*डॉ रेखा व्यास
गेल्या एका जागतिक पुस्तक मेळ्यात पोलंड हा सन्माननीय देश होता. पोलंड पॅव्हेलियनमध्ये हिंदी बोलणारे लोक खूप आकर्षित होत होते. त्याला काही शब्दच आठवले होते असे नाही, तर तो मनापासून अस्खलितपणे हिंदी बोलत होता. त्याचवेळी एस कुमारी याहन्ना यांनी सांगितले की पोलंडमध्ये भारताच्या परंपरा आणि कुटुंबाचा खूप आदर केला जातो. दुसऱ्या महायुद्धात भारताने पोलंडलाही याची ओळख करून दिली. भारताने या महायुद्धात अनाथ झालेल्या 500 मुलांचे संगोपन केले. याबद्दल खूप आदर आहे. पोलिश लोक जेव्हा जेव्हा बलात्कार, भ्रूणहत्या, मोडलेले लग्न किंवा तत्सम कौटुंबिक मूल्यांच्या विघटनाच्या भारतीय बातम्या वाचतात किंवा पाहतात तेव्हा त्यांना खूप वाईट वाटते.
दीर्घ विवाह उत्सव
पोलंडमध्ये 60 च्या दशकापासून विवाहाचा सुवर्णमहोत्सव साजरा करणाऱ्या जोडप्यांना राष्ट्रपती पदक दिले जाते. हा कार्यक्रम पोलंडच्या राजधानीत आयोजित केला जातो, परंतु पोलंडच्या इतर अनेक शहरांमध्ये या प्रकारच्या कार्यक्रमाची परंपरा आहे.
या निमित्ताने पोलंडच्या राजधानीत खळबळ उडाली आहे. चांदीच्या रंगाच्या मेडलियनवर प्रेमाचे प्रतीक गुंफलेले गुलाब आणि गुलाबी फितीने बांधलेली फुले जोडप्याच्या प्रेमाचे प्रतीक आहेत. रेड कार्पेटवर चालताना या जोडप्याला हा सन्मान मिळाल्याचा अभिमान वाटतो.
इतके दिवस सोपे नाही
अर्धशतक कमी होत नाही. त्यासाठी आपुलकी, आदर, आरोग्य, समर्पण इत्यादी सर्व गुणांची गरज आहे.
जेव्हा आम्ही रिलेशनशिप कौन्सेलर निशा खन्ना यांना विचारले की, प्रत्येक जोडप्याला असे यशस्वी वैवाहिक जीवन जगता यावे यासाठी जोडप्यांमध्ये कसे जुळते? तर यावर ते म्हणाले की मुलांचे संगोपन चांगले पालकत्वाने झाले पाहिजे. ते मुलांना हुशार बनवतात तसेच त्यांना प्रौढ बनवतात. आजकाल प्रत्येकजण स्वतःच्या फायद्यासाठी नाती बांधतो. पूर्वी ही गोष्ट बाहेरच्या लोकांसाठी होती, पण आता ती वैयक्तिक, परस्पर आणि घरगुती संबंधांमध्येही खूप काही करत आहे. त्यामुळे नात्यातील लहानसहान गोष्टींमुळे तणाव, राग, चीड, ब्रेकअप, घटस्फोट आदी प्रकार सर्रास होत आहेत. पूर्वी स्त्रिया दडपल्या जायच्या. ती पतीला देव मानत असे, पण आता बदलत्या मूल्यांमध्ये तिला दाबणे सोपे नाही.
