confidence Archives - Grihshobha

नाही म्हणायलादेखील शिका

* प्रमीला गुप्ता

सुगंधा एक आदर्श सूनबाई, पत्नी व आई होती. सर्वजण तिची कायमच स्तुती करत असत. लग्नापूर्वी माहेरी व शाळेतदेखील ती सर्वांची आवडती होती. याचं एक कारण म्हणजे तिने कधीही कोणालाही कोणत्याही कामासाठी नकार दिला नव्हता. लहानपणापासूनच तिला आईवडिलांनी हेच शिकवलं होतं. शांत स्वभावाच्या सुगंधाचे सर्वजण चाहते होते. यामुळे सुगंधाला मनोमन एकटेपणा जाणवत होता. तिला डिप्रेशनने घेरलं.

हे पाहून सुगंधाचे पती जीतेन तिला आपल्या एका मित्राकडे घेऊन गेले. ते एक मानसोपचारतज्ज्ञ होते. सर्व गोष्टी ऐकल्यानंतर ते म्हणाले, ‘‘सुगंधा, तुम्ही एक प्रतिभासंपन्न व कुशल गृहिणी आहात, तुम्ही कायमच दुसऱ्यांच्या आनंदाची काळजी घेता. तुम्हाला नकार देताच येत नाही. फक्त हीच तुमची खरी अडचण आहे. यातून बाहेर पडा. नाही म्हणायलादेखील शिका. थोडंसं तुमच्या इच्छेनेदेखील जगून पाहा.’’

घरी आल्यावर सुगंधानं डॉक्टरांच्या सल्ल्यावर विचार करायला सुरूवात केली. तेव्हा तिला त्यांच्या म्हणण्यात खरेपणा दिसून आला. दुसऱ्यांच्या आनंदासाठी तिच्या स्वत:च्या इच्छाआकांक्षा कुठेतरी दबल्या गेल्या होत्या. त्यामुळे तिने ठरवून टाकलं की ती आता स्वत:साठीदेखील जगून पाहाणार. स्वत:ची एक वेगळी ओळख बनवणार. हळूहळू ती ‘नाही’ म्हणायला शिकली.

सासूबाईंनादेखील मृदू स्वरात म्हणायची, ‘‘आई, मला तुमचं हे म्हणणं पटत नाही. आपण एखाद्याला घरगुती गोष्टीत हस्तक्षेप करता कामा नये.’’

पतींनादेखील सांगायची, ‘‘नाही, आज मी तुमच्यासोबत येऊ शकणार नाही. मला महिला समितीच्या मिटिंगला जायचंय.’’

सर्वजण सुगंधामध्ये आलेल्या आकस्मित बदलामुळे चकीत झाले होते. कालपर्यंत खूपच सरळसाध्या दिसणाऱ्या सुगंधाचं स्वत:च एक स्थान, व्यक्तिमत्त्व होतं. स्वत:ची एक ओळख होती. सून, पत्नी, आईबरोबरच ती एक सशक्त नारीदेखील होती. सुगंधाला आनंदी पाहून सासूसासरे, पती व मुलंदेखील आनंदी राहू लागली होती.

स्वत:चं अस्तित्त्व विसरू नका

अनेक स्त्रीपुरूष, तरूण कोणालाही नाराज न करण्याच्या विचाराने नकार देण्याचं साहस करत नाहीत. त्यांना सर्वांच्या नजरेत स्वत:ची एक सकारात्मक छबी निर्माण करायची असते. मग भलेही होकार दिल्यानंतर ते कटकट करत.

शेवटी नकार देण्यात एवढा संकोच का? प्रत्येकवेळी नाही शब्दाचा वापर करणं योग्य नाहीए. हे खरं असलं तरी अनेकदा यामुळे तुम्ही तुमचं नुकसान करून घेता. प्रत्येक काम करणं तसं कुणालाही शक्य नाही. होकार दिल्यानंतर काम कंटाळत करणं वा न करणं अधिक चुकीचं असतं.

मानसोपचार तज्ज्ञांनुसार नकार देण्याशी आत्मसन्मानाची भावना संबंधित असते. सर्वांना आनंदी ठेवण्याच्या प्रयत्नात व्यक्ती आपलं अस्तित्त्वच हरवून बसते. एक वेळ अशी येते, जेव्हा ती सुगंधाप्रमाणे गळून पडते.

अनेकदा लहानपणी आईवडिलांनी उपेक्षा केल्यामुळे मोठं झाल्यावर दुसऱ्यांच्या नजरेत आपली सकारात्मक छबी बनवण्यासाठी असं करतात. खासकरून स्त्रिया असं करतात. होकार देणं म्हणजे लोकांच्या गर्दीत सामील होणं. याउलट नकार दिल्यावर व्यक्तिची ओळख वेगळी होते.

तसेही सर्व स्त्रीपुरूष, तरूण प्रशंसेचे भुकलेले असतात. प्रशंसा मिळवण्यासाठी ते सर्व काही करायला तयार असतात. अनेकदा या ‘होय’च्या चक्रव्यूहात अशाप्रकारे अडकतात की बाहेर पडणं अशक्य होऊन बसतं. माणूस जेवढा झाकतो, तेवढं अधिक कुटुंब, समाजातील लोक त्याला झाकण्यासाठी विवश करतात. जी प्रशंसा, सकारात्मक छबी, आत्मविश्वासासाठी होय शब्दाचा वापर करतात, ती सर्व दिवास्वप्नं बनून राहतात.

त्यामुळे प्रत्येक व्यक्तिला गरज पडल्यास नकार देण्याऐवजी कलासुद्धा यायला हवी.

गोरा रंग म्हणजेच सौंदर्य नव्हे!

* शकुंतला सिन्हा

तुम्ही चित्रपटांतून हिरोला हिरोइनसोबत गाताना पाहिले असेल, ‘ये काली काली आँखे, ये गोरे गोरे गाल’ किंवा ‘गोरे गोरे मुखडे पे काला काला तिल’ किंवा अशाच प्रकारची काही गाणी ज्यात नायिकेचे गोरे असणे दाखवले जाते किंवा एखाद्या उपवर मुलाच्या विवाहासाठी दिलेली जाहिरात पाहिल्यास ‘वधू पाहिजे, गोरी, स्लिम, सुंदर’ आणि हे तिच्या शैक्षणिक आणि इतर योग्यतांच्या व्यतिरिक्त असते.

स्वत: रंगाने काळ्या असलेल्या वरालाही गोरी वधूच हवी असते. मॉडेलिंग, टीवी सीरियल्स किंवा फिल्म्समध्ये नायिका आणि सेलिब्रिटीजचे काही अपवाद सोडल्यास गोरे आणि सुंदर असणे अनिवार्य असते. एकाच कुटुंबात गोरी आणि काळी अशा मुली असतील तर काळया किंवा सावळया कांतीच्या मुलीच्या मनात हीनभावना निर्माण होते. बऱ्याच मुलींना त्यांच्या लग्नात डार्क कलरमुळे अनेक अडचणींचा सामना करावा लागतो.

काळया किंवा डार्क कलरमुळे फक्त मुलीच नाही तर मुलांनाही त्रास होतो. त्यांच्यातही काही प्रमाणात हीनभावना निर्माण होते.

कालिदासने आपल्या काव्यात नायिकांच्या सावळया रंगाला महत्त्व दिले आहे. जुन्या जमान्यातही महिला शृंगार करत असत, पण नैसर्गिक साधने दूध, साय, चंदन इ. चा वापर हा गोरे दिसण्यासाठी नसून स्किनला ग्लो आणण्यासाठी होत असे. मग हा गोरेपणाचा हव्यास आपल्या डोक्यात आला कधी?

इतिहासात डोकावून पाहिले असता आपल्या लक्षात येते की आर्यांनंतरच बहुदा गोरेपणाला सौंदर्यासोबत जोडून पाहिले. यानंतरही मंगोल, पर्शियन, ब्रिटिश जे जे राज्यकर्ते आले, ते गोऱ्या त्वचेचेच होते. इथूनच आपली मानसिकता बदलू लागली आणि गोऱ्या रंगाला आपण सुंदर समजू लागलो.

लग्न हा मुलींच्या आयुष्यातला सर्वात महत्त्वाचा माइलस्टोन आहे. त्यामुळे सुंदर दिसण्याच्या नादात त्या तऱ्हेतऱ्हेच्या पावडर, फाउंडेशन, फेअरनेस क्रीम वापरू लागल्या आहेत. फिल्म्स, टीवी सीरियल्स आणि जाहिरातीत गोऱ्या आणि सुंदर मुलींना उत्कृष्ट समजले जाते. समाजातील गोरेपणाचे महत्त्व आणि आपला हा कमकुवत दुवा लक्षात घेत फेअरनेस क्रीम बनवणाऱ्या कंपन्यांनी बाजारात आपले पाय घट्ट रोवले आहेत. आता तर फक्त महिलांसाठी नव्हे तर पुरुषांसाठीही फेअरनेस क्रीम बाजारात उपलब्ध आहे. अशी क्रीम्स आणि कॉस्मेटिक्स यांची वार्षिक उलाढाल जवळपास ३ हजार कोटी रुपये आहे. जी एका अनुमानानुसार पुढच्या ५ वर्षांत ५ हजार कोटी रुपये एवढी होऊ शकते.

काही वर्षांपूर्वीच ‘डार्क इज ब्युटीफुल’ हे अभियान सुरू झाले होते. आनंदाची गोष्ट ही आहे की काही वर्षांतच सावळया आणि डार्क कलरपासून लोकांचा दृष्टीकोन थोडाफार बदलू लागला. सुशिक्षित मुलगे फक्त त्वचेच्या रंगालाच संपूर्ण व्यक्तिमत्त्वाचा मापदंड मानत नाहीत. काही प्रसिद्ध कलाकार हे ‘डार्क इज ब्युटीफुल’ या अभियानासोबत जोडले गेले आहेत तर काही प्रसिद्ध कलाकार हे फेअरनेस क्रिमच्या जाहिरातीत दिसून येतात. त्यामुळे असे दिसून येते की मुलीसुद्धा अजूनही फेअरनेसच्या मायाजालातून बाहेर पडू शकले नाहीत.

आता हळूहळू सत्य समोर येऊ लागले आहे की कोणतेही फेअरनेस हे सौंदर्याचा पर्याय ठरू शकत नाही.

डार्क कलरला मुळीच घाबरू नका. जर तो तुमच्या त्वचेचा नैसर्गिक रंग असेल तर तुमच्या सोबत राहील. तुम्ही जर आतून मजबूत असाल तर कोणीही तुमचे काही बिघडू शकत नाही. तुम्ही तुमचे लक्ष हे इतर प्रॉडक्टिव्ह आणि कंस्ट्रक्टिव्ह कामांवर केंद्रित करा. पुढील काही गोष्टींमुळे तुमचे मनोबल आणि आत्मविश्वास नक्कीच वाढू शकतो.

आपले बलस्थान ओळखा : तुमचा रंग हा काही तुमच्या संपूर्ण व्यक्तिमत्त्वाची ओळख नसतो. हे निश्चित आहे की तुमच्यात इतर काही विशेषता असतील, ज्यांपुढे तुमचा रंग गौण ठरेल. तुमची हीच बलस्थाने ओळखा आणि ती बळकट करा. जसे एखादा विशेष खेळ, अभ्यास, संगीत यात रुची असल्यास त्यात प्रावीण्य मिळवा. अशाप्रकारे तुम्ही तुमच्या मनात सकारात्मक विचार उत्पन्न करू शकता.

आपल्या त्वचेच्या रंगावर प्रेम करा : जरी हे फार सोपे नसले तरी फार कठीणही नाही. तुम्ही हा विचार करा की तुमच्या शरीरावर सोन्याचे दागिने किती सुंदर चमकताना दिसतात. इतरांच्या तुलनेत त्वचेच्या कमतरता ठळकपणे दिसणार नाहीत आणि त्वचेचे स्वास्थ्यही चांगले राहील. सौंदर्य हे फक्त गोरेपणात नसते.

त्वचेच्या रंगाव्यतिरिक्त नाकीडोळी नीटस आणि शरीराची ठेवणही खूप महत्त्वाची असते आणि याबाबतीत नेहमीच सावळया आणि डार्क कलरच्या मुली बाजी मारतात.

आपल्या त्वचेच्या रंगाशी मेळ साधणारा मेकअप करा : तुम्ही वेगवेगळया वेळी वेगळया मेकअपमध्ये स्वत:चे फोटो पहा. तुम्हाला स्वत:लाच समजून येईल की कोणता मेकअप किंवा फाउंडेशन तुम्हाला सूट करतो. यासाठी कोणत्याही सेल्स गर्लचा सल्ला घेण्याची आवश्यकता नाही. ती तर प्रॉडक्ट विकण्यासाठीच तिथे बसलेली असते. हीच गोष्ट तुमच्या ड्रेसलाही लागू होते. ज्या रंगाचे कपडे तुम्हाला शोभून दिसतात पार्टी किंवा ऑफिसमध्ये तेच घाला.

दुसऱ्यांशी तुलना करू नका : ज्यांच्यात मनोबल आणि आत्मविश्वासाचा अभाव असतो, त्या लगेच इतरांशी तुलना करण्याची चूक करतात. प्रचार आणि सोशल मिडियावर तुम्ही जे पाहता आणि जेव्हा वास्तव तुमच्यासमोर येते, तेव्हा तुम्हाला स्वत:लाच समजते की मेकअपच्या थरांखाली काही औरच कहाण्या दडलेल्या असतात. प्रत्येकाची समस्या आणि दृष्टिकोन वेगळा असतो. हल्ली बॉलीवूडपासून ते हॉलीवूडपर्यंत डार्क कलरच्या मुली यशस्वी होत आहेत. विश्वसुंदरी किंवा ऑलिम्पिक स्पर्धेत डार्क कलरच्या मुली सफल होत आहेत. त्यांच्यापासून प्रेरणा घ्या.

मायाजाळात अडकू नका : मिडियात फेअरनेस क्रीम किंवा इतर वस्तूंचा फार जोरात प्रचार केला जातो. ते तुमच्या मनातील डार्क कलरची भीती आणि हीनभावना याचा फायदा घेतात. त्यांचे काम हे त्यांचे प्रॉडक्ट विकणे असते. त्याआधारावर तुम्ही तुमच्या योग्यतेबाबत निर्णय घेऊ नका. उद्या जर सावळेपणा स्वीकारला गेला तर ते ही उजळवण्यासाठी क्रीम उपलब्ध होतील.

निंदा सहन करा आणि तिचा सामना करा : त्वचेच्या रंगामुळे तुमची निंदा होऊ शकते किंवा तुमच्यावर शेरेबाजी होऊ शकते. तुमची निंदा करणाऱ्यात मिडिया, किंवा तुमच्या जवळील व्यक्ती अथवा कोणी अनोळखी व्यक्तीही असू शकते. तुम्ही त्यांना थांबवू शकत नाही. त्यामुळे तुम्ही सरळ त्यांच्याकडे दुर्लक्ष करा. त्यांच्यामुळे विचलित होण्याची चूक करू नका. आपल्या आंतरिक शक्तिला साद घाला आणि ती सिद्ध करून निंदा करणाऱ्यांना सणसणीत चपराक द्या.

आवडत्या वेशभूषेवर पहारा का?

– प्राची भारद्वाज

फॅशन प्रत्येक महिलेला आकर्षित करते. पण कित्येक अशा महिला आहेत, ज्यांना कुठल्या न कुठल्या कारणास्तव मनाजोगते कपडे घालता येत नाहीत. कारणे सामाजिक असोत किंवा वैयक्तिक, मनासारखे कपडे घालण्याचे स्वातंत्र्य सर्वांनाच मिळत नाही. बहुतेक महिलांना मनाप्रमाणे कपडे खरेदी करता येत नाहीत. त्यांना मन मारून असेच कपडे विकत घ्यावे लागतात, जे घालण्यास सभोवतालची परिस्थिती अनुमती देते.

नैतिक दबाव

आपल्या समाजात घरी कुटुंबात, नातेवाईक किंवा शेजाऱ्यांपर्यंतच ही गोष्ट मर्यादित नाही. नैतिक दबाव देण्याची अजूनही माध्यमे आहेत. जसे धर्म रक्षक, विद्यापीठ, रस्त्यावर चालणारे अनोळखी लोक, नेतेमंडळी, पोलिस इत्यादी. सामान्य आयुष्यात अशी अनेक उदाहरणे पाहायला मिळतील, जिथे आवडते कपडे घालण्यावर प्रश्नचिन्ह उभी केली जातात.

* मागच्या वर्षी मे महिन्यात पुणे इथून अशी बातमी समजली की ५ पुरूषांनी एका महिलेला कारमधून खेचून बाहेर काढले आणि तिला मारझोड केली. कारण तिने आखुड कपडे घातले होते.

* जून, २०१४ मध्ये गोव्याचे लोकनिर्माण विभाग मंत्री सुधीन ढवळीकर यांचे म्हणणे असे की नाईट क्लबमध्ये तरूणींनी घातलेल्या आखुड कपड्यांमुळे गोव्याच्या संस्कृतीला धोका संभवतो. असे व्हायला नको, यावर आळा घातला पाहिजे.

* मागच्या वर्षी २५ एप्रिलला बंगळुरूमध्ये जेव्हा ऐश्वर्या सुब्रमण्यम्ने ऑफिसला जाण्यासाठी रिक्षा थांबवली, तेव्हा रिक्षा चालक श्रीकांतने म्हटले की माझ्या बोलण्याचे वाईट वाटून घेऊ नका. पण तुम्ही जे कपडे घातले आहेत ते योग्य नाहीत.

ऐश्वर्याने त्यावेळी गुडघ्यापर्यंत पांढरा सामान्य पोशाख घातला होता. हे ऐकून ऐश्वर्याला आश्चर्यच वाटले. तिने त्याला म्हटले की त्याने आपले काम करावे.

यावर श्रीकांत म्हणाला की आपल्या समाजात स्त्रियांनी व्यवस्थित कपडे घातले पाहिजेत. असे शरीर प्रदर्शन करणारे कपडे घालू नयेत. याच दरम्यान आसपासचे इतर पुरुषही तिथे जमा झाले आणि श्रीकांतला साथ देऊ लागले. या घटनेने ऐश्वर्या इतकी विचलित झाली की तिला रडू कोसळले. नंतर तिने ही घटना फेसबुकवर शेअर केली.

* त्याच महिन्यात बंगळुरूचे एक प्राध्यापक एका मुलीला छोटे कपडे घातले म्हणून ओरडले. या विरोधात दुसऱ्या दिवशी पूर्ण वर्गाने शॉर्ट्स घातल्या.

आथिरा वासुदेवन या विद्यार्थिनीचे मत आहे की कॉलेजच्या प्राध्यापकांकडून अशा वर्तनाची अपेक्षा आम्ही बाळगत नाही. पण लोक बऱ्याचदा स्त्रियांना सभ्य कपडे घालण्याचा सल्ला देतात.

* देशाची राजधानी दिल्ली युनिव्हर्सिटीच्या हिंदू कॉलेजच्या नव्या प्रॉस्पेक्टसमधील नव्या नियमानुसार हॉस्टेलमध्ये मुलींसाठी ड्रेसकोड असावा असे सांगण्यात आले. मुलींनी याला कडाडून विरोध केला आहे.

* राष्ट्रीय टेक्सटाईल विद्यापीठातही एक नोटीस काढण्यात आली की मुलींनी जीन्स, टाईट्स, अर्ध्या बाह्यांचे किंवा स्लिव्हलेस कपडे घालू नयेत.

२५ वर्षीय फरहत मिर्जा, जे काउंसिल फॉर द अॅडवांसमेंट ऑफ मुस्लिम प्रोफेशनल्स, मॉट्रिअलच्या व्हाईस प्रेसिडंट आहेत, त्या बुरखा घालतात. त्यांच्या मते बुरखा वापरण्यामध्ये एकच चुकीचं आहे की बुरखा वापरणे हा अनेकदा स्त्रियांचा नाईलाज असतो. इच्छा नसताना कोणाला असे भाग पाडणे चुकीचे आहे. त्या मानतात की वेशभूषा प्रत्येकाला वेगळा अनुभव देऊ शकते. पोशाख हा प्रसंगानुरूप परिधान केला पाहिजे. जेणेकरून मर्यादाही राखली जाईल आणि स्वातंत्र्यसुद्धा. वास्तविक त्या बुरखा धार्मिक कट्टरता म्हणून वापरतात, पण आपला तर्क अग्रणी ठेवण्यासाठी स्वातंत्र्याचा आधार घेतात. हे अशाप्रकारचे स्वातंत्र्य आहे जसं की एखादा दलित आपल्यावर होणारे अत्याचार योग्य असल्याचं सांगतो. कारण मागच्या जन्मात मी पाप केले होते, हे बुरखा वापरणं आणि त्याला स्वातंत्र्याचं नाव देणं धार्मिक ब्रेनवॉशिंगचा एक नमूनाच आहे.

अस्सं सासर

एका स्त्रीच्या आयुष्यात सर्वात मोठा बदल होतो तो तिच्या विवाहानंतर. दिनक्रमाबरोबरच त्यांचे राहणीमानसुद्धा बदलते. जर सासू आपल्या काळात गाउन घालत असेल तर सूनही वापरू शकते. जर सासू तिच्या तरुणपणी स्लिव्हलेस वापरत असेल तर सुनेला स्लिव्हलेस वापरण्याची परवानगी मिळते. अर्थात सुनेची फॅशन यावर अवलंबून आहे की सासर सुनेला फॅशन करायला किती मुभा देणार.

‘द मदर इन लॉ’ या पुस्तकाच्या लेखिका वीणा वेणुगोपाळ आपल्या पुस्तकात लिहितात की मुली आपल्या सासूचे मन जिंकण्यासाठी पंजाबी ड्रेस वापरतात, बांगड्या घालतात व तसेच वागण्याचा प्रयत्न करतात जसं सासूला आवडेल आणि हेच पहिले चुकीचे पाऊल असते.

सासूची आवड त्यांच्या काळानुसार होती आणि तुमची आवड आत्ताच्या काळाप्रमाणे आहे. तुमची वैयक्तिक स्टाइल दर्शवायला घाबरू नका. आजकाल तर बहुतेक सासरचे लोक नव्या काळातील पेहरावाबाबत सजग आहेत. भारीभक्कम ठेवणीतल्या साड्या आणि अनारकली डे्रस तुम्ही किती दिवस घालणार? तुमच्या सासरकडील लोकांनाही तुमची आवड कळली पाहिजे. यामुळे खोटे वागू नका. हवे असल्यास आधुनिक पेहरावासोबत भारतीय पारंपरिक दागिने घालण्यास हरकत नाही. जसे की कंगन, झुमके, पैंजण इत्यादी.

आत्मविश्वास वाढवा

आपल्या आवडीची फॅशन करता न येण्याचं मुख्य कारण म्हणजे आत्मविश्वासाचा अभाव. इच्छा असते पण हिंमत होत नाही. ‘लोक काय म्हणतील’ ही भीती मनात खोलवर असते. पण लोकांचं तर कामच आहे, नावं ठेवणं. तुम्ही काहीही घातलं तरी समाजाच्या टिकेपासून वाचू शकणार नाही. तुम्ही सगळ्यांना खूश ठेवू शकत नाही. कोणी तरी तुमच्याबद्दल वाईट बोलणारच. मग तुम्ही लहान स्कर्ट घाला अन्यथा अंगभर साडी नेसा. टिका होणारच असेल तर तुमच्याच आवडीचा परिधान करून निदान स्वत:ला तरी खुश का ठेवू नये?

फिगरची चिंता सोडा

आपल्या समाजात फॅशन करण्यासाठी एक निर्धारित फिगर असणे अति आवश्यक मानलं जातं. जर तुम्ही लठ्ठ आणि बेडौल असाल आणि तुम्ही जीन्स वापरली तर तुमच्यावर टिकेची झोड उठवली जाईल. याचा अर्थ बेढव महिलांना त्यांच्या मनानुसार फॅशन करण्याचा अधिकारच नाही का? अधिकार आहे. कारण सर्वात महत्त्वाचा भाग आहे, तुमचा स्वत:चा आनंद. जर तुमचा पोशाख तुम्ही इतरांच्या आवडीनुसार निवडाल आणि हाच विचार करत राहाल की तुमचा बॉयफ्रेंड काय म्हणेल, पती काय विचार करेल, तर मग तुम्ही स्वत:विषयी कायम दु:खी राहाल. तुमच्या प्रतिमेबद्दल विचार करताना दुसऱ्यांच्या विचारांवर अवलंबून राहू नका. स्वत:बद्दल सकारात्मक विचार बाळगा. स्वत:ला सुंदर समजा. मग बघा, तुम्ही किती सेक्सी दिसाल.

मुंबईच्या गुंजन शर्माचे वजन त्यांच्या आवडत्या पोशाखात बाधा ठरत नाही. त्या म्हणतात, ‘‘हल्ली प्लस साइजचे कपडे सहज मिळतात. मी हरतऱ्हेची फॅशन करते. स्वत:ला मी एखाद्या अभिनेत्रीपेक्षा कमी समजत नाही. फेसबुकवर माझ्या प्रत्येक छायाचित्राला मिळणाऱ्या असंख्य लाइक्स याचा पुरावा आहेत.’’

आयुष्य भरभरून जगा

आपल्याला हे आयुष्य एकदाच मिळाले आहे आणि आपण भरभरून जगले पाहिजे. उद्या काय होणार हे कोणी पाहिले आहे? आज दुनियेची चिंता करत बसलो तर भविष्यात पश्चात्ताप करण्याची वेळ येईल की आयुष्यात मी माझ्या आवडीचे कपडेही घातले नाहीत.

उत्सवप्रसंगी नवे प्रयोग करून पाहा

सणासुदीच्या प्रसंगी नव्या पद्धतीनं सजून पाहा. जर तुम्हाला पारंपरिक फॅशन आवडत नसेल तर तुम्ही फ्यूजन ट्राय करू शकता. जसं की लहंग्यावर पारंपरिक डिझाइनऐेवजी फुलांची प्रिंट किंवा जाळीचे काम. ब्लाउजचा गळा हॉल्टर नेक ठेऊ शकता किंवा बॅकलेस. यामुळे पूर्ण लुकच बदलून जाईल. याहीपेक्षा वेगळे म्हणजे ब्लाउजऐवजी पूर्ण बाह्यांचे जॅकेटही लहंग्याचा लुक बदलून टाकेल.

जर साडी किंवा लहंगाचोली आवडत नसेल तर त्याऐवजी कामदार स्कर्ट किंवा टॉपही परिधान करू शकता किंवा प्लाजोसोबत कुर्ता किंवा टॉप आणि उत्सवी वातावरण असल्यामुळे गळ्यात, कानात, हातात दागिने. सध्या धोतीसलवार आणि त्यावर छोटासा टॉप हा नवा ट्रेंड आहे.

फॅशन प्रत्येकासाठी काहीतरी वेगळी असते. याबद्दलचे उत्तम उदाहरण म्हणजे फिलाडेल्फियामध्ये राहणारी प्रिया आणि फरझाना. प्रिया जेव्हा तिथे साडी नेसते, तेव्हा विनाकारण आकर्षणाचा क्रेंदबिंदू बनायला तिला आवडत नाही. याउलट फरझानाला पाश्चिमात्य पोशांखांपेक्षाही सलवार कमीज अधिक आधुनिक भासतात. एकीकडे प्रियाला सर्वांमध्ये उठून दिसणं अजिबात पसंत नाही तर दुसरीकडे फरझानाला गर्दीमध्ये सर्वांच्या आकर्षणाचं केंद्र बनायला खूप आवडतं. शिवाय तिला हे खूप सकारात्मक वाटतं.

मनासारखे कपडे वापरण्याचं स्वातंत्र्य सर्वांनाच मिळत नाही. जर तुम्हाला ते स्वातंत्र्य असेल तर मनापासून याचा उपभोग घ्या आणि जर नसेल तर प्रयत्न करा. विलंब होण्याआधी आपल्या मनाचे ऐका आणि आवडते कपडे परिधान करा.

धर्म असो किंवा पती किंवा कामातील सहकारी कुणालाही दबाव आणण्याचा अधिकार नाही. तुम्ही आवडती वस्त्र परिधान केल्यानंतर गावंढळ दिसा किंवा स्मार्ट हा पूर्णपणे तुमचा अधिकार आहे.