* सोमा घोष
मराठी मनोरंजन क्षेत्रातील अभिनेत्री सखी गोखले कोणालाही अपरिचित नाही. त्याचे संपूर्ण कुटुंब एक ना एक प्रकारे मराठी उद्योगाशी जोडलेले आहे. सखीची लहानपणापासून काहीतरी वेगळं करण्याची इच्छा होती पण कालांतराने तिची निवड बदलली आणि ती अभिनयाकडे वळली. फोटोग्राफीचे शिक्षण संपल्यानंतर ती मराठी इंडस्ट्रीशी पूर्णपणे जुळली आणि अनेक सीरियल व चित्रपट केले. सखीला प्रत्येक भाषेत पुढे चित्रपट करण्याची इच्छा आहे. पहिल्या शो दरम्यान सखीची सुब्रत जोशीशी ओळख झाली. हृदये जोडली गेली, प्रेम झाले आणि लग्न केले. सखीबरोबर तिच्या कारकीर्दीविषयी आणि जीवनशैलीबद्दल बोलले, येथे प्रस्तुत आहे त्यातील काही खास अंश :
तुला अभिनयाची प्रेरणा कोठून मिळाली?
मी लहानपणापासूनच अभिनय करत आले, कारण माझे दोन्ही पालक अभिनय क्षेत्राशी जुळलेले आहेत. वडिलांचे नाव मोहन गोखले आणि आई शुभांगी गोखले आहे. दुर्दैवाने वडील राहिले नाहीत, परंतु त्यांनी जेवढी कामे केलीत ती सर्व खूप चांगली कामे होती. आई अजूनही चित्रपट, दूरदर्शन आणि थिएटर करते. घराच्या वातावरणामुळे मी लहानपणापासूनच नाटकांत काम करण्यास सुरुवात केली होती. अगदी महाविद्यालयातही मी थिएटर विभागात होते आणि बऱ्याच नाटकांत काम केले, पण अभिनय करण्याचा माझा विचार नसल्यामुळे मी पुण्याच्या ललित कलेमधून फोटोग्राफी घेऊन पदवी प्राप्त केली. नंतर अनेक प्रकल्पही केली आहेत.
तुला पहिला ब्रेक कधी मिळाला?
एके दिवशी पुण्यातील नाटकांत काम करत असताना मला ‘दिल दोस्ती दुनियादारी’ या मराठी शोसाठी फोन आला. त्या शोमध्ये दिग्दर्शकाला मलाच घ्यायचे होते आणि मी त्यांना ओळखत होते. दिग्दर्शकाच्या सांगण्यावरून मी ऑडिशन दिले आणि निवड झाली. मी फोटोग्राफीची इंटर्नशिप सोडून या मालिकेशी जोडली गेली. मालिकेच्या यशामुळे माझे नावही घरोघरी पोचले. त्याचबरोबर जेव्हापण मला वेळ मिळायचा तेव्हा मी दरम्यानच्या काळात फोटोग्राफीदेखील शिकत होते. मला प्रदर्शन डिझाईन किंवा आर्ट क्युरीशनमध्ये काहीतरी करायचे होते, म्हणून मी प्रयत्न केला आणि लंडनमधील रॉयल कॉलेज ऑफ आर्ट्समध्ये मला प्रवेश मिळाला. मी २ वर्षात पोस्ट ग्रॅज्युएशन केले आणि परत पुण्यात आले. सध्या मी पुण्याच्या सांस्कृतिक केंद्रात क्रिएटिव्ह डायरेक्टर आहे आणि त्याचबरोबर मी अभिनयही करत आहे. ‘गोदावरी’ हा मराठी चित्रपट पुढे प्रदर्शित होत आहे.
तुला कुटुंबाचा किती आधार होता आणि कसा?
माझे कुटुंब अभिनयाच्या क्षेत्रात गुंतले आहे, त्यामुळे खूप पाठिंबा मिळाला आहे आणि मला माझ्या कारकिर्दीला स्वत:नुसार आकार देण्याचे स्वातंत्र्य मिळाले आहे. एखाद्या कामाबद्दल चर्चा करूनही माझी आई माझ्या इच्छेवर सोडून देते.
तू हिंदी चित्रपटांमध्ये काम केले आहे का?
मी ‘रंगरेज’ या हिंदी चित्रपटात भूमिका केली होती, ती खूप छान होती. पुढेदेखील चांगली स्क्रिप्ट असल्यास मी नक्कीच काम करेन. मी कधीही माझा स्वत:चा विचार केला नाही. ज्या भाषेत स्क्रिप्ट चांगली असेल, मला करायला आवडेल. मला प्रत्येक भाषेत चित्रपट करायचे आहेत.
हिंदी चित्रपटसृष्टीत कोणत्या दिग्दर्शकासह आणि सह अभिनेत्याबरोबर तू काम करू इच्छिते?
मला शुजित सरकार आणि सुजय घोष दिग्दर्शकांसोबत काम करायचं आहे. सहअभिनेता रणवीर कपूर तिथे असेल तर हे आणखीच बरं होईल.
फोटोग्राफीच्या क्षेत्रात मुली कमी जातात, याचे काय कारण असू शकते?
जेव्हा मी शिकण्यास सुरवात केली तेव्हा मला अशा गोष्टींचा सामना करण्याची गरज नव्हती कारण आज प्रत्येक महिलेकडे मोबाइल फोन आहे, ज्यात कॅमेरा आहे. आज सर्व महिला छायाचित्रकार आहेत.
येथपर्यंत पोहोचण्यासाठी तुला कोणत्या प्रकारच्या आव्हानांचा सामना करावा लागला?
मला काम मिळवण्यासाठी कोणत्याही प्रकारची धडपड करावी लागली नाही, परंतु एक चांगले काम मिळवण्यासाठी आणि स्वत:ची भरभराट चालू राहण्यासाठी नेहमी सतर्क राहावे लागते. हस्तकला योग्य ठेवण्यासाठीही कठोर परिश्रम घ्यावे लागतात. मी अभिनयाचे प्रशिक्षण घेतलेले नाही. माझ्या पतीने नॅशनल स्कूल ऑफ ड्रामामधून पदव्युत्तर पदवी घेतली आहे, म्हणून मी नेहमीच त्यांच्याशी माझ्या भूमिकेबद्दल चर्चा करते. यामुळे मला माझ्या पतीकडून बरेच काही शिकण्याची संधी मिळते.
वारंवार ऑडिशन देणे आणि नाकारले जाणे काही नवीन नाही, प्रत्येक कलाकाराबरोबर असे घडते. अभिनेता ते कलाकार असा प्रवास पूर्ण करण्यातच कलाकाराची भरभराट दिसते आणि हाच संघर्ष आहे.
तुझे पतीबरोबर कसे भेटणे झाले?
‘दिल दोस्ती दुनियादारी’ या पहिल्या मालिकेच्या सेटवर माझी भेट झाली. त्याआधी आम्ही दोघेही फेसबुकवर मित्र होतो. तो माझ्या वडिलांचा चाहता आहे, मी माझ्या वडिलांसोबत जे काही चित्रे शेअर करायची तो ती पाहत असे, म्हणून तो माझ्याशी जोडला गेला. अडीच वर्षांच्या परिचयानंतर आमच्या दोघांचे लग्न झाले.
कोणता असा कार्यक्रम ज्याने तुझे आयुष्य बदलले?
माझा पहिला शो ‘दिल दोस्ती दुनियादारी’ हाच होता, या शोने माझे आयुष्य सर्व बाजूंनी बदलले. टीव्हीवर दिसणे म्हणजे प्रेक्षकांच्या घरी पोहोचणे असते. या शोनंतर मी जिथे-जिथे गेले तिथे लोकांनी आम्हाला ओळखले.
कोव्हिड दरम्यान तू काय-काय केले?
त्यावेळी माझे पती आणि मी परदेशात होतो, तेथून मी आणि सर्व टीव्ही कलाकारांनी स्वत:च शूट केले होते आणि तेदेखील रिलीज झाले.
तुम्ही किती फॅशनेबल आणि फुडी आहात?
मला फॅशनविषयी जास्त कळत नाही. लहानपणापासूनच मी आईची निवड माझी निवड मानली आहे, कारण तिची निवड खूप चांगली आहे. मला बहुधा आरामदायक कपडे घालायला आवडते.
मी खूपच खादाडसुद्धा आहे, मला जे आवडते तेच मी नेहमी खात राहते. मला अन्नामध्ये प्रयोग करायला आवडत नाही. आईच्या हाताने बनवलेले प्रत्येक पदार्थ आवडतात, पण तिने बनवलेली डिश चिंच गुळाचे वरण खूपच चांगले वाटते.
इंडस्ट्रीतील पालक असल्याने तुमच्यावर कधी चांगल्या अभिनयासाठी दबाव राहीला आहे का?
जेव्हापासून काम करण्यास सुरुवात केली तेव्हापासून हा प्रश्न प्रत्येकाच्या मनात होता, परंतु कुणीही खूप वाईट अभिनयाबद्दल बोलले नाही. मी बऱ्यापैकी अभिनय करीत आहे. हिंदी चित्रपटसृष्टीत ज्या प्रकारे स्टार किड्सना टिप्पण्या मिळतात त्या मराठी इंडस्ट्रीत नाहीत. कलाकार आणि त्यांच्या मुलांचा मराठी उद्योगात नेहमीच आदर असतो.
तू कुठल्या बायोपिकमध्ये काम करू इच्छिते?
माझ्या पालकांची बायोपिक बनल्यास मी त्यात नक्कीच काम करेन.
तू कुठला संदेश देऊ इच्छिते?
उच्च शिक्षणाद्वारे माझ्या जीवनात काय महत्वाचे आहे आणि काय नाही याबद्दल माहिती दिली आहे. कोणत्याही व्यवसायात बराच काळ काम केल्याने त्याच्यात विविधता दिसून येत नाही. नेहमी स्वत: आव्हान स्वीकारण्याची गरज असते कारण संघर्ष प्रत्येकालाच करावा लागतो. कुणीतरी खूप छान म्हटले आहे की प्रत्येक मनुष्याला भेटून घ्या, जेणेकरुन आपल्याला एखादी नवीन गोष्ट शिकायला मिळेल. हाच माझा सिद्धांत आहे.
आवडता रंग – लिलाक.
आवडता पोशाख – भारतीय.
आवडते पुस्तक – द सेन्स ऑफ ए एंडिंग – लेखक – ज्युलियन बार्न्स.
सवड मिळाल्यास – पुस्तके वाचणे, घर साफ करणे इ.
आवडता परफ्यूम – एलिझाबेथ आर्डेनचा ग्रीन टी परफ्यूम.
आवडते पर्यटन स्थळ – भारतातील उदयपूर आणि परदेशातील स्कॉटलंड.
जीवनाचे आदर्श – सर्वांना सोबत घेऊन पुढे जाणे.
सामाजिक कार्य – गरजूंना मदत करणे.