* सोमा घोष
असं म्हणतात की प्रेमाला वय नसतं, प्रेम कोणत्याही वयात होऊ शकतं, तसंच लग्नाला वय नसतं, लग्न कोणत्याही वयात होऊ शकतं आणि नवरा-बायकोमधील फरक कितपत योग्य आहे याचा अंदाजही येत नाही, कारण प्रेम हे सर्व प्रथम आहे, ज्यामध्ये मानसिक आणि शारीरिक आकर्षण समाविष्ट आहे. यामध्ये, वयाच्या फरकाचा नातेसंबंधावर किती परिणाम होतो हे समजणे खूप कठीण आहे, कारण वयाच्या फरकाचा परिणाम फक्त सेक्सच्यावेळी होतो, जर सेक्स आवश्यक नसेल तर लग्न कोणत्याही वयात कोणत्याही फरकाने केले जाऊ शकते. करू शकतो आणि त्याचा संबंधांच्या बांधणीवर कधीही परिणाम होत नाही.
याच कारणामुळे क्रिकेटपटू सचिन तेंडुलकर आणि अंजली तेंडुलकर यांच्या वयात 6 वर्षांचे अंतर आहे, ज्यामध्ये अंजली 6 वर्षांनी मोठी आहे, प्रियांका चोप्रा आणि निक जोनास यांच्या वयात 10 वर्षांचे अंतर आहे, यामध्ये प्रियांका 10 वर्षांनी मोठी आहे. दिलीप कुमार आणि सायरा बानू यांच्या वयात 22 वर्षांचे अंतर असताना आणि त्यांची जोडी हिंदी चित्रपटसृष्टीचे उदाहरण होते. धर्मेंद्र आणि हेमा मालिनी यांच्यात 13 वर्षे, राजेश खन्ना आणि डिंपल यांच्यात 16 वर्षे, कबीर बेदी आणि प्रवीण दुसांज यांच्यात 29 वर्षे, मिलिंद सुमन आणि अंकिता कुंवर यांच्यात 25 वर्षे अशी अनेक उदाहरणे आहेत. या सर्वांची चांगली कामगिरी होत आहे. जरी भारतात बर्याच काळापासून लग्नासाठी वयाचे अंतर आवश्यक मानले जात आहे, ज्यामध्ये पतीने पत्नीपेक्षा मोठे असणे आवश्यक मानले जाते, परंतु काळानुसार आज बदल होत आहे आणि वयातील अंतर आता आवश्यक मानले जात नाही.
अटलांटा युनिव्हर्सिटीमध्ये झालेल्या एका संशोधनानुसार पती-पत्नीमध्ये वयाचे ५ वर्षांचे अंतर योग्य मानले जाते. संशोधनानुसार, ज्या जोडप्यांमध्ये 5 वर्षांचे अंतर आहे त्यांच्या घटस्फोटाची शक्यता 18% असते. दुसरीकडे, ज्या जोडप्यांमध्ये वयाचे अंतर 10 वर्षे आहे, त्यांच्यात घटस्फोटाची शक्यता 39% आहे आणि वयाचे अंतर 20 वर्षे असल्यास घटस्फोटाची शक्यता 95% आहे.
लग्नात वयाच्या अंतराची व्याख्या नाही
या संदर्भात हीलिंग सर्कलच्या मॅरेज काउंसिलर आरती गुप्ता सांगतात की, लग्नात वयाच्या अंतराची व्याख्या नसावी, कारण दोन व्यक्तींच्या वैयक्तिक भावना वेगवेगळ्या असतात, त्यात त्यांचे वातावरण, शिक्षण, नोकरी, राहणीमान अशा अनेक गोष्टी असतात. गोष्टी त्याच्याशी संबंधित आहेत. अंतराची गरजही का आहे, पूर्वीच्या काळी लोक समजायचे की माणूस मोठा झाला की तो अधिक प्रौढ होईल, त्याची काळजी घेईल, त्यात मुलगा मोठा होणं गरजेचं मानलं जात असे. मग हा पुरुषप्रधान समाजाचा विचार होता. आताही समाजाला पुरुष प्रधान ठेवायचे आहे, पण आता तसे नाही, कारण जागतिकीकरण आणि महिला सक्षमीकरणामुळे आज या सगळ्याला काही फरक पडत नाही. आता दोन माणसं बांधली जात आहेत आणि त्यांची कम्फर्ट लेव्हल काय आहे, त्यांची मॅच्युरिटी काय आहे, त्यांची विचारसरणी काय आहे, या सगळ्या लवचिक गोष्टी आहेत, ज्यात कोणाला न्याय देण्याची गरज नाही. सध्या अनेक ठिकाणी मुलींची लग्ने मुलांपेक्षा वयाने मोठी असूनही त्यांचे आयुष्य चांगले चालले आहे. मुलांपेक्षा मुली जास्त मॅच्युअर असतात असा प्रत्येकाचा समज असतो. या सर्व गोष्टी स्त्रियांमध्ये जन्मापासूनच असतात, ज्यामध्ये घर, नाती, मुले सांभाळत नवऱ्याच्या पैशाने कुटुंब चालवत असे, हे यापूर्वीही दिसून आले आहे. माझ्याकडे कोणताही वैद्यकीय पुरावा नाही की मुलगी जितकी लहान आहे तितकी ती लैंगिक किंवा पुनरुत्पादकदृष्ट्या चांगली आहे. मला ते मान्य नाही.
शिक्षित करणे आवश्यक आहे
भारत सरकारने महिलांसाठी विवाहाचे किमान कायदेशीर वय १८ वरून २१ वर्षे करण्यासाठी संसदेत विधेयक मांडले होते. महिलांचे लग्नाचे वय १८ वरून २१ वर्षे करण्याचा प्रस्ताव होता. पुरुषांसाठी वय 21 वर्षे राहणार असताना लोकसंख्या नियंत्रित करणे शक्य होईल का? असे विचारले असता अंजली हसते आणि म्हणते की लोकसंख्या नियंत्रित होईल की नाही हे सांगणे कठीण आहे, कारण मी शहरी भागात राहतो आणि हे देखील खरे आहे की मुलींचे लग्नाचे वय वाढल्याने लोकसंख्येवर काही परिणाम होतो, कारण लोकसंख्येबाबत त्यांच्यात जागरूकता वाढू शकते. खेड्यापाड्यात लहान वयातच मुलींची लग्ने होतात आणि जन्म नियंत्रणाची सोय नसते, अशा परिस्थितीत कायदे करून आणि त्यांना शिक्षण देऊनच त्यावर नियंत्रण मिळवता येते. यासोबतच आकडेवारीकडे अधिक लक्ष द्यावे लागेल, ज्याद्वारे लोकसंख्या नियंत्रणाबाबत माहिती मिळू शकेल, परंतु मुली आणि मुलांचे शिक्षण घेणे सर्वात महत्त्वाचे आहे.
प्रत्येक युगात लग्नाची व्याख्या वेगळी असते
आजकाल मोठ्या वयात लग्न करणाऱ्यांची संख्या वाढत आहे, याचे कारण विचारले असता आरती म्हणते की, आजकाल लोक मोठ्या वयातही लग्न करतात, ही चांगली गोष्ट आहे. यामध्ये ते सेक्ससाठी लग्न करत नाहीत. त्यांना जोडीदार हवा आहे, त्यांना सेटल व्हायचं आहे, त्यांना आपलं आयुष्य कुणासोबत तरी शेअर करायचं आहे आणि ते कोणत्याही प्रकारे चुकीचं नाही. त्या नात्यात लग्नाची व्याख्या वेगळी असते. लहान वयात लग्न करणे म्हणजे मुले आणि मुली परिपक्व झाली आहेत, बाळंतपणाच्या वयाची आहेत आणि कुटुंब चालू ठेवू इच्छित आहेत. या सर्व गरजा पूर्ण करण्यासाठी दोन कुटुंबे एकत्र येतात आणि त्यांचे लग्न होते.
कारण वर्चस्व
पुढे, समुपदेशक म्हणतात की वयातील फरक केवळ वर्चस्वासाठी आहे, जिथे पुरुष स्वतःला स्त्रियांपेक्षा अधिक शहाणे, अधिक शिक्षित समजतात आणि त्यांच्या पत्नीला पटवण्याचा प्रयत्न करतात. परंतु येथे हे समजून घेणे आवश्यक आहे की ते दिवस राहिले नाहीत. येथे मी शहरी वातावरणाबद्दल बोलत आहे, कारण मी मोठ्या शहरात राहतो, तर खेड्यापाड्यात आणि लहान शहरांमध्ये आजही मुलगा मुलीपेक्षा मोठा असणे योग्य मानले जाते. त्यातही बदल येत आहेत आणि ते पूर्णपणे बदलणे शक्य आहे.
मानसिक आणि भावनिक सुसंगतता आवश्यक आहे
आरती म्हणते की, बरेच लोक मला वयातील अंतराबाबत त्यांची समस्या सांगतात आणि मला त्यांना समजावून सांगावे लागते की प्रत्येक वयाची विचारसरणी आणि गरजा वेगळ्या असतात. आजचे जग समान होत चालले आहे, दोघांमध्ये परिपक्वता स्वत: ला आणावी लागेल, वयाच्या अंतरापेक्षा मानसिक आणि भावनिक सुसंगतता असणे फार महत्वाचे आहे. माझ्या आणि माझ्या नवऱ्याच्या वयात खूप अंतर आहे, पण लग्नानंतर माझे शिक्षण पूर्ण करण्यासाठी त्यांनी मला साथ दिली. नातेसंबंध सुधारले पाहिजेत. मी सर्व तरुणांना सांगतो की स्वीकारणे, जुळवून घेणे, तडजोड करणे, प्रेम करणे, देणे आणि घेणे इत्यादी सर्व गोष्टी मानवी नातेसंबंध टिकवून ठेवण्यासाठी उपयुक्त आहेत, ते स्वीकारण्याचा प्रयत्न करा, जेणेकरून मजबूत नाते टिकून राहते.
कुठे नवरा वयाने मोठा तर कुठे बायको पण तरीही वैवाहिक जीवन चांगले चालले आहे. अशा परिस्थितीत, असा निष्कर्ष काढता येतो की, यशस्वी वैवाहिक जीवनासाठी पती-पत्नीमध्ये वयाच्या अंतरापेक्षा एकमेकांबद्दल अधिक प्रेम, आदर आणि समज असणे आवश्यक आहे.