सासू-सुन नात्याची बदलत आहेत परिमाणं

* प्रतिभा अग्निहोत्री

सासू सुनेचे नाते हे फार नाजूक असते. काही वर्षांपूर्वीची सासू ही अतिशय कठोर, सुनेला नियंत्रणात ठेवणारी, सारे निर्णय स्वत: घेणारी आणि कडक आवाजाची असे. तेच आजच्या सासूचे रूप मात्र अतिशय मृदू आणि प्रेमळ आहे. अनेकदा तर सासू सुनेचे परस्पर संबंध इतके घट्ट असतात की जे आई आणि मुलीतही पाहायला मिळत नाहीत. अशा ३ सासू सुनांनी आपापसांतील  संबंधांबाबत बातचीत केली आहे, ज्यांच्या सुंदर नात्याला तोडच नाही.

कांता तिवारी आणि गरिमा

कांता तिवारी २ मुलांच्या आई आहेत. साधारण ५ वर्षांपूर्वी त्यांनी आपल्या मोठया मुलाचे लग्न इंदूरच्या गरिमाशी केले. मुलगा आणि सुन दोघेही वर्किंग आहेत. सासू सुनेतील आपसांतील ताळमेळ आणि समजदारपणा पाहणाऱ्याला लगेच दिसून येतो. सुन नोकरी करत असल्याने कांता घरी मुलांना सांभाळते. तिचे पती इंदुरवरून येऊन जाऊन असतात. पतिला एकटे सोडून मुलांसोबत राहण्याविषयी ती म्हणते, ‘‘आज माझी नातू लहान आहे. माझ्या मुलांना आणि तिला माझी गरज आहे. आपल्या मुलांविषयी आपण विचार करायचा नाही तर कुणी करायचा? आजी आजोबा असताना माझी नात नोकराणीच्या निगराणीत वाढेल किंवा माझ्या सुनेला तिच्या शिक्षणाचा उपयोग करता येत नसेल हे आम्हाला मंजूरच नाही.’’

अशी गोष्ट जी तुम्हाला एकमेकींची आवडते?

कांताजी, ‘‘मला माझ्या सुनेची सर्वात जास्त ही गोष्ट आवडते की ती कधीही उलट उत्तर देत नाही. मी जे काही सांगेन ते ती लक्षपूर्वक ऐकते. नोकरी करत असूनही घरातील प्रत्येक सदस्याची काळजी घेते. खरं सांगायचं तर तिने माझ्या आयुष्यातील मुलीची कमतरता पूर्ण केली आहे.’’

गरिमा, ‘‘आईंची सर्वात चांगली गोष्ट मला ही वाटते की त्या परिवर्तनशील आणि अतिउत्साही आहेत. जेव्हा त्या गावी राहत तेव्हा डोक्यावर पदर आणि घुंघट यात राहत. पण इथे मुंबईत आल्यावर त्या सूट, लेगिंग्स, जीन्स इ. घालू लागल्या आहेत. जिम, किट्टीही त्यांनी जॉइन केले आहे. आमच्यासोबत राहून त्या फास्टफूडही खायला शिकल्या आहेत. जिथे जातील तिथल्यानुसार स्वत:ला त्या बदलतात. आणि प्रत्येक कामात त्यांचा उत्साह एवढा असतो की आम्हीच त्यांच्यापुढे फिके पडतो.’’

अशी गोष्ट जी सर्वात जास्त खटकते?

कांताजी, ‘‘तशी कोणतीच गोष्ट नाहीए जी तिची मला खटकते, पण ती सर्वांकडे लक्ष देता देता स्वत:विषयी बेफिकीर असते.’’

गरिमा, ‘‘आईंना नवनवीन डिशेस बनवण्याची खूप हौस आहे. मी कितीही खाल्ले तरी त्यांना असेच वाटते की मी कमी खाल्ले आहे. यामुळे मी थोडी त्रासते.’’

गरिमा, ‘‘कोणीही आले तरी आई सर्व स्वत:च सांभाळतात. मला कुठल्याही प्रकारचे टेंशन नसते.’’

जर तुम्हाला एकमेकींची कुठली गोष्ट नापसंत असेल तर तुम्ही तो पेच कसा सोडवता?

यावरही दोघी एकच उत्तर देतात की जेव्हा कुठल्या गोष्टीवर त्यांची मतभिन्नता असते तेव्हा त्या वाद घालण्यापेक्षा ती गोष्ट सरळ सोडून देतात. मग दुसऱ्या दिवशी किंवा काही दिवसांनंतर त्याच गोष्टीवर वेगळया पद्धतीने विचार करतात आणि काहीतरी मार्ग मिळतोच.

जेव्हा आईंना राग येतो तेव्हा तुम्ही काय करता?

गरिमा, ‘‘जेव्हा असे वाटते की राग येतो तेव्हा मी शांत राहण्याचा प्रयत्न करते. हळूहळू त्यांचा राग आपोआप शांत होतो.’’

संजीवनी घुले आणि निधी

दुसरी सासू सुनेची जोडी आहे संजीवनी घुले आणि त्यांची मोठी सुन निधी घुले. निधी एक हाऊसवाइफ आहे आणि दिल्लीत आपल्या पतिसोबत राहते आणि तिच्या सासूबाई संजीवनीजी बँकेतून रिटायर्ड आहेत आणि उज्जैनमध्ये राहतात. पण वर्षातून ७-८ महिने त्या सून मुलासोबतच राहतात.

तुम्हाला परस्परांची कोणती गोष्ट आवडते?

संजीवनीजी, ‘‘मला निधीच्या २ गोष्टी सर्वाधिक आवडतात. पहिली म्हणजे ती खूप सेवाभावी आणि सुसंस्कारी आहे. मग कोणीही येवो ती सगळयांकडे लक्ष देते. दुसरी म्हणजे ती नीटनेटकी आहे. रात्री कितीही उशीर झाला तरी ती किचन पूर्ण आवरूनच झोपते.’’

निधी, ‘‘माझ्या सासूबाई खूप समजूतदार, समंजस आणि शांत आहेत. कधीही त्या कुठल्या गोष्टीत रोकटोक करत नाहीत.’’

एकमेकांची न आवडणारी गोष्ट?

संजीवनीजी, ‘‘तिची एक गोष्ट मला मुळीच आवडत नाही ती म्हणजे, छोटया छोटया गोष्टीत ती चिंता करत बसते. कोणतेही काम ती अगदी व्यवस्थित पार पडते, पण ते करताना ती फार टेन्शन घेत असते.’’

निधी, ‘‘त्या कधीही आपली पसंत आणि इच्छा बोलून दाखवत नाहीत.’’

शॉपिंगसाठी एकमेकींसोबत जायला आवडते का?

संजीवनीजी, ‘‘मला तर माझ्या मुलापेक्षा सुनेबरोबरच शॉपिंगला जायला अधिक आवडते. ती विचारपूर्वक शॉपिंग करते. घरातल्या सर्वांसाठी शॉपिंग निधीच माझ्याकडून करून घेते.’’

निधी, ‘‘त्यांची पसंत छान आहे. त्यांच्यासोबत शॉपिंग करताना मी अगदी निश्चिंत असते की कोणतीही चुकीची गोष्ट घरी आणली जाणार नाही.’’

पाहुणे आल्यावर कशी स्पेस देता?

संजीवनीजी, ‘‘आमचे घर खूप मोठे असल्याने अशी समस्या कधी आलीच नाही. कधी जास्त लोक असल्यास मुले स्वत:च अॅडजस्ट करतात. मला विचार करावा लागत नाही.

निधी, ‘‘जास्त लोक आले तर सासू सासऱ्यांना आम्ही त्यांच्या खोलीतच पाठवतो, बाकी आम्ही घरात कुठेही अॅडजस्ट करतो.

सुनेची कोणती गोष्ट न आवडल्यास कसे समजावता?

संजीवनीजी, ‘‘असे कधीतरीच होते की मला तिची एखादी गोष्ट आवडली नाही. मी त्यावेळी शांत राहते नंतर योग्य वातावरण आणि वेळ पाहून मी तिला समजावते आणि ती समजूनही घेते.’’

जेव्हा कधी तुम्हाला सासूबाईंची कुठली गोष्ट आवडत नाही तुम्ही काय करता?

निधी, ‘‘आतापर्यंत १० वर्षांत तरी असे घडलेले नाही की मला त्यांची कुठली गोष्ट आवडली नाही. पण जर असे कधी झालेच तर मी समोरासमोर बसून त्यांच्याशी बोलेन आणि कारण जाणून घेण्याचा प्रयत्न करेन.’’

कमलेश चतुर्वेदी आणि तृप्ती

तिसरी सासू सुनेची जोडी कमलेश चतुर्वेदी आणि तृप्ती यांची आहे. कमलेशजी एक कुशल गृहिणी आहेत, आणि तृप्ती एमबीए आहे. २ वर्ष जॉब केल्यांनतर मुलाच्या जन्मानंतर तृप्तीने जॉब सोडला. गेल्या १० वर्षांत पतिसोबत चंदिगढ आणि दिल्ली येथे वास्तव्य करून यावर्षी जूनमध्ये ती उज्जैनमध्ये आपल्या सासूसासऱ्यांच्या देखभालीसाठी शिफ्ट झाली. तिचे पती दिल्लीतच सर्विस करतात. आजच्या काळात असा त्याग फार कमी पाहायला मिळतो.

तुमच्या सुनेचे तुमच्यापाशी शिफ्ट होणे तुम्हाला कसे वाटले, आणि तृप्ती तुला इथे येऊन कसे वाटत आहे?

कमलेशजी, ‘‘कुठल्याही सासूला अशी सून मिळाली तर ती स्वत:ला भाग्यवानच समजेल. खूप प्रेमळ आणि समजूतदार आहे माझी सून.’’

तृप्ती, ‘‘आम्ही यांच्यापासून फार दूर राहत होतो. आईबाबांची सतत चिंता सतावत असायची. आता यांच्यासोबत राहून आम्ही आमची जबाबदारी योग्य रीतीने पार पाडतोय असे वाटते.’’

अशी गोष्ट जी तुम्हाला एकमेकींची आवडते?

कमलेशजी, ‘‘सर्वात जास्त तिची ही गोष्ट मला आवडते की ती कधीही उलट उत्तर देत नाही. तिला एखादी गोष्ट पसंत नसेल तर ती गप्प राहते.’’

तृप्ती, ‘‘आईंची ही गोष्ट मला सर्वात जास्त आवडते ती म्हणजे कोणत्याही परिस्थितीत त्या पॉजिटीव्ह विचार करतात. निगेटिव्ह स्थितीला पॉजिटीव्हमध्ये कसे बदलायचे हे मी त्यांच्याकडूनच शिकले आहे.’’

एकमेकींसोबत शॉपिंगसाठी जायला आवडते का?

कमलेशजी, ‘‘हो नक्कीच. तिच्यासोबत गेल्यावर चांगला आणि आधुनिक सल्ला मिळतो.’’

तृप्ती, ‘‘त्या खूप स्मार्ट आणि अनुभवी खरेदीदार आहेत. त्यांच्यासोबत शॉपिंग करणे कधीही रिस्की नसते.’’

तुम्हाला जशी सून हवी होती तशीच मिळाली का आणि तुम्हाला सासू?

कमलेशजी, ‘‘हो नक्कीच. त्याहीपेक्षा खूप चांगली.’’

तृप्ती, ‘‘मी लग्नाचा होकारच मुळी माझ्या सासूबाईंकडे पाहून दिला होता. पहिल्या दिवसापासून मला त्या आपल्या वाटल्या. मी त्यांच्याविषयी जसा विचार केला होता त्याहूनही त्या खूपच चांगल्या आहेत.’’

तुमचा मुलगा १५ दिवसांनी येतो, अशात तुम्ही सुनेला कशी स्पेस देता? तृप्ती तुझे यावर काय मत आहे?

कमलेशजी, ‘‘मुलांना घेऊन मी फिरायला जाते किंवा सरळ झोपून जाते.’’

तृप्ती, ‘‘त्या इतक्या समजूतदार आहेत की न बोलताच सर्व समजून जातात. आज लग्नानंतर १० वर्षांनीदेखील त्या आम्हाला स्पेस देतात.’’

सुनेची एखादी गोष्ट नापसंत असेल तर तुम्ही कसे समजावता?

कमलेशजी, ‘‘मी त्यावेळी शांत राहून तिथून निघून जाते, नंतर प्रेमाने तिला समजावते.’’

आईंना जेव्हा राग येतो तेव्हा तू काय करतेस?

तृप्ती, ‘‘मी त्यावेळी शांत राहते, नंतर त्यांचा राग आपोआप शांत होतो.

असे बनवा अतूट नाते

* गरिमा पंकज

लग्नाच्या बऱ्याच वर्षांनंतर जेव्हा हनीमूनचा टप्पा आठवणींमध्ये कमी झालेला असतो तेव्हा काही वैवाहिक समस्या डोके वर काढू लागतात. अशा परिस्थितीत हे नाते दृढ करणे आणि वेळेत त्याकडे लक्ष देणे आवश्यक आहे.

जेव्हा आपण जोडीदार कमी व रूममेट अधिक वाटू लागतात : लग्नानंतर बऱ्याच दिवसांनी अशी वेळ येते जेव्हा आपण रोमँटिक जोडीदार कमी आणि रूममेट्ससारखे वागणे जास्त सुरू करता. आपण दीर्घकाळ दृढ नातेसंबंधात रहावे. यासाठी परस्पर आकर्षण राखणे आवश्यक आहे.

यासाठी प्रयत्न केले पाहिजेत. कधीकधी रोमँटिक ड्राईव्हवर जा. एकमेकांना सरप्राइज द्या. शारीरिक हालचालींद्वारे वेळोवेळी एकमेकांवर प्रेम व्यक्त करा. आवश्यक असल्यास समुपदेशनासाठी जात रहा.

असे प्रयत्न एकमेकांना जोडून ठेवतात. त्याउलट जर आपण आपले सर्व लक्ष एकमेकांऐवजी आयुष्याशी संबंधित इतर गोष्टींकडे केंद्रित केले तर समजून घ्या की तो दिवस फार दूर नाही जेव्हा आपण जोडीदार कमी, रूममेट अधिक वाटू लागाल.

एकमेकांविषयी कंटाळवाणेपणा : विवाहाच्या बऱ्याच वर्षानंतर, प्रत्येक दिवस आपणास परीकथांप्रमाणे सुंदर जाईल असा विचार करणे निरर्थक आहे. जर आपणास आपल्या विवाहित जीवनाचा कंटाळा येऊ लागला तर याचा अर्थ असा आहे की आपण एकमेकांना गृहीत धरले आहे. आपण नित्याचे जीवन जगण्यास सुरुवात केली आहे आणि कोणत्याही प्रकारचे जोखीम घेण्याचे टाळत आहात.

जर आपण लैंगिक संबंध, वृद्धत्व, किंवा अगदी आपला दिनक्रम बदलण्यासंबंधित विषयांवर चर्चा करण्यास संकोच करत असाल तर आपण स्वत:ला बदलणे, प्रत्येक विषयावर बोलणे आणि जीवनात विविधता आणणे महत्त्वाचे आहे.

प्रणय आणि शारिरीक जवळीकतेचा अभाव : बऱ्याचदा लग्नाच्या काही वर्षानंतर दाम्पत्याचे लैंगिक जीवन कमी होते. याची अनेक कारणे असू शकतात. जसे शारीरिक आणि मानसिक आरोग्याचा प्रश्न, झोपेचे प्रश्न, मुलांचा जन्म, औषधांचे परिणाम, नात्यातील समस्या इ.लग्नाच्या काही वर्षानंतर असे होणे बऱ्याचदा स्वाभाविक मानले जाते. परंतु जर ही परिस्थिती बराच काळ टिकली आणि अंतर वाढत गेले तर नात्यातील दृढतेसाठी धोका निर्माण होऊ शकतो. अशा परिस्थितीत कधीकधी आपल्या जोडीदाराचे चुंबन घेणे आणि त्यास मिठी मारून आपले प्रेम व्यक्त करणे व त्यास शारीरिकरित्या दूर जाऊ न देणे महत्वाचे आहे.

उद्दिष्टयांपासून अंतर : लग्नाच्या १-१५ वर्षानंतर आपल्या मनात असा विचार करून असंतोष उत्पन्न होऊ शकतो की आपण जीवनात कोणतेही विशेष हेतू साध्य करू शकले नाही. जेव्हा आपण लग्न करता तेव्हा जीवनातील प्राधान्यक्रम बदलतात. आपला जीवनसाथी आणि मुले आपल्यासाठी अधिक महत्त्वपूर्ण बनतात.

लग्नानंतर प्रत्येकाला लहान-मोठे त्याग आणि तडजोडी कराव्या लागतात, ज्यामुळे बऱ्याचदा विशेषत: महिलांना आपले करियर आणि आयुष्याशी संबंधित इतर उद्दीष्टे जसे स्वत:चा व्यवसाय सुरू करणे, प्रवास, मॉडेलिंग किंवा इतर छंदांना वेळ देणे यासारख्या गोष्टींपासून वंचित रहावे लागते. लग्नाच्या सुरुवातीच्या वर्षात जोडपे अनेकदा नातेसंबंध मजबूत करण्यासाठी आणि कुटुंब वाढविण्यादरम्यान आपल्या स्वप्नांच्या उड्डाणावर निर्बंध घालतात जेणेकरुन विवाहित जीवनात स्थिरता राखता येईल. परंतु १०-१५ वर्षे उलटून गेल्यावर त्यांना वाईट वाटू लागते की त्यांनी आपल्या स्वप्नांपासून स्वत:ला का दूर ठेवले? त्यांना असं वाटतं की जणू आयुष्य परत बोलवत आहे.

सत्य हे आहे की जर जोडप्यांना याबद्दल खऱ्या अर्थाने काही करायचे असेल तर त्यांनी एकत्र येऊन पुढे वाटचाल केली पाहिजे, एकमेकांना पूर्ण पाठिंबा दिला पाहिजे.

सहनशक्ती कमी होणे : लग्नाच्या सुरुवातीच्या वर्षांमध्ये जेव्हा आपला जोडीदार काही अनियमित किंवा त्रासदायक काम करतो तेव्हा आपण त्याकडे दुर्लक्ष करतो. परंतु जसजसा काळ व्यतीत होतो, बहुतेक जोडीदारांमध्ये संयम राखण्याची आणि एकमेकांच्या चुकांना क्षमा करण्याची प्रवृत्ती कमी होते. सुरुवातीला ते ज्या गोष्टीं हसत टाळत असत आणि नंतर त्याच गोष्टींवर एकमेकांवर रागावू लागतात.

हे महत्वाचे आहे की लग्नाच्या सुरुवातीच्या काळात जसे आपण एकमेकांबद्दल प्रेम आणि काळजी दाखवतात, चुकांकडे दुर्लक्ष करतात, त्याचप्रकारे ही प्रवृत्ती नंतरही कायम ठेवली पाहिजे.

लहान-मोठे उत्सव : लग्नाच्या सुरुवातीच्या काळात तुम्ही अगदी लहानाहून लहान प्रसंग साजरे करता. सहा महिन्यांची मॅरिज अॅनिव्हर्सरी असेल किंवा फर्स्ट डेट अॅनिव्हर्सरी, व्हॅलेंटाईन डे असेल किंवा वाढदिवस उत्सव प्रत्येक प्रसंगासाठी विशेष करण्याचा प्रयत्न करता. पण लग्नाला १०-१२ वर्षे उलटताच उत्सव कमी होत जातात.

प्रत्येक लहान-मोठया खुषीचा आनंद उठवणे महत्त्वाचे आहे. उत्सवाचे कारण बदला परंतु मूड नाही. जसे की कामाची पदोन्नती, मुलाचा वाढदिवस, पदवी प्राप्त करणाऱ्या मुलाचा उत्सव, लग्नाला १० वर्षे उलटल्याचा उत्सव इ. त्यांना टाळण्याचा कधीही प्रयत्न करु नका. असे प्रसंग आपल्या दोघांनाही जवळ आणतील.

आपण आपल्या मित्रांसह आणि कुटुंबासह गेटटुगेदर करू शकता किंवा मग आपापसातच उत्सव साजरा करू शकता. प्रत्येक प्रसंगाला संस्मरणीय बनवा, हे उत्सव महाग करणारे नाही, तर यात दोघेही आनंद लुटतील हे महत्वाचे आहे. आपले प्रेम साजरे करण्यासाठी कधीकधी लाँग ड्राईव्हवर जा, मैफिलीत भाग घ्या, चित्रपट पहा किंवा घरीच स्पा नाइटचा आनंद घ्या. तारखेला जाणे कधीही थांबवू नका.

मोठ-मोठया इच्छा पूर्ण करण्याचा दबाव : लग्नाला १०-१५ वर्षापर्यंत पोहोचत-पोहोचत जोडपे मोठ-मोठया जबाबदाऱ्यांचे ओझे उचलू लागतात. मोठ-मोठी उद्दिष्टे बनवतात. आपले घर, मुलांचे उच्च शिक्षण अशा अनेक योजना त्यांच्या मनात चालत असतात. ती पूर्ण करण्याच्या धडपडीत आपण आपल्या नात्यावरील आपले लक्ष गमावतो, तथापि अशा परिस्थितीत संतुलन राखणे खूप महत्वाचे आहे. जर आपण एकमेकांनी मिळून आपल्या योजनांवर कार्य केले तर याने नाते आणखी मजबूत होते आणि लक्ष्यदेखील सहजतेने प्राप्त होते.

अनलिमिटेड कहानियां-आर्टिकल पढ़ने के लिएसब्सक्राइब करें