* सोमा घोष
24 वर्षीय अत्यंत सुशील, हसतमुख आणि सुंदर दिसणारी अभिनेत्री संचिता कुलकर्णी ही ‘प्रीती परी तुझ्यावरी’ या मराठी मालिकेतील कसदार अभिनयामुळे प्रसिद्धीझोतात आली. तिने अनेक चित्रपटांतही काम केले आहे. संचिताची आई प्राजक्ता कुलकर्णी यांचा बेकरीचा व्यवसाय आहे. तिचे वडील क्रिकेट खेळण्यासोबतच सरकारी नोकरीही करायचे. संचिताला सुरुवातीपासूनच एखाद्या कल्पक क्षेत्रात किंवा मीडियामध्ये काम करण्याची इच्छा होती. त्यासाठी तिला आईवडिलांचा पूर्ण पाठिंबा होता. सध्या ती सोनी मराठीवर ‘सुंदर आमचे घर’ या मालिकेत काव्याची भूमिका साकारत आहे. चित्रीकरणात व्यस्त असूनही तिने मनमोकळया गप्पा मारल्या. इंडस्ट्रीत तिने स्वत:च्या अभिनयाचा ठसा कसा उमटवला? जीवनात तिला कसा संघर्ष करावा लागला? हे जाणून घेऊया.
तुला अभिनय क्षेत्रात येण्याची प्रेरणा कशी मिळाली?
अभिनय क्षेत्रात येणे हा योगायोग होता, कारण चित्रपटात अभिनय करण्याचा विचार मी कधीच केला नव्हता, पण एखाद्या कल्पक क्षेत्रात किंवा मीडियामध्ये काम करण्याची इच्छा होती. तिथूनच माझा प्रवास सुरू झाला. माझ्या कुटुंबातील कोणीच या क्षेत्रात नव्हते.
तुझं मुंबईला येण्यामागचे कारण काय?
मी नागपूरची आहे. तिथेच लहानाची मोठी झाले. या क्षेत्रात येण्यासाठी मला कुटुंबाचा भक्कम पाठिंबा मिळाला. सर्वच पुढारलेल्या विचारांचे आहेत. मला आणि माझ्या बहिणीला कोणतीच बंधने नव्हती. माझी आई माझा आदर्श आहे. वडिलांनीही मनाप्रमाणे करिअर निवडण्याचे स्वातंत्र्य दिले. नेहमी प्रामाणिकपणाच्या मार्गावर चालण्याची शिकवण दिली. माझ्या करिअर निवडीत माझ्या कुटुंबाचे मोठे योगदान आहे. त्यामुळेच मी अभिनय क्षेत्रात येण्याचा विचार करू शकले.
तुझ्या कुटुंबाची प्रतिक्रिया काय होती?
पहिल्यांदा मी अभिनय क्षेत्रात करियर करण्याबाबत घरच्यांना संगितले तेव्हा त्यांनी त्याकडे सकारात्मकपणे पाहिले. मी बिझनेस मॅनेजमेंटचा अभ्यासक्रम पूर्ण केला, कारण शिक्षण पूर्ण करणे गरजेचे असते. यश आणि अपयश हे दोन्ही पचवता यायला हवे, आईवडिलांनी मला सांगितले. निराश होऊ नकोस, हार मानू नकोस, असा सल्ला दिला. त्यामुळेच मला काम करणे सोपे झाले. करिअर म्हणून चित्रपटात काम करणे चांगले नाही, असे शेजारी, नातेवाईकांनी त्यांना सांगितले, पण समाजाच्या याच विचारांकडे मी आव्हान म्हणून पाहिले.
तूला पहिला ब्रेक कधी आणि कसा मिळाला?
स्टार प्रवाहवरील ‘प्रीती परी तुझ्यावरी’ या मराठी मालिकेपासून माझ्या करीअरची सुरुवात झाली. या मालिकेत माझी प्रीती आणि परी अशी दुहेरी भूमिका होती. मालिका पूर्णपणे माझ्यावर केंद्रित होती. मी दुहेरी भूमिका करत असल्याचा मला आनंद होता. हा माझ्यासाठी प्रमुख भूमिका असलेला एक चांगला ब्रेक होता. ही भूमिका मला स्वबळावर मिळाली होती. ऑडिशन दिल्यानंतरच माझी निवड झाली होती.
तुला कशा प्रकारचा संघर्ष करावा लागला?
माझा संघर्ष वडापाव खाऊन दिवस ढकलण्यासारखा नव्हता. चांगले काम मिळवण्यासाठी मला खूप वेळ लागला. बराच संघर्ष करावा लागला. पदवीधर असल्यामुळे मला नोकरीच्या अनेक संधी चालून आल्या होत्या. फिल्म सिटीमध्ये पहिले ऑडिशन देऊन परतत असताना मला पुन्हा तेथून फोन आला आणि मला दुसऱ्या दिवशी पुन्हा बोलावण्यात आले. माझी प्रमुख भूमिकेसाठी निवड झाली. ही मालिका सुमारे दीड वर्ष चालली आणि मी घराघरात पोहोचले. लोक मला माझा आवाज आणि चेहऱ्यावरील तिळावरून ओळखू लागले.
तू चित्रपटातील अंतर्गत दृश्य सहजतेने करू शकतेस का?
बिकिनी घालावी लागेल म्हणून मी काही हिंदी चित्रपट नाकारले आहेत. मला अशा ड्रेसमध्ये सहजतेने वावरता येत नाही.
प्रत्यक्ष जीवनात तू कशी आहेस?
सध्या मी जी मालिका करत आहे त्यात माझ्या भूमिकेचे नाव काव्या आहे. मी काव्यासारखीच आहे. काव्या पुढारलेल्या विचारांची आहे. तरीही ती प्रत्येकाशी विचारपूर्वकच वागते. कोणाचेही मन दुखावले जाणार नाही याची काळजी घेते. मीही माझ्या आईला पाहिले आहे. मी एकत्र कुटुंबात वाढले आहे. माझी आई बेकरीचा व्यवसाय करायची. त्यासाठी तिला सकाळी लवकर जावे लागत असे, पण ती तिच्या सर्व जबाबदाऱ्या व्यवस्थित पार पाडायची. घरातील सर्वांचा नाश्ता, जेवण बनवूनच कामावर जायची. मी तिला कधीच दुसऱ्याला दोष देताना पाहिले नाही. तिचा प्रभाव माझ्यावर पडला. त्यावेळी दीड किलोमीटरच्या अंतरापर्यंत माझ्या आईव्यतिरिक्त कोणीच स्त्री कामाला जात नव्हती. माझे वडील महाराजा रणजी ट्रॉफीसाठी क्रिकेट खेळायचे. सोबतच सरकारी कामही करायचे. ५ वर्षांपूर्वी त्यांचे निधन झाले.
जीवनातील काही संस्मरणीय क्षण, ज्यांना उजाळा द्यायला तुला आवडेल?
मला काम न मिळण्यामागचे कारण माझा सावळा रंग होता, कारण कधी कोणी सावळे म्हणून, कोणी लहान मुलीसारखा चेहरा असल्याचे सांगून तर कोणी मी दिसायला सर्वसामान्य आहे, असे कारण देऊन मला काम द्यायला नकार देत होते. त्यामुळे मी निराश व्हायचे. त्यावेळी कुटुंबातील सर्वांशी बोलल्यामुळे मला दिलासा मिळायचा. इंडस्ट्रीत हे सर्वांसोबतच घडते. तिकडे दुर्लक्ष करून आणि पुढे जा, असे ते मला सांगायचे. या क्षेत्रात प्रचंड संघर्ष आहे. माझी मालिका सुरू असतानाच माझ्या वडिलांचे निधन झाले. तरीही त्यांच्यावर अंत्यसंस्कार करून दुसऱ्या दिवशी मला चित्रीकरणासाठी परत यावे लागले. दैनंदिन मालिका केल्यामुळे वैयक्तिक आयुष्य उरत नाही. जी मुले इंडस्ट्रीला साधे समजून अभिनय करण्यासाठी येतात त्यांना मला इतकेच सांगायचे आहे की, हा मार्ग सोपा नाही.
तुला अभिनयाव्यतिरिक्त वेळ मिळाल्यास काय करतेस?
अभिनयाव्यतिरिक्त स्वयंपाक करणे, पुस्तक वाचणे, गाडीतून दूरवर फेरफटका मारणे इत्यादी करायला मला आवडते. मी बनवलेले पनीर टिक्का, नान सर्वांनाच खूप आवडते.
तुला कधी कास्टिंग काऊचचा सामना करावा लागला आहे का?
मला माझ्या सावळया रंगामुळे अनेक नकार मिळाले, पण मी जिथे काम केले त्या प्रत्येक ठिकाणी माझ्या कामाचे कौतुक झाले. त्यातून मला खूप काही शिकायला मिळाले. मेहनत आणि चिकाटीच्या जोरावर मी चांगले काम करू शकत आहे.
तू फॅशनेबल आणि खवय्यी आहेस का?
मला लहानपणापासूनच फॅशन आवडते, पण ट्रेंडनुसार कपडे घालायला आवडत नाही. जे आवडतात तेच कपडे मी घालते. नागपूरच्या टेलरकडे जाऊन मी कपडे शिवून घेते, कारण मला काय आवडते, हे त्याला चांगले माहीत असते. मला वाटते की, फॅशन कधीच जुनी होत नाही. कपडे, दागिने आणि चपलांनी माझी तीन कपाटं भरली आहेत.
खवय्यी तर मी खूप जास्त आहे. मला डायटिंग करायला आवडत नाही. रात्रीचे जेवण व्यवस्थित जेवते. जेवणासोबत रोज २ चमचे तूप ठरलेलेच असते. माझ्या मते, मस्त खाणारी मुलगीच नेहमी सुंदर दिसते. आईने बनवलेले सर्वच पदार्थ मला प्रचंड आवडतात.
आवडता रंग – सफेद, लाल आणि काळा.
आवडीचा ड्रेस – भारतीय (चिकनकारीचा) आणि पाश्चिमात्य.
आवडते पुस्तक – द फाउंटन हेड.
आवडता परफ्यूम – बरबेरी आणि इसिमिया.
जीवनातील आदर्श – प्रामाणिकपणे काम करणे, जगा आणि जगू द्या.
आवडते पर्यटन स्थळ – देशात गोवा आणि विदेशात न्यूयॉर्क, ऑस्ट्रेलिया, मालद्वीप.
सामाजिक कार्य – अनाथाश्रम आणि वृद्धांची सेवा.
