* प्रतिनिधी
जगभर नवीन मुलांच्या जन्माचे प्रमाण झपाट्याने कमी होत आहे. 50 वर्षांपूर्वी मार्क्सच्या धोरणकर्त्यांना 100-200 वर्षांनंतर पृथ्वीची वाढती लोकसंख्या कशी हाताळेल, अशी भीती आज सतावत होती, आज जगातील श्रीमंत देश निर्जन खेडे आणि शहरांचे काय करतील? आज, आफ्रिका वगळता, सर्वत्र स्त्रिया लोकसंख्या स्थिर ठेवण्यासाठी पुरेशी मुले निर्माण करत नाहीत.
कोरिया आणि जपानसारख्या देशांमध्ये, आवश्यक एकूण प्रजनन दर (TFR) 2% 0.7 आणि 0.6 वर आला आहे. भारतातील बहुतेक राज्यांमध्ये हा दर 1.7 च्या आसपास आहे. बिहार आणि उत्तर प्रदेश सध्या 2.4 च्या आसपास आहेत परंतु भारतदेखील ट्रॅकवर परत येत आहे तर जगात कुठेही लोकसंख्या नियंत्रण राज्य धोरण नाही.
20 वर्षांखालील मुलींमधील प्रजनन दर सर्वत्र झपाट्याने घसरला आहे. स्त्रिया स्वतःच्या आनंदासाठी किंवा मुलांच्या संगोपनाच्या ओझे आणि खर्चामुळे 1 किंवा 2 मुलांसह खूप आनंदी असतात. भारतातही सरासरी १.७ आहे कारण अनेक स्त्रिया एका मुलालाही जन्म देत नाहीत.
काही देशांनी मुले जन्माला येताच त्यांना मोठ्या प्रमाणात पैसे द्यायला सुरुवात केली आहे, जे माओ झेडाँगच्या चीनने दोनपेक्षा जास्त मुले जन्माला घालण्यावर दंड ठोठावल्याच्या उलट आहे. तरीही काही स्त्रिया आहेत जे सहमत नाहीत. करिअर करणाऱ्या महिलांनाही आता पैशांमुळे मुले होत नाहीत. सरकारने थोडीफार मदत केली तरी त्यांच्यावरचा आर्थिक आणि भौतिक भार कितीतरी पटीने वाढेल, असे त्यांना वाटते. 50 वर्षांमध्ये गोष्टी स्वतःहून दुरुस्त करणे हे मानवी नवकल्पनाचे आणखी एक लक्षण आहे जे त्याच्या गरजा आणि उपलब्धता यांच्यात आपोआप जुळवून घेते.
कमी मुले म्हणजे पर्यावरणावरील कमी ओझे, दुसरी समस्या. कमी मुलांमुळे त्रासलेली सरकारे अनावश्यक युद्धात भाग घेणार नाहीत. रशिया आणि युक्रेन या दोन्ही देशांना लढाईत सैन्याची कमतरता भासत आहे. लोक देश सोडून पळून जात आहेत जेणेकरून त्यांना त्यांच्या सरकारविरुद्धच्या निरर्थक लढ्यात बंदुका उचलाव्या लागू नयेत.
कमी मुलांचे नुकसान आजोबा आणि आजींना होईल ज्यांना त्यांची काळजी घेण्यासाठी कोणीही नसेल.
त्यांना उशिराने काम करावे लागेल. आता लोकांनी 50-55 व्या वर्षी निवृत्त होण्याचे स्वप्न सोडले पाहिजे. सर्व प्रथम, त्यांना त्यांच्या मुला-मुलींना त्यांच्या मुलांचे संगोपन करण्यासाठी आधार द्यावा लागेल आणि नातवंडे मोठी झाल्यावर त्यांना काम करत राहावे लागेल जेणेकरून ते इतरांवर अवलंबून राहू नयेत. जीवनशैलीही अशी बनत चालली आहे की, जर लोक आपल्या शेजाऱ्यांनाही ओळखत नसतील तर ते मित्र कसे बनवतील?
सरकारने कितीही पैसे दिले तरी नवीन मुले मोठ्या प्रमाणात उपलब्ध होणार नाहीत हे निश्चित. लवकरच भारत, बांगलादेश, पाकिस्तान, दक्षिण अमेरिका आणि फिलीपिन्स मधील लोकांची कमतरता भासेल जे श्रीमंत देशांमध्ये काम करण्यास उत्सुक आहेत कारण जिथे मुले 1-2 वर्षांची आहेत, ते त्यांच्या पालकांना सोडणार नाहीत. आता हवामान विसरून लोकसंख्येची चिंता करा.
यामुळे धर्माच्या दुकानदारांचे नुकसान होणार असल्याने धर्म प्रत्येक मुलाकडून पैसे कमवू लागतो. प्रत्येक धर्मात, प्रत्येक दुसऱ्या किंवा तिसऱ्या वर्षी मुलांसाठी एक कार्यक्रम असतो, ज्यामध्ये एक कर संग्राहक धर्माचा बिल्ला घालून येतो.
