* प्रतिनिधी
लैंगिक संबंधांबाबत केलेल्या कायद्याचा फायदा घेण्यासाठी गुन्हेगारांनी हनी ट्रॅप हा नवा धंदा तयार केला आहे. यामध्ये अगदी सहज सेक्सच्या भुकेल्या पुरुषांशी प्रथम फेसबुक, इन्स्टाग्राम, व्हॉट्सअॅपवर मैत्री केली जाते आणि नंतर फोन नंबर घेऊन त्यांना भेटायला बोलावले जाते.
जरी प्रकरण नैसर्गिक आहे आणि 2 प्रौढांची बाब आहे. प्रत्येक पुरुषाला बायको हवी असेल किंवा नसावी, त्याची एक मैत्रीण असली पाहिजे जिच्यासोबत तो आपला आनंद शेअर करू शकेल आणि शक्य असल्यास तो लैंगिक संबंध ठेवू शकेल. केवळ शारीरिक संबंध बनवण्यासाठी वेश्याव्यवसायांचा मोठा बाजार आहे, परंतु त्यात खूप धोका आहे आणि लोक तिथे जाण्यास टाळाटाळ करतात. हनी ट्रॅपमध्ये अडकलेल्यांना कोणतीही गडबड नको असते आणि ते केवळ बदल, कुतूहल किंवा क्षणिक आनंदासाठी काहीतरी रोमांचक करण्यास तयार असतात.
हनी ट्रॅपमध्ये आल्यावर ती मुलगी पुरुषासोबत तिची सेक्सी स्टाईल दाखवते आणि कधी सेल्फी तर कधी छुप्या कॅमेऱ्याने फोटो काढते. कधीकधी गंभीर वेळी दार उघडून 3-4 लोक प्रवेश करतात जे मुलीचे साथीदार आहेत आणि ब्लॅकमेलिंग, लुटमार, मारहाण सुरू करतात.
अलीकडच्या कायद्यांमुळे हनी ट्रॅप व्यवसायाला मोठी चालना मिळाली आहे. हनी ट्रॅपच्या दुष्ट पुरुषावर आजकाल महिला कोणत्याही प्रकारचे आरोप करू शकतात आणि हे प्रकरण पोलिसांपर्यंत गेले तर केवळ पुरुषाचाच छळ होत नाही, तर घरात भीषण गृहयुद्ध होते, तुरुंगवासही होऊ शकतो. जे घडले ते संमतीने घडले आणि गुन्हा घडला नाही असे जर त्या माणसाने ठामपणे सांगितले, तरीही पोलीस आणि न्यायालय त्याला आधी तुरुंगात पाठवतील आणि स्पष्टीकरण देण्याची संधी काही महिन्यांनंतर येईल आणि दीर्घ न्यायालयानंतरच त्याची सुटका होईल. लढाई त्यामुळे ब्लॅकमेलच्या संधी निर्माण होतात.
स्त्री-पुरुष संबंध हे प्रौढ नातेसंबंध आहेत आणि त्यावर बनवलेले कायदे स्त्रीला गुलामगिरीच्या साखळीत बांधून खरेच अधिकार देत नाहीत. जूनमध्ये दिल्लीतील एका प्रकरणात घडले होते ज्यात 3 पुरुष आणि 1 मुलीने 1 पुरुषाला गोवले होते.
तो माणूस लुटला गेला पण तो पोलिसांकडे गेला आणि त्याला जे सापडले त्यावरून हे स्पष्ट होते की गुन्हेगारांसोबत असलेली ही मुलगी स्वतः पीडित आहे. तिने कोणत्याही लोभातून किंवा भीतीपोटी असा गुन्हा केला असावा. त्याला जबरदस्तीने चुग्गामध्ये टाकण्यात आले. तिच्या रक्षणासाठी जो कायदा बनवला गेला, त्याच कायद्यानुसार ती केवळ गुन्ह्याचे हत्यार होती.
वेश्याव्यवसाय संपवणाऱ्या बहुतांश कायद्यांमध्ये वेश्यांना गुन्हेगार मानले जात नाही, परंतु पोलिसच त्यांची सर्वाधिक लूट करतात. हे कायदे असूनही, समाज आणि पुरुष जे सेलमध्ये राहतात किंवा मुक्तपणे शरीर विकतात ते बळी पडतात आणि कायद्यांनी त्यांना आणखी कडक केले आहे.
लैंगिक छळ कायद्याने कामाच्या ठिकाणी महिलांचे स्वातंत्र्य हिरावून घेतले आहे. ती पुरुषांसारखी हसूही शकत नाही कारण पुरुष तिला घाबरतात. त्यांना जोखमीच्या नोकऱ्या दिल्या जात नाहीत. त्यांच्या तरुणांच्या आवाहनावरून कोणताही वाद निर्माण होऊ नये म्हणून कंपन्या त्यांना जबाबदार पदे देण्यास टाळाटाळ करतात. ज्या कंपन्या त्यांना समोर ठेवण्याचा धोका पत्करतात ते केवळ सजावटीच्या हेतूंसाठी त्यांचा वापर करतात आणि त्यांना दूर ठेवण्याचा प्रयत्न करतात. उत्तमोत्तम कार्यालयात किंवा कारखान्यांमध्ये महिलांचे स्वतंत्र गट तयार होतात. जे कायदे लैंगिक भेदभाव संपवून समान संधी प्रदान करतील अशी अपेक्षा होती ते कायदे आता पुन्हा स्त्रियांच्या निर्जन जुन्या कोठडीत बंद आहेत.
स्त्री नव्हे तर समाजाच्या विकासासाठी स्त्रीचा उपयोग पुरुषाच्या क्षणिक सुखासाठी होऊ नये, ती समाजाची समान एकक मानली जाणे आवश्यक आहे. जे एकतर्फी कायदे बनवले आहेत, ते लिंगभेद अगोदरच स्पष्ट करतात आणि महिलांच्या विकासाचा मार्ग बंद करतात. स्त्री जोडीदाराला पुरुष जोडीदाराप्रमाणेच सहजतेने घेतले पाहिजे, ही भावना तिथून निर्माण होत नाही.
एमजे अकबर आणि तरुण तेजपाल यांसारखे पत्रकार असोत किंवा जॉनी डॅप आणि अँकर हर्स्टचे प्रकरण असो, स्त्रिया लैंगिक शोषणाच्या बळी ठरतात. या प्रकरणांवरून असे दिसून येते की स्त्रिया अजूनही विकर सेक्स आहेत आणि नवीन कायदे किंवा नवीन कायदेशीर व्याख्यांनी विकर सेक्सला ताकद देण्याच्या नावाखाली त्यांच्या पायावर ब्रेसेस ठेवल्या आहेत ज्यामुळे त्या कमकुवत दिसतात.
