ठरवायचं काय? हे एक डील आहे. तुम्ही मला खुश करा. मी तुम्हाला खुश करेन.’’ धीटपणे नसरीननं म्हटलं.
‘‘ठीकय तर मग, रात्रीच डीलवर शिक्कामोर्तब करू या.’’
‘‘आज नाही…उद्या…रिझल्टनंतर.’’
‘‘माझ्यावर विश्वास नाहीए?’’
‘‘विश्वास आहे. पण माझ्याकडेही सेलिब्रेट करायला काही कारण हवं ना?’’ त्याला हलकेच दूर सारत ती म्हणाली.
‘‘अॅज यू विश…ऑल द बेस्ट,’’ तिला निरोप देत राजननं म्हटलं.
दुसऱ्यादिवशी वेगवेगळ्या तिन्ही राउंडनंतर फायनल निर्णय डिक्लेर झाला अन् नसरीन ‘‘फेस ऑफ द ईयर’’ म्हणून निवडली गेली. टाळ्यांच्या प्रचंड कडकडाटात गेल्या वर्षीच्या विनरनं नसरीनच्या डोक्यावर मुकुट घातला.
आनंदानं नसरीनचे डोळे भरून आले. तिनं कृतज्ञतेनं राजनकडे बघितलं. राजननं डोळा मारून तिला रात्रीच्या डीलची आठवण करून दिली. नसरीन प्रसन्न हसली.
त्या रात्री नसरीननं आपला देह राजनच्या हवाली करून यशाच्या मार्गावरचा एक शॉर्टकट निवडला. त्या वाटेवरचं पहिलं पाऊल टाकताना तिच्या डोळ्यांतून दोन गरम अश्रू ओघळले अन् उशीवर उतरून दिसेनासे झाले.
स्पर्धा जिंकल्यावर सगळ्याच माध्यमांनी तिचा उदोउदो केला. स्पर्धेनंतर प्रथमच ती जयपूरला आली, पण कट्टरपंथी समाजाच्या लोकांनी तिचा निषेध केला. काळे झेंडे दाखवले. मुर्दाबादच्या घोषणा दिल्या. तसे फलकही ते दाखवत होते. तिचा भाऊच त्यात अग्रभागी होता. ती स्टेशनवर उतरू शकली नाही. दूरवर उभे असलेले तिचे अब्बा असहायपणे बघत होते. त्यांचे डोळे डबडबले होते. त्यांनी हात हलवून तिला शुभेच्छा दिल्या. ट्रेन पुढे सरकली. त्यानंतर ती कधीच जयपूरला गेली नाही.
बघता बघता जाहिरातींच्या विश्वात नसरीनचं नाव झालं. पण अजूनही तिच्या मनातला मुक्काम ती गाठू शकली नव्हती. तिला आता इंटरनॅशनल स्पर्धेत उतरायचं होतं. राजनच्या आधरानं तेवढी मोठी झोप घेता येणार नव्हती. तिला आता अधिक भक्कम आधाराची गरज होती.
एक दिवस तिला समजलं की फॅशन जगतातले अनभिषिक्त सम्राट समीर खान यांना इंटरनॅशनल प्रोजेक्टसाठी एक नवा फ्रेश चेहरा हवा आहे. तिनं सरळ समीर खान यांची अपॉइंटमेंट घेतली अन् त्यांच्या ऑफिसात पोहोचली. थोड्या औपचारिक गप्पा झाल्यावर सरळ मुद्दयावर येत समीरनं म्हटलं, ‘‘बेबी, हा एक बीच सूट आहे. बीच सूट कसा असतो हे तुला माहीत असेल…आय होप!’’
‘‘यू डोंट वरी सर, जसं तुम्हाला हवंय, तसं होईल.’’ नसरीननं त्यांना आश्वस्त केलं.
‘‘ठीक आहे, पुढल्या आठवड्यात ऑडिशन आहे, पण त्यापूर्वी तुझं हे शरीर बीच सूटसाठी योग्य आहे की नाही हे मला बघावं लागेल,’’ समीरनं म्हटलं.
त्याच्या म्हणण्याचा गर्भित अर्थ नसरीनला समजला. ती शांतपणे म्हणाली, ‘‘प्रथम ऑडिशन घेऊन ट्रेलर बघा. त्यावरून अंदाज आला की पूर्ण पिक्चर बघा…’’
‘‘वॉव! ब्यूटी विथ ब्रेन,’’ समीरनं तिच्या गालांवर थोपटत म्हटलं.
या प्रोजेक्टसाठी नसरीनची निवड झाली. या दरम्यान तिचा संपर्क राजनशी कमी होऊ लागला होता. एक महिन्यानंतर तिला समीरच्या टीमसोबत परदेशी जायचं होतं.
राजननं तिला डीनरसाठी बोलावलं होतं. नसरीन जाणून होती. ती रात्री त्याच्याकडे गेली की तो सकाळीच तिला सोडेल. पण तरीही या क्षेत्रात यायला तिला राजननं मदत केली होती. त्याच्याविषयी तिच्या मनात सॉफ्ट कॉर्नर होताच.
‘‘तू समीर खानसोबत जाते आहेस?’’
‘‘हं!’’
‘‘मला विसरशील?’’
‘‘मी असं कधी म्हटलं?’’
‘‘तुला त्याच्याबद्दल फारशी माहिती नाहीए…तो फार लबाड आहे. नित्य नवी मुलगी लागते त्याला.’’
‘‘मी तुम्हाला तरी कुठे ओळखत होते?’’
‘‘तुला उडायला आता आकाश कमी पडतंय…’’
‘‘तुम्ही माझ्यावर प्रेम तर करत नाही ना?’’ नसरीननं वातावरणातला ताण कमी करण्यासाठी हसत विचारलं.
तिच्या डोळ्यात बघत गंभीरपणे राजननं म्हटलं, ‘‘जर मी ‘हो’ असं उत्तर दिलं तर?’’
‘‘तुम्ही असं म्हणू नका.’’
‘‘का?’’
‘‘कारण फॅशनच्या क्षेत्रात प्रेम बीम नसतंच. तुमची कंपनी पुन्हा फेस ऑफ ईयर ऑर्गनाइज करते आहे. पुन्हा एक नवा चेहरा निवडला जाईल. ज्यामुळे तुमच्या कंपनीची अन् तुमच्या अंथरूणाची शोभा वाढेल. मग वर्षभर तुम्ही तिच्यातच बिझि राहाल. माझ्या माथ्यावर मुकुट घालताना मी त्या मॉडेलच्या डोळ्यांत जे दु:ख बघितलं, ते मला माझ्या डोळ्यात येऊ द्यायचं नाहीए.’’ अत्यंत शांतपणे पण स्पष्ट शब्दात नसरीननं आपलं म्हणणं मांडलं होतं.
राजन चकित नजरेनं तिच्याकडे बघत होता. इतका विचार करणारी मुलगी त्याला आजवर भेटली नव्हती.
नसरीन पुढे बोलली, ‘‘राजन, माझं ध्येय अजून बरंच लांब आहे. त्या वाटेवर तुमच्यासारखे अनेक लहान लहान थांबे येतील. मी तिथं थोडी विश्रांती घेईन, मात्र थांबून राहू शकत नाही.’’
रात्र सेलिब्रेट करण्याचा राजनचा उत्साह पार ढेपाळला. ‘‘चल, तुला गाडीपर्यंत सोडतो.’’
‘‘ओके. बाय बेबी, दोन दिवसांनी माझी फ्लाइट आहे. बघूया, पुढला मुक्काम कुठं असेल.’’ असं म्हणून नसरीननं आत्मविश्वासानं गाडी स्टार्ट केली.
तिची गाडी दिसेनाशी होई तो राजन तिकडे बघत उभा होता.