तुम्हाला जे घालावेसे वाटते ते घाला

* गरिमा पंकज

प्रत्येक इतर दिवशी फॅशनमध्ये बदल होत आहेत, म्हणजेच ड्रेसिंगच्या शैली सतत बदलत आहेत. अशा परिस्थितीत तरुण मुली आणि महिलांसाठी अनेक पर्याय आहेत. प्रत्येक मुलीला/स्त्रीला नवीनतम ट्रेंडचे काही स्टायलिश पोशाख घालायचे असते. जर तुम्हालाही असे वाटत असेल तर तुम्ही कशाची वाट पाहत आहात? तुमच्या बजेटनुसार ट्रेंडी काहीतरी खरेदी करा आणि परिधान करा. लोक काय म्हणतील किंवा ड्रेस तुमच्या शरीराच्या आकाराला शोभेल की नाही याचा विचार करू नका. तुम्हाला जे वाटेल ते परिधान करा.

तुम्ही सर्व प्रकारचे कपडे वापरून पहा. जर तुमचे वजन जास्त असेल तर तुम्ही बॉडी हगिंग ड्रेस घालू शकत नाही किंवा तुम्ही स्लिम असाल तर स्लीव्हलेस तुम्हाला शोभणार नाही किंवा तुमचा रंग गडद असेल तर काळे कपडे कसे घालायचे असा विचार करून स्वतःला थांबवू नका. तुमच्या समोर बसलेली मुलगी तुमची चेष्टा करत आहे का किंवा तुम्ही पार्टीत विचित्र दिसत आहात का याचा विचारही करू नका. हे तुमचे शरीर आणि तुमची निवड आहे. इतरांचा याच्याशी काय संबंध? लोक काय म्हणतील याची काळजी करू नका. घराबाहेर पडतानासुद्धा जर तुम्ही घरी घालता ते आरामदायक कपडे घालावेत असे वाटत असेल तर ते परिधान करा. तुम्ही तुमच्या आवडीनुसार आणि गरजेनुसार कपडे घालता की लोकांना दाखवण्यासाठी?

आपल्या निवडीकडे लक्ष द्या

कोणत्याही प्रसंगाला किंवा वातावरणाला अनुसरून कपडे परिधान करण्याची शैली समाज तयार करत असतो. प्रत्येक समाजात शोक प्रसंगी खास रंगाचे कपडे परिधान केले जातात. सणासुदीच्या कपड्यांचे रंगही वेगवेगळे असतात. अनेक प्रार्थनास्थळांमध्ये महिलांनी स्कार्फने डोके झाकण्याची आणि पुरुषांनी रुमालाने डोके झाकण्याची परंपरा सुरू आहे. लग्नाच्या वेळी वधूने जड लेहेंगा, चोली आणि बुरखा घालणे अपेक्षित आहे. पण जर तुम्हाला असे गुदमरल्यासारखे वाटत असेल तर नकार द्या. ख्रिश्चन आणि मुस्लीम समाजातही त्यांच्या पेहरावाची स्वतःची शैली ठरलेली असते. पण अशी बंधने का?

जर तुम्हाला सलवार कुर्ता किंवा जीन्स टॉपमध्ये लग्न करायचे असेल तर तसे करा. तुझा संसाराशी काय संबंध? जर वर तुम्हाला समजून घेत असेल आणि त्याला काही आक्षेप नसेल तर ते खूप चांगले आहे. पण जर तो विरोध करत असेल तर त्याच्यापासून दूर राहण्यासही अजिबात संकोच करू नका. कारण जर तुमच्या इच्छा आणि आवडीनिवडींकडे लक्ष दिले जात नसेल, तर तुम्ही अशा जोडीदाराशी किंवा तिच्या/तिच्या कुटुंबातील सदस्यांशी कितपत सामना करू शकाल? त्याचप्रमाणे, जर तुम्हाला लेहेंगा घालून लग्न करणे सोयीचे असेल आणि तुम्हाला लग्नाचा पारंपरिक पोशाख आवडत असेल तर तेच करा. इथे मुद्दा फक्त तुमच्या इच्छेचा आणि निवडीचा आहे, तो इतर कोणासाठीही बदलू नका आणि कपड्याच्या बाबतीत तुमची निवड सर्वांपेक्षा वरचढ ठेवा.

मानसिक आरोग्यावर परिणाम

तुम्ही कधी सामाजिक नियमांमध्ये बसण्यासाठी कपडे घालण्याचा निर्णय घेतला आहे का? तुमच्यासोबत असे कधी घडले आहे का की तुम्ही काहीतरी परिधान केले आहे आणि ते बदलण्याचा निर्णय घेतला आहे कारण ते तुमच्या शरीराच्या आकाराला अनुरूप नाही? खरे सांगायचे तर, आपण सर्वांनी हे कधी ना कधी केले आहे. काहीवेळा तुम्ही तुमचा आवडता टी-शर्ट किंवा मिडी कपाटाच्या मागे फेकता कारण ते घालताना तुम्हाला लाज वाटू नये. पण तुम्ही जे घालता त्याचा तुमच्या मानसिक आरोग्यावर खोलवर परिणाम होतो हे तुम्हाला माहीत आहे का? जाणूनबुजून किंवा नकळत आपण लोकांच्या आवडीनुसार कपडे घालू लागलो आणि कदाचित आपल्याला माहितही नसेल. पण याच सवयींचा आपल्या मानसिक आरोग्यावर परिणाम होऊ शकतो.

सोप्या भाषेत सांगायचे तर, शरीराची प्रतिमा म्हणजे एखादी व्यक्ती त्याच्या शरीराकडे कसे पाहते. यात स्वतःबद्दलची त्याची समज समाविष्ट आहे. प्रत्येक वेळी तुम्ही आरशासमोर उभे राहून स्वतःला सांगाल की हा ड्रेस माझ्यासाठी योग्य नाही किंवा मी त्यात कुरूप दिसतो, तेव्हा समजा तुमचे मानसिक आरोग्य धोक्यात आहे.

सौंदर्याच्या सामाजिक मानकांशी जुळवून घेण्याचा प्रयत्न करण्याचा हा परिणाम केवळ आपल्या मानसिक आरोग्यावरच नाही तर आपल्या शारीरिक आरोग्यावरही परिणाम करू शकतो. आपण इतरांसमोर कोणती छाप पाडतो, म्हणजे आपण कसे दिसतो, हे आपल्यासाठी खूप महत्त्वाचे आहे. आपल्या सर्वांना सकारात्मकतेने बघायचे आहे. पुराणमतवाद नेहमीच सौंदर्याशी जोडला गेला आहे आणि म्हणूनच आपण अजूनही विचार करतो की आपल्यात काहीतरी चूक आहे. तुमच्या आजूबाजूच्या वडिलधाऱ्यांनी तुमच्या वजनाबद्दल विनोद केला असेल किंवा तुम्हाला वजन कमी करायला किंवा कमी खाण्यास सांगितले असेल. अशा टिप्पण्या आणि सल्ल्याने तुमच्या शरीरात नक्कीच काहीतरी गडबड आहे असा विश्वास निर्माण झाला असेल. म्हणूनच तुम्ही तुमच्या आवडीचे कपडे घालणे बंद करा.

आम्ही मॉडेल्स, प्रभावशाली आणि सेलिब्रिटींकडे पाहतो. हे लोक विशिष्ट पद्धतीने कपडे घालतात आणि विशिष्ट पद्धतीने दिसतात. आम्ही त्यांच्यासारखे होण्याची आकांक्षा बाळगतो. म्हणून, जेंव्हा आपण दाखवले आहे त्यापेक्षा वेगळे दिसतो, तेव्हा आपल्याला निराश वाटू लागते जे शरीराचे ते भाग लपवण्यास मदत करतात जे लोकांच्या सौंदर्य मानकांशी जुळत नाहीत.

मानसिक आरोग्यावर या विचारसरणीचा परिणाम

कपडे निवडण्याआधी प्रत्येकवेळी समाजाचे मानके तपासून त्याप्रमाणे कपडे घातले तर तुमचा स्वाभिमान दुखावला जाऊ शकतो. तुमच्या शरीराच्या खराब प्रतिमेचा विचार केल्याने तुमच्या मनात नकारात्मक विचार निर्माण होऊ शकतात.

तुमचा शरीर प्रकार ‘योग्य’ नसल्यामुळे तुम्हाला जे हवे आहे ते तुम्ही घालू नये असे तुम्हाला वाटत असल्यास किंवा लोक तुमच्याकडे नकारात्मक दृष्टीने पाहतील, यामुळे तुमचा आत्मविश्वासही कमी होईल. म्हणून, तुम्ही काय परिधान कराल ते तुमची निवड असावी समाजाची नाही.

पाहिले तर स्वातंत्र्याचा अर्थ प्रत्येकासाठी वेगळा असतो. तुमच्या आवडीचे कपडे घालणे हा तुमचा अधिकार आहे. तुला पाहिजे ते परिधान करा. अशा अनेक मुली आहेत ज्यांना सर्व प्रकारचे कपडे घालायला आवडतात पण त्या फक्त तेच घालतात जे त्यांचे कुटुंब त्यांना सांगते. जसे की सूट-सलवार आणि स्कार्फ जे घट्ट नाहीत आणि शरीर दिसत नाही किंवा हिजाब आणि बुरखा. पण लक्षात ठेवा, तुम्ही बिकिनी, चड्डी, सूट, बुरखा किंवा हिजाब घालता, हा तुमचा स्वतःचा निर्णय आहे आणि हा अधिकार संविधानाने संरक्षित केला आहे. असो, बुरखा आणि हिजाबच्या आतही घाणेरडे डोळे पोहोचतात. त्यामुळे काय आणि कधी घालायचे हे स्त्रीने किंवा मुलीने स्वतः ठरवावे.

तुमच्या आवडीचे कपडे घालण्यासाठी तुम्हाला लोकांशी झगडावे लागेल. सर्वात आधी घरापासून आणि नंतर स्वतःशी लढा सुरू करा. जेव्हा तुम्ही तुमच्या आवडीचे कपडे घालून बाहेर जाता आणि पुरुषांपेक्षा जास्त स्त्रिया तुमच्याकडे पाहतात तेव्हा नाराज होऊ नका. तुम्हाला जे पाहिजे ते करा.

मला जे आवडणार ते घालणार

* गरिमा पंकज

अलीकडेच दिल्लीत एका नामवंत रेस्टॉरंटमध्ये एका महिलेला तिने साडी घातली होती म्हणून प्रवेश दिला गेला नव्हता. दिल्लीच्या अंसल प्लाझामधील अक्विला रेस्टॉरंटवर आरोप करत पीडिता अनिता चौधरीने फेसबुकवर एक व्हिडिओ टाकला ज्यात पाहू शकतो की कसं गेट मॅनेजरने त्या महिलेने साडी नेसली आहे म्हणून आतमध्ये जाण्यापासून रोखलं होतं.

अनिता चौधरीने जेव्हा स्टाफला विचारलं की साडी घालून येण्याची मनाई का आहे त्यावर कर्मचाऱ्याने उत्तर दिलं की साडीला स्मार्ट कॅज्युअलमध्ये मोडलं जात नाही आणि इथे फक्त स्मार्ट कॅज्यूअल घालूनच येण्याची परवानगी आहे.

यानंतर या मुद्दयावर खूपच चर्चा झाली. राष्ट्रीय महिला आयोगाने माहिती घेत दिल्ली पोलिसांना चिठ्ठी लिहिली. रेस्टॉरंटमध्ये या महिलेबाबत झालेल्या भेदभावाचा व्हिडिओ सोशल मीडियावर वायरल झाल्यानंतर लोकांमध्ये संताप वाढला होता. साडी स्मार्ट कॅज्युअल नाही यावर कोणी ह्याला विचित्र गोष्ट म्हणू लागलं, तर कोणी यावर प्रश्न विचारू लागलं की जेव्हा ख्रिश्चन मुस्लीम देशातदेखील साडीवर बॅन नाही आहे तर मग भारतात अशी मानसिकता कशी होऊ शकते. खरंतर साडी आपला पारंपारिक पेहराव आहे.

नंतर रेस्टॉरंटच्या वतीने एक उत्तर देण्यात आलं की त्या महिलेने रेस्टॉरंटच्या कर्मचाऱ्यांशी गैरवर्तन केलं होतं म्हणून हे पाऊल उचलावं लागलं आणि साडीला एक कारण बनवाव लागलं.

कारण कोणतही असो आपण कोणालाही सांगू शकत नाही की या ड्रेसमुळे तुम्हाला येथे प्रवेश दिला जाणार नाही. आपल्याला आपल्या पसंतीनुसार कपडे घालण्याचं स्वातंत्र आहे. खासकरून सार्वजनिक जागी अशाप्रकारे ड्रेसकोडबद्दल बोलणं चुकीचं आहे. मग कुठेही ड्रेस कोड लागू करणं चुकीचं आहे.

स्वत:च्या मर्जीने स्त्रियांनी का सजू नये

२०१७ साली लंडनच्या संसदेने स्त्रियांना त्यांच्या आवडीचा ड्रेस कोड नाही म्हणून काही कंपन्यांवर दंडित केलं होतं. लंडनच्या एका रिसेप्शनिस्टने उंच टाचांच्या सँडल वापरण्यास नकार दिला म्हणून ऑफिसमधून घरी पाठवण्यात आलं होतं. या दबावामुळे ड्रेस कोडला आव्हान देत याचिका दाखल करण्यात आली. लाखो लोकांनी यावर सह्या केल्या होत्या.

कपडे आणि इतर वस्तूंबाबत टीकाटिपणी आणि कोड भारतात अनेकदा दिसून येतो. मग ती मोठी टिकली असो, बॉडी हँगिंग वा ऑफ शोल्डर टॉप असो, फाटलेली जीन्स वा घुंगरू असलेली चप्पल वा आवाज करणाऱ्या हिल्स असो, लोकांच्या भुवया आपोआप उंचावतात. खासकरून मुलींच्या कपडयांतबाबत आणि मेकअपबाबत अनेकदा या गोष्टींवर चर्चा केली जाते. मुलींना घरातून लहानपणापासूनच शिकवलं जातं की हे घाल वा हे घालू नकोस. मोठं झाल्यावर त्यांना पूर्णपणे समाज शिकवू लागतो की त्यांनी काय घालायला हवं आणि काय नाही.

मनपसंत कपडे वापरण्याची सुट का नाही

छोटया शहरातील मुली जीन्स वापरणं तसंच ओढणीशिवाय कुठे बाहेर पडणं यासाठी कितीतरी लढाया लढल्या आणि हरल्या आहेत. २६ वर्षाची प्रियंका शर्मा सांगते, ‘‘त्यावेळी दिल्लीमध्ये ती नवीन होती. मैत्रिणींनी आग्रह केला म्हणून ती इंग्लिश वर्तमानपत्राच्या कार्यालयात सरोजिनीनगरमधून विकत घेतलेला मोठया गळयाचा टॉप घालून पोहोचली. थोडयाच वेळात एका सीनियर सहकारीने मला खोलीत बोलावलं. थोड औपचारिक बोलल्यानंतर मला वरपासून खालपर्यंत पहात ती गंभीरपणे म्हणाली की, काय आज कोणाला काम करू देणार नाहीस का?

‘‘मला काहीच समजलं नाही. ती सहकर्मी अजून थोडी गंभीर झाली. मला समजावत म्हणाली की तुला नाही माहित की या ऑफिसमधील लोकांची विचारसरणी काय आहे. ते तुला चुकीचं समजतील. म्हणून जा आणि जवळच्या मार्केटमधून एक ओढणी विकत घेऊन ये. तोपर्यंत माझा हा स्टॉल ओढून घे.

तिच्या केबिनमधून बाहेर पडल्यावर बराच वेळ मला हे समजलं नाही की केवळ तिचीच विचारसरणी संकुचित आहे का पूर्ण ऑफिसची वा समाजाची?’’

‘‘मी दुपट्टा विकत घेऊन आली परंतु तो घातला नाही. आतून खूप विचित्र आणि राग आला होता. थोडया वेळानंतर मी त्यांच्या केबिनमध्ये ऑफिसमध्ये जशी आली होती तशीच ओढणीविना गेली. यानंतर ती सीनियर स्त्री माझ्याशी कायम नाराज राहू लागली.’’

शरीर, विचार आणि तुमचा लुक

आपण स्वत:ला कशा प्रकारे दाखवता, स्वत:ला किती फीट ठेवता, एखाद्या परिस्थितीबाबत काय विचार करता आणि कुठे जाण्यासाठी कसे तयार होता, हे सर्व तुमच्या मर्जीवर अवलंबून असायला हवं, ना ही लोकांच्या सांगण्यावरून. ज्याप्रकारे तुमची विचारसरणी व बॉडी शेप कोणी बदलू शकत नाही तसंच तुमचा पेहराव व लुकवर कमेंट करण्याची वा दखल देण्याचा अधिकार त्यांना देता कामा नये आणि नाही या आधारावर तुमच्यासोबत कोणत्याही प्रकारचा भेदभाव केला जाऊ शकतो. कपडे वा लुकच्या आधारावरती कोणालाही जज केलं जाऊ शकत नाही. तुमची मोठी टिकली तुमच्या अॅक्टिविस्ट होण्याचा पुरावा होऊ शकत नाहीत वा मिनी स्कर्ट /शोर्टस वा स्लीटेड गाऊन तुमच्या बिंदास होण्याची निशाणी मानली जाऊ शकत नाही.

पूर्वीच्या स्त्रियांचा पेहराव

जुन्या काळात पाहिल्यावर समजतं की पूर्वी स्त्रियांच्या शरीरावर खूपच कमी कपडे असायचे. इसवीसन ३ च्या शतकांपूर्वी मौर्य आणि शुंग राज वंशाच्या काळातील दगडाच्या मूर्ती सांगतात की तेव्हा स्त्री आणि पुरुष आयताकार कपडयाचा एक तुकडा शरीराच्या खालच्या भागात आणि एक वरच्या भागात वापरत असत.

गुप्त राजवंशाच्या दरम्यानदेखील म्हणजे सातव्या आणि आठव्या शतकाच्या दरम्यान स्त्रियांच्या छातीपर्यंत एक पट्टीसारखं वस्त्र असायचं जे त्या पाठीवर बांधत असत. त्या कमरेच्या खालचे कपडेदेखील वापरत असत.

स्त्रीची लज्जा कायमच चेहरा आणि शरीर झाकण्यासाठीच्या कृतीशी संबंधित राहिलेली नाहीए. भारतात हवापाणी याचं सर्वात मोठं कारण राहिलंय. लोकांनी फक्त तेच केलं जे त्यांना योग्य वाटलं. परंतु क्षेत्रीय विविधता खरोखरच खूप आश्चर्यकारक होत्या. दक्षिण भारतात अगदी जुन्या काळातदेखील काही स्त्रिया आपल्या शरीराचा वरचा भाग झाकत नसत. अनेकदा स्त्रिया सरळ साडीला पदर बनवायच्या.

हळूहळू भारतात इतर संस्कृतींशी संपर्क झाला तसा फॅशन आणि विचारांमध्येदेखील बदल झाला. कधी मुगल, कधी ग्रीक, कधी रोमन अरबी आणि कधी चीनी संस्कृतीच्या संपर्कात आल्यामुळे याचा परिणाम झाला.

पंधराव्या शतकात मुसलमान आणि हिंदू स्त्रिया वेगवेगळया प्रकारचे कपडे घालत असत. मुसलमान स्त्रिया अधिक कपडे घालत असत त्या स्वत:ला पूर्णपणे झाकत असत आणि त्यांच्या पेहेरावात अनेक भाग होते. सोळाव्या आणि सतराव्या शतकात या काळात जेव्हा भारतात मुगलांची सत्ता होती तेव्हा याचा परिणाम सरळसरळ दिसून येतो.

पुढे जाऊन सुप्रसिद्ध कवी रवींद्रनाथ टागोरांचे भाऊ सत्येंद्र्रनाथ टागोर यांची पत्नी ज्ञानदानंदिनी देवीने ब्लाउज, बंडी, कुर्ती आणि साडीसारख्या पेहरावाची फॅशन आणली होती. साडीच्या आतमध्ये ब्लाऊज वापरण्याची फॅशनदेखील त्या काळात जोरात होती. भारतात आज स्त्रिया आपल्या पेहरावाबाबत अधिक स्वतंत्र आहेत. तरीदेखील काळानुसार ड्रेस कोड बनवले जातात. कारण स्त्रियांना नियंत्रित करण्याचा आपला तथाकथित अधिकार समाजाला कायम ठेवायचा आहे. त्यांना कायमच त्यांच्या पेहरावाबाबत बंधने घालण्यात आली आहेत.

अश्लील कपडयांवर बंदी

सप्टेंबर २०१८ साली इटलीची ही बातमी सोशल मीडियावर खूपच व्हायरल झाली होती की जेवढा छोटा ड्रेस तेवढाच त्यांना अधिक टॅक्स द्यावा लागणार. या बातमीनुसार इटलीमध्ये ज्या स्त्रिया छोटे आणि तंग कपडे घालून लग्न करायच्या त्यांना सभ्यता म्हणजे डिसेन्सी टॅक्स जास्त द्यावा लागायचा.

एक इटालियन पादरीने याची शिफारस केली होती त्याचं म्हणणं होतं की ज्यादेखील स्त्रिया छोटे आणि तंग कपडे घालून लग्न करतात त्यांनी अधिक टॅक्स द्यायला हवा. याव्यतिरिक्त व्हेनिसच्या ओरिगोचे फादर क्रिस्तियानो बॉबीनेदेखील सांगितलं होतं की चर्चमध्ये स्त्रियांच्या छोटया कपडयावर टॅक्स लावण्याचा रिवाज असायला हवा. यामुळे जेवढे छोटे कपडे असतील तेवढा अधिक टॅक्स स्त्रियांना द्यावा लागणार.

अशाप्रकारच्या टॅक्सची मागणी करणाऱ्या लोकांचं म्हणणं होतं की यानंतरदेखील स्त्रियांनी छोटे आणि अश्लील कपडयांवर बंदी आणता येईल. ज्या स्त्रिया चर्चसारख्या जागी अश्लील कपडे वापरतात त्यांच्यावर टॅक्स लावला जाईल, ज्यामुळे त्या हे सर्व काही करू शकणार नाही. धर्मगुरूंच असं म्हणणं होतं की चर्चमध्ये लग्नासाठी येणाऱ्या स्त्रिया आणि महिलांनी अशा प्रसंगी भडक जाऊन वापरण्यावर बंदी यायला पाहिजे.

हे पहिल्यांदाच नाही तर जेव्हा कोणती स्त्री आपल्या पेहरावाबाबत गुन्हेगार म्हणून उभं करण्यात आलं तेव्हा हे संकट आलं आहे. आपला समाज वर्षानुवर्षे स्त्रियाना हे समजावू लागला आहे की त्यांनी काय वापरायला हवं आणि काय नाही. समाजाचे तथाकथित ठेकेदार आणि धर्मगुरू स्त्रियांच्या पेहरावाबाबत टीका करत आपली नैतिक जबाबदारी समजतात. मग स्त्रिया घर चालवत असो वा मोहल्ला, कोणत्या रेस्टॉरंटमध्ये असो वा कोणत्या खेळात सहभागी होत असो अथवा आपल्या कॉलेजमध्ये वा ऑफिसमध्ये असो, आजूबाजूची अनेक जागरूक लोकं तिला समजावून अनुचित टिपण्या करण्यात मागे पुढे राहत नाही.

विरोध का

लोक मोठया राष्ट्रीय व सामाजिक विषयावर भलेही तोंड बंद करुन बसतील, कोणता गुन्हा होत असेल तर मूक बनून बसतील, स्त्रियांच्या सुरक्षेवर कोणीही बोलणार नाही, परंतु जेव्हा स्त्रियांच्या पेहरावबाबत गोष्ट येते तेव्हा सर्वांची तोंडे उघडली जातात. त्यांनी काय वापरायला हवं यावर सगळयांचे एकमत होतं. अलीकडेच नॉर्वेच्या स्त्री वॉलीबॉल टीमने युरोपियन बीच हॅन्ड्बॉल चॅम्पियनशिपमध्ये स्पेन विरुद्ध एका सामन्याच्या दरम्यान बिकनी बॉटमच्या जागी शॉर्ट्स वापरली असता, नॉर्वे फेडरेशनने या खेळाडूंना पाठिंबा दिला आणि म्हटलं की त्या दंड भरण्यासाठीदेखील तयार आहेत. युरोपियन हॅण्डबॉल फेडरेशनने टीमला योग्य कपडे न वापरण्यासाठी १५०० युरो जवळजवळ १,३०,००० रुपयांचा दंड केला होता.

टोकीयो २०२० मध्ये जर्मनीच्या महिला जिमनास्टनेदेखील बोडी कव्हरिंग युनितार्ड वापरला. महिला जिमनास्टचे कपडे पूर्ण शरीर झाकलेले नसतात तर पुरुष जिमनास्ट संपूर्ण शरीर झाकणारे कपडे वापरतात. या भेदभावाविरुद्ध या टीमने मोठया प्लॅटफॉर्मवर विरोध दर्शविला होता.

आसामची एक तरुणी एग्रीकल्चर प्रवेश परीक्षा देण्यासाठी पोहोचली. तिला परीक्षा हॉलमध्ये तिने शॉर्टस घातली होती म्हणून प्रवेश देण्यात आला नव्हता. जेव्हा तिने सांगितलं की अॅडमिट कार्डमध्ये असं काहीच लिहिलं नाही तेव्हा तिला सांगण्यात आलं की ही कॉमन सेन्सची गोष्ट आहे. मुलीला पडद्याने पाय झोकून परीक्षा द्यावी लागली.

अलीकडेच एक व्हिडिओ खूपच व्हायरल झाला आहे. बंगळुरूचा हा व्हिडिओ होता ज्यामध्ये रस्त्याने चालणाऱ्या माणसाने शॉर्ट घातलेल्या एका मुलीला म्हटलं की तिने भारतीय कायदे मानायला पाहिजेत आणि योग्य कपडे घालायला हवेत.

काही काळापूर्वी दिल्लीच्या गोल्फ क्लबने एका खास जातीच्या एका स्त्रीला प्रवेश दिला नव्हता. खरं तर स्त्रीने आपला पारंपरिक पेहराव केला होता. गेट कीपर्सने तिच्याशी गैरवर्तणूक केली आणि सांगितलं की ती एखाद्या मोलकरणीसारखी दिसत आहे, म्हणून तिला प्रवेश देता येत नाही.

शरीर झाकण्याचा सल्ला

अभिनेत्री श्रिया सरनला एका कायक्रमाच्या दरम्यान तिच्या ड्रेसबाबत काही लोकांनी विरोध दर्शविला वा म्हणायचं झाल्यास मॉरल पोलिसिंगचा सामना करावा लागला. तिच्या पेहरावाबाबत विरोध करण्यात आला. या कार्यक्रमात तामिळनाडूचे तत्कालीन मुख्यमंत्री एम करुणानिधी उपस्थित होते. अभिनेत्री विरुद्ध पोलिसात तक्रारदेखील दाखल करण्यात आली आणि त्यांनी हिंदू आणि तमिळ लोकांच्या भावना दुखावल्या म्हणून माफी मागावी लागली.

भारतीय क्रिकेटर मोहम्मद शमीने आपली पत्नी हसिन जहानसोबत एक फोटो टाकला होता. फोटोमध्ये हसीन जहाने स्लीवलेस पेहराव केला होता. यानंतर सोशल मीडियावर लोकांनी तिला हिजाब वापरण्याचा, बुरखा घालण्याचा, शरीर झाकण्याचा सल्ला दिला होता

पेहराव वाईट का

अलीकडे बंगळुरूमधील एका कॅथलिक कॉलेजने प्रथम वर्षाच्या एका विद्यार्थिनीला विज्ञानाचे डीनने कॅप्री वापरलेले पाहिलं, तेव्हा तिला कपडे बदलावे लागले. विद्यार्थिनीकडे कोणताच पर्याय नव्हता. तिने बाजारात जाऊन नवीन पॅन्ट विकत आणली, तेव्हा ती कॉलेजमध्ये जाऊ शकली.

मोनाली ठाकूर, नर्गीस फाखरी, दीपिका पादुकोण, करीना कपूर, मलायका अरोरासारख्या कितीतरी अभिनेत्रींना कपडयावरून ट्रोल करण्यात आलं आहे. अभिनेत्यांच्या फोटोवरून कधीच अशा कमेंट्स येत नाही परंतु अभिनेत्रिना मात्र येतात. देशात असे अनेक कॉलेजेस आहेत जिथे स्ट्रीक्त ड्रेसकोडच्या नावाखाली मुलींना गुडघ्याखाली कुर्ता वापरावा लागतो, लेगिंग्स व जीन्सवर बंदी आणलेली आहे. विचार करण्यासारखी गोष्ट ही आहे की एखाद्या माणसाला असं का वाटतं की दुसऱ्यांनी अमूक एक कपडे घालण्याची पद्धत शिकवायला हवी. प्रत्येक मनुष्य स्वत:ला एक स्वतंत्र व्यक्तिमत्व आहे. तो काहीही घालू शकतो. त्याला वा त्याच्या घरच्यांना जर हा पेहराव वाईट वाटत नसेल तर मग दुसऱ्यांना सांगण्याचा हक्क कसा काय मिळाला?

अनलिमिटेड कहानियां-आर्टिकल पढ़ने के लिएसब्सक्राइब करें